«Μουσική πανδαισία» είναι η φράση που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει «Το περιβόλι του ουρανού» φέτος τον χειμώνα. Πρόκειται πραγματικά για μια πανδαισία καλλιτεχνών πολύ αγαπημένων, που έρχονται να «ζεστάνουν» με τις φωνές τους τις ψυχές μας και να μας δείξουν τι θα πει «καλό τραγούδι». Ο λόγος για την Πίτσα Παπαδοπούλου, τον Στέλιο Διονυσίου, την Ραλλία Χρηστίδου και τον κορυφαίο Έλληνα λαϊκό συνθέτη, Χρήστο Νικολόπουλο
«Το περιβόλι του Ουρανού» είναι ένα ιστορικό μαγαζί, οπού έχουν παρελάσει σπουδαίες προσωπικότητες του ελληνικού πενταγράμμου και αποτελεί εδώ και χρόνια σήμα κατατεθέν για την νυχτερινή Αθήνα, για όσους ξέρουν να γλεντούν αληθινά. Αυτόν τον χειμώνα έρχεται να προστεθεί άλλη μια μεγάλη συνεργασία, που θα μείνει ανεξίτηλη στην ιστορία του μαγαζιού. Από την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου και κάθε Παρασκευή, Σάββατο βράδυ και Κυριακή μεσημέρι ο Χρήστος Νικολόπουλος, η Πίτσα Παπαδοπούλου, ο Στέλιος Διονυσίου και η Ραλλία Χρηστίδου θα «ανάψουν» το κέφι σε ένα αυθεντικό λαϊκό πρόγραμμα με πολλή αγάπη και «παρεϊστικη» διάθεση, καθώς όπως δήλωσαν και οι ίδιοι «είμαστε αγαπημένη παρέα». Κάτι που θα συνειδητοποιήσει σίγουρα όποιος παρευρεθεί στο μαγαζί.
Εμείς βρεθήκαμε στις πρόβες τους την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου. Δείτε τι είπαν αποκλειστικά στο Μικροφωνο.gr και την Ανθή Κουρεντζή:
Χρήστος Νικολόπουλος
Πως αισθάνεστε για αυτή την συνεργασία;
Χ.Ν.: Νιώθω υπέροχα! Με την Πίτσα Παπαδοπούλου ήμασταν παλιοί συνεργάτες και συνοδοιπόροι, ξεκινήσαμε μαζί από μικρά παιδιά και τώρα ξανασυναντιόμαστε. Έχουμε να δουλέψουμε μαζί από το ξεκίνημα μας. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να δουλέψω μαζί της, γιατί όπως γνωρίζετε η Πίτσα(Παπαδοπούλου) έχει χαράξει μεγάλη και καλή πορεία στο τραγούδι. Με τον Στέλιο(Διονυσίου)είχαμε ξαναδουλέψει μαζί. Τον πιστεύω πολύ, γιατί είναι καλός τραγουδιστής και ένας υπέροχος άνθρωπος. Η Ραλλία Χρηστίδου αποτελεί την διαφορετικότητα στο σχήμα, η νεότερη της παρέας.
Πως βλέπετε σήμερα το λαϊκό τραγούδι; Θεωρείτε πως περνά «κρίση»;
Χ.Ν.: Περνά εμπορική κρίση, θα έλεγα, όπως όλα τα τραγούδια. Γιατί τραγούδια γράφονται και διαδίδονται, απλά διαδίδονται με έναν διαφορετικό τρόπο, τον οποίο πρέπει να αναγνωρίσουμε όλοι μας και να τον αποδεχτούμε. Αυτός ο διαφορετικός τρόπος είναι το internet. Πλέον δεν υπάρχει εμπορικότητα, δεν βγάζουμε χρήματα από το τραγούδι, γιατί δεν αγοράζονται δίσκοι πια. Γίνονται μεν γνωστά τα τραγουδια, αλλά μέχρι εκεί.
Πιστεύετε ότι έχει χαμηλώσει το επίπεδο των φωνών σήμερα, υπό την έννοια ότι τα πάντα ποντάρονται στην εικόνα και όχι στις φωνητικές ικανότητες;
Χ.Ν.: Αυτό που λέμε «Βλέπουν αλλά δεν ακούν;»(γελάει). Αυτό μην νομίζεις ότι δεν γινόταν και παλιά. Είχαμε πάντα τέτοια φαινόμενα, απλά τώρα τα έχει συνηθίσει ο κόσμος. Αν δεν δει μια όμορφη παρουσία στην πίστα ή στην τηλεόραση μπορεί να του κακοφανεί. Καλό είναι να έχει μια άλφα παρουσία ο τραγουδιστής, αρκεί να τραγουδά και καλά.
