Τον γνωρίσαμε μέσα από την νέα τηλεοπτική σειρά του Ant1, «Στο καλό γλυκειά μου συμπεθέρα »,η οποία αγκαλιάστηκε γρήγορα από το τηλεοπτικό κοινό, ωστόσο η πορεία του Αυγουστίνου Κούμουλου στον χώρο της υποκριτικής μετρά τουλάχιστον δέκα χρόνια με συμμετοχές σε δημοφιλείς ταινίες, όπως «Εl Greco» και «Ρ20» και με ενδιαφέρουσες θεατρικές παραστάσεις στο ενεργητικό του. Ο ίδιος μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του από τους τυχερούς του επαγγέλματος, αλλά όπως αναφέρει πρέπει να κυνηγήσεις πολύ για να κάνεις πραγματικότητα αυτό που αγαπάς. Ο Αυγουστίνος Κούμουλος μιλά αποκλειστικά στο mikrofwno.gr για την παράσταση «Νίκη» στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, όπου συμμετέχει, για την ανάκαμψη της ελληνικής τηλεόρασης, πως βλέπει την κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Ελλάδας, αλλά και αν θα άφηνε την Ελλάδα, για να ζήσει στο εξωτερικό.
Πότε μπήκε στην ζωή σου η υποκριτική;
Η υποκριτική ήρθε στην ζωή μου στην Α΄ Γυμνασίου, όπου συμμετείχα για πρώτη φορά σε μια θεατρική παράσταση του σχολείου. Μετά το Λύκειο μπήκε πια και επίσημα στην ζωή μου, απ΄όταν μπήκα στην δραματική σχολή του Θεάτρου Τέχνης.
Η υποκριτική ωστόσο δεν είναι η μόνη τέχνη που σε κέρδισε. Ασχολείσαι επίσης και με τον χορό.
Ναι ο χορός μπήκε στην ζωή μου μετά την υποκριτική όταν ήμουν στο Λύκειο και πλέον ασχολούμαι επαγγελματικά. Τον αγαπώ πολύ!
Τι σε εκφράζει περισσότερο; Η υποκριτική ή ο χορός;
Αναρωτιέμαι και εγώ. Δεν μπορώ να σου δώσω συγκεκριμένη απάντηση, γιατί έχει να κάνει με τις καταστάσεις και με τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι. Υπάρχουν μάλιστα και οι ιδανικές περιπτώσεις, που αυτά τα δυο συνδυάζονται, όπως χορευτικές παραστάσεις με λόγο και θεατρικές παραστάσεις με χορό.
Και οι δυο αυτές τέχνες έχουν μια εξωστρέφεια, καθώς εξωτερικεύεις συναισθήματα και με την κίνηση και με τον λόγο. Εσύ στην προσωπική σου ζωή είσαι εξωστρεφής;
Νομίζω πως είμαι εξωστρεφής. Είμαι γενικά άνθρωπος της επικοινωνίας, θα μιλήσω, θα δείξω τα συναισθήματα μου είτε αυτά είναι αρνητικά είτε θετικά. Όταν πρόκειται για πολύ προσωπικά μου ζητήματα τότε θα σκεφτώ πολύ αν θα ανοιχτώ.
Σου παίρνει καιρό για να εμπιστευτείς κάποιον;
Όχι. Έχω την τάση να εμπιστεύομαι εύκολα με το ρίσκο που έχει αυτό. Την έχω πατήσει, αλλά δεν θα κλειστώ και στον εαυτό μου. Όλα στο πρόγραμμα είναι.
Αυγουστίνε τα τελευταία δυο χρόνια βλέπουμε από τα κανάλια μια συλλογική προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής τηλεόρασης με νέα προγράμματα, όπως και η σειρά που πρωταγωνιστείς. Πιστεύεις πως θα επανέλθει η καλή εποχή της τηλεόρασης;
Πιστεύω ότι μπορεί να ανακάμψει, γιατί ο κόσμος την αγαπά την τηλεόραση και την έχει ανάγκη και φέτος γίνονται καλές δουλειές, οι οποίες προσελκύουν το κοινό και φυσικά επιφέρουν κέρδη στους επιχειρηματίες μέσω των διαφημίσεων, οπότε κερδίζει και το κομμάτι της παραγωγής και επωφελούνται όλοι. Οι συνθήκες λοιπόν ευνοούν την επαναφορά της καλής εποχής στην τηλεόραση.
