Βρεθήκαμε την Τρίτη 22 Νοεμβρίου στο club του Σταυρού του Νότου, στις πρόβες του Νίκου Πορτοκάλογλου, ο οποίος φαίνεται να ετοιμάζει με τους νέους του συνεργάτες κάτι μοναδικό και ιδιαίτερα ανατρεπτικό. Κάτι που ο ίδιος, με μια μόνο λέξη, ονομάζει «RESTART»
Ένα νέο ξεκίνημα, όχι μόνο ως προς το τραγουδιστικό μέρος της κάθε βραδιάς, αλλά και ως προς το μήνυμα που επιθυμεί ο ίδιος να περάσει στο κοινό, που επρόκειτο να παρακολουθήσει εκείνον και τους συνεργάτες του επί σκηνής. Το πρόγραμμα είναι ιδιαίτερα ξεσηκωτικό, γεγονός που αυτόματα μεταφέρει στον ακροατή μια νότα εύθυμη, ή καλύτερα, σε ένα κλίμα αισιοδοξίας. Όπως υποστηρίζει και ο ίδιος και το δηλώνει και μέσα από την μουσική του, πάντα στην ζωή μια καινούρια αρχή φέρνει κάτι όμορφο, αρκεί να έχει ο καθένας την δύναμη να προχωρήσει και να κάνει το δικό του «restart». Στην αναμονή της κυκλοφορίας της νέας του δισκογραφικής δουλειάς και με μία νέα ομάδα καλλιτεχνών στο πλευρό του, την μπάντα του, τους «Ευγενείς Αλήτες» , μια καθαρά προσωπική του ιδέα και εν τέλει σύζευξη, ο Νίκος Πορτοκάλογλου φαίνεται πιο ανανεωμένος από ποτέ και έτοιμος να δώσει τα πάντα στην σκηνή. Οι «Ευγενείς αλήτες», η καινούργια του δημιουργία αποτελείται από 5 νέους ταλαντούχους μουσικούς και τραγουδιστές και διαθέτει πλούσιο ήχο, με πολλά διαφορετικά μουσικά όργανα, που στον συνδυαμό τους, δίνουν εξαιρετικό αποτέλεσμα. Χωρίς την μουσική, η ζωή θα ήταν άδεια και αυτό θέλει και ο ίδιος να μεταφέρει στο κοινό . Για εκείνον δεν υπάρχει καλή και κακή μουσική, γιατί πολύ απλά η μουσική είναι μια και από την φύση της , έχει την ικανότητα να μαγεύει.
Τραγούδια ροκ μέχρι και πιο ελαφριές μπαλάντες, επρόκειτο να παρουσιαστούν στην σκηνή του Σταυρού του Νότου club από το Σάββατο 26 Νοεμβρίου και για κάθε Σάββατο μέχρι και τον Ιανουάριο. Είναι σίγουρα κάτι ανατρεπτικό και απευθύνεται όχι μόνο σε λάτρες συγκεκριμένου είδους μουσικής . Απευθύνεται σε όλους εκείνους που ξέρουν να εκτιμούν την μουσική σε όλες τις τις εκφάνσεις και τις διαθέσεις , που ξέρουν να βλέπουν μέσα από το συναίσθημα που εκείνη μεταφέρει . Τα υπόλοιπα επί σκηνής ….
Συντελεστές παράστασης :
Αγάπη Διαγγελάκη: φωνή , κρουστά, γιουκαλίλι, λάφτα, μεταλλόφωνο
Δημήτρης Καλονάρος: τύμπανα, φωνητικά
Γιώργος Κουρέλης: πλήκτρα, ακορντεόν, φωνητικά
Ηλίας Λαμπρόπουλος: φωνή, βιολί, τρομπέτα, κλαρίνο, γκάιντα
Βύρων Τσουράπης: φωνή, μπάσο, μαντολίνο, κιθάρα
Διαβάστε παρακάτω τι είπε ο Νίκος Πορτοκάλογλου στην Ράνια Θεοδωρακοπούλου για αυτό το ανατρεπτικό «restart» :
Εξ αρχής θέλουμε να μας πείτε δυο λόγια, εδώ για το μέσα σε εισαγωγικά σχήμα, διάβασα ότι ο τίτλος του είναι restart..Τι θέλετε ουσιαστικά να δώσετε με το συγκεκριμένο;
Ν.Π.: Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο. Είναι ένα νέο ξεκίνημα.
