Καθώς η ιστορία γυρίζει τις σελίδες της στο πέρασμα του χρόνου, κάποιες φορές γραμμένες με τα πιο μελανά της χρώματα κι άλλες με πιο φωτεινά, δεν θα άφηνε ανεπηρέαστους τους καλλιτέχνες που δεν έμειναν απλοί παρατηρητές των γεγονότων, αλλά μέσα από τη μουσική τους τα κατέγραψαν, έγιναν κι οι ίδιοι ιστορικοί από μια άλλη οπτική γωνία και μας άφησαν την ιστορία γραμμένη στην πιο δημιουργική της εκδοχή. Κι αν στο μάθημα δεν προσέχατε ιδιαίτερα, να η ευκαιρία για ένα σύντομο μάθημα ιστορικών γεγονότων ταξιδεύοντας στο χρόνο με μέσο τη μουσική:
U2 – Sunday Bloody Sunday
Επηρεασμένο το συγκρότημα των U2 από τις αιματοχυσίες του 1972 σε διαδηλώσεις στην Ιρλανδία, όπου Βρετανοί στρατιώτες άνοιξαν πυρ κατά διαδηλωτών με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 14 από αυτούς, δηιουργούν το 1982 το τραγούδι «Sunday Bloody Sunday» θέλοντας να ακουστεί ένα μήνυμα ειρήνης και ενότητας, αφού η ελευθερία έκφρασης και διαμαρτυρίας ενάντια σε ένα άδικο κοινωνικό σύστημα είναι δικαίωμα όλων και η κάθε μορφή βίας θα πρέπει να καταδικάζεται. Έτσι οι U2 μας χάρισαν ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια υπενθυμίζοντας μας τον αγώνα 14 (τουλάχιστον) ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τα ιδανικά τους.
OMD – Enola Gay
Το Enola Gay ήταν το Αμερικανικό αεροπλάνο που άφησε την ατομική βόμβα πάνω από την πόλη Χιροσίμα της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου γράφοντας έτσι ένα από τα πιο ανατριχιαστικά κεφάλαια στο βιβλίο της ιστορίας. Πήρε το όνομα του από τη μητέρα του πιλότου Paul Tibbets, η οποία ονομάζονταν Enola Gay Tibbets. Αν και πολλοί πίστευαν ότι ο τίτλος του τραγουδιού ήταν κάποιο κωδικοποιημένο μήνυμα του συγκροτήματος για να γνωστοποιήσουν στο ευρύ κοινό την σεξουαλική τους ταυτότητα, εκείνοι απλά τους διαψεύδουν αποδεικνύοντας τις ιστορικές τους γνώσεις και κάνοντας όλους εμάς να το χορεύουμε χαμογελώντας πονηρά μέχρι να συνειδητοποιήσουμε την ιστορία πίσω από τους στίχους και να εκτιμήσουμε τη δημιουργία αυτή των OMD απ’ την αρχή.
The Cranberries – Zombie
Στις 31 Αυγούστου 1994, το συγκρότημα The Cranberries κυκλοφορεί το τραγούδι «Zombie» αφιερωμένο στη μνήμη των δυο ανήλικων παιδιών με τα ονόματα Jonathan Ball και Tim Parry αφού έχασαν τη ζωή τους σε βομβαρδισμό του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού στην περιοχή Warrington στο Cheshire της Αγγλίας. Η τραγουδίστρια του συγκροτήματος Dolores O’ Riordan δήλωσε πως το τραγούδι μιλάει για τη μάχη της Ιρλανδίας για ανεξαρτησία, η οποία φαίνεται να διαρκεί για πάντα. Ύστερα από την κυκλοφορία του τραγουδιού ο Ιρλανδικός στρατός ανακοίνωσε την παύση κάθε είδους μορφής επίθεσης ύστερα από 25 χρόνια σύγκρουσης μεταξύ των δύο χωρών. Για άλλη μια φορά η μουσική ήχησε πιο δυνατά από τα όπλα.
Calexico – Victor Jara’s Hands
Ένα τραγούδι – αναφορά στη Χιλή της Νότιας Αμερικής, μια χώρα η οποία υπέφερε για αρκετά χρόνια από τις τακτικές και τις μηχανοραφίες της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ο Victor Jara (1932 – 1973), διακεκριμένος σκηνοθέτης του θεάτρου αλλά και ακτιβιστής, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε ύστερα από πραξικόπημα υποστηριζόμενο από τις Η.Π.Α. με σκοπό να κατεβάσει από την εξουσία τον πρόεδρο Allende. Ακούγοντας το «Victor Jara» θα ταξιδεύουμε – για όσο το τραγούδι διαρκεί – σε μια άλλη εποχή, γυρνώντας πίσω ίσως λίγο πιο επαναστάτες.
Nena - 99 Luftballons
https://www.youtube.com/watch?v=La4Dcd1aUcE
«99 Luftballons» που μεταφράζεται από τη Γερμανική γλώσσα ως «99 Μπαλόνια», τοποθετείται χρονικά στη δεκαετία του ’80 της Γερμανίας. Η Nena τραγουδά στοχοποιώντας την παράνοια και τις μνήμες του πολέμου που εξαπλώνονται γύρω της και κάνει τα απλά και καθημερινά να μοιάζουν ύποπτα. Περιγράφει μέσα από το τραγούδι της την σκηνή που εκείνη αγοράζει 99 μπαλόνια και τα αφήνει ελεύθερα στον ουρανό, μια πράξη γεμάτη παιδικότητα, και πως αυτή η πράξη μοιάζει να είναι άλλη μια ύποπτη κίνηση με τις αρχές να εντοπίζουν στα ραντάρ τους τα μπαλόνια μεταφράζοντας τα ως επικίνδυνα στη γλώσσα του πολέμου. Το τραγούδι περνάει το μήνυμα πως σε μια χώρα που τα σημάδια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι ακόμα εμφανή, οι άνθρωποι δεν σταματούν να ονειρεύονται, αφήνοντας στο τέλος του τραγουδιού συμβολικά ένα μπαλόνι ελεύθερο στον ουρανό.