Κάθε άλλο παρά «αντίο» μας λένε οι «Les Au Revoir» καθώς κάνουν όλο και πιο δυναμική την ύπαρξή τους στο μουσικό στερέωμα, ειδικά μετά την παρουσίαση του νέου single τους «Ήρθες αργά» που συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο τους album «Retro’ Clock». Η Αλεξάνδρα Μπουνάτσα (φωνητικά), ο Κώστας Καραμήτσος (πλήκτρα – programming) κι ο Λεωνίδας Αναγνώστου (ακουστική κιθάρα), μέσα από τη ρετρό αύρα τους αλλά και τη μεταξύ τους χημεία, μας υπόσχονται ένα μουσικό ταξίδι τουλάχιστον μαγικό…
Les Au Revoir, σας καλωσορίζουμε στη παρέα του “Mikrofwno.gr”. Αρχικά πείτε μας πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος; Έχει κάποια αλληγορική ερμηνεία; (Les Au Revoir).
Το όνομα Les Au Revoir (εις το επανειδείν) υπόσχεται να μας γυρίσει στο παρελθόν. Αυτό κάνουμε κι εμείς παίρνουμε το παρελθόν και το φέρνουμε στο μέλλον.
Η χημεία είναι κύριο χαρακτηριστικό του συγκροτήματος σας. Γνωριζόσασταν πριν από αυτή τη «μαγική» μουσική συνένωση;
Παρ’ όλο που δε γνωριζόμασταν από πριν, καταφέραμε σε πολύ μικρό διάστημα να αναπτύξουμε δεσμούς εμπιστοσύνης, καλή επικοινωνία και σεβασμό. Φυσικά σ’ αυτό βοήθησε και η καθημερινότητα, την οποία πολλές φορές καλούμασταν να περάσουμε μαζί.
Πώς αισθάνεστε για την κυκλοφορία του νέου σας single;
Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Το “Ήρθες Αργά” είναι ένα τραγούδι που δουλέψαμε πολύ καιρό. Αρχικά για να γίνει η παραγωγή του στο studio, ώστε να συμπεριληφθεί στο πρώτο μας album “Retro’ Clock”, το όποιο κυκλοφορεί σε CD από την Plus Rec, και έπειτα για την οπτικοποίηση του, που για ακόμα μια φορά την σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Συλβέστρος. Τώρα που ουσιαστικά τελείωσε η δουλειά μας και το απολαμβάνει ο κόσμος, παίρνουμε ακόμα μεγαλύτερη ευχαρίστηση, γιατί τα σχόλια είναι θετικά!
Ποια θα χαρακτηρίζατε ως καταλυτική εμφάνιση που σας έκανε πιο γνωστούς κι αγαπητούς στο ευρύ κοινό;
Επειδή επί 3 χρόνια κάνουμε εμφανίσεις ανά την Ελλάδα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αναγνώριση ήρθε σιγά σιγά. Από το ένα live στο άλλο. Ωστόσο, η πρόσφατη ζωντανή μας εμφάνιση στις “Γιορτές Παλιάς Πόλης” στην Ξάνθη, όπου εμφανιστήκαμε για πρώτη φορά full band, άφησε σε εμάς και στο κοινό τις καλύτερες εντυπώσεις. Αφ’ ενός σ’ εμάς γιατί ήταν κάτι καινούργιο και αφ’ ετέρου στο κοινό το οποίο μετά το πέρας της συναυλίας έγινε πιο θερμό στην αναζήτηση της μουσικής μας.
Πώς είναι η συνύπαρξη τριών διαφορετικών μουσικών προσωπικοτήτων; Υπάρχει συνήθως ομοφωνία μεταξύ σας; Πως διαχειρίζεστε τις μεταξύ σας διαφωνίες όταν προκύπτουν;
Έχουμε επίγνωση των καταστάσεων της εποχής που ζούμε. Δεν ξεκινήσαμε με όνειρα, γιατί δεν ξέραμε που μπορεί να φτάσει. Ξεκινήσαμε με αγάπη για τη μουσική. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν σ’ αυτό. Στις διαφωνίες προσπαθούμε να επικρατεί ο σεβασμός. Όταν κάτι μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα ανάμεσά μας απλά το αποβάλλουμε.
Υπάρχει σαν πλάνο εκτός από τα live, η εμφάνισή σας σε κάποια μουσική σκηνή;
Προς το παρόν δουλεύουμε πυρετωδώς για την μεγάλη βραδιά της παρουσίασης του δίσκου μας “Retro’ Clock” που θα γίνει στην Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου στο Shark Bar Restaurant, όπου για πρώτη φορά θα παρουσιάσουμε όλο το album μας σε full band εκδοχή και η παρέα μας επί σκηνής θα είναι πιο μεγάλη με την προσθήκη τυμπάνων, percussion και τρομπέτας. Παράλληλα έχουμε ξεκινήσει τις εμφανίσεις μας σε όλη την Ελλάδα, γιατί φέτος το χειμώνα θέλουμε να γυρίσουμε και να παρουσιάσουμε το δίσκο μας και το ανανεωμένο πρόγραμμα μας παντού!