Είστε αδιαμφισβήτητα ο κορυφαίος λαϊκός συνθέτης της χώρας μας και ο κατάλληλος άνθρωπος να κρίνει έναν καλλιτέχνη. Ποια πιστεύετε ότι πρέπει να είναι τα προσόντα, που πρέπει να έχει ένας καλός τραγουδιστής;
Χ.Ν.: Αρχικά το φυσικό ταλέντο, αυτό το έμφυτο χάρισμα. Αν δεν έχει αυτό το χάρισμα, δεν δημιουργείται τεχνικά τίποτα, ούτε με γνώσεις. Από εκεί και πέρα πρέπει να υπάρχει θέληση και πολλή δουλειά. Σε εμάς τους παλαιότερους δεν χαρίστηκε τίποτα, δουλέψαμε με αίμα. Εγώ δούλευα από τις δέκα το πρωί μέχρι τις έξι το απόγευμα, ένα οκτάωρο γεμάτο στο στούντιο καθημερινά, κοιμόμουν δυο ώρες το απόγευμα και μετά πήγαινα στο κέντρο διασκέδασης όπου δούλευα και την άλλη μέρα πάλι το ίδιο. Αυτό το φυσικό ταλέντο που έδωσε ο Θεός πρέπει να το καλλιεργήσεις, να το δουλέψεις, για να φτάσεις στο τέλειο. Επίσης ένα προσόν για εμένα, κάτι βασικό που πρέπει να έχει ο τραγουδιστής είναι η καλή άρθρωση, να καταλαβαίνεις τι λέει.
Ραλλία Χρηστίδου
Νιώθεις ευτυχισμένη για αυτή την συνεργασία;
Ρ.Χ.: Πάρα πολύ! Χάρηκα πολύ που ο Χρήστος Νικολόπουλος μου έκανε την πρόταση να συνεργαστούμε,γιατί ήταν κάτι που ήθελα πολλά χρόνια, να είμαι η φωνή στα τραγούδια, που έχει γράψει. Έχει γράψει εκατοντάδες τραγούδια, όχι μόνο λαϊκά, αλλά και τραγούδια που κινούνται σε πιο δυτικούς δρόμους. Είναι ένας μεγάλος δάσκαλος από την άποψη ότι οι νεότεροι τραγουδιστές σήμερα αν θέλουν να είναι πλήρως καταρτισμένοι, πρέπει να έχουν μελετήσει τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου. Έχουν μια ιδιαίτερη μελώδια και χαρακτηριστικό ύφος. Μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα όταν μου έγινε η πρόταση νωρίς το καλοκαίρι, ήταν αρχές Ιουλίου θυμάμαι και το καταδέχτηκα με πολλή χαρά. Με την Πίτσα (Παπαδοπούλου) είχαμε ξανασυνεργαστεί, γιατί της είχαμε κάνει πρόταση με την Σάννυ Μπαλτζή να τραγουδήσει ένα κομμάτι μου, το «Εγώ θα έρθω σαν να μην έχω πληγωθεί ποτέ μου» και ήταν μεγάλη μου χαρά να ξαναδουλέψω μαζί της. Με τον Στέλιο Διονυσίου γνωριστήκαμε φέτος, κουβαλά στις πλάτες του ένα μεγάλο όνομα και αυτό το υπηρετεί με πάρα πολύ συνέπεια και σεμνότητα όλα αυτά τα χρόνια. Τον εκτιμώ πολύ.
Τι είναι αυτό το διαφορετικό που θα προσφέρει αυτό το σχήμα;
Ρ.Χ.: Είμαστε αγαπημένοι, περνάμε όμορφα, είναι πολύ ζεστό το κλίμα του μαγαζιού και αυτό θα το νιώσει ο κόσμος που θα έρθει. Θα ακούσει καλό τραγούδι,θα ξεχάσει τις έγνοιες του, θα θυμηθεί και οι νεότεροι θα μάθουν πράγματα για το τραγούδι.
Θα κάνεις την διαφορά στο πρόγραμμα; Θα πεις και άλλα κομμάτια πέρα από λαϊκά;
Ρ.Χ.: Πάντα το κάνω στα live μου αυτό, τραγουδώ ένα ευρύ φάσμα τραγουδιών. Βαριέμαι να τραγουδώ ένα συγκεκριμένο είδος μόνο.
