Ο David Robert Jones, καλύτερα γνωστός με το καλλιτεχνικό David Bowie γεννήθηκε στο Brixton του Λονδίνου στις 08-01-1947 σε μια μεσοαστική οικογένεια. Μόλις 15 ετών ασχολήθηκε με την μουσική σχηματίζοντας την πρώτη του μπάντα, και έπειτα από προσπάθειες ετών με τραγούδια όπως το “Lisa Jane”, “I pity the fool” & “You’ve got a habit of leaving” έφτασε στο νούμερο 5 του UK chart με το τραγούδι “Space oddity” το 1969.
Βαθιά επηρεασμένος απο τον χορογράφο και μίμο Lindsay Kemp, άρχισε να δίνει έμφαση στην εικόνα του ως καλλιτέχνη και στην σκηνική του παρουσία, εφευρίσκοντας την καλλιτεχνική περσόνα Ziggy Stardust που παρουσίασε σε μια pub στο Tolworth την 10-02-1972 μαζί με το συγκρότημα Spiders from Mars. Με βαμμένα κόκκινα μαλλιά, έντομο Makeup, εντυπωσιακό κουστούμι και εκμεταλλευόμενος ένα οφθαλμικό τραύμα από το σχολείο (για χάρη μιας συμμαθήτριας) που τον άφησε με μόνιμα διασταλμένη κόρη στο αριστερό του μάτι εντυπωσίασε το κοινό και συνέχισε την περιοδεία του στο Ηνωμένο Βασίλειο που κράτησε ως το 1973, όπου και μετακομίζει μόνιμα στη Νέα Υόρκη. Εκεί αρχίζει να πειραματίζεται με soul & funk στοιχεία και το 1976 παρουσιάζει το νέο του album “Station to Station” και την νέα του προσωπικότητα τον λεπτό λευκό δούκα απο το ομότιτλο “Thin White duke” με στοιχεία από Κέλτικη και Γοτθική μυθολογία (για το οποίο κατηγορήθηκε για ρατσιστική συμπεριφορά) και ξεκίνησε την μακρά του πάλη με τον εθισμό του στην κοκαΐνη.
Το 1976 από την λίμνη της Γενεύης μας παρουσιάζει το “Low” (κατά την δική μου γνώμη ένα από τα καλύτερα album του) σε συνεργασία με τον Brian Eno και επηρεασμένος απο τους Kraftwerk με ένα πιο ηλεκτρονικό ήχο διαφορετικό από το glam rock που είχε προηγηθεί. Με μια απογειωμένη καριέρα και φανατικό κοινό, την δεκαετία του 80 μας παρουσιάζει συνεργασίες με τεράστια ονόματα όπως οι Queen (1981 “Under pressure” No 1 UK chart) και Tina Turner & Iggy Pop (1984 album “Tonight”). Έκτοτε η στροφή προς πιο ηλεκτρονικούς ήχους είναι πιο εμφανής με albums όπως το “Outside” (1995) και το “Earthling” (1997). Το 1999 αποχαιρετά την ηλεκτρονική μουσική χαρίζοντάς μας την μουσική του (και την μορφή του) στο Nomad Soul (πολύ χάσιμο το παιχνιδάκι) ως ο τραγουδιστής της καταζητούμενης μπάντας “The Dreamers” από την φουτουριστική δυστοπία της Omikron.
Τα υπόλοιπα χρόνια ασχολήθηκε ενεργά με την φιλανθρωπία και γύρισε τον κόσμο κάνοντας συναυλίες. Έπαιξε σε πολλές ταινίες μεταξύ των οποίων το ασπρόμαυρο μικρού μήκους “Image” (1969), οι επιτυχίες “The man who fell to earth” (1976) “Just a Gigolo” με την Marlene Dietrich (1979), “The Hunger” με τις Catherine Deneuve & Susan Sarandon (1983) “Twin peaks”, “Labrinth” (1986) με την Jennifer Connelly, (1992) και “Prestige” (2006).
Το 2006 του δόθηκε τιμητικό βραβείο Grammy για τη συνολική του προσφορά στη μουσική.
Την 10-01-2016 μας άφησε για τα αστέρια, πεθαίνοντας από καρκίνο του ήπατος, έχοντας παλέψει με την ασθένεια για πάνω από ένα έτος, και αφήνοντάς μας το “Blackstar” το οποίο είχε μόλις κυκλοφορήσει προ δύο ημερών.
Με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 140.000.000 δισκων παγκοσμίως είναι από τους πλέον πετυχημένους καλλιτέχνες διεθνώς. Καλό ταξίδι Ziggy μας λείπεις ήδη..
https://www.youtube.com/watch?v=v–IqqusnNQ