Η ιδέα της διασκευής παλιών τραγουδιών είχε ως στόχο να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι;
Ακριβώς και αυτό φαίνεται από το ότι ποικίλουν οι ηλικίες των ανθρώπων που έρχονται στα live μας. Οι νέοι ακούν, μαθαίνουν, χορεύουν και διασκεδάζουν. Οι μεγαλύτεροι χαλαρώνουν, θυμούνται και νοσταλγούν.
Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζετε από εκείνη την εποχή και ποιους από τη σημερινή εποχή;
Γενικά θαυμάζουμε ανθρώπους που είναι μπροστά από την εποχή τους, που δεν έχουν παρωπίδες και είναι πολυπράγμονες. Ένα παράδειγμα είναι ο Κώστας Γιαννίδης, γεννηθείς το 1903 με εξαιρετικές μουσικές γνώσεις. Κατάφερε να διατηρήσει δυο καριέρες στο πρόσωπο του. Μια στο ‘ελαφρό τραγούδι’ της εποχής και μία σαν Γιάννης Κωνσταντινίδης (πραγματικό του όνομα) σαν συνθέτης κλασσικών έργων. Θαυμαστές του έργου του, έχουμε διασκευάσει στο album μας “Retro’ Clock” 2 τραγούδια του, το “Θα ξανάρθεις”, που είναι η διασκευή με την οποία συστηθήκαμε στο κοινό και το “Σε λυπάμαι”.
Με ποιους τραγουδιστές θα θέλατε να συνυπάρξετε δισκογραφικά;
Θα ήταν πολύ ωραία η συνεργασία με τον καλλιτέχνη που πρωτοερμήνευσε το τραγούδι που διασκευάσαμε. Δυστυχώς όμως αγγίζουμε πολύ παλιά τραγούδια όπου εκ των πραγμάτων αυτή η συνύπαρξη είναι απίθανη. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες σήμερα με τους οποίους ίσως και να μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες πάνω στη μουσική. Σίγουρα δεν φαντάζεσαι ένα πράγμα μέχρι να συμβεί.
Σας ιντριγκάρει η ιδέα στο μέλλον να γυρίσετε σε κάτι τελείως μοντέρνο, ακολουθώντας τη μόδα της εποχής;
Δυστυχώς η μόδα της εποχής δεν ευνοεί την παρθενογένεση. Όλοι ανατρέχουν στο παλιό, όποιο στυλ μουσικής κι αν υπηρετούν. Το θέμα είναι αν θα αλλάζαμε στυλ. Όταν λοιπόν μιλάμε για προσωπικότητες που βάζουν η καθεμία το στοιχείο τους και δημιουργούν ένα καινούργιο, ίσως μια μεγάλη αλλαγή είναι ακατόρθωτη.
Ένα όνειρό σας το οποίο θα θέλατε να εξωτερικεύσετε στο ευρύ κοινό.
Τα όνειρα μας καθώς και οι στόχοι που έχουμε θέσει μέχρι τώρα είναι όλοι ανοιχτοί προς το κοινό και σε πραγματικό χρόνο. Ότι βάλαμε κατά νου με αργά και σταθερά βήματα πραγματοποιήθηκε. Επιθυμία μας είναι η συνεργασία με διάφορους συνθέτες οι οποίοι έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους στο κλασσικό ελληνικό πεντάγραμμο όπως, ο Μίμης Πλέσσας και ο Γιώργος Χατζηνάσιος. Πάνω στα τραγούδια τους, ήδη, πειραματιζόμαστε και τα έχουμε συμπεριλάβει στο πρόγραμμα μας.
Πως φαντάζεστε τους Les au Revoir σε 10 χρόνια από τώρα;
Είναι δύσκολη η ερώτηση, γιατί είναι πολλά τα 10 χρόνια! Αλλά αν πραγματικά συμβεί και είμαστε μαζί, θα θέλαμε να έχουμε εξελίξει ακόμα περισσότερο αυτό που κάνουμε, να έχουμε γεμίσει εμπειρίες και να δίνουμε στο κοινό κάτι το οποίο δεν βρίσκει εύκολα.
Μια ευχή κλείνοντας τη συνέντευξη;
Στις δύσκολες μέρες που περνάμε όλοι, να βρίσκουμε πάντα λίγο χώρο για μουσική! Η μουσική γαληνεύει την ψυχή!
