Πάνος Κοσμίδης
«Δύο τραγούδια για την παράδοση»
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει ευχή και κατάρα να ακροβατεί αιωνίως μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Φέρουμε μέσα μας αμφότερες αυτές τις καταβολές, και το ίδιο συμβαίνει και με την μουσική μας. Τα δύο αυτά τραγούδια, λοιπόν, αν και εκκινούν από διαφορετικές βάσεις, και παρότι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, έχουν ως κοινό παρονομαστή ότι αποτελούν μια αναφορά στην παράδοση.
Το πρώτο, ο «Άγιος Υάκινθος», είναι ένας χαιρετισμός στη δημοτική μας μουσική καταγωγή. Ο Άγιος Υάκινθος, σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία μάρτυρας της αγάπης του για τον Χριστό, έχει καθιερωθεί να θεωρείται και ο άγιος του έρωτα και της αγάπης. Με οδηγό, λοιπόν, το ελληνικό καλοκαιρινό φεγγαράκι – παντοτινός θεατής και εξομολογητής του έρωτα – επιχειρείται μια περιήγηση σε μύθους, όνειρα και εμπνεύσεις γύρω απ’ την Ελλάδα, ή έστω την εξιδανικευμένη της μορφή· είναι χρήσιμο να ξέρεις προς τα πού θέλεις να βαδίζεις. Και ποιός, αλήθεια, καλύτερος προορισμός απ’ τον ίδιο τον έρωτα; Τον έρωτα, βεβαίως, όχι απλώς ως την αμιγώς ερωτική πράξη ή διάθεση, αλλά ως κατάσταση που ενυπάρχει σε ό,τι καταπιανόμαστε. Τελικά, ο «Άγιος Υάκινθος» δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια προσπάθειά μου να αποδώσω μουσικά μια ζωγραφιά της χώρας μου, έτσι, τουλάχιστον, όπως αυτή υπάρχει μέσα μου. Έτσι όπως την περιέχω, αλλά δεν ξέρω αν με περιέχει.
Το δεύτερο, το «Andante – Της νύχτας τ’ αστέρι», είναι μια μουσική αναφορά στον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τον προκαθήμενο της μουσικής όπως την γνωρίζουμε. Το θέμα του «Andante» απ’ το 2ο Βραδεμβούργιο κοντσέρτο (ένα αληθινό διαμάντι – υπόδειγμα της μοτιβικής και αντιστικτικής επεξεργασίας του Μπαχ) αποκτά τα δομικά και μορφολογικά στοιχεία ενός τραγουδιού και, έτσι, επεκτείνεται με τον τρόπο που θα χτιζόταν ένα σύγχρονο ελληνικό τραγούδι στις μέρες μας, πλην όμως επεξεργασμένο με το αντιστικτικό μουσικό Μπαρόκ ύφος. Το τελικό αποτέλεσμα μας ακούγεται απρόσμενα και συνωμοτικά οικείο και όχι ξένο, ίσως επειδή εν τέλει να προερχόμαστε από τον Μπαχ όσο προερχόμαστε και από τα τραγούδια της Σμύρνης και του Πόντου. Μήπως, τελικά, παράδοσή μας και κληρονομιά μας δεν είναι μόνο τα δημοτικά τραγούδια και οι χοροί, αλλά και η ευρωπαϊκή κλασική μουσική παράδοση; Το «Andante – Της νύχτας τ’ αστέρι» είναι μια προσπάθεια ν’ απαντήσω σε αυτό ακριβώς το σαρκαστικά επίκαιρο ερώτημα.
Ασφαλώς, ένα τέτοιο εγχείρημα δεν θα μπορούσε παρά να πλαισιώνεται από συνεργάτες που εμπεριέχουν, ως άνθρωποι και δημιουργοί, τόσο έντονη την διπλή αυτή καταβολή. Ο Μάνος Ορφανουδάκης ανταποκρίθηκε πλήρως στις στιχουργικές ανάγκες των δύο αυτών τραγουδιών, τα φώτισε και τα στόλισε καταθέτοντας τον ψυχικό του πλούτο, και ο Δημήτρης Κωνσταντίνου με την μελιστάλακτη φωνή του τα περιέβαλε σαν αληθινός πατέρας. Καθοριστική και η συμβολή μερικών απ’ τους καλύτερους νεαρούς μουσικούς της χώρας μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς σε όλους τους συνεργάτες, αλλά και σε όσους συνέβαλαν και βοήθησαν στην παραγωγή των δύο αυτών τραγουδιών. Καλή ακρόαση!
