Πάντα εκκεντρικός, ιδιαίτερος, μυστηριώδης αλλά και πολύ ταλαντούχος! Ο Νίκος Καρβέλας είναι αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο επιτυχημένους μουσικοσυνθέτες των τελευταίων 40 χρόνων με συνθέσεις που καλύπτουν σχεδόν όλο το φάσμα την ελληνικής μουσικής πραγματικότητας…
Ξεκίνησε την πορεία του στο χώρο της μουσικής όντας φοιτητής στην Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από πολύ μικρός άρχισε να παίζει πιάνο, με την οικογένεια του να καταλαβαίνει από την σπιρτάδα και την εμμονή του με την μουσική ότι το παιδί αυτό διαθέτει κάποιο ταλέντο που δεν πρέπει να χαθεί. Στα φοιτητικά του χρόνια , λοιπόν, κάνει το επόμενο βήμα και ιδρύει ένα ροκ γκρουπάκι επηρεασμένος από τα ροκ συγκροτήματα που μεσουρανούσαν εκείνη την εποχή, όπως οι Rolling Stones και οι Beatles.
Αυτός ο καθαρόαιμος ροκ μουσικός, το 1974 κάνει το ντεμπούτο του στη δισκογραφία ως συνθέτης με το ψευδώνυμο Νίκος Λεονάρδος και με έναν δίσκο που περιείχε 12 συνθέσεις του έντεχνου λαϊκού τραγουδιού!, σε στίχους της Βαρβάρας Τσιμπούλη και ερμηνευτές τους Δημήτρη Κοντολάζο, Κώστα Σμοκοβίτη, και την πολλά υποσχόμενη νέα τραγουδίστρια τότε Άννα Βίσση. Αν και αυτός ο δίσκος δεν σημείωσε μεγάλη επιτυχία, κατάφερε να εδραιώσει τον Νίκο Καρβέλα ως ένα αξιόλογο συνθέτη που είχε να προσφέρει πολλά ακόμα στην ελληνική δισκογραφία.
Η μεγάλη επιτυχία άρχισε την δεκαετία του 80’ γι αυτόν με συνθέσεις που ερμήνευε από τότε η μεγάλη του μούσα Άννα Βίσση. Με μία διάθεση κυρίως ποπ-ροκ, κινήθηκε ως συνθέτης όλη αυτή την δεκαετία κάνοντας τεράστιες επιτυχίες με την Βίσση, όπως «Είμαι το σήμερα και είσαι το χθες», «Η επόμενη κίνηση», «Έμπνευση», «Φωτιά» κτλ. Ξεδιπλώνοντας το πολυσχιδές ταλέντο του, δεν παρέλειψε να κάνει και έναν αρκετά λαϊκό δίσκο με την μεγάλη Ρίτα Σακελλαρίου γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία με τραγούδια όπως το «Αρέσω», και το διαχρονικό πλέον «Σώσε με». Λαϊκές συνθέσεις έγραψε επίσης άκρως επιτυχημένα και για την Άντζελα Δημητρίου, την Δούκισσα, τον Τόλη Βοσκόπουλο, τον Πασχάλη Τερζή και την Λίτσα Διαμάντη.
Η δεκαετία του 90’ τον βρίσκει άκρως δημιουργικό γράφοντας την πρώτη ελληνική ροκ όπερα που αποτέλεσε την μεγαλύτερη παραγωγή που είχε γίνει μέχρι τότε στο ελληνικό θέατρο σημειώνοντας τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Φυσικά μιλάμε για τους θρυλικούς «Δαίμονες», που υπήρξαν κάτι πρωτόγνωρο για την τότε ελληνική πραγματικότητα και ενθουσίασαν κοινό και κριτικούς δίνοντας μια ανάσα Broadway στην μικρή μας χώρα γι αυτό και ανέβηκαν ξανά το 2013 έχοντας την ίδια ανταπόκριση από το φιλοθεάμων κοινό.
