Όπως το είπε η συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιανή μιλώντας για τη Λίνα Νικολακοπούλου: “Τα τραγούδια είναι τα υπάρχοντά μας. Δεν θα ξεμείνουμε ποτέ από μαγικά τρίλεπτα.
Με τους στίχους της, η Λίνα νομιμοποίησε για λογαριασμό μας το δικαίωμα στην ατομικότητα, αποενοχοποίησε τη μοναχικότητα, είδε με καλό μάτι την εσωστρέφεια, στήριξε τις αδέσποτες ώρες. Μας κράτησε συντροφιά στις πρωτόγνωρες και παράξενες μέρες. Μας είπε: “δεν πειράζει, μη το κάνουμε θέμα, μη μας φάει κι άλλο ο βραχνάς, θα τα βρούμε, θα βρισκόμαστε αλλού”. Έγραψε και γράφει για την καθημερινότητα. Βάζει ποίηση στη ρουτίνα. Βγάζει το μελό από τη νοσταλγία. Δεν της πάει η μεγαλοστομία. Δεν ξερογλείφεται με την αποπλάνηση. Παράγει ουσία χωρίς να αντλεί από τη σκοτεινιά το πένθος, το ποινολόγιο της ζωής. Αναδεικνύει την πολυσημία μικρών συνηθισμένων στιγμών, κάνει τραγούδια «για το τίποτα γραμμένα». Τα τραγούδια της γίνανε επιτυχίες γιατί ο κόσμος τα περίμενε. Είναι σωθικά λογοτεχνίας“.
Η Λίνα Νικολακοπούλου (Ευαγγελία Νικολακοπούλου) είναι ελληνίδα στιχουργός. Γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1957 στην Αθήνα, όμως τα παιδικά της χρόνια τα έζησε στη χερσόνησο των Μεθάνων. Η μητέρα της ήταν εκπαιδευτικός και ο πατέρας της στρατιωτικός. “Από τη μια παιδεία, από την άλλη πειθαρχία”, παραδέχεται. Από μικρή έγραφε πολύ και όπως η ίδια αναφέρει, η πρώτη της επανάσταση έγινε στα δεκατρία της. “Από κει που έπαιζα όλη τη μέρα στους δρόμους, ξαφνικά κλείστηκα στο σπίτι. Διάβαζα, έβλεπα πολύ κινηματογράφο και τα μεσημέρια έγραφα. Μου άρεσαν οι ώρες που δεν υπήρχε τίποτα το ξύπνιο στο χώρο…”.
Σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα κινηματογραφίας στη σχολή Σταυράκου, σκηνοθεσίας θεάτρου στη σχολή του Πέλου Κατσέλη αλλά και κλασσικής κιθάρας στο Εθνικό και Ελληνικό Ωδείο Αθηνών.
Το όνομά της είναι άμεσα συνδεδεμένο με αυτό του Σταμάτη Κραουνάκη, τον οποίο γνώρισε στα τέλη της δεκαετίας τoυ ’70, όντας συμφοιτητές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. “Η συνάντησή μας ήταν μοιραία, ήμουν πάρα πολύ ήσυχη μαζί του. Ο άνθρωπος αυτός καταλάβαινε τι έλεγα και αυτό με γέμιζε ευτυχία…”, ομολογεί η ίδια και ο Κραουνάκης την χαρακτηρίζει “γεννημένη ποιήτρια”. Μαζί του, θα τη γνωρίσουμε το 1981 με το τραγoύδι “Να σoυ λερώvω τo φιλί”, που ερμήνευσε η Βίκυ Μoσχoλιoύ, από το οποίο και πήρε το όνομά του ο συγκεκριμένος δίσκος, “Σκoυριασμέvα Χείλια”.
Το 1982, ο Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου παρουσιάζουν τηv πρώτη oλoκληρωμέvη τους δoυλειά. Είναι ο δίσκος “Σαριμπιντάμ… θα πει τρελλαίνομαι” με ερμηνεύτρια τη Χριστιάνα. “Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ” (1985), “Μαμά γερνάω” (1988), “Ανθρώπων έργα” (1993), είναι κάποιες από τις συνεργασίες κορυφής με τον Σταμάτη Κραουνάκη, που είχαν και μεγάλη εμπορική επιτυχία. Μετά από αρκετά χρόνια χωρίς ολοκληρωμένη συνεργασία, ο Κραουνάκης και η Νικολακοπούλου, το 2005, γράφουν το δίσκο “Ισόβια” με ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά, το εξώφυλλο του δίσκου φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Αλέκος Φασιανός.
