Αναπόσπαστο μέλος των Imam Baildi, η Ρένα Μόρφη μας συστήνεται ως «Σούλη Ανατολή» μέσα από την ομότιτλη πρώτη της δισκογραφική δουλειά. Νέα αλλά και διασκευασμένα τραγούδια, χρωματισμένα με λαϊκούς εγχώριους ήχους από τα παλιά καθώς και από την παραδοσιακή μουσική της Κούβας, αποτελούν αυτήν την προσωπική και διαφορετική της «μουσική κατάθεση». Λίγες ώρες πριν την επίσημη παρουσίαση του album της στο Σταύρο του Νότου, η Ρένα Μόρφη μιλά στο Μικρόφωνο για τα μελλοντικά της σχέδια, την πορεία της με τους Imam Baildi αλλά και για το νέο της καλλιτεχνικό εγχείρημα!
Η πρώτη σου δισκογραφική δουλειά είναι γεγονός. Πες μας λίγα λόγια για το άλμπουμ.
«Σούλη Ανατολή» είναι ο ο τίτλος του προσωπικού μου δίσκου. Θέλησα να παρουσιάσω μια ολοκληρωμένη σύλληψη στα πλαίσια μιας διαφορετικής περσόνας γιατί ως Ρένα είμαι αναπόσπαστο μέλος των Ιμάμ Μπαϊλντί ενώ μέσα απ’ τη Σούλη εκφράζω κάτι πολύ προσωπικό και διαφορετικό.
Ακούμε επτά καινούργια τραγούδια και τρεις διασκευές. Κάθε κομμάτι έχει τον δικό του χαρακτήρα και τη δική του ιστορία να αφηγηθεί, όμως όλα μαζί δημιουργούν κάτι πολυ συμπαγές και ολοκληρωμένο. Πρόκειται για έναν δίσκο
με έντονες επιρροές από τον παλιό λαϊκό ήχο της δεκαετίας του 60′ και του 70′ και την παραδοσιακή κουβανέζικη μουσική η οποία έχει καταφέρει να στιγματίσει ολόκληρη τη λάτιν κουλτούρα.Τα τραγούδια υπογράφουν κατά κύριο λόγο ο Φοίβος Δεληβοριάς και ο Δημήτρης Μπαλογιάννης.
Πώς συστήνεται η «Σούλη Ανατολή» στις ζωντανές εμφανίσεις στον Σταυρό του Νότου; Κινείσαι σε καινούρια μουσικά μονοπάτια;
Η Σούλη Ανατολή είναι ένα πανεποχικό πλάσμα που εκφράζεται αυθόρμητα και τραγουδά για ό,τι την καίει χωρίς να βάζει ταμπέλες στις επιλογές της και κουτάκια στα συναισθήματα της. Αυτή την Τρίτη στον Σταυρό του Νότου παρουσιάζουμε όλα τα τραγούδια του δίσκου και αγαπημένα παλιά λαϊκά της δεκαετίας του 60′ και του 70′ διασκευασμένα με λάτιν παραδοσιακούς ρυθμούς. Ζαμπέτας, Τσιτσάνης, Καλδάρας ανακατεύονται με Cumbia, Bachata, Danzon και το αποτελέσμα βγαίνει ξεσηκωτικό και εξωτικό, ταυτόχρονα όμως οικείο, σαν να ήταν έτσι από πάντα. Είναι μια παράσταση που περιέχει αρκετές συγκινήσεις γι’ αυτούς που ακούν ελληνικό ρεπερτόριο αλλά και γι’ αυτούς που μπορεί αρχικά να τα “σνομπάρουν”, αφού θα ακούσουν μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, φιλτραρισμένα μέσα απ’ το δικό μας πρίσμα.
Επί σκηνής μαζί μου βρίσκονται οι Λάμπης Κουντουρόγιαννης και Δημήτρης Μπαλογιάννης στις κιθάρες, ο Ορέστης Μπενέκας στην Φαρφισα και οι Άγγελος Πολυχρόνου και Carlos Menendez στα κρουστά.
Διαβάζοντας για σένα έμαθα πως το «Σούλη Ανατολή» δεν είναι ένα τυχαίο όνομα αλλά μια ιστορία της οικογένειάς σου. Σε τι βαθμό σε επηρέασε αυτό σε όλη την πορεία σου;
Σούλη Ανατολή είναι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε η γιαγιά μου όταν ασχολήθηκε με το τραγούδι την δεκαετία του 50′. Αυτή την ενασχόλησή της την έμαθα αρκετά μεγάλη, όμως πάντα την άκουγα να τραγουδά στο σπίτι και το καλό της γούστο και οι συμβουλές της μου έμαθαν πάρα πολλά σε ό,τι αφορά την σκηνική παρουσία.