Άλλα επαγγελματικά σχέδια έχεις προγραμματίσει πέρα από τις εμφανίσεις σου εδώ;
Ρ.Χ.: Στις 14 Νοεμβρίου, που είναι και τα γενέθλια μου θα κυκλοφορήσει το καινούργιο μου τραγούδι από την Panik Platinum σε στίχους της Ναταλίας Γερμανού και μουσική του Γιώργου Παπαδόπουλου. Είναι ένα δυναμικό τραγούδι από ένα δυνατό team, μια mid tempo μπαλάντα και ελπίζω να το αγαπήσει ο κόσμος.
Στέλιος Διονυσίου
Κύριε Διονυσίου υπάρχει συγκίνηση για αυτή την συνεργασία δεδομένου ότι ο Χρήστος Νικολόπουλος και η Πίτσα Παπαδοπούλου ήταν πολύχρονοι συνεργάτες του πατέρα σας;
Σ.Δ.: Για εμένα είναι δώρο Θεού αυτή η συνεργασία. Με τον Χρήστο Νικολόπουλο έχουμε δουλέψει μαζί πολλές φορές σε καλοκαιρινές συναυλίες και πριν 15 χρόνια είχαμε δουλέψει μαζί σε ένα μαγαζί. Γενικά είμαι πολύ χαρούμενος με αυτή την σύνθεση της ομάδας και για τον λόγο που είπες, αλλά και επειδή νιώθω ότι σε αυτόν τον χώρο μπορώ να πω τραγούδια που αλλού δεν θα μπορούσα να πω.
Ο κόσμος επιστρέφει σιγά σιγά πάλι σε αυτού του είδους διασκέδαση που συνδυάζει την παρέα με το καλό τραγούδι;
Σ.Δ.: Νομίζω ναι και για οικονομικούς λόγους γιατί αυτά τα μαγαζιά συνδυάζουν φαγητό, παρέα, διασκέδαση και ο κόσμος δεν επιβαρύνεται πολύ οικονομικά, αλλά και επειδή τέτοια μαγαζιά όπως «Το Περιβόλι του Ουρανού» είναι ζεστά και ατμοσφαιρικά, ο τραγουδιστής γίνεται ένα με τον κόσμο. Εγώ το έχω φανταστεί στο μυαλό μου, ότι θα τραγουδάμε όλοι μαζί και θα γίνεται ένα τρελό γλέντι και είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα το απολαύσει, γιατί είναι και δύσκολο σε τέτοια μαγαζιά να γίνει ένα σχήμα από τόσο μεγάλα ονόματα.
Για δυο χρόνια σας απολαύσαμε και στο θέατρο σε ρόλο ηθοποιού-τραγουδιστή. Θα το δοκιμάζατε ξανά;
Σ.Δ.: Με μεγάλη μου χαρά. Μάλιστα το καλοκαίρι μου είχε γίνει πρόταση να συμμετέχω σε μια παράσταση με θέμα την ζωή του Γιώργου Ζαμπέτα, που θα πήγαινε καλοκαιρινή περιοδεία. Για τεχνικούς λόγους δεν πραγματοποιήθηκε τελικά η παράσταση, αλλά αν μου ξαναδινόταν η ευκαιρία θα το έκανα πάλι, γιατί αυτά τα δυο χρόνια πέρασα υπέροχα, ανακάλυψα στον εαυτό μου κάτι που δεν ήξερα ότι έχω. Δεν είμαι ηθοποιός, αλλά ο ρόλος που μου έδωσε ο Μιχάλης Ρέππας πιστεύω μου ταίριαζε γάντι, οπότε θα ξανασυμμετείχα με χαρά σε μια παρόμοια παράσταση- μιούζικαλ, που να έχει και τραγουδιστικό κομμάτι.
Αυτή την περίοδο έχετε άλλα επαγγελματικά σχέδια;
Σ.Δ.: Πριν ένα μήνα κυκλοφόρησε από την Heaven ο νέος μου δίσκος. Μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει μέσω διαδικτύου. Σιγά σιγά θα το προωθήσουμε στα ραδιόφωνα και την τηλεόραση. Πρόκειται για μια πολλή καλή δουλειά. Οι στίχοι είναι του Σταύρου Γαλανάκη και η μουσική του Θάνου Γεωργουλά. Έχει και κάποια τραγούδια εκπλήξεις, δεν θα πω ότι είναι εκτός Στέλιου, αλλά είναι εκπλήξεις.
