Ο Gautier έχει… απ’ όλα! Ταλέντο, ανησυχίες, ευρωπαϊκές καταβολές, όνειρα, στόχο. Λίγο μετά την πρώτη του συνάντηση επί σκηνής με τον Άλεξ Καββαδία, ο νέος τραγουδοποιός μας μίλησε για τι άλλο; τη μουσική του!
Σκεφτόμουν τις ερωτήσεις ακούγοντας το «Babylon». Τα τραγούδια σου μου «έβγαλαν» μια εσωτερική αναζήτηση, μια ανάγκη του να ανήκεις κάπου και ταυτόχρονα πουθενά. Ποια λοιπόν, είναι η δική σου Βαβυλώνα;
Gautier: Ναι, ο δίσκος εμπεριέχει πολύ το στοιχείο της αναζήτησης και της ανάγκης να βρει κανείς το δρόμο του. Είναι σημαντικό στη ζωή -δεν το λες κ ανακάλυψη- πως καλό είναι αργά ή γρήγορα, να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε, αυτό που πραγματικά μας νοιάζει, αυτό που μας παθιάζει. Και αν δεν είναι εύκολος δρόμος, ή δρόμος που θα αποφέρει πολλά, δεν πειράζει. Μπορείς πάντα να επιστρέψεις, αλλά μόνο και μόνο η προσπάθεια, αξίζει. Έτσι λοιπόν, για να απαντήσω στην ερώτηση, η δική μου Βαβυλώνα δεν θα είναι ένα μέρος όπου δεν θα συνεννοούνται οι άνθρωποι, αλλά το ανάποδο. Θα είναι ευτυχισμένοι και άρα θα συζούν πολύ καλύτερα.
Από το folk «I didn’t know» μέχρι το πιο pop «Home», το μουσικό φάσμα μοιάζει ιδιαίτερα ευρύ. Αν θεωρήσουμε πως η μουσική χωρίζεται σε κατηγορίες, εσύ πού θα κατέτασσες τα τραγούδια σου;
Gautier: Αυτή είναι μια ερώτηση που ποτέ δεν κατάφερα να απαντήσω, ούτε στον ίδιο μου τον εαυτό. Ειλικρινά δεν νιώθω ότι ανήκει σε κάποιο μουσικό είδος η μουσική μου. Το βλέπω περισσότερο ως ένα γενικό καλλιτεχνικό μέσο έκφρασης το οποίο ενδεχομένως να χρησιμοποιεί ταυτοποιήσιμα στοιχεία όπως είναι η φολκ, η ροκ, και λιγότερο η ποπ. Γενικά νιώθω ροκ, και ροκ δεν αφορά μόνο στην μουσική -για εμένα τουλάχιστον. Η ροκ είναι κάτι ευρύτερο, σχεδόν σαν μια στάση ζωής.
Διαβάζοντας για σένα, ενθουσιάστηκα με 2 στοιχεία που σε χαρακτηρίζουν∙ τον όρο «late bloomer» καθώς και το βαθμό που σε έχει επηρεάσει η ταινία «Into the wild». Όσον αφορά στο πρώτο, θεωρώ πως είναι από τις πιο αισιόδοξες προσφωνήσεις που θα μπορούσε κάποιος να προσδώσει, παραπέμποντας στο «ποτέ δεν είναι αργά». Μίλησε μας για την στροφή της ζωής σου, από το μάρκετινγκ και τα strategy plans στις συναυλίες και το μαγικό κόσμο της δισκογραφίας.
