Ο Ορέστης έχει καιρό να μας απασχολήσει.
Όλοι, έστω και μια φορά, τραγουδήσαμε το ρεφραίν «..και πες στο Χάρο, θα πάω όταν γουστάρω» του πρώτου του δίσκου. Επιστρέφει. Ανοργάνωτος, αλλά όχι άεργος. Δηλώνει «Θα το ‘κανα ξανά» που είναι κι ο τίτλος του τρίτου του δίσκου.
Ανάμεσα στην αμήχανη παρουσία του στη σκηνή που ταλαντεύεται μεταξύ Πασχαλίδη και Αγγελάκα και την ιδιοφυή στιχουργία και σύνθεση του που θυμίζει Θανάση και Παυλίδη, ο Ορέστης Ντάντος ωριμάζει και αποκαλύπτει τον τραγουδοποιό που κρύβει από την εφηβεία μέσα του. Με βάση πάντα τον στίχο των τραγουδιών, αρχίζει πάλι από την αρχή και υπόσχεται, τουλάχιστον στον εαυτό του, πως θα το κάνει ξανά και ξανά μέχρι να ακουστεί και πάλι το Ελληνικό τραγούδι δυνατά. Μέχρι να βρει το κάθε τραγούδι τον αποδέκτη του, μέχρι να καταφέρει να παρασύρει η απλότητα του τραγουδιού τον ακροατή του στη συγκίνηση και την ειλικρίνεια.
11 τραγούδια με μια φρέσκια πνοή που δημιουργούν τη στιγμή της αναπόλησης, αλλά και το ονομαζόμενο “αστικό τραγούδι”. Το τραγούδι που θα το κουβαλήσεις στην πόλη σου, που σου εντυπώνει τις εικόνες που βλέπεις καθαρά ή με μια άλλη οπτική γωνία που ξεδιπλώνεται. Στίχοι καθημερινοί, που ενώ δε σε τρομάζουν σου γνέφουν κατά κάποιο τρόπο την πραγματικότητα σαν το είδωλο σου στη λίμνη, όπως σε κοιτά. Δε σε ξαφνιάζουν, αλλά σου κουμπώνουν ταιριαστά. Οι μουσικές και οι ενορχηστρώσεις πατούν σε ροκ ύφος με μοντέρνες εκδοχές που σου είχε λείψει. Είναι εμφανή τα πατήματα, οι μουσικές αντιλήψεις και οι επιρροές σε νέες όμως μορφές. Τραγούδια που αξίζει έστω και μία φορά να ακούσεις μες στη βαβούρα της πόλης σου. Είναι τα τραγούδια της πόλης σου και εσύ συμμετέχεις, ακόμα κι αν απουσιάζεις.
Οι ηχογραφήσεις έγιναν το καλοκαίρι του 2014 και την παραγωγή επιμελήθηκε ο Αντώνης Ζουγανέλης. Τα τραγούδια ενορχηστρώθηκαν από τον Λεωνίδα Πετρόπουλο και τον Ορέστη Ντάντο.