Μετά την συμμετοχή σου στο σήριαλ, όπου απέκτησες μεγαλύτερη προβολή έχεις δει διαφορά; Σε αναγνωρίζει ο κόσμος στον δρόμο;
Δεν γίνεται και ο τρελός πανικός. Έχει τύχει να με σταματήσουν και να μου πουν «τι ωραία σειρά» και ότι την βλέπουν και τους αρέσει.
Στο θέατρο μέχρι πρότινος ήσουν στην παράσταση 12 Ένορκοι στο θέατρο Αλκμήνη. Τώρα που θα σε δούμε;
Θα βρίσκομαι στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» στην παράσταση «Νίκη», ένα έργο βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Χρήστου Χωμενίδη, που αφορά περιστατικά της ζωής της μητέρας του συγγραφέα, της Νίκης. Την διασκευή και την σκηνοθεσία έχουν αναλάβει ο Σταμάτης Φασουλής και ο Γιώργος Λύρας. Πρόκειται για ένα μεγάλο θίασο, μια μεγάλη παραγωγή. Το καστ είναι πολύ εύστοχο. Δεν έχω συμμετάσχει ξανά στο παρελθόν σε τέτοιου μεγέθους παραγωγή και είμαι ειλικρινά πολύ τυχερός που ανήκω σε αυτήν ομάδα.
Τι θα δει ο θεατής σε αυτή την παράσταση και τι θα αποκομίσει;
Το έργο έχει πολύ ενδιαφέρον. Πιάνει την Ελλάδα από τα τέλη του 1922 και φτάνει χοντρικά μέχρι το 1958, περιλαμβάνοντας σημαντικά κομμάτια της ιστορίας, τον μεσοπόλεμο, Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εμφύλιο και δείχνει όλη την εσωτερική «φαγωμάρα» στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο να το πούμε απλά. Το έργο εστιάζει στην Νίκη, ένα κορίτσι που μεγαλώνει με τους γονείς της, οι οποίοι είναι αριστεροί, που περνούν στην αντίσταση και την παρανομία και κάνουν διάφορα κατορθώματα, δυο άνθρωποι που ζουν με τα δικά τους ιδανικά αδιαφορώντας και για την ίδια τους την κόρη, η οποία ακλουθώντας τους παντού νιώθει δυστυχισμένη, νιώθει να χάνει την παιδικότητα της και μεγαλώνοντας θέλει να αντιδράσει αλλά και πάλι φοβάται, γιατί σέβεται τους γονείς της, ώσπου έρχεται ο έρωτας στην ζωή της, που της ανοίγει νέο κόσμο και την κάνει να συγκρουστεί με τους γονείς της. Θίγει πολλές πλευρές και τις θίγει αντικειμενικά και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. Δεν παίρνει θέση ο συγγραφέας στην ιστορία. Τώρα κάτι βασικό που θα αποκομίσει ο θεατής είναι ότι τα πάντα στην ζωή θέλουν μέτρο και δεν χρειάζεται να φανατιζόμαστε ακόμα και για καλό λόγο, γιατί χάνουμε τον στόχο μας.
Πως είσαι στις συνεργασίες σου; Αν νιώσεις ότι κάποιοι συνεργάτες σου είναι ανταγωνιστικοί ή και εχθρικοί απέναντι σου θα τσακωθείς ή είσαι ο άνθρωπος της υπομονής που δεν θα δώσει σημασία και θα σωπήσει;
Κοίτα αυτή η δουλειά είναι δύσκολη. Όλοι μας έχουμε συναντήσει τέτοια περιστατικά. Είναι λογικό να μην ταιριάζεις με όλους τους συνεργάτες σου, πόσο ακόμα όταν κάθε τέσσερις μήνες αλλάζεις παράσταση και γνωρίζεις νέους ανθρώπους. Δεν γίνεται να ταιριάξεις με όλους. Εγώ προσπαθώ στις δουλειές μου να διεκδικώ κάποια πράγματα για το καλό της παράστασης, όταν δω ότι αυτό δεν γίνεται δεν θα μπω στην διαδικασία να τσακωθώ. Βεβαίως υπάρχουν στιγμές που είμαι στην τσίτα λόγω άγχους και κούρασης, αλλά δεν πιστεύω ότι θα βγει κάτι με τον τσακωμό. Αν φτάσει η κατάσταση στο απροχώρητο και έχεις κάνει τρεις, πέντε, επτά υποχωρήσεις, τότε θα αναγκαστείς να αποχωρήσεις από την δουλειά για το δικό σου καλό και για να μην χρειαστεί να διαπληκτιστείς.»