Gautier: Είσαι διαβασμένη βλέπω! Ναι, είμαι late bloomer και ελληνιστί, κάλιο αργά παρά ποτέ. Ποτέ δεν είναι αργά, να κάνουμε κάτι μικρό ή κάτι μεγάλο στη ζωή μας. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι ο κόσμος είναι αυτό που βλέπουν, ή αυτό που τους λένε ότι είναι. Αλλά ο κόσμος είναι η φαντασία μας επίσης, τα όνειρα και οι ελπίδες μας, οι στόχοι που θέτουμε, το άγνωστο που μας περιμένει. Πολύς κόσμος είναι περιορισμένος σε στενά πλαίσια καθορισμένα από την οικογένεια, τη σχολή, την κοινωνία, τα προσωπικά πιστεύω, τα “μη” κ.ο. Αλλά πολύ συχνά, αυτό που μας χωρίζει από το να κάνουμε κάποια μικρή ή μεγάλη υπέρβαση, δεν είναι παρά ένα βήμα, ένα αλματάκι έξω από το comfort zone. Τότε, και μόνο τότε, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε πως στη ζωή μπορούμε να γίνουμε αυτό που θέλουμε, ή τουλάχιστον, να μη γίνουμε αυτό που ΔΕΝ θέλουμε. Αυτό όμως για να συμβεί, θέλει πέρα από την περισυλλογή, και μια αφορμή, ένα φυτίλι, κάτι που θα δώσει τη μεγάλη και τελική ώθηση. Μπορεί να είναι μια απόφαση, μια απογοήτευση ή κάτι άλλο. Σε μένα έγινε το κάτι άλλο, ένα near death experience όποτε και συνειδητοποίησα σε χρόνο dt ότι έπρεπε άμεσα να αλλάξω ρότα, και να ακολουθήσω το δικό μου δρόμο! Έτσι και έγινε…
Ας περάσουμε στην ταινία και το soundtrack τα οποία σε επηρέασαν τόσο ώστε να γράψεις το «Home». Προσωπικά, είναι μία από τις ταινίες που με έκανε να αναθεωρήσω πολλά. Θυμάμαι όταν είχε τελειώσει, είχα συγκλονιστεί. Και το πιο εντυπωσιακό ήταν ο βαθμός που στηριζόταν στη μουσική και τη φανταστική δουλειά του Eddie Vedder. Το «Home» είναι η δική σου εκδοχή διαφυγής από έναν κόσμο συμβατικό;
Gautier: Η ταινία αυτή είναι εξαιρετική -σε όλα τα επίπεδα. Πραγματικά έχει την δύναμη να σε κάνει να αναθεωρήσεις πολλά για τη ζωή σου αλλά και γενικότερα για την κοινωνία. Η ιστορία είναι μοναδική: ο ταλαντούχος νέος, καλοσπουδαγμένος και καλό παιδί, με όλα τα εφόδια για μια στρωμένη ζωή, τα αφήνει όλα για να πάει να ζήσει στην Αλάσκα, μόνος, κοντά στη φύση, τον εαυτό του, την πραγματική ζωή. Το πληρώνει βέβαια με την ίδια του την ζωή, αλλά ο θεατής, νιώθει το νόημα της ταινίας: ζήσε τη ζωή σου, το όνειρό σου, μακριά από τα συμβατικά και ψεύτικα, έστω και με τόσο μεγάλο κόστος. Η ταινία αυτή λοιπόν, με επηρέασε βαθύτατα, και έτσι προέκυψε και το Home, ένα τραγούδι το οποίο μιλά για την ανάγκη να ξεφύγουμε από τα ψεύτικα, την ανάγκη να βρούμε τον αληθινό μας εαυτό, και να ζήσουμε μια αληθινή ζωή, ο καθένας μέσα από το δικό του πρίσμα… Υπέροχη ταινία!
Ας περάσουμε τώρα στην εμπειρία του Jumping Fish. Κατά πόσο σε βοήθησε να εξελιχθείς επαγγελματικά; Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα από τα καλοκαίρια που τραγουδούσες σε μπαράκι στην Αστυπάλαια μέχρι τώρα, που πλέον όλοι αναγνωρίζουν τα τραγούδια που γράφεις;
Gautier: Το ότι είσαι διαβασμένη το είπα;; Αστυπάλαια… υπέροχες εμπειρίες και αναμνήσεις. Ένα υπέροχο καλοκαίρι τραγουδώντας χωρίς μικρόφωνα με τις κιθάρες μας και τo cajon -παρέα με τον καλό μου φίλο Ηλία Βαμβακούση, βέβαια! Η βοήθεια του jumping fish by Cosmote ήταν καθοριστική και το εύχομαι σε κάθε νέο καλλιτέχνη. Ουσιώδης υποστήριξη και πραγματικά χαίρεσαι όταν τέτοιες εταιρίες κάνουν κάτι τόσο χρήσιμο, υποστηρίζοντας νέους καλλιτέχνες και τον πολιτισμό γενικότερα, εκεί όπου οι ίδιες οι δισκογραφικές είναι ανύπαρκτες. Μακάρι να ακολουθούσαν το παράδειγμα κι άλλες εταιρίες και να υποστηρίζουν τέτοιες ωραίες πλατφόρμες. Όσο για το ότι όλοι αναγνωρίζουν τα τραγούδια που γράφω… αλήθεια;!
Εκτός όμως του Jumping Fish, γενικά φαίνεται πως είσαι «παιδί της τεχνολογίας» μιας και όποιος επιθυμεί να βρει το ντεμπούτο άλμπουμ σου, μπορεί πολύ απλά να μπει στην ιστοσελίδα σου και να το ακούσει. Η εποχή που έπρεπε να αγοράσεις το cd του καλλιτέχνη έχει περάσει ανεπιστρεπτί;
Gautier: Μπορεί να το ακούσει δωρεάν στην ιστοσελίδα μου γιατί… γιατί όχι;! Στην Ελλάδα, τα πράγματα είναι δύσκολα εδώ και κάποια χρόνια. CD ο κόσμος δεν αγοράζει… κρίμα για μας γιατί το χρειαζόμαστε για να μπορούμε να συνεχίζουμε να γράφουμε μουσική αλλά από την άλλη, έτσι είναι. Ας το χαρεί λοιπόν όποιος θέλει να το χαρεί. Ας ευτυχήσει και εύχομαι να μπορέσει ο δίσκος να τον ταξιδέψει. Τα CD πάντως δεν έχουν εκλείψει τελείως, τουλάχιστον όχι στο εξωτερικό. Υπάρχει μεγάλη πτώση σίγουρα και τα βινύλια έχουν κάνει ένα δυναμικό come back εδώ και κάτι χρόνια αλλά και πάλι, αυτό δεν καλύπτει το κενό. Το digital πάντως είναι σημείο των καιρών και κατέχει σημαντικό μέρος της αγοράς είτε μέσω itunes, spotify ή άλλα, αλλά και πάλι, στην Ελλάδα, γενικά οι πωλήσεις με οποιοδήποτε μέσω νομίζω πως είναι πια πολύ χαμηλές.
