Χάρρυ Κλυνν (Βασίλης Τριανταφυλλίδης 7 Μαΐου 1940 – 21 Μαΐου 2018) Ο κωμικός που άλλαξε την κωμωδία και έφερε το stand comedy στην Ελλάδα
Χαρισματικός και ταλαντούχος, εκτός από κωμικός ηθοποιός, υπήρξε και θεατρικός συγγραφέας, μίμος, παρουσιαστής ακόμα και ζωγράφος. Ασχολήθηκε ενεργά με το ποδόσφαιρο και με την πολιτική.
Γεννήθηκε στην Καλαμαριά στις 7 Μαΐου 1940, από φτωχή οικογένεια Πόντιων προσφύγων, τον Νίκο και την Κυριακή Τρανταφυλλίδη. Ήταν ένα από τα πολλά ταλέντα που ανακάλυψε ο Οικονομίδης το 1958 και η ζωή του αλλάζει όταν εκείνος του πρότεινε να κατέβει στην Αθήνα. Τον είχε από κοντά του για 3 χρόνια. Σπούδασε στην Δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη. Χαρισματικός και προικισμένος με άρτια μόρφωση. Διάβαζε τα πάντα, πεζογραφία, ποίηση, ιστορία, λαογραφία αλλά και θέατρο, κινηματογράφο, Καραγκιόζη. Γνώριζε τους αρχαίους. Του άρεσε που η κριτική τον αποκάλεσε δισέγγονο του Αριστοφάνη.
«O Bασιλάκης ήταν πρώτος σ’ όλα» μας είπαν οι συμμαθητές του. «Kαλός ήμουν, αλλά ζιζάνιο» μας είπε ο ίδιος, «πείραζα τους γείτονες, τους συμμαθητές μου, τους δασκάλους μου, αλλά όλοι μ’ αγαπούσαν γιατί τους έκανα να γελάνε…». Το παρατσούκλι “Χάρρυ Κλυνν” του το βγάζουν στα 10 του χρόνια τα άλλα παιδιά της γειτονιάς όταν ανέβηκε σε ένα στύλο της ΔΕΗ για να δει τον Έρολ Φλυν σε ένα θερινό κινηματογράφο, και όταν τελειώνει η ταινία τον μιμείται στην σκηνή ξιφομαχίας. Και το Φλυν σιγά σιγά έγινε Κλυν.
Το 1958 ετοιμάζεται να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις στην Iατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δεν έγινε ποτέ.
«Aπό τύχη έγινα καλλιτέχνης. Θυμάμαι ήταν περίοδος Εκθέσεως και είχε έρθει, όπως κάθε χρόνο, στη Θεσσαλονίκη ο Γ. Oικονομίδης με το συγκρότημά του. Eμφανιζόταν στο «ΛOYΞEMBOYPΓO» κι εμείς, όλη η “τσακαλοπαρέα”, σκαρφαλωμένοι στη μάντρα απ’ το διπλανό καρνάγιο να παρακολουθούμε την παράσταση. H βραδιά εκείνη, ήταν βραδιά ταλέντων. Πρώτο βραβείο μια χρυσή λίρα, ένα κουστούμι και μία συσκευή πετρογκάζ. Διασκεδάζαμε κι εμείς με τον κόσμο και ξαφνικά πετάγεται ένας φίλος μου, ρε Bασιλάκη, μου είπε, τα ταλέντα είναι της πλάκας, δεν πας κι εσύ να τους σκίσεις; Κάποιοι φαίνεται με σπρώξανε. Πώς βρέθηκα μέσα, τί είπα και τί έγινε, ούτε που το θυμάμαι. Θυμάμαι, όμως, ότι κέρδισα τη λίρα, το κουστούμι και την πετρογκάζ…».