Ένα νέο ξεκίνημα στη μουσική ή γενικότερα θέλετε να περάσετε κάποιο μήνυμα…
Ν.Π.: Καλά νομίζω ότι σαν κοινωνία γενικότερα χρειαζόμαστε ένα restart..αλλά αυτό είναι μια ευχή. Εγώ ξέρω για μένα όπως συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή μας, αισθάνθηκα ότι φέτος ήταν, έκλεινε ένας κύκλος και άνοιγε ένας καινούργιος και το λέω γιατί ετοιμάζω ένα καινούργιο δίσκο δεκατέσσερα καινούργια κομμάτια..
Θα κυκλοφορήσει στις αρχές του ’17 διάβασα..
Ν.Π.: Ναι..Όλη τη χρονιά δούλευα γι’ αυτά τα κομμάτια τα καινούργια, ταυτόχρονα έψαχνα για μουσικούς, για συνεργάτες να φτιάξω μια καινούργια μπάντα, αρχίσαμε πρόβες με την μπάντα τον Οκτώβριο, ε, και σε κάποια πρόβα, έτσι, έχοντας γύρω μου όλα αυτά τα νέα παιδιά, που είναι γεμάτοι ενθουσιασμό και όρεξη και πολύ ταλέντο…
Και ενέργεια..
Ν.Π.:Και ενέργεια…λέω restart…αυτός είναι ο τίτλος..
Είστε αισιόδοξος;
Ν.Π.: Είμαι γιατί είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος, όχι ότι δεν υπάρχουν μαύρες ώρες που μου φαίνονται όλα αδιέξοδα..αλλά γενικά υπερισχύει η αισιοδοξία, δηλαδή να πω την αλήθεια αν δεν είχα τη μουσική θα ήμουν πολύ πιο απαισιόδοξος άνθρωπος..
Εντάξει η μουσική είναι αλήθεια ότι μας γεμίζει και μας δίνει και μια αισιοδοξία όχι μόνο εμάς αλλά και σας που είστε καλλιτέχνης.
Ν.Π.: Ο Νίτσε έλεγε : Η ζωή χωρίς τη μουσική θα ήταν ένα λάθος, δηλαδή δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν να περάσει έστω και μια μέρα από τη ζωή σου χωρίς να ακούσεις ένα τραγούδι, χωρίς να ακούσεις μια μουσική…θες στο αμάξι, θες στην τηλεόραση, θες στο you tube, ακόμα και από το γείτονα, ας πούμε που έχει δυνατά το cd, και προσωπικά έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι αν δεν ανακάλυπτα τη μουσική στην εφηβεία μου…επειδή ήταν μια εποχή που η οικογένειά μου περνούσε πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας και άλλα, ε, έχω σκεφτεί πολλές φορές ότι αν δεν ανακάλυπτα τότε αυτή τη διέξοδο, ε, θα ήταν πολύ πιο δύσκολη η ζωή μου να το πω έτσι πιο ήπια..
Θα θέλαμε να μας πείτε δυό λόγια για τον καινούργιο σας δίσκο, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 17, τι τραγούδια περιέχει, τι είδος..
Ν.Π.: Λοιπόν, από αυτό το δίσκο έχουν ακουστεί δύο τραγούδια. Το ένα βγήκε πέρσι το «θα περάσει κι αυτό» το άλλο βγήκε φέτος το «αν μια φορά ρωτούσες».Τώρα αυτές τις μέρες βγαίνει και το τρίτο cd που είναι το «Εισιτήριο» . Και πιστεύω μέχρι να βγει ο δίσκος θα έχει βγει και άλλο ένα single. Έχουμε επιστέψει στην εποχή των singles. Εγώ όταν ήμουν πιτσιρικάς, βγαίνανε τα δισκάκια και έβγαινε και το άλμπουμ μετά. Με έναν περίεργο τρόπο, έχουμε επιστρέψει σε αυτό, το οποίο καθόλου δεν με πειράζει. Πειράζει βέβαια το γεγονός ότι η δισκογραφία πλέον έχει καταντήσει μια δωρεάν υπηρεσία , είναι ίσως το μόνο αγαθό που είναι δωρεάν πια. Δεν ισχύει για τίποτε άλλο αυτό ούτε για τα τρόφιμα, ούτε για τα ρούχα, ούτε για το θέατρο, ούτε για τον χορό. Μόνο το σινεμά λίγο περνάει μια παρόμοια δυσκολία με τα downloads. Έχει μεγαλώσει πλέον μια γενιά, η οποία θεωρεί ότι η μουσική είναι δωρεάν .