Ποιες είναι οι συνεργασίες που σε έχουν σημαδέψει στον χώρο της μουσικής και ποιες συνεργασίες θα ήθελες να κάνεις στο μέλλον;
Νιώθω τυχερή που συναντήθηκα εξαρχής με ανθρώπους που μοιραζόμαστε παρόμοια αισθητική και αντίληψη για την μουσική. Στο πλευρό του Φοίβου Δεληβοριά έμαθα πάρα πολλά και ακόμη μαθαίνω καθώς η συνεργασία μας ουσιαστικά δεν διακόπηκε ποτέ. Συμμετείχε στον δίσκο “Σούλη Ανατολή” με 4 υπέροχα τραγούδια, κάτι που με κάνει πολύ περήφανη αφού είναι η πρώτη φορά που ο Φοιβος γράφει για άλλον καλλιτέχνη. Η συνεργασία μου με τους Ιμάμ Μπαϊλντί ήταν ένας ακαριαίος γάμος που πέτυχε όσο τίποτα άλλο! Δέσαμε από την πρώτη στιγμή που ανέβηκα μαζί τους στην σκηνή σαν να ήταν κάτι απολύτως φυσικό και επόμενο. Αυτή η χημεία μου με όλο το συγκρότημα διέγραψε για μένα μια συναρπαστική πορεία μαζί τους που παραμένει δημιουργική και ανοδική κάθε μέρα.
Ποιο είναι το μότο που σε ακολουθεί στην ζωή και στην καριέρα σου;
Δεν ξέρω αν έχω στ’ αλήθεια αυτό που λέμε “μότο”. Φροντίζω, όμως, να μην ξεχνάω πως είμαι τυχερή για κάθε μέρα που ξημερώνει και ζω τη ζωή μου με αυτή την οπτική.
Αν μπορούσες να αλλάξεις κάτι σε αυτά που συμβαίνουν στην μουσική, σκηνή στην Ελλάδα του 2017, τι θα ήταν αυτό; Θα άλλαζες κατι;
Νομίζω πως βρισκόμαστε σε καλό στάδιο. Η κρίση μας έχει βοηθήσει να επανακτήσουμε την ειλικρίνεια μας σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Όλο και περισσότεροι νέοι ψάχνουν να βρουν τον εαυτό τους και καταφέρνουν να κάνουν κάτι που τους χαρακτηρίζει και τους διαφοροποιεί κι αυτό είναι τρομερά ελπιδοφόρο. Σίγουρα χρειαζόμαστε περισσότερη κινητικότητα και λείπει ακόμη η έμφαση στις καλές παραγωγές και σωστες ενορχηστρώσεις αλλά πιστεύω πως είμαστε πολυ κοντά στο να πάρουμε φορά και να αλλάξει εντελώς το τοπίο.
Η πορεία σου με τους Imam Baildi έχει πολλές στάσεις στο εξωτερικό. Πόσο εύκολα η μουσική σας επικοινωνείται σε άλλες χώρες;
Με τους Imam Baildi ταξιδεύουμε πολύ συχνά στο εξωτερικό έχοντας κάνει συναυλίες σε περισσότερες από 25 χώρες. Επισκεπτόμαστε διάφορες πόλεις και όχι μόνο τις πρωτεύουσες. Τυχαίνει αρκετές φορές να μην υπάρχει στ’ αλήθεια γλώσσα επικοινωνίας γιατί μπορεί να μην γνωρίζουν αγγλικά, πόσο μάλλον ελληνικά. Εκεί είναι που βλέπεις την καθολικότητα της μουσικής και το μεγαλείο των παλιών Ελλήνων συνθετών. Χωρίς να καταλαβαίνουν λέξη, οι αντιδράσεις τους είναι ενθουσιώδεις και ανταποκρίνονται ακριβώς στο συναίσθημα του τραγουδιού σα να καταλαβαίνουν τι λέει. Κάθε φορά που το βιώνω αυτό εντυπωσιάζομαι και με συγκινεί πολύ βαθειά αυτή η ανάγκη που έχουμε για ένωση με το συνάνθρωπό μας με οποιοδήποτε μέσο. Για εμάς αυτό το μέσο δεν είναι άλλο από την μουσική.
Ποια είναι τα επόμενα σου σχέδια; Τι ονειρεύεσαι μουσικά να κάνεις;
Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στο στούντιο με τους Imam Baildi αφού ετοιμάζουμε τον καινούριο μας δίσκο. Κάνουμε κάποιες επιλεγμένες εμφανίσεις στην Ελλάδα και ετοιμάζουμε την πέμπτη μας ευρωπαϊκή περιοδεία.
Το μόνο που ονειρεύομαι είναι να είμαστε όλοι καλά και να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε με όρεξη, έμπνευση και επιτυχία.
Η Ρένα Μόρφη για άλλη μια βραδιά στο Σταυρό του Νότου. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ!