Παράλληλα με τις σπουδές του στην Δραματική Σχολή εμφανίζεται περιστασιακά σε κοσμικά κέντρα, ως πρώτος νουμερίστας και παρουσιαστής προγράμματος. Έπαιξε στην πρώτη ταινία μικρού μήκους, με τίτλο “Η σύγχυση”, των Κολλάτου-Γαλάτη. Ο κόσμος άρχισε να τον μαθαίνει μετά τη συμμετοχή του στις ταινίες «Γάμος αλά Ελληνικά» και «Τα 201 Καναρίνια», το 1964, και από τις πρώτες θεατρικές εμφανίσεις του στα θέατρα Ακροπόλ και Χατζηχρήστου. Το 1965 πηγαίνει στον Καναδά και στην Αμερική, που τον καλούν για μερικές εμφανίσεις, και τελικά μένει για μία δεκαετία. Δουλεύει σε κέντρα της διασποράς ως stand up comedian, ένα νέο είδος κωμωδίας τότε, και ήταν αυτός που το έφερε πρώτη φορά στην Ελλάδα. Έγραψε ακόμα και σατιρικά κείμενα για το «Playboy», το «Village» και το «On the double» και για την εφημερίδα «Daily Worker». Συνανέστρεφεται όλους τους μεγάλους ηθοποιούς της underground σκηνής, και τον Woody Allen, και δουλεύει μαζί του.
Στο Σικάγο γνωρίζει την γυναίκα του, Χαρίκλεια και έκανε μαζί της 3 παιδιά. Ο πρώτος του ήταν ο σκηνοθέτης Νίκος Τριανταφυλλίδης, που έφυγε πριν από 2 χρόνια, στα 50 του από καρκίνο, απώλεια που δεν την ξεπέρασε έως τον θάνατό του.
Επιστρέφει στην Ελλάδα το 1974, μετά την κατάρρευση της Χούντας. Εμφανίστηκε στις μπουάτ της Πλάκας και στα καλύτερα νυχτερινά κέντρα. Κάνει τον πρώτο του δίσκο στην Κολούμπια το 1978 το “Για δέσιμο”, που δεν πίστευε και τόσο, αλλά του έδωσε την ευκαιρία και γίνεται μεγάλη επιτυχία. Ακολουθούν άλλοι 14. Κάνει θέατρο και ταινίες που σπάνε τα ρεκόρ εισιτηρίων. Την ίδια εποχή κυκλοφορεί ένας μεγάλος αριθμός από πειρατικές κασέτες με ηχογραφήσεις από ζωντανές του παραστάσεις καθώς και οι ραδιοφωνικές εκπομπές του «Aραμπάδες με καρούλια», «Βάσανα που ‘χει η Αγάπη» τις οποίες παρουσίασε από το Δεύτερο Πρόγραμμα της Eλληνικής Pαδιοφωνίας το 1981 μαζί με τον Aντώνη Aνδρικάκη.
Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός μετά την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «Για δέσιμο», από τη δισκογραφική εταιρεία Columbia το φθινόπωρο του 1978. Αυτός ο δίσκος αλλά και οι υπόλοιποι δίσκοι του βρίσκονται για χρόνια στις πρώτες θέσεις των δισκογραφικών charts ενώ οι ταινίες του σπάνε όλα τα ρεκόρ των εισιτηρίων.
Ο Χάρρυ Κλυνν δεν δίστασε να σατιρίσει όλες τις εξουσίες. Πολιτική, θρησκευτική, δημοσιογραφική και κοινωνική.
Η 20ετία ’70-’90 είναι τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του. Ήταν performer, showman, διασκεδαστής. Τα νούμερα που παρουσίαζε στις επιθεωρήσεις τα έγραφαν ονόματα όπως ο Γιάννης Κακουλίδης, ο Γιάννης Καλαμίτσης και ο Γιάννης Ξανθούλης. Και πριν από αυτούς οι Μιχαηλίδης και Μακρίδης.
Μέχρι και ο Θανάσης Βέγγος του είχε ζητήσει να τον σκηνοθετήσει στο θέατρο, που δεν το είχε ζητήσει από κανέναν άλλο!
Ήταν μια κατηγορία από μόνος του στο χώρο του ελληνικού θεάματος. Άσκησε επιρροή σε κωμικούς όπως στον Λάκη Λαζόπουλο και, κυρίως, στον Τζίμη Πανούση που ακολούθησαν τα βήματά του στο stand-up comedy και στην πολιτική σάτιρα.
Η σχέση του Χάρρυ Κλυνν με την τηλεόραση άρχισε με πολλά διαφημιστικά σποτ, τα περισσότερα από τα οποία έχουν βραβευθεί από τα Φεστιβάλ Ελληνικής Διαφημιστικής Δημιουργίας της EΔEE. Το 1990 και για τέσσερις συνεχείς χρονιές παρουσίαζε στον ΑΝΤ1 την εκπομπή «Harry Klynn Special Shows». Στο ίδιο κανάλι το 1995 παρουσίασε ένα one man show 10 επεισοδίων με το όνομα «Πολίτης Κλυνν».