Η Πίτσα Παπαδοπούλου στο Μικροφωνο.gr για τους συνεργάτες της
Είμαι ευτυχισμένη! Είμαστε μια πολύ ωραία παρέα, ο καθένας με την δική του ιστορία στον χώρο. Για τον Νικολόπουλο τι να πω; Έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές ,μου έχει χαρίσει υπέροχα κομμάτια. Είναι μόνος του όλη η λαϊκή δισκογραφία.
Προτιμάτε να τραγουδάτε σε τέτοια ατμοσφαιρικά μαγαζιά όπως το «Περιβόλι του Ουρανού» που είναι πιο ζεστά και ανθρώπινα σε σχέση με τις πίστες;»
Π.Π.: Το απολαμβάνω! Αυτό το μαγαζί είναι ιστορικό, έχουν περάσει μεγάλα ονόματα της μουσικής, έχει μια άλλη αύρα. Ήμουν και πέρυσι εδώ και πραγματικά μου αρέσει η ατμόσφαιρα του.
Σας έχει συγκινήσει κάποια φωνή από τις νεότερες λαϊκές τραγουδίστριες;
Π.Π.: Είναι πολλά κορίτσια και αγόρια, που θαυμάζω, δεν θέλω να πω ονόματα μην αδικήσω κάποιον. Χαίρομαι γιατί υπάρχουν παιδιά, που έχουν ακολουθήσει τον δρόμο του «καλού τραγουδιού» και έχουν χτίσει καριέρες.
Έχει χαθεί η ξεγνοιασιά και το κέφι που υπήρχε τότε στην μουσική; Πλέον τα πάντα γίνονται για τα χρήματα;
Π.Π.: Για τα χρήματα δουλεύαμε πάντα. Δεν μπορώ να πω ότι κάναμε τα πάντα για το κέφι μας, αλλά τότε ήμασταν πράγματι πιο κεφάτοι και πιο ξέγνοιαστοι. Σήμερα η κρίση έχει ρίξει τον κόσμο, οι άνθρωποι είναι στενοχωρημένοι. Πόσο χαρούμενοι να είναι οι τραγουδιστές, που δουλεύουν μόνο δυο φορές την εβδομάδα; Εμείς τότε δουλεύαμε πέντε φορές την εβδομάδα. Τα πράγματα σήμερα είναι δύσκολα,αλλά και πάλι γίνονται δουλειές με μεράκι.
Πως θα σχολιάζατε το φαινόμενο των μουσικών διαγωνισμών; Είστε υπέρ στο να συμμετέχουν νέα παιδιά σε τέτοιου είδους θεάματα;
Π.Π.: Τα νέα παιδιά προσπαθούν από κάπου να πιαστούν και για αυτό πηγαίνουν σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς. Αυτές οι εκπομπές παρέχουν μια προσωρινή προβολή και μετά τέλος. Αν δεν έχεις φωνή, προοπτικές, αν δεν κάτσεις να δουλέψεις σκληρά δεν θα πετύχεις τίποτα. Όσο και να σε φωτίσουν, θα σκοτεινιάσεις κάποτε. Θέλει αγώνα για να μείνεις στο φως. Τώρα «φουσκώνουν» τα μυαλά των παιδιών, τους περνούν στο μυαλό την ιδέα ότι είναι μεγάλοι και τρανοί. Τα εκτοξεύουν απότομα στα ύψη και έτσι απότομα πέφτουν μετά. Για να γίνεις «κάποιος» πρέπει να ξεκινήσεις από χαμηλά. Αυτό που θα ήθελα εγώ είναι ναι μεν να πάνε τα παιδιά σε αυτούς τους διαγωνισμούς, αλλά μετά όσοι ανακηρυχτούν νικητές, αυτοί που θα επικρατήσουν ως οι καλύτεροι να τους βάλουν σε μια ακαδημία, να τους δώσουν μουσική παιδεία,να μάθουν μουσική, φωνητική, να δουλέψουν μαζί τους και σιγά σιγά να χτίσουν ένα όνομα.
Δείτε φωτογραφίες:
Επιμέλεια – ρεπορτάζ: Ανθή Κουρεντζή
Φωτογραφίες: Ράνια Θεοδωρακοπούλου
