Ο Θοδωρής Κοτονιάς, μακρινός εξάδερφος… όλων μας, για δύο ακόμα Παρασκευές θα βρίσκεται στο Ρυθμός Stage, μαζί με τον Σταύρο Σιόλα και τον Δημήτρη Υφαντή. Με αυτήν την αφορμή του ζητήσαμε “τα κλειδιά” και εκείνος μας τα έδωσε πρόθυμα ώστε να ανοίξουμε μαζί του την μουσική κουβέντα…
Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με την μουσική, ποιοι ήταν ας πούμε.. οι μουσικοί σου “ήρωες” σαν παιδί;
Θ.Κ: Η μαγεία που ασκούσε η μουσική μέσα μου από μικρός ήταν ανίκητη…Από τη ζωή στην πόλη και τις Ροκ συναυλίες μέχρι τα πανηγύρια του χωριού .Ο μοναδικός ίσως που πέρασε σαν ήρωας από τη καρδιά μου είναι ο Νίκος ο Παπάζογλου….
Θοδωρή πως “έκατσε” η συνεργασία με Υφαντή και Σιόλα; Είναι κι αυτοί μακρινά σου ξαδέρφια;
Θ.Κ: Και οι δυο τους εξαιρετικοί με τραγούδια που θαύμαζα, κοινό μας σημείο η αγάπη και ο πειραματισμός με τη παράδοση. Υπάρχει καλλιτεχνική συγγένεια και είναι μεγάλη χαρά αυτή η συνεργασία.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται από όλη την ελληνική σκηνή μια μουσική “στροφή” προς την παράδοση στην οποία μάλλον έχεις συμβάλει κι εσύ προσωπικά. Πιστεύεις ότι υπάρχει ακόμα γόνιμο έδαφος εκεί?
Θ.Κ: Η πρώτη ύλη για κάθε δημιουργία βρίσκεται στη φύση…Η παράδοση κάθε λαού …είναι ένας θησαυρός με φυσικές μουσικές κλίμακες, και στίχο απλό βαθύ και αληθινό. Οποιοσδήποτε θέλει να ”παραδώσει” πιο πέρα κάτι …χρειάζεται πρώτα μπορέσει να το ”παραλάβει”… να το αγαπήσει και αν μπορεί να το πάει παρακάτω.. να το μπολιάσει χωρίς ”φάρμακα”…
Είναι η οικονομική κρίση αφορμή για έμπνευση;
Θ.Κ: κάθε δυσκολία στη ζωή αν δεν αφεθείς…κάθε πόνος σου ανοίγει μία πόρτα …αρκεί να πάψεις να επαναλαμβάνεις την αιτία…..
Αν δεν είχες γίνει μουσικός, με τι θα ήθελες να έχεις ασχοληθεί;
Θ.Κ: ‘Εφτιαχνα, και ακόμα φτιάχνω που και που,..παραδοσιακές επιγραφές …αν διάλεγα κάτι πέρα από τη μουσική και ήμουν του διαβάσματος….. έχω ένα ψώνιο με τη φιλοσοφία…και μαζί θα ’χα και ένα καφενείο (γέλια)
Ποιό τραγούδι έχεις ακούσει περισσότερο τον τελευταίο μήνα;
Θ.Κ: Δεν ακούω πολύ κλασική αλλά από παλιά έχω ένα κόλλημα …Schubert .929 op 100
Τι να περιμένουμε από σένα δισκογραφικά στο μέλλον;
Θ.Κ: Μη με αγχώνεις (γέλια). Να είμαστε καλά όλοι …να ζούμε όσο μπορούμε ανθρώπινα σε αυτή την απάνθρωπη εποχή… και να διατηρούμε την ”κοσμάρα μας” ..μήπως μας ”κατέβει” κάτι που μπορούμε να το μοιραστούμε μεταξύ μας …
Γιατί να έρθει κάποιος να σας ακούσει στο “Ρυθμός Stage”;
Θ.Κ: Αν θελήσει να έρθει.. να ξέρει ότι μπορεί να μη θέλει να φύγει…
Ποιο τραγούδι σου αφιερώνεις στους αναγνώστες μας και στον κόσμο που θα έρθει να σας ακούσει;
Θ.Κ: Ένα φρέσκο αδισκογράφητο …”Τίποτα δεν τελειώνει” η αλλιώς ”Μάνα γη”…