Πόσο εύκολα αποδέχεται το ελληνικό κοινό, τον αγγλόφωνο στίχο;
Gautier: Πολύ εύκολα! Δεν νομίζω πως υπάρχει θέμα. Είναι σίγουρα απόλυτα λογικό πως τον ελληνικό στίχο, το ελληνικό κοινό μπορεί να τον νιώσει καλύτερα, να τον καταλάβει καλύτερα, να τον τραγουδήσει με την ψυχή του αν θέλει. Προσωπικά, η επιλογή της αγγλικής έχει να κάνει με τα ηχοχρώματα της συγκεκριμένης γλώσσας. Το στυλ μουσικής που γράφω ταιριάζει καλύτερα με τα αγγλικά. Τόσο απλά!
Η συνεργασία σου με τη Μαριέττα Φαφούτη στο «You give me love» ήταν αποκαλυπτική και το τραγούδι αποτέλεσε για καιρό ωδή στην αγάπη! Πες μας δυο λόγια για αυτή την καλλιτεχνική συνάντηση.
Gaultier: Ήταν μια υπέροχη συνεργασία. Η Μαριέττα είναι ένας χρυσός άνθρωπος και γράφει πολύ ωραία τραγούδια. Ξέρω ότι το κομμάτι αγαπήθηκε πολύ και χάρηκα βεβαίως πολύ μαθαίνοντας πόσοι άνθρωποι ένιωσαν έστω και λίγη ευτυχία ακούγοντάς το. Τι ικανοποίηση!
Νέα δουλειά στα σκαριά;
Gautier: Έχω γράψει τον 2ο μου δίσκο εδώ και αρκετό καιρό αλλά όπως πάντα, κολλάει στα μπάτζετ. Πλούσιος δεν είμαι και βάζω τις λίγες μου οικονομίες κάθε φορά για να μπορέσω να προχωρήσω με τις ακριβές ηχογραφήσεις και παραγωγές. Γι’ αυτό προχωράει αργά και είναι κυριολεκτικά στα σκαριά περιμένοντας υπομονετικά να βρει τον δρόμο του!
Στις 4-7 Ιουνίου θα σε δούμε να παρουσιάζεις το 15ο Jazz Festival στην Τεχνόπολη. Πώς προέκυψε αυτός ο σχετικά διαφορετικός ρόλος, δεδομένου ότι δεν προέρχεσαι από το χώρο της jazz; Τι να περιμένουμε να δούμε στο πλαίσιο του φεστιβάλ;
Gautier: Θα είναι η 4η ή 5η φορά που το παρουσιάζω -δηλαδή που προλογίζω τις μπάντες- και είμαι πολύ ενθουσιασμένος! Είναι ίσως το πιο αγαπημένο μου φεστιβάλ. Ο κόσμος δεν το γνωρίζει αλλά έχω ένα κρυφό πάθος για την τζαζ εδώ και αρκετό καιρό και η χαρά μου να συμμετέχω έστω και ως παρουσιαστής είναι πάντα μεγάλη. Τώρα όσον αφορά στο φεστιβάλ, όπως κάθε χρονιά, θα απολαύσουμε τζαζ σχήματα από όλη την Ευρώπη σε μια άρτια οργάνωση και ένα υπέροχο κλίμα.
Σχέδια για το καλοκαίρι; Συναυλίες παντού; Υπάρχει κάποιο πλάνο για το εξωτερικό;
Gautier: Μακάρι να κάναμε συναυλίες παντού! Θα κάνω λογικά κάποιες με το σχήμα μου. Θα κάνω επίσης με τον Άλεξ Καββαδία σε ένα ημι-ακουστικό σχήμα! Και βεβαίως, ίσως με τον φιλαράκο μου τον Ηλία που ανέφερα πιο πριν, στην Σαντορίνη, όπως και πέρσι και πρόπερσι!
• Σε ευχαριστώ!
Marietta Fafouti Feat. Gautier ” You Give Me Love”
Μουσική / Στίχοι: Marietta Fafouti
Κυκλοφορεί από τη Musou Music Publishing
Facebook: Gautier
