Μπαίνει δυναμικά στη μουσική σκηνή και συζητιέται ήδη με τα τραγούδια του. Ανερχόμενος,πολλά υποσχόμενος, όμορφος, και με τον χαρακτήρα του καλού παιδιού να τον κάνουν να ξεχωρίζει, ο Γιώργος Λιβάνης σε πρόσφατη συνέντευξή του στο newpost.gr, ξεδίπλωσε άγνωστες πτυχές της ζωής του. Μιλώντας για την τεράστια επιτυχία του «Βγαίνω, πίνω, ξενυχτάω» αλλά και την έναρξη των νυχτερινών του εμφανίσεων στο «Tokyo» στο Γκάζι, αποκάλυψε το ότι υπήρξε ο «μικρός φαινόμενο» που τον καλούσαν στις εκπομπές τους ο Σπύρος Παπαδόπουλος, η Σεμίνα Διγενή, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου και άλλοι.
Πόσο χρονών ξεκίνησες το τραγούδι; Τι σε ώθησε ώστε να ασχοληθείς με την μουσική;
«Με τη μουσική είχα πάθος από μικρός. Γράφτηκα στο ωδείο του Αριστείδη Μόσχου και άρχιζα να παίζω κρουστά όπου στην πορεία είχα την τύχη να παίξω και στην ορχήστρα του. Έχω σπουδάσει παραδοσιακά κρουστά και ούτι. Τα πρώτα μου λεφτά τα έβγαλα στην ηλικία των 11, παίζοντας σε πανηγύρια και σε συναυλίες μαζί με γνωστούς καλλιτέχνες. Από τότε που ξεκίνησα το «ταξίδι» μου στη μουσική μέχρι και σήμερα δεν έχω πάψει να παίζω».
Τι έκανες τα πρώτα σου χρήματα;
«Βοηθούσα την οικογένεια μου και φυσικά την διαχείριση την είχαν οι γονείς μου. Τα χρήματα που έβγαζα τότε ήταν πολλά! Με αντιμετώπιζαν σαν το νέο ταλέντο. Είχα πάει σε τρεις εκπομπές της τηλεόρασης και με παρουσίαζαν ως το «μικρό ταλέντο» όσον αφορά τη μουσική. Συγκεκριμένα, είχα πάει στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, στην Σεμίνα Διγενή και στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, «Στην υγειά μας ρε παιδιά»».
Το τραγούδι πως ήρθε στην ζωή σου;
«Ξαφνικά! Σπούδαζα στη Κρήτη και είχα πάει με την παρέα μου στον Μπακαλόγατο ένα μεζεδοπωλείο στο Ρέθυμνο. Εκείνη την μέρα λοιπόν o τραγουδιστής έλειπε και ο επιχειρηματίας μας ανακοίνωσε ότι όποιος θέλει μπορεί να τραγουδήσει. Οι φίλοι με ξεσήκωσαν και ανέβηκα στην πίστα να πω ένα τραγούδι. Ο επιχειρηματίας μετά μου έκανε πρόταση να τραγουδάω στο μαγαζί του. Τόσο απλά και ξαφνικά ξεκίνησα να τραγουδώ! Από μια σύμπτωση»!
Είχες ποτέ αμφιβολίες που «μεταπήδησες» στο τραγούδι;
«Να σου πω την αλήθεια, ναι! Και μάλιστα μέχρι και πριν από περίπου δυο χρόνια είχα πολύ έντονες. Συνάδελφοι μου, μου έλεγαν “ρε Γιώργο παρατάς την παραδοσιακή μουσική για πας να τραγουδήσεις στα μπουζούκια;”. Με επηρέαζε πολύ τότε η κρίση τους».
