Έχοντας μεγαλώσει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με έντονη την παραδοσιακή μουσική πως προέκυψε η αναζήτηση μέχρι το στάδιο της Τζαζ; Υπάρχουν κοινές συνιστώσες;
Η αναζήτηση μου στη τζαζ δεν φτάνει στο στάδιο της εξειδίκευσης, αλλά είναι μια προσέγγιση, όσο ισότιμη είναι και η προσέγγισή μου στο λαϊκό, το έντεχνο τραγούδι και σε διάφορα είδη και ρεύματα της ξένης μουσικής. Δεν υπάρχει περιοριστική αναφορά στο πεδίο της αναζήτησης. Ξεκίνησα τις σπουδές μου στο σύγχρονο και εδώ και ένα περίπου χρόνο μελετώ το κλασικό τραγούδι με τον εξαίρετο δάσκαλο φωνητικής, Γρηγόρη Πυριαλάκο.
Για έναν νέο καλλιτέχνη που δημιουργεί παράλληλα, αλλά και ανήκει σε μία μπάντα πόσο εύκολη γίνεται η αποδοχή του;
Η αποδοχή από τον κόσμο είτε είσαι σόλο είτε ανήκεις σε μπάντα έχει να κάνει με το αν υπηρετείς ουσιαστικά με αγάπη και σεβασμό αυτό που κάνεις. Το κοινό πολύ ορθά δεν συγχωρεί την απλή διεκπεραίωση και στη σκηνή φαίνεται πιο άμεσα η αλήθεια ενός καλλιτέχνη, αυτό που έχει να καταθέσει. Πιστεύω πολύ σ’ αυτό που κάνω και στην πολυμορφικότητα της ερμηνείας μου, καθώς οι επιρροές μου από τεχνικής και αισθητικής απόψεως και οι σπουδές μου στο τραγούδι είναι ετερόκλητες κι αυτό νομίζω ότι είναι και το πλέον αντιπροσωπευτικό μου στοιχείο.
Μίλησε μας για τη μουσική συνάντηση σου με τον Γαλλοαλγερινό μουσικό Nazim Aliouche.
Η γνωριμία μου με τον Nazim Aliouche έγινε το 2004 στα Γρεβενά, όπου είχε κληθεί να παίξει στο πλαίσιο πολιτιστικών εκδηλώσεων μαζί με μία ομάδα Γάλλων μουσικών. Έκτοτε ο Nazim είναι η οικογένειά μου, ο αδελφός και συνδημιουργός, ακόμη κι αν μας χωρίζουν αρκετά χιλιόμετρα. Το πρότζεκτ και οι εμφανίσεις μας στη Γαλλία ξεκίνησαν το 2010. Είναι η πρώτη φορά που κάνουμε περιοδεία στην Ελλάδα. Θέλουμε να δείξουμε αυτό που έχουμε χτίσει εδώ και μια πενταετία, το θεωρώ εξαιρετικά ενδιαφέρον ως μουσική πολυπολιτισμική πρόταση. Ο καθένας από τους μουσικούς που συμμετέχουν φέρει τη μουσική του κουλτούρα από τη χώρα προέλευσής του (Ελλάδα, Γαλλία, Αλγερία) και το αποτέλεσμα δίνει έντονο χρώμα από μεσόγειο, είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών.
Τα τελευταία όμως δύο χρόνια προστέθηκε και ο Δημήτρης Λάππας.
Ο Δημήτρης Λάππας συμμετείχε στο σχήμα των HOLImélia για δύο χρόνια περίπου και η συμμετοχή του ήταν πολύ σημαντική. Κάναμε αρκετές εμφανίσεις στη Γαλλία, αλλά σήμερα οι καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις δεν του επιτρέπουν να συμμετέχει σ’ αυτήν την περιοδεία. Το χω ξαναπεί ότι ο Δημήτρης είναι ένας σπουδαίος σολίστας, πολυσχιδής και ευρηματικός.
Το πρώτο σας άλμπουμ κυκλοφόρησε πέρυσι. Επόμενη δισκογραφική εργασία να περιμένουμε;
Φυσικά. Κατά πάσα πιθανότητα η νέα δουλειά θα υλοποιηθεί μέσα στο 2016 με δικά μας πρωτότυποα τραγούδια και διασκευές από το διεθνές ρεπερτόριο και ίσως αποτελείται κι από τραγούδια της πρώτης δουλειάς με τίτλο “MICROCOSM”, η οποία δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα σε ελληνικό έδαφος.
Είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεστε στο club του Μύλου;
Ναι, είναι η πρώτη φορά εμφάνισης στο Club του Μύλου κι ευχαριστούμε πολύ τον μάνατζέρ μας, Γιώργο Χριστοδούλου, αλλά και τη Μαριλού Φυντανίδου και τον Σάββα Δομόσογλου για το ενδιαφέρον και την υποστήριξή τους στο σχήμα.
Τι θα περιμένουμε να ακούσουμε;
Θα επιχειρήσω να αποδώσω το “είδος” και το ύφος του προγράμματος και του ρεπερτορίου που θα προσφέρουμε στον κόσμο του Μύλου την Πέμπτη, χωρίς περιοριστικές ετικέτες. Πρωτότυπα δικά μας τραγούδια, κάποια σε σύνθεση του Ναζίμ Αλιούς και στίχους δικούς μου, διασκευές που χαμαιλεοντίζουν κατά πολύ από την original εκδοχή τους. Ο στίχος ελληνικός, γαλλικός, αραβικός (και καμπίλ). Τα περάσματα και οι επιρροές παρμένα από την παραδοσιακή ελληνική και αλγερινή μουσική, ελεύθεροι τζαζ αυτοσχεδιασμοί, οριακό “πείραγμα” στο λαϊκό και στο ρεμπέτικο τραγούδι με έντονο γκρουβάρισμα. Θα θελα τόσο πολύ να σας αποδώσω όλη αυτή την ιεροτελεστία των HOLImélia επί σκηνής…δεν είναι καθόλου εύκολο …είναι αναγκαία η φυσική παρουσία.
Stella Papalamprou and HOLImélia:
- Stella Papalamprou: Vocals
- Nazim Aliouche: Guitar
- Eric Houdart: Saxophone
- Kamal Mazouni: Bass
- Nicolas Delaunay: Drums