Θεωρείτε δηλαδή ότι το διαδίκτυο είναι πολύ βασικός παράγοντας, εφόσον ο καθένας μπορεί να κατεβάσει έναν δίσκο ή μια ταινία αντίστοιχα ανά πάσα στιγμή;
Ν.Π.: Αυτό είναι ένα γεγονός πλέον στην σημερινή εποχή και θα έλεγα ψέμματα, αν έλγα ότι είναι κάτι που δεν με στενοχωρεί πλέον. Καταρχάς σκέφτομαι πλέον ότι για τους νέους μουσικούς είναι πολύ πιο δύσκολο να επιβιώσουνε , όταν έχει χαθεί εντελώς το έσοδο από την δισκογραφία . Παρ’όλα αυτά όμως, βλέπω ότι βγαίνουν νέοι μουσικοί, νέοι τραγουδοποιοί, που έχουν πάλι το ίδιο πάθος, τον ίδιο ενθουσιασμό για αυτό που κάνουνε, παρ’όλο που τα οικονομικά κίνητρα είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με τις παλιές εποχές. Και αυτό είναι κάτι πολύ αισιόδοξο.
Η ιδέα με την μπάντα που δημιουργήσατε πρόσφατα, τους Ευγενείς Αλήτες , ποιά ήταν η έμπνευσή σας και πως εσείς ο ίδιος αποφασίσατε την συγκεκριμένη συνύπαρξη;
Ν.Π.: Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνω αυτό. Κατ’αρχάς είμαι μουσικός που έχω ξεκινήσει ο ίδιος από μπάντα. Από τους ΦΑΤΜΕ όταν ξεκίνησα, ήταν μια μπάντα που δημιουργήσαμε με τους συμμαθητές μου. Μετά , όταν διαλύθηκαν οι ΦΑΤΜΕ ,έκανα κάποιες μπάντες, που είχαν μια συνέχεια, μια διάρκεια, Τις κρατούσα 5,6,7 χρόνια .Και τώρα έκανα ένα τέτοιο ξεκίνημα πάλι . Απλά αυτή την φορά , επειδή όλοι οι μουσικοί που ήξερα και είχα γνωρίσει τα τελευταία χρόνια ήταν όλοι κλεισμένοι και απασχολημένοι με τις δικές τους δουλειές και τα δικά τους project, σκέφτηκα ότι έπρεπε να ανοίξω τον κύκλο μου και να γνωρίσω νέα άτομα , νέα πρόσωπα , όποτε αυτούς τους νέους συνεργάτες τους διάλεξα μέσα από διάφορα live που παρακολούθησα και ουσιαστικά πέρασαν μέσα από οντισιόν.Και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό. Αυτό για εμένα είναι και το πιο βασικό . Να βρώ σωστούς συνεργάτες που να ταιριάζουν μεταξύ τους και να έχουν και καλή χημεία. Για να δημιουργήσω μια ομάδα δεμένη , είναι κάτι που το παλεύω μήνες τώρα. Έχω αρχίσει απο πέρσι για να βρω τους συγκεκριμένους συνεργάτες, είναι πλεόν έρευνα κανονική.