Κάθε άλλο παρά «αντίο» μας λένε οι «Les Au Revoir» καθώς κάνουν όλο και πιο δυναμική την ύπαρξή τους στο μουσικό στερέωμα, ειδικά μετά την παρουσίαση του νέου single τους «Ήρθες αργά» που συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο τους album «Retro’ Clock». Η Αλεξάνδρα Μπουνάτσα (φωνητικά), ο Κώστας Καραμήτσος (πλήκτρα – programming) κι ο Λεωνίδας Αναγνώστου (ακουστική κιθάρα), μέσα από τη ρετρό αύρα τους αλλά και τη μεταξύ τους χημεία, μας υπόσχονται ένα μουσικό ταξίδι τουλάχιστον μαγικό…
Les Au Revoir, σας καλωσορίζουμε στη παρέα του “Mikrofwno.gr”. Αρχικά πείτε μας πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος; Έχει κάποια αλληγορική ερμηνεία; (Les Au Revoir).
Το όνομα Les Au Revoir (εις το επανειδείν) υπόσχεται να μας γυρίσει στο παρελθόν. Αυτό κάνουμε κι εμείς παίρνουμε το παρελθόν και το φέρνουμε στο μέλλον.
Η χημεία είναι κύριο χαρακτηριστικό του συγκροτήματος σας. Γνωριζόσασταν πριν από αυτή τη «μαγική» μουσική συνένωση;
Παρ’ όλο που δε γνωριζόμασταν από πριν, καταφέραμε σε πολύ μικρό διάστημα να αναπτύξουμε δεσμούς εμπιστοσύνης, καλή επικοινωνία και σεβασμό. Φυσικά σ’ αυτό βοήθησε και η καθημερινότητα, την οποία πολλές φορές καλούμασταν να περάσουμε μαζί.
Πώς αισθάνεστε για την κυκλοφορία του νέου σας single;
Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι. Το “Ήρθες Αργά” είναι ένα τραγούδι που δουλέψαμε πολύ καιρό. Αρχικά για να γίνει η παραγωγή του στο studio, ώστε να συμπεριληφθεί στο πρώτο μας album “Retro’ Clock”, το όποιο κυκλοφορεί σε CD από την Plus Rec, και έπειτα για την οπτικοποίηση του, που για ακόμα μια φορά την σκηνοθεσία υπογράφει ο Δημήτρης Συλβέστρος. Τώρα που ουσιαστικά τελείωσε η δουλειά μας και το απολαμβάνει ο κόσμος, παίρνουμε ακόμα μεγαλύτερη ευχαρίστηση, γιατί τα σχόλια είναι θετικά!
Ποια θα χαρακτηρίζατε ως καταλυτική εμφάνιση που σας έκανε πιο γνωστούς κι αγαπητούς στο ευρύ κοινό;
Επειδή επί 3 χρόνια κάνουμε εμφανίσεις ανά την Ελλάδα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αναγνώριση ήρθε σιγά σιγά. Από το ένα live στο άλλο. Ωστόσο, η πρόσφατη ζωντανή μας εμφάνιση στις “Γιορτές Παλιάς Πόλης” στην Ξάνθη, όπου εμφανιστήκαμε για πρώτη φορά full band, άφησε σε εμάς και στο κοινό τις καλύτερες εντυπώσεις. Αφ’ ενός σ’ εμάς γιατί ήταν κάτι καινούργιο και αφ’ ετέρου στο κοινό το οποίο μετά το πέρας της συναυλίας έγινε πιο θερμό στην αναζήτηση της μουσικής μας.
Πώς είναι η συνύπαρξη τριών διαφορετικών μουσικών προσωπικοτήτων; Υπάρχει συνήθως ομοφωνία μεταξύ σας; Πως διαχειρίζεστε τις μεταξύ σας διαφωνίες όταν προκύπτουν;
Έχουμε επίγνωση των καταστάσεων της εποχής που ζούμε. Δεν ξεκινήσαμε με όνειρα, γιατί δεν ξέραμε που μπορεί να φτάσει. Ξεκινήσαμε με αγάπη για τη μουσική. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν σ’ αυτό. Στις διαφωνίες προσπαθούμε να επικρατεί ο σεβασμός. Όταν κάτι μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα ανάμεσά μας απλά το αποβάλλουμε.
Υπάρχει σαν πλάνο εκτός από τα live, η εμφάνισή σας σε κάποια μουσική σκηνή;
Προς το παρόν δουλεύουμε πυρετωδώς για την μεγάλη βραδιά της παρουσίασης του δίσκου μας “Retro’ Clock” που θα γίνει στην Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου στο Shark Bar Restaurant, όπου για πρώτη φορά θα παρουσιάσουμε όλο το album μας σε full band εκδοχή και η παρέα μας επί σκηνής θα είναι πιο μεγάλη με την προσθήκη τυμπάνων, percussion και τρομπέτας. Παράλληλα έχουμε ξεκινήσει τις εμφανίσεις μας σε όλη την Ελλάδα, γιατί φέτος το χειμώνα θέλουμε να γυρίσουμε και να παρουσιάσουμε το δίσκο μας και το ανανεωμένο πρόγραμμα μας παντού!