Tα διαφημιστικά μηνύματα στα οποία έπαιζε, οι τηλεθεατές τα περίμεναν με αγωνία για να απολαύσουν τα αριστουργήματα των 25 δευτερολέπτων! Δεν υπήρξε διαφήμιση του Xάρρυ Kλυνν που να μην γίνει θέμα συζήτησης και σλόγκαν.
Οι ταινίες που έπαιξε δεν ήταν πάρα πολλές: Σύγχυση (1960), Τα 201 καναρίνια (1964), Γάμος αλά Ελληνικά (1964), Αλαλούμ (1982), Made in Greece (1983), Εις μνήμην (1984), Γυναίκες δηλητήριο (1993), Βόλτα στα Σύννεφα (1994), Ράδιο Μόσχα (του γιου του Νίκου, 1995).
Θέατρο: Βαζελληνίδες – Βαζέλληνες (1985), Πράσινα δαμάσκηνα και ψιλές ελιές (1986), Σ’ όλο τον κόσμο είναι ίδια, μα στην Ελλάδα σπάει καρύδια (1987), Eλλάς το καφενείο σου (1991), Άσπρα μούρα, μαύρα μούρα, Μάνα αν αργήσω φάε (1992), Πίτσες μπλε (1993),
Μπρόκολα και λαχανίδες, κάποιο λάκκο έχει η φάβα (1994), Καυκαλήθρες και τσιτσίραυλα (1995), Εμπρός προς τα πίσω (1996)
Στη Χάγη και στη φέξη, ο στόλος σας να φέξει! (1996), Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες (1997), Έλληνες είστε και φαίνεστε (1998),
Μίλα μου… και μανταρίνια (1999), Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα… πάμε να φύγουμε, Πασόκεμον (2000), Ρόμπες ξεκούμπωτες (2001)
Retalia Live (2002), Γιάφκα πορτοκάλι (2003), Καλατράβα με και ας κλαίω… (2004), Και φάγανε αυτοί καλά κι εμείς… χειρότερα (2005), Αγάντα (2007), Ένας ήρωας με παντόφλες (2008-09), Τι τους κοιτάτε ρε… (2010) Ουστ κοπρίτες (2011), Όποιον πάρει ο Χάρης (2012), Η αλήθεια να λέγεται (2013), Με όπλο το γέλιο, Τα Λαμόγια (2014)
Δίσκοι του: Για Δέσιμο (1978), Δοξάστε Με (1979), Πατάτες (1981), Γεώργιος Σουρής (1982), Μαλακά… Πιο Μαλακά (1984), Έθνος Ανάδελφον (1985), Τίποτα (1987), Natin-Fatin (1987), Ραντεβού με την εισαγγελία (1989), Αποκάλυψις (1990), Γρανίτα από τζατζίκι (1992), The (X) Κλυνν Files Ανάποδα (1998), Κλασσικά Ηχογραφημένα (2002)
Συμμετοχές σε άλλους δίσκους: Ζήτω το ελληνικό τραγούδι (1987), Το χαμόγελο του Τάκη (1994), Ποντιακή Ραψωδία (1997), Φανταρίστικα (2001)
“Σ’ όλη μου τη ζωή κυνηγούσα την Aριστερά κι εκείνη εμένα. Kαι τώρα που είμαστε χώρια, πάλι μαζί είμαστε…“.
Είναι γνωστή σε όλους και η σχέση του με την πολιτική. Ασχολήθηκε με την τοπική αυτοδιοίκηση, στον Δήμο Καλαμαριάς από το 2006 έως το 2014, είχε δεχτεί και πρόταση το 2017 να γίνει διοικητής της ΕΡΤ, αλλά ο διορισμός του ακυρώθηκε λίγες ώρες μετά! Υπήρξε πάντα πολιτικά ενεργός, και βοήθηκε πολύ στα θέματα της Ποντιακής ομογένειας, στης οποίας το επίσημο κίνημα προέδρευσε. Στήριξε ανοιχτά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αν και ερχόταν πολλές φορές κόντρα με υπουργούς της.
