Σαν βόμβα ήχησε στα αυτιά μας η είδηση του θανάτου του πριν λίγες ώρες, στην αρχή δυσπιστήσαμε, καθώς τον τελευταίο καιρό ήταν συχνά τα σενάρια που τον ήθελαν να έχει φύγει από την ζωή. Αυτή την φορά όμως ο φόβος μας πραγματοποιήθηκε. Ο Στάθης Ψάλτης έφυγε από την ζωή σε ηλικία 66 ετών ύστερα από άνιση μάχη με τον καρκίνο. Πάλεψε μέχρι τέλους με το κεφάλι ψηλά και με την αξιοπρέπεια, που τον χαρακτήριζε σε όλη του την ζωή.
Σφράγισε με το ταλέντο του το ελληνικό σινεμά την δεκαετία του 80΄, για αυτό και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σύμβολα της. Άφησε πίσω του μια σπουδαία παρακαταθήκη, ταινίες που θα μείνουν αναλλοίωτες στον χρόνο , ταινίες του άνοιξαν μια νέα εποχή στον ελληνικό κινηματογράφο χαρίζοντας μας μοναδικές στιγμές γέλιου και με ατάκες που παραμένουν διαχρονικές, όπως το αξεπέραστο «Κούλα πολύ καλόπαιδο ο Κυριακός». Με την Καίτη Φίνου αποτέλεσαν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ αχτύπητο δίδυμο υπήρξαν και με την Ρένα Παγκράτη.
Στο θέατρο έχοντας την φήμη του «κωμικού του κινηματογράφου», πολλοί δεν τον πίστεψαν αμφισβητώντας την ικανότητα του να ανταποκριθεί σε απαιτητικούς ρόλους του κλασσικού ρεπερτορίου. Τους διέψευσε όμως, αφού πέρα από τις χαρακτηριζόμενες από πολλούς «ελαφριές» κωμωδίες του σινεμά, ο Στάθης Ψάλτης ανταποκρίθηκε επάξια και στο δράμα ενσαρκώνοντας με επιτυχία σπουδαίους ρόλους στο σανίδι και αφήνοντας πολλά στόματα ανοιχτά, όπως το «Ημερολόγιο ενός τρελού» και τον «Καλιγούλα» του Καμύ.
Κάποιες από τις σπουδαίες ταινίες του είναι το «Έλα να αγαπηθούμε Ντάρλιγκ», «Καμικάζι αγάπη μου», «Βασικά Καλησπέρα σας» και «Μάντεψε τι κάνω τα βράδια».
Καλό ταξίδι Στάθη Ψάλτη!