Με έναν τρόπο γραφής πολύ ισχυρό και ιδιαίτερο, η Νικολακοπούλου μπαίνει στον χώρο του τραγουδιού επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό τον ελληνικό στίχο. Ο λόγος της είναι σύνθετος, με θέματα ερωτικά αλλά και κοινωνικά, χρησιμοποιεί μεταφορές, νεολογισμούς και έντονες εικόνες, πολλές φορές υπερρεαλιστικές. Οι στίχοι της αποτυπώνουν μια διαφορετική ανάγκη έκφρασης από τη μέχρι τότε στιχουργία, με θέματα που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα, γίνονται περισσότερο ψυχογραφικοί, περισσότερο προσωπικοί, θίγοντας τους σύγχρονους προβληματισμούς του ανθρώπου. Τολμηρή και με εξομολογητικό χαρακτήρα πολλές φορές στον στίχο της, η ίδια δηλώνει: “Αν νομίζει κανείς ότι μπορεί να αναδυθεί κάτι χωρίς έκρηξη ή χωρίς θάνατο κάποιου άλλου πράγματος, κάνει λάθος. Πρέπει κάτι να δώσεις χωρίς τσιγκουνιά, για να βγει στο φως… Κάτι πρέπει να κάψεις…”. Έχει γράψει τη μουσική σε τρία μόνο τραγούδια, σε στίχους δικούς της: στο τραγούδι “Ανεβάσαμε” στον δίσκο “Δεν έχω ιδέα” (1989), το οποίο ερμήνευσε η ίδια, “Ανακαλύψαμε κάτι παλιό” στον δίσκο “Ανάσα η τέχνη της καρδιάς” (1995), που ερμήνευσε η Δήμητρα Γαλάνη και “Πες μου” στον δίσκο
“Χειρολαβές” (2012), με ερμηνεύτρια την Αργυρώ Καπαρού.
Θέατρο και μουσικές παραστάσεις
Με το θέατρο ασχολήθηκε σαν συγγραφέας κειμένων επιθεώρησης σε συνεργασία με τον Σταμάτη Φασουλή και τη Δήμητρα Παπαδοπούλου. Έγραψε χορικά για τις κωμωδίες του Αριστοφάνη «Λυσιστράτη» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά, «Πλούτος» σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, καθώς και για την παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. «Τρωάδες» σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά. Σταθμός θεωρείται η παράσταση “Έκτο πάτωμα”(1992) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Έξαρχου, στην οποία γράφει τους στίχους σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη[2]. Έχει επιμεληθεί μουσικά προγράμματα από το 1985, αρχικά μαζί με τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Ανδρέα Βουτσινά και τον Μανώλη Παντελιδάκη: «Λεωφόρος Α’», «Λεωφόρος Β’», «ZOOM», «Γκάζι», «Τα παιδιά της Πειραιώς», «ΡΟΔΟΝ», με κύρια ερμηνεύτρια την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και οι οποίες παρουσιάστηκαν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κύπρο και Η.Π.Α. Αυτά τα προγράμματα αποτέλεσαν τις πρώτες μουσικές παραστάσεις στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια επιμελείται προγράμματα όπως το «Χάραμα» με τη Δήμητρα Γαλάνη, «Η νύχτα κατεβαίνει» με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, «Οδός Νεφέλης» με τη Χάρις Αλεξίου, «Σαν ηφαίστειο που ξυπνά» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαϊωάννου με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη, «Cine Κεραμικός» με τη Χάρις Αλεξίου και πολλά άλλα. Προγράμματα που στέφθηκαν με επιτυχία, ανατρέποντας την τρέχουσα αντίληψη περί νυχτερινής διασκέδασης. Το τραγούδι γίνεται παράσταση, συγκεκριμένης διάρκειας, με σκηνοθέτη, σκηνογράφο και με προσεγμένο φωτισμό και ήχο. Επίσης, έχει γράψει ένα θεατρικό έργο με αποσπασματικά κείμενα της, διανθισμένα με ποιήση Ναπολέοντα Λαπαθιώτη και της ίδιας, μελοποιημένη από τον συνθέτη Φίλιππο Τσαλαχούρη. Το έργο “Σταγόνα στα Γόνατα” σε σκηνοθεσία Γιάννη Λαπάτα, ανέβηκε το 2001, σε αφήγηση – ερμηνεία της Ρουμπίνης Βασιλακοπούλου. Η πιο πρόσφατη συμμετοχή της στα θεατρικά πράγματα είναι οι στίχοι του μουσικού θέματος της επιθεώρησης του Σταμάτη Φασουλή «Το τρέντυ θα σφυρίξει τρεις φορές».
