Γυρνάμε πίσω στο 1994… η Καίτη Γαρμπή κυκλοφορεί το πλατινένιο άλμπουμ «Ατόφιο Χρυσάφι» και βγάζει ένα δίσκο γεμάτο επιτυχίες των Κώστα Τουρνά και Φοίβου. Η δουλειά αυτή περιελάμβανε 5 τραγούδια του Φοίβου και 5 τραγούδια του Κώστα Τουρνά αντίστοιχα.
Ο Φοίβος ως μόνιμος συνεργάτης της αγαπημένης τραγουδίστριας και στα επόμενα δυο άλμπουμ που ακολούθησαν («Αρχίζω Πόλεμο», «Ευαισθησίες») κάνοντας μαζί του μεγάλες επιτυχίες. Μη ξεχνάμε ότι η Γαρμπή υπήρξε η απόλυτη μούσα του Φοίβου σχεδόν όλη τη δεκαετία των 90s, ενώ η πρώτη τους συνεργασία ήταν το 1993 με το τραγούδι “Ναι, Υπάρχω Εγώ” για το άλμπουμ “Ως τον Παράδεισο”.
Ένα από τα τραγούδια του άλμπουμ “Ατόφιο Χρυσάφι” που ξεχώρισε η τότε δισκογραφική της Sony Music ήταν το «Ξυπόλητη Χορεύω», το οποίο έγραψε ο Κώστας Τουρνάς . Ένα τραγούδι που στέκεται άνετα και σήμερα, ενώ η ατάκα «κι αν ξυπόλητη χορεύω…με σημαία μου μια φούστα…» είχε γίνει viral την εποχή εκείνη .. (από στόμα σε στόμα δηλαδή) γιατί η εποχή του ίντερνετ ήταν ακόμα πολύ μακριά.
Η κυκλοφορία του πρώτου single του άλμπουμ συνοδεύτηκε και από ένα εντυπωσιακό ασπρόμαυρο video clip-υπερπαραγωγή για τα δεδομένα της εποχής. Στα πρώτα πλάνα και σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του video βλέπουμε την Γαρμπή μέσα στη μπανιέρα της και μέσα στους αφρούς να απολαμβάνει το μπάνιο της, αδιαφορώντας για τον κόσμο που την περιμένει στο σαλόνι του σπιτιού της.
Στη συνέχεια, κατεβαίνει τις σκάλες με χάρη… ως μια σωστή και κομψή οικοδέσποινα του πάρτι. Πίνει το ποτό της, πλήττοντας οικτρά από όλη αυτή την ρουτίνα νεοπλουτισμού και θέλει να «αποδράσει» και να γίνει ένα με τους ανθρώπους της μεσαίας τάξης και του περιθώριου, κάνοντας την επανάσταση της με …σημαία της μια φούστα.
Λίγο πριν το τέλος, βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο της, πετώντας ακόμη και τις μαύρες γόβες της και χορεύει ξυπόλητη μέσα στη βροχή …αδιαφορώντας για τη κοινωνική της θέση, τα πρέπει και τα μη …νιώθωντας ελεύθερη και ευτυχισμένη…με τους κοινούς θνητούς γύρω της.
Λίγο πριν το ξημέρωμα ..ξαναεπιστρέφει μέσα…φορώντας τις ψηλές γόβες..και η ζωή συνεχίζεται…
Μας έχει μείνει αλησμόνητη η εικόνα της σ’ αυτό το video clip και δικαίως κρατά επάξια τον τίτλο η ντίβα της ελληνικής δισκογραφίας..
Την ιδέα και το σκηνοθετικό αποτέλεσμα είχε αναλάβει ο Νίκος Σούλης
Για να το θυμηθούμε ξανά..
Γυρνάμε πίσω στο 1994… η Καίτη Γαρμπή κυκλοφορεί το πλατινένιο άλμπουμ «Ατόφιο Χρυσάφι» και βγάζει ένα δίσκο γεμάτο επιτυχίες των Κώστα Τουρνά και Φοίβου. Η δουλειά αυτή περιελάμβανε 5 τραγούδια του Φοίβου και 5 τραγούδια του Κώστα Τουρνά αντίστοιχα.
Ο Φοίβος ως μόνιμος συνεργάτης της αγαπημένης τραγουδίστριας και στα επόμενα δυο άλμπουμ που ακολούθησαν («Αρχίζω Πόλεμο», «Ευαισθησίες») κάνοντας μαζί του μεγάλες επιτυχίες. Μη ξεχνάμε ότι η Γαρμπή υπήρξε η απόλυτη μούσα του Φοίβου σχεδόν όλη τη δεκαετία των 90s, ενώ η πρώτη τους συνεργασία ήταν το 1993 με το τραγούδι “Ναι, Υπάρχω Εγώ” για το άλμπουμ “Ως τον Παράδεισο”.
Ένα από τα τραγούδια του άλμπουμ “Ατόφιο Χρυσάφι” που ξεχώρισε η τότε δισκογραφική της Sony Music ήταν το «Ξυπόλητη Χορεύω», το οποίο έγραψε ο Κώστας Τουρνάς . Ένα τραγούδι που στέκεται άνετα και σήμερα, ενώ η ατάκα «κι αν ξυπόλητη χορεύω…με σημαία μου μια φούστα…» είχε γίνει viral την εποχή εκείνη .. (από στόμα σε στόμα δηλαδή) γιατί η εποχή του ίντερνετ ήταν ακόμα πολύ μακριά.
Η κυκλοφορία του πρώτου single του άλμπουμ συνοδεύτηκε και από ένα εντυπωσιακό ασπρόμαυρο video clip-υπερπαραγωγή για τα δεδομένα της εποχής. Στα πρώτα πλάνα και σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του video βλέπουμε την Γαρμπή μέσα στη μπανιέρα της και μέσα στους αφρούς να απολαμβάνει το μπάνιο της, αδιαφορώντας για τον κόσμο που την περιμένει στο σαλόνι του σπιτιού της.
Στη συνέχεια, κατεβαίνει τις σκάλες με χάρη… ως μια σωστή και κομψή οικοδέσποινα του πάρτι. Πίνει το ποτό της, πλήττοντας οικτρά από όλη αυτή την ρουτίνα νεοπλουτισμού και θέλει να «αποδράσει» και να γίνει ένα με τους ανθρώπους της μεσαίας τάξης και του περιθώριου, κάνοντας την επανάσταση της με …σημαία της μια φούστα.
Λίγο πριν το τέλος, βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο της, πετώντας ακόμη και τις μαύρες γόβες της και χορεύει ξυπόλητη μέσα στη βροχή …αδιαφορώντας για τη κοινωνική της θέση, τα πρέπει και τα μη …νιώθωντας ελεύθερη και ευτυχισμένη…με τους κοινούς θνητούς γύρω της.
Λίγο πριν το ξημέρωμα ..ξαναεπιστρέφει μέσα…φορώντας τις ψηλές γόβες..και η ζωή συνεχίζεται…
Μας έχει μείνει αλησμόνητη η εικόνα της σ’ αυτό το video clip και δικαίως κρατά επάξια τον τίτλο η ντίβα της ελληνικής δισκογραφίας..
Την ιδέα και το σκηνοθετικό αποτέλεσμα είχε αναλάβει ο Νίκος Σούλης
Για να το θυμηθούμε ξανά..