Η ιδέα της διασκευής παλιών τραγουδιών είχε ως στόχο να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι;
Ακριβώς και αυτό φαίνεται από το ότι ποικίλουν οι ηλικίες των ανθρώπων που έρχονται στα live μας. Οι νέοι ακούν, μαθαίνουν, χορεύουν και διασκεδάζουν. Οι μεγαλύτεροι χαλαρώνουν, θυμούνται και νοσταλγούν.
Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζετε από εκείνη την εποχή και ποιους από τη σημερινή εποχή;
Γενικά θαυμάζουμε ανθρώπους που είναι μπροστά από την εποχή τους, που δεν έχουν παρωπίδες και είναι πολυπράγμονες. Ένα παράδειγμα είναι ο Κώστας Γιαννίδης, γεννηθείς το 1903 με εξαιρετικές μουσικές γνώσεις. Κατάφερε να διατηρήσει δυο καριέρες στο πρόσωπο του. Μια στο ‘ελαφρό τραγούδι’ της εποχής και μία σαν Γιάννης Κωνσταντινίδης (πραγματικό του όνομα) σαν συνθέτης κλασσικών έργων. Θαυμαστές του έργου του, έχουμε διασκευάσει στο album μας “Retro’ Clock” 2 τραγούδια του, το “Θα ξανάρθεις”, που είναι η διασκευή με την οποία συστηθήκαμε στο κοινό και το “Σε λυπάμαι”.
Με ποιους τραγουδιστές θα θέλατε να συνυπάρξετε δισκογραφικά;
Θα ήταν πολύ ωραία η συνεργασία με τον καλλιτέχνη που πρωτοερμήνευσε το τραγούδι που διασκευάσαμε. Δυστυχώς όμως αγγίζουμε πολύ παλιά τραγούδια όπου εκ των πραγμάτων αυτή η συνύπαρξη είναι απίθανη. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες σήμερα με τους οποίους ίσως και να μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες πάνω στη μουσική. Σίγουρα δεν φαντάζεσαι ένα πράγμα μέχρι να συμβεί.
Σας ιντριγκάρει η ιδέα στο μέλλον να γυρίσετε σε κάτι τελείως μοντέρνο, ακολουθώντας τη μόδα της εποχής;
Δυστυχώς η μόδα της εποχής δεν ευνοεί την παρθενογένεση. Όλοι ανατρέχουν στο παλιό, όποιο στυλ μουσικής κι αν υπηρετούν. Το θέμα είναι αν θα αλλάζαμε στυλ. Όταν λοιπόν μιλάμε για προσωπικότητες που βάζουν η καθεμία το στοιχείο τους και δημιουργούν ένα καινούργιο, ίσως μια μεγάλη αλλαγή είναι ακατόρθωτη.
Ένα όνειρό σας το οποίο θα θέλατε να εξωτερικεύσετε στο ευρύ κοινό.
Τα όνειρα μας καθώς και οι στόχοι που έχουμε θέσει μέχρι τώρα είναι όλοι ανοιχτοί προς το κοινό και σε πραγματικό χρόνο. Ότι βάλαμε κατά νου με αργά και σταθερά βήματα πραγματοποιήθηκε. Επιθυμία μας είναι η συνεργασία με διάφορους συνθέτες οι οποίοι έχουν αφήσει το αποτύπωμα τους στο κλασσικό ελληνικό πεντάγραμμο όπως, ο Μίμης Πλέσσας και ο Γιώργος Χατζηνάσιος. Πάνω στα τραγούδια τους, ήδη, πειραματιζόμαστε και τα έχουμε συμπεριλάβει στο πρόγραμμα μας.
Πως φαντάζεστε τους Les au Revoir σε 10 χρόνια από τώρα;
Είναι δύσκολη η ερώτηση, γιατί είναι πολλά τα 10 χρόνια! Αλλά αν πραγματικά συμβεί και είμαστε μαζί, θα θέλαμε να έχουμε εξελίξει ακόμα περισσότερο αυτό που κάνουμε, να έχουμε γεμίσει εμπειρίες και να δίνουμε στο κοινό κάτι το οποίο δεν βρίσκει εύκολα.
Μια ευχή κλείνοντας τη συνέντευξη;
Στις δύσκολες μέρες που περνάμε όλοι, να βρίσκουμε πάντα λίγο χώρο για μουσική! Η μουσική γαληνεύει την ψυχή!