Σχετικά με αυτό που μας είπατε πριν για τους νέους καλλιτέχνες, ποια είναι η γνώμη σας για τους μουσικούς διαγωνισμούς που προβάλλονται στην τηλεόραση; Συμβάλλουν στην προώθηση των καλλιτεχνών ; Θα συμμετείχατε ποτέ στην κριτική επιτροπή σε ένα τέτοιο show ;
Ν.Π.: Η πείρα μας δείχνει ότι τα αποτελέσματα είναι αρκετά δυσανάλογα σε σχέση με το πόσοι διαγωνισμοί ή talent show έχουν γίνει. Καλλιτέχνες που κατάφεραν να εδραιωθούν και εν τέλει να κάνουν κάτι μέσα στον χώρο, να έχουν μια πορεία, είναι πραγματικά πολλοί λίγοι. Βλέπεις καλλιτέχνες που γίνονται σταρ στην ουσία για έναν χειμώνα , και τον επόμενο χρόνο χάνονται γιατί έχει βγεί ο επόμενος. Νομίζω ότι για ένα νέο παιδί, που ασχολείται με την μουσική στα 20 στα 25 του , που γίνεται σταρ μέσα σε μια βραδία από την τηλεόραση , είναι πολύ δύσκολο ψυχολογικά να το διαχειριστεί. Αντίθετα, ένας άλλος συνομιλικός του που έχει ξεκινήσει την μουσική του πορεία από ένα μικρό club, με την παρέα του, με μια μπάντα, και σιγά σιγά χτίζουν ένα κοινό, που τους ακούει και τους ακολουθεί, αυτή είναι μια πολύ πιο φυσιολογική εξέλιξη. Αυτοί οι καλλιτέχνες είναι εκείνοι που έχουν καταφέρει να χτίσουν. Συγκεκριμένα, η τελευταία γενιά, η Μποφίλιου, η Ζουγανέλη, ο Μουζουράκης, ο Μαραβέγιας για παράδειγμα. Όταν χτίζεις ένα κοινό πιο αργά και πιο βασανιστικά, είναι και πιο σταθερό. Το άλλο είναι ένα πολύ απότομο, πολύ βίαιο πράγμα, που σε χτυπάει στο κεφάλι και είναι πολύ δύσκολο να το κρατήσεις αυτό και να του δώσεις διάρκεια. Γιατί αν το σκεφτείς, όλα εκεί μέσα είναι δωσμένα. Σου δίνουνε τραγούδια, σε ντύνουνε, σε βάφουνε, σε ρίχνουν στην σκηνή. Και τι σου μένει μετά να κάνεις; Εγώ πάντα πίστευα ότι τα ενδιαφέροντα πράγματα γίνονται από παρέες που σιγά σιγά στήνουν κάτι δικό τους. Γράφει ο ένας στίχους, γράφει ο άλλος μουσική, ο άλλος τραγουδάει, ο άλλος παίζει κάποια όργανα. ‘Ετσι χτίζεται κάτι πιο στέρεο, που μπορεί να έχει διάρκεια και να αντέξει. Τέλος, αν με ρωτάς αν θα πήγαινα κριτής σε έναν τέτοιο μουσικό διαγωνισμό, θα σου έλεγα όχι . Δεν μου το έχουν προτείνει και ποτέ.
Ποια θα ήταν η συμβουλή λοιπόν που θα δίνατε σε έναν νέο καλλιτέχνη , όντας ένας τραγουδοποιός με μια ανοδική πορεία στον χώρο επί χρόνια ;
Ν.Π.: Με λίγα λόγια, βρες ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να ταιριάξεις, να συνεννοηθείς, να είσαι συνοδοιπόρος και συνταξιδιώτης σε αυτό που θέλεις να κάνεις και δούλεψε μέσα από την παρέα για να μπορέσεις να χτίσεις κάτι. Μην περιμένεις απο κάποιον άλλον να σου φτιάξει κάτι διαφορετικό από αυτό που είσαι και να σου σερβίρει κάτι έτοιμο στην ουσία , όπως μια δισκογραφική παλαιότερα ή ένα talent show τώρα. Κάντο εσύ , δουλεψέ το εσύ, βρες τους κατάλληλους ανθρώπους, ζήσε την μαγεία της δημιουργίας, να είναι το έργο σου βγαλμένο μέσα από την ίδια την ζωή .Εκτός αν κάποιος είναι αυτάρκης . Γράφει μόνος του μουσική και στίχους και τραγουδά πολύ καλά, αλλά και πάλι η συνεργασία είναι το παν. Γιατί χρειάζεσαι τα κατάλληλα άτομα , γινα να σε βοηθήσουν να παρουσιάσεις την δουλεία σου.
Μετά από εδώ , υπάρχουν κάποια άλλα επαγγελματικά σχέδια;
Ν.Π.: Μέχρι στιγμής είμαστε εδώ, μόλις τελειώσουμε θα συνεχίσουμε με παραστάσεις στην Θεσσαλονίκη , σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο, ο δίσκος που θα βγει μέσα στις αρχές του 2017 και το καλοκαίρι μια περιοδεία, όπως γίνεται και πάντα.
Ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε καλή επιτυχία και καλή πρεμιέρα !
Φωτογραφίες από τις πρόβες:
Συνέντευξη – Απομαγνητοφώνηση: Ράνια Θεοδωρακοπούλου
Φωτογραφίες: Ανθή Κουρεντζή