Η νέα γενιά είναι αυτή που περνά την μεγαλύτερη κρίση σε όλα τα επαγγέλματα, όπως και στο δικό σας. Υπήρξες τυχερός μέχρι τώρα σε αυτή την δουλειά;
Ναι. Μπορώ να πω πως είμαι από τους τυχερούς. Έχουν υπάρξει άνθρωποι που με εμπιστεύτηκαν και μου έδωσαν βήμα. Βεβαίως αυτό έρχεται σε συνδυασμό με το γεγονός, ότι είναι κάτι που εγώ το αγαπώ και το θέλω και το κυνηγώ. Δεν περίμενα να μου γίνουν προτάσεις. Χρειάζεται και προσωπικό κυνήγι.
Πέρα από το οικονομικό, που αποτελεί τεράστιο ζήτημα σε μια δουλειά, ποια άλλα μειονεκτήματα αντιλαμβάνεσαι εσύ στο επάγγελμα του ηθοποιού;
Πέρα από το οικονομικό, που είναι όντως ένα μεγάλο ζήτημα δεν μπορώ να βρω κάποιο άλλο μειονέκτημα, γιατί είναι κάτι που διάλεξα να κάνω, που ήθελα να κάνω και που αγαπώ. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι κάποιες φορές επειδή ο ηθοποιός είναι εικόνα, μπορεί να μπλεχτεί η εικόνα με τον εγωισμό και να «καβαλήσεις καλάμι». Είναι πολλοί ηθοποιοί που λένε μου αρέσει η εικόνα μου σε αυτή την δουλειά. Το θέμα είναι να πεις ότι σου αρέσει αυτή η δουλειά, να αφεθείς σε αυτή και να την εμπιστευτείς και να την υπηρετήσεις με σεβασμό.
Πολλοί άνθρωποι φεύγουν, για να ζήσουν και να δουλέψουν στο εξωτερικό, όπως πολλοί είναι και οι Έλληνες ηθοποιοί που έχουν πάει να αναζητήσουν την τύχη τους έξω. Εσύ θα άφηνες την χώρα σου, για να ζήσεις και να δουλέψεις στο εξωτερικό;
Μου αρέσει το έξω, μου αρέσει να ταξιδεύω, να γνωρίζω νέα πράγματα, αλλά δεν θα μπορούσα να ζήσω έξω. Αν ήταν να πηγαινοέρχομαι θα το σκεφτόμουν, αλλά μόνιμα όχι. Αυτό με είχε προβληματίσει, όταν βγήκα από την σχολή, γιατί όταν τελείωνα τότε ξέσπασε η μεγάλη κρίση και είδα πολλούς φίλους μου να φεύγουν και να συνεχίζουν να φεύγουν. Εγώ δεν θα μπορούσα. Νιώθω συνδεδεμένος με αυτό τον τόπο και δεν θα μπορούσα να τον αφήσω. Τώρα όσον αφορά τους νέους που φεύγουν για να ζήσουν έξω δεν μπορώ να πω κάτι, γιατί είναι προσωπικό θέμα, απλά δεν είναι σίγουρο ότι έξω τα πράγματα είναι καλύτερα.
Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε είκοσι χρόνια από τώρα ;
Θέλω να έχω κάνει έργα, που αγαπώ και που είναι σημαντικά για εμένα, να γνωρίσω και να συνεργαστώ με ανθρώπους που εκτιμώ και θαυμάζω πολύ και θα ήθελα πολύ να κάνω παραστάσεις που να ταξιδέψουν και εντός και εκτός συνόρων
Πως βλέπεις την κοινωνικοπολιτική κατάσταση στην Ελλάδα; Είσαι αγανακτισμένος ή δεν σε ξαφνιάζει τίποτα πια;
Είμαι απογοητευμένος. Δεν ήθελα να εξελιχτούν έτσι τα πράγματα, αλλά μια φοβία ότι θα εξελιχτούν έτσι την είχα από πριν. Δυστυχώς πλέον δεν μπορώ να προβλέψω τίποτα. Ακούω καθημερινά δέκα διαφορετικά περιστατικά, που δεν με εκπλήσσουν και λέω αφού έγινε αυτό χθες, δεν θα γίνει και σήμερα και αύριο; Προσπαθώ να κοιτώ στο κοινό καλό, ξεκινώντας από πράγματα, που για τον Έλληνα είναι ανούσια, αλλά για εμένα είναι σημαντικά, όπως να μην παρκάρω σε μια ράμπα για αναπήρους, να μην πετώ σκουπίδια κάτω, καθημερινά πράγματα, για τα οποία αδιαφορούμε, αλλά τα οποία κάποτε έρχονται και κάνουν μπαμ.
Ο κόσμος πιστεύεις ότι αγωνίζεται όπως παλιά ή έχει συμβιβαστεί;
Ο κόσμος υφίσταται μια ύπουλη επίθεση. Παλιά στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ήξερες ποιος σε πολεμά. Σήμερα όλα γίνονται σιωπηρά, δεν ξέρεις από πού έρχεται η επίθεση, σου περνούν στο μυαλό ότι εσύ έχεις την ευθύνη για ότι γίνεται, που φυσικά ο καθένας έχει την προσωπική του ευθύνη, αλλά είναι ύπουλος ο τρόπος που γίνεται. Ο κόσμος έχει αποχαυνωθεί, έχει αδρανήσει, έχει μουδιάσει και για αυτό κάθεται και παρατηρεί, τα έχει χάσει, δεν τον εκπλήσσει τίποτα πια.
Σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς το θέατρο αποτελεί μια ψυχοθεραπεία;
Το θέατρο βοηθά να συνειδητοποιήσεις πράγματα που δεν είχες σκεφτεί ποτέ, δίνει απαντήσεις, ξεσηκώνει και διδάσκει. Μπορεί να φύγεις από μια παράσταση αναθεωρώντας απόψεις και αντιλήψεις, δεν σε αλλάζει όμως σαν άνθρωπο, ούτε μπορεί να σου βρει λύσεις σε θέματα, που σε απασχολούν.
Ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει την κοινωνία τον τελευταίο καιρό και έχει προκαλέσει σάλο είναι η απόφαση του υπουργού παιδείας να διδάσκεται στο γυμνάσιο μάθημα σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Σε βρίσκει σύμφωνο αυτή η απόφαση;
Γενικά η παιδεία έχει πολλά σοβαρά δομικά προβλήματα, που προέχουν να λυθούν, δεν θεωρώ ότι αυτό επείγει να γίνει τώρα. Ας λυθούν σημαντικότερα ζητήματα, που απασχολούν την παιδεία, η οποία χτυπάται ανελέητα μαζί με την υγεία και τον πολιτισμό και θα μπουν στην σειρά και τα υπόλοιπα. Το μάθημα αυτό για εμένα είναι καλό να γίνει, αλλά δεν θεωρώ ότι επείγει.
Πέρα από την νέα σου παράσταση έχεις άλλα επαγγελματικά σχέδια;
Δρομολογημένα όχι, αλλά υπάρχουν πολλά που έχω στο μυαλό και θέλω να οργανώσω.
Ο Αυγουστίνος Κούμουλος συμμετέχει στη νέα μαύρη κωμωδία του Λευτέρη Παπαπέτρου “Στο καλό, γλυκιά μου συμπεθέρα” που προβάλλεται κάθε Παρασκευή στις 22:00 από τον ANT1. Αλλά μπορείτε να τον απολαύσετε και στη παράσταση “Νίκη” σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, δίπλα σε ένα καστ καταξιωμένων ηθοποιών, στο θέατρο “Ελληνικός Κόσμος”. Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση ΕΔΩ!
Επιμέλεια -Συνέντευξη – απομαγνητοφώνηση: Ανθή Κουρεντζή
Φωτογραφίες: Από το προσωπικό αρχείο του Αυγουστίνου Κούμουλου