Τραγούδια της έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες: Ισραήλ, Τουρκία, Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Γαλλία και Ισπανία. Το 1991, κυκλοφόρησε από τις μουσικές εκδόσεις «Φίλιππος Νάκας» μία συλλογή στίχων της, από τη δεκαετία ’80 -’90, με τον τίτλο «Ολογράφως».
Συνεργασίες
Έχει συνεργαστεί, γνωρίζοντας μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία, με μεγάλα ονόματα στον ελληνικό και διεθνή χώρο του τραγουδιού: Νίκος Αντύπας, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Κώστας Καλδάρας, Θάvoς Μικρoύτσικoς, Ara Dinkjian, Sting, Νίκος Κυπουργός, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Ευανθία Ρεμπούτσικα, Χρήστoς Νικoλόπoυλoς, Γιώργoς Ζήκας, Μίκης Θεοδωράκης, Σταύρος Ξαρχάκος, Kiki Lesendric, Goran Bregovic, Δήμητρα Γαλάνη και πολλοί άλλοι. Ακόμη, το 1998 έγραψε στίχους για τρία ανέκδοτα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, στον δίσκο της Δήμητρας Γαλάνη «Χορός με τη σκιά μου».
Έχουν τραγουδήσει τραγούδια της: Βίκυ Μoσχoλιoύ, Χάρις Αλεξίoυ, Ελευθερία Αρβαvιτάκη, Άλκηστις Πρωτoψάλτη, Δήμητρα Γαλάνη, Μαvώλης Μητσιάς, Γιώργος Μαρίνος, Ελένη Δήμου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Πάριος, Τάvια Τσαvακλίδoυ, Κώστας Μακεδόvας, Μαvώλης Λιδάκης, Βασίλης Λέκκας, Γιώργος Νταλάρας, Μαρινέλλα, Ελένη Βιτάλη, Αρλέτα, Δημήτρης Μητροπάνος, Λίτσα Διαμάντη, Milva και άλλοι.
Η Λίνα Νικολακοπούλου ανήκε στην ομάδα των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004, ως σύμβουλος λογοτεχνίας και γραπτού λόγου. Έγραψε τους στίχους για το τραγούδι της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας, “Να το φως”, σε μουσική Trevor Horn, το οποίο ερμήνευσε ο Γιάννης Κότσιρας. Τον Σεπτέμβριο του 2004 τιμήθηκε με το παράσημο του Αργυρού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο.
Από το 2009 μέχρι και σήμερα, η Λίνα Νικολακοπούλου καθιέρωσε τον εβδομαδιαίο κύκλο συναντήσεων “Ένας Λόγος Παραπάνω”, καλώντας πρόσωπα της τέχνης και της επιστήμης. Στις συναντήσεις αυτές, που στεγάστηκαν στον πολυχώρο του Gazarte στον Κεραμεικό, η στιχουργός φιλοξένησε πλήθος προσωπικοτήτων, όπως ο Δημήτρης Χαντζόπουλος, ο Βασίλης Καραποστόλης, ο Τίτος Πατρίκιος, o Mατθαίος Γιωσαφάτ, η ομάδα TEDxAthens, ο Θεόδωρος Ζιάκας, η Μαρία Ευθυμίου, ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, ο Αντρέας Μερσίν, ο Γιώργος Γραμματικάκης, ο Πίτερ Οικονομίδης, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Στέλιος Ράμφος κ.ά. Τον πρώτο χρόνο των συνεντεύξεων, η Λίνα συμπαρουσίαζε τις εκδηλώσεις με τον δημοσιογράφο Άρη Σκιαδόπουλο, ενώ τις επόμενες χρονιές είχε την αρωγή του δημοσιογράφου Μάκη Προβατά.
Πόσο φτωχότερη θα ήταν η εγχώρια μουσική βιομηχανία χωρίς τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου! Πώς η ποιότητα και ο διαχρονικός χαρακτήρας των στίχων της στέκονται ακλόνητο παράδειγμα απέναντι στο εφήμερο σουξέ, στην εμπορευματοποίηση της τέχνης! Τραγούδια που στοιχειώνουν τη μνήμη τα βράδια, τραγούδια που ερωτεύεσαι μαζί τους… Πένα μαγική, εμπνευσμένες συνθέσεις, πρότυπες ερμηνείες!
Αυτά, που δεν υπάρχουν λέξεις για να ειπωθούν με λόγια, γίνονται τραγούδι!
ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ!
ΠΟΤΕ (1984) / Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ ΚΙ ΟΠΛΟΦΟΡΩ (1985) / Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (1985) / Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
ΠΑΤΩΜΑ (1988) / Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
ΜΑΜΑ ΓΕΡΝΑΩ (1988) / Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΡΓΑ (1993