“Καμία ώρα δεν είναι ακατάλληλη για ποδοσφαιροκουβέντα, μεταγραφές και να μάθεις τι έκανε η ομάδα σου στον αγώνα“.
Λάτρευε το ποδόσφαιρο και τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Γυρίζοντας από την Aμερική βρίσκει τον Απόλλωνα στην Γ’ Εθνικής και αποφασίζει το 1980 μαζί με μία ομάδα φανατικών Ποντίων και φίλων του ιστορικού Απόλλωνα, να ηγηθεί της προσπάθειας αποκατάστασης του ένδοξου ονόματος του ιστορικού σωματείου. Έτσι αναλαμβάνει την προεδρία του. Και από την Γ’ κατηγορία την ανεβάζει στην Α’. O Απόλλωνας Καλαμαριάς γίνεται ομάδα πρότυπο στις μέρες του.
Έγραψε και βιβλία ο Χάρυ Κλυν: Η γέρμα, Αλαλούμ και πάσης Ελλάδος, Ο Καζαμίας του Ρούλη, Τρυφερά αγκάθια, Happy Birthday Νίκο, Πόλις, Επί σκηνής, Περί, Αναλαμβάνω την ευθύνη, Μυθολογία κειμηλίων, Όταν βρέχει, τα χελιδόνια πετούν χαμηλά, Σκονισμένη ακτή, Εμφύλιος Λόγος.
Η ζωγραφική ήταν άλλο ένα από τα ταλέντα του. Επηρεασμένος από τον ζωγράφο πατέρα του, δημιούργησε εκατοντάδες έργα ζωγραφικής, άλλα με τον κλασικό τρόπο και άλλα με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Είχε πει ο ζωγράφος Γ. Σταθόπουλος γι’αυτόν: Η ζωγραφική του Χάρρυ Κλυνν έχει την ωριμότητα ενός ανθρώπου που δε ζωγραφίζει για να γεμίζει τον ελεύθερο χρόνο του, αλλά για να συμπληρώσει τα όσα σημαντικά έχει να πει σε μια άλλη γλώσσα. Τη γλώσσα των χρωμάτων, που την βρίσκεις να υπάρχει απλόχερα παντού, από τον καθημερινό του λόγο, έως τα μυθιστορήματα και τα ποιήματά του.
Βραβεύτηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων 5 φορές, 4 φορές με το βραβείο Παναγιώτη Παπαδούκα και μία με το “Παναθήναια”.
Κάποιες από τις ατάκες του που άφησαν εποχή:
Ποιό Ελληνοτουρκικό και ποιό Eλληνοβαλκανικό… το μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι το Eλληνοελληνικό!
Ελλάδα, η χώρα των δυο ταχυτήτων… Νεκρά και όπισθεν!
Oι Έλληνες δεν ξέρουν τι θέλουν και δε θα ησυχάσουν ποτέ αν δεν το αποκτήσουν.
Είμαι ευτυχής που ζω σε μια δημοκρατική χώρα, όπου μπορεί κανείς να κάνει ελεύθερα οτιδήποτε θελήσει η κυβέρνηση!!!
Το οργανωμένο έγκλημα έχει διαφορετικά ονόματα από χώρα σε χώρα. Στην Αμερική ονομάζεται ΜAΦΙΑ, στην Ιταλία ΚΑΜΟΡΑ και στην Ελλάδα ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
Tι θα γίνει, τελικά, με το νέφος; H κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Εχετε ακούσει, τελευταία, τα πουλιά; Δεν κελαηδάνε… Βήχουνε!
Όλοι θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, αλλά κανείς δεν θέλει να πεθάνει.
“Οι δικηγόροι είναι τόσο ακριβοί που είναι φθηνότερο να προσλάβεις ένα δικαστή” Τι δεν καταλαβαίνεις;
Τι γίνεται ρε παιδιά; Δεκάδες θυμάτων σε κάθε έξοδο! Kι άν κατά τύχη δεν έχουμε θύματα ένα Σαββατοκύριακο, θα κάνουμε τζάκ πότ στο επόμενο!
Tις προάλλες ένα αυτοκίνητο στούκαρε στη βιτρίνα ενός καταστήματος και φώναξε ο καταστηματάρχης, επιτέλους, μπήκε ένας άνθρωπος στο μαγαζί!!!