Πάνος Κοσμίδης
Μουσική / Ενορχήστρωση: Πάνος Κοσμίδης
Στίχοι: Μάνος Ορφανουδάκης
Ερμηνεία: Δημήτρης Κωνσταντίνου
Καβάλ: Στέλλα Καμπουρίδου
Κλαρίνο: Αλέξανδρος Παπαγεωργόπουλος
Κανονάκι: Βασίλης Ζιγκερίδης
Βιολί: Τίμος Αναστασιάδης
Λαούτο: Παντελής Αγκιστριώτης
Πιάνo: Πάνος Κοσμίδης
Κιθάρα: Γιώργος Βαρτσάκης
Ρεκ: Αλέξανδρος Ριζόπουλος
Ηχοληψία: Θάνος Σμυρλής, Δημήτρης Κωνσταντίνου
Μίξη: Λεωνίδας Μπεϊλής
Mastering: Χρήστος Μέγας
Ο Πάνος Κοσμίδης γεννήθηκε το 1990 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει σήμερα. Έχει συνθέσει τραγούδια, χορωδιακά έργα και χορωδιακές επεξεργασίες, καθώς και έχει συμμετάσχει κατά καιρούς σε ορχήστρες και σχήματα, ως πιανίστας και ενορχηστρωτής. Το 2011 διακρίθηκε στην τελική φάση στους «Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού – 1/σύνθεση» που διοργάνωσε το «Ελληνικό Σχέδιο». Έχει συνεργαστεί με τον Νίκο Κυπουργό, με αποκορύφωμα τη σεζόν ’13-’14, όπου είχε τη μουσική διεύθυνση επί σκηνής της όπερας για παιδιά και μεγάλους «Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει». Το καλοκαίρι του 2014, η παιδική χορωδία «Rosarte» υπό τη διεύθυνση της κ. Ρόζης Μαστροσάββα, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην 8η Ολυμπιάδα Χορωδιών, που έλαβε μέρος στη Ρίγα της Λετονίας, ερμηνεύοντας και ένα πρωτότυπο χορωδιακό του έργο με τίτλο «Θρηνωδία». Είναι, επίσης, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.
Πάνος Κοσμίδης
«Δύο τραγούδια για την παράδοση»
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει ευχή και κατάρα να ακροβατεί αιωνίως μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Φέρουμε μέσα μας αμφότερες αυτές τις καταβολές, και το ίδιο συμβαίνει και με την μουσική μας. Τα δύο αυτά τραγούδια, λοιπόν, αν και εκκινούν από διαφορετικές βάσεις, και παρότι τόσο διαφορετικά μεταξύ τους, έχουν ως κοινό παρονομαστή ότι αποτελούν μια αναφορά στην παράδοση.
Το πρώτο, ο «Άγιος Υάκινθος», είναι ένας χαιρετισμός στη δημοτική μας μουσική καταγωγή. Ο Άγιος Υάκινθος, σύμφωνα με τη χριστιανική διδασκαλία μάρτυρας της αγάπης του για τον Χριστό, έχει καθιερωθεί να θεωρείται και ο άγιος του έρωτα και της αγάπης. Με οδηγό, λοιπόν, το ελληνικό καλοκαιρινό φεγγαράκι – παντοτινός θεατής και εξομολογητής του έρωτα – επιχειρείται μια περιήγηση σε μύθους, όνειρα και εμπνεύσεις γύρω απ’ την Ελλάδα, ή έστω την εξιδανικευμένη της μορφή· είναι χρήσιμο να ξέρεις προς τα πού θέλεις να βαδίζεις. Και ποιός, αλήθεια, καλύτερος προορισμός απ’ τον ίδιο τον έρωτα; Τον έρωτα, βεβαίως, όχι απλώς ως την αμιγώς ερωτική πράξη ή διάθεση, αλλά ως κατάσταση που ενυπάρχει σε ό,τι καταπιανόμαστε. Τελικά, ο «Άγιος Υάκινθος» δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια προσπάθειά μου να αποδώσω μουσικά μια ζωγραφιά της χώρας μου, έτσι, τουλάχιστον, όπως αυτή υπάρχει μέσα μου. Έτσι όπως την περιέχω, αλλά δεν ξέρω αν με περιέχει.