Στην συνέχεια της δεκαετίας ο Καρβέλας έδωσε μεγάλες επιτυχίες σε επιτυχημένους λαϊκούς τραγουδιστές όπως η Κατερίνα Στανίση, ο Λευτέρης Πανταζής αλλά και το pop icon της εποχής Σάκη Ρουβά. Πάταγο επίσης, έκαναν τα άλμπουμ που δημιουργούσε με την Άννα Βίσση με τρελές πωλήσεις εκείνη την λαμπρή δεκαετία που έφερε τον ίδιο αλλά και την τραγουδίστρια στο απόγειο της καριέρας τους. Ποιος δεν θυμάται τα εκπληκτικά τους ντουέτα, όπως, «Ο τελευταίος χορός», «Εμείς», «Αντίστροφη μέτρηση» αλλά και τα διαφόρων ειδών τραγούδια που συνέθετε για αυτήν. Να ξεκινήσουμε από το «Ακόμα μία» που είναι μια καθαρή ροκιά να κάνουμε στάση στο «Δεν θέλω να ξέρεις» που είναι μια εκρηκτική μπαλάντα και να φτάσουμε στο «Τραύμα» που είναι ένα χορευτικό τσιφτετέλι.
https://www.youtube.com/watch?v=4y0_5TXe-QY
Το millennium αλλάζει και ο Καρβέλας δεν χάνει την έμπνευση του καθώς το 2001 παρουσιάζει το δεύτερο musical της καριέρας του ονόματι «Μάλα». Μια πανάκριβη παραγωγή που ίσως όμοια της να μην έχει υπάρξει ξανά στην Ελλάδα, με υπέροχες μελωδίες και στίχους που ο ίδιος συνέθετε χρόνια πριν. Για ακόμα μία φορά απέδειξε το ταλέντο του και το ότι δεν είναι μόνο ο συνθέτης των σουξέ, κλείνοντας τα στόματα των επικριτών του. Με την σταθερή συνεργάτη, φίλη και μάνα του παιδιού του λοιπόν, μας παρουσιάζει και πάλι κομμάτια που είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους και ανήκουν σε πολλά είδη μουσικής. Δίσκοι όπως «Κραυγή», «Παράξενες εικόνες», «Nylon» τίναξαν την μπάνκα στον αέρα και συνέχισαν να τον κρατούν στην κορυφή της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας.
Το 2015 αποφασίζει να ανεβάσει την δεύτερη ροκ όπερα της καριέρας του, τις «Καμπάνες του Εντελβάις». Μια εξίσου καλή και καλοδουλεμένη παράσταση με τις προηγούμενες του, που αν και δέχτηκε διαφόρων ειδών κριτικές για την σκληρότητα των σκηνών της, αποδείχτηκε επιτυχημένη. Εκτός από τα musicals, επιχείρησε να γράψει και για πρόζα στο θέατρο δημιουργώντας τις παραστάσεις «Bryan» και «Ιοσολβάδ».
Δεν ξεχνάμε και το ταλέντο του στο τραγούδι φυσικά, αν και ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του καλό τραγουδιστή… Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει άλλωστε «Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα» ή «Μούρη με χεις κάνει καψούρη» αλλά και πολλά ακόμη κομμάτια και albums που κινούνται στο γνωστό ροκ Καρβελίστικο ήχο.
Κι αν δεν το γνωρίζατε ο Νίκος Καρβέλας ως ανήσυχο πνεύμα με στοχαστικές και φιλοσοφικές διαθέσεις έχει κυκλοφορήσει έως τώρα δύο ποιητικές συλλογές με τίτλους «Το μέγιστο φως» και «Η ναυτία των ημερών», ένα φιλοσοφικό δοκίμιο με τίτλο «Πιστεύω» αλλά και ένα πεζό έργο ονόματι «Ο τρίτος δρόμος».
Σε όλες του τις ιδιότητες, συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής, ποιητής, συγγραφέας το σίγουρο είναι ότι βγάζει τον αληθινό του χαρακτήρα, τσαλακώνεται, είναι μοναδικός χωρίς να μιμείται κάποιον βγάζοντας μια αστείρευτη ροκιά, η οποία δεν μπορεί να κρυφτεί καθώς το ροκ είναι ο τρόπος ζωής του! Γι αυτό άλλωστε τον αγαπούν αυτοί που τον αγαπούν και τον μισούν αυτοί που τον μισούν! Η αυθεντικότητα πληρώνεται ακριβά διότι δεν είναι φίλη με την κοινή λογική της μάζας, κι αν με μία λέξη πρέπει να περιγράψουμε τον Καρβέλα αυτή είναι αυθεντικός! Και ίσως κάποιες φορές σε βαθμό παρεξηγήσεως…
