Δείτε και αυτό
1981. 37 χρόνια πριν, μια μοναδική στιγμή στην ελληνική δισκογραφία λαμβάνει χώρα, μια μαγική στιγμή που έμελε να αναδείξει δύο κορυφαίους μουσικούς συντελεστές που μας απασχολούν μέχρι σήμερα, και να δώσει ακόμα μια ερμηνευτική διάσταση σε μια από τις αρτιότερες, πιο θεατρικές και αισθαντικές φωνές του ελληνικού πενταγράμμου. Κυκλοφορεί το «Σκουριασμένα Χείλη» το οποίο περιλαμβάνει 13 κομμάτια, όλα σε μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη (ο οποίος μέχρι τότε έχει δώσει σαν δείγμα γραφής μόνο δύο δίσκους με μουσική για παιδιά) και στίχους σε 9 από αυτά του μεγάλου Κώστα Τριπολίτη, 2 της Λίνας Νικολακοπούλου, και 2 σε δικούς του, όλα ερμηνευμένα από την αξεπέραστη Βίκυ Μοσχολιού εκτός από το «Επεμβαίνεις» στο οποίο συμπράττει με τον Γιώργο Ζαμπέτα. Αν κι ο κύριος όγκος των στίχων είναι από τον Κώστα Τριπολίτη, θέλω να σταθούμε λίγο στην σύμπλευση Κραουνάκη – Νικολακοπούλου που μας χαρίζει και το 13ο κομμάτι του δίσκου στο οποίο είναι αφιερωμένο το άρθρο λόγω της ημέρας «Του Αγίου Βαλεντίνου». Τα πάθη που από καταβολής κόσμου μας προκαλεί ο «ανίκητος στη μάχη», κατά τον Σοφοκλή, φτερωτός θεός Έρως, και η κατάσταση στην οποία περιερχόμαστε υπό την επήρειά του, γίνονται αφορμή για ένα τραγούδι που περιγράφει τον έρωτα καλύτερα ίσως από κάθε άλλο. Ένα τραγούδι γεμάτο τρυφερές εικόνεςπου όπου κι αν οδηγούν η ερμηνεύτρια καταλήγει σε μια μόνη διαπίστωση: «Σ’ αγαπώ και δε σε δίνω κανενός». Τι άλλο να ζητήσεις από τον/την αγαπημένο/αγαπημένη σου από το να σου πει αυτή την φράση; Περικλείει τόσο βαθιά νοήματα που δεν νομίζω ότι είμαι σε θέση να αναπτύξω, ούτε και θα μας έφθανε ένα άρθρο.Μπορεί ο Θεός Έρως να παραμένει μόνο ως αίσθημα και το χριστιανικό του υποκατάστατο,ο Άγιος Βαλεντίνος, που γιορτάζει σήμερα να μην είναι τόσο ονειρικό. Μπορεί τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου κάποιοι να γιορτάζουν και άλλοι να μιζεριάζουν, μπορεί να είναι μια cheesy εμποροπανήγυρη ανθοπωλών και ζαχαροπλαστών για κάποιους ή ακόμη μια αφορμή για τα απανταχού ερωτευμένα πιτσουνάκια να εκφράσουν τον έρωτά τους. Δεν εξετάζουμε την γιορτή αυτή καθεαυτή, ούτε σε ποια από τις δύο κατηγορίες ανήκει ο καθένας από εσάς, όσο εξετάζουμε το γεγονός ότι ο έρωτας υπάρχει, είναι κάτι που όλοι βιώνουμε, ή θέλουμε να βιώσουμε και σαν μουσικό χαλί της σημερινής μέρας ή νύχτας αν προτιμάτε, εγώ σας προτείνω αυτό το τραγούδι. Οι πιο πολλοί δεν είχατε γεννηθεί ακόμα (για την ακρίβεια ούτε κι εγώ) όταν κυκλοφόρησε αυτό το κομμάτι, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να του δώσουμε την προσοχή που του αναλογεί. Δεν ξέρω αν γιορτάζεται αυτή την ημέρα, ακούστε το τραγούδι όμως κι ίσως την δείτε αλλιώς, κι ο Άγιος Βαλεντίνος βοήθειά σας.