Το δεύτερο, το «Andante – Της νύχτας τ’ αστέρι», είναι μια μουσική αναφορά στον Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, τον προκαθήμενο της μουσικής όπως την γνωρίζουμε. Το θέμα του «Andante» απ’ το 2ο Βραδεμβούργιο κοντσέρτο (ένα αληθινό διαμάντι – υπόδειγμα της μοτιβικής και αντιστικτικής επεξεργασίας του Μπαχ) αποκτά τα δομικά και μορφολογικά στοιχεία ενός τραγουδιού και, έτσι, επεκτείνεται με τον τρόπο που θα χτιζόταν ένα σύγχρονο ελληνικό τραγούδι στις μέρες μας, πλην όμως επεξεργασμένο με το αντιστικτικό μουσικό Μπαρόκ ύφος. Το τελικό αποτέλεσμα μας ακούγεται απρόσμενα και συνωμοτικά οικείο και όχι ξένο, ίσως επειδή εν τέλει να προερχόμαστε από τον Μπαχ όσο προερχόμαστε και από τα τραγούδια της Σμύρνης και του Πόντου. Μήπως, τελικά, παράδοσή μας και κληρονομιά μας δεν είναι μόνο τα δημοτικά τραγούδια και οι χοροί, αλλά και η ευρωπαϊκή κλασική μουσική παράδοση; Το «Andante – Της νύχτας τ’ αστέρι» είναι μια προσπάθεια ν’ απαντήσω σε αυτό ακριβώς το σαρκαστικά επίκαιρο ερώτημα.
Ασφαλώς, ένα τέτοιο εγχείρημα δεν θα μπορούσε παρά να πλαισιώνεται από συνεργάτες που εμπεριέχουν, ως άνθρωποι και δημιουργοί, τόσο έντονη την διπλή αυτή καταβολή. Ο Μάνος Ορφανουδάκης ανταποκρίθηκε πλήρως στις στιχουργικές ανάγκες των δύο αυτών τραγουδιών, τα φώτισε και τα στόλισε καταθέτοντας τον ψυχικό του πλούτο, και ο Δημήτρης Κωνσταντίνου με την μελιστάλακτη φωνή του τα περιέβαλε σαν αληθινός πατέρας. Καθοριστική και η συμβολή μερικών απ’ τους καλύτερους νεαρούς μουσικούς της χώρας μας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς σε όλους τους συνεργάτες, αλλά και σε όσους συνέβαλαν και βοήθησαν στην παραγωγή των δύο αυτών τραγουδιών. Καλή ακρόαση!
Πάνος Κοσμίδης
Μουσική / Ενορχήστρωση: Πάνος Κοσμίδης
Στίχοι: Μάνος Ορφανουδάκης
Ερμηνεία: Δημήτρης Κωνσταντίνου
Καβάλ: Στέλλα Καμπουρίδου
Κλαρίνο: Αλέξανδρος Παπαγεωργόπουλος
Κανονάκι: Βασίλης Ζιγκερίδης
Βιολί: Τίμος Αναστασιάδης
Λαούτο: Παντελής Αγκιστριώτης
Πιάνo: Πάνος Κοσμίδης
Κιθάρα: Γιώργος Βαρτσάκης
Ρεκ: Αλέξανδρος Ριζόπουλος
Ηχοληψία: Θάνος Σμυρλής, Δημήτρης Κωνσταντίνου
Μίξη: Λεωνίδας Μπεϊλής
Mastering: Χρήστος Μέγας
Ο Πάνος Κοσμίδης γεννήθηκε το 1990 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει σήμερα. Έχει συνθέσει τραγούδια, χορωδιακά έργα και χορωδιακές επεξεργασίες, καθώς και έχει συμμετάσχει κατά καιρούς σε ορχήστρες και σχήματα, ως πιανίστας και ενορχηστρωτής. Το 2011 διακρίθηκε στην τελική φάση στους «Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού – 1/σύνθεση» που διοργάνωσε το «Ελληνικό Σχέδιο». Έχει συνεργαστεί με τον Νίκο Κυπουργό, με αποκορύφωμα τη σεζόν ’13-’14, όπου είχε τη μουσική διεύθυνση επί σκηνής της όπερας για παιδιά και μεγάλους «Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει». Το καλοκαίρι του 2014, η παιδική χορωδία «Rosarte» υπό τη διεύθυνση της κ. Ρόζης Μαστροσάββα, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην 8η Ολυμπιάδα Χορωδιών, που έλαβε μέρος στη Ρίγα της Λετονίας, ερμηνεύοντας και ένα πρωτότυπο χορωδιακό του έργο με τίτλο «Θρηνωδία». Είναι, επίσης, απόφοιτος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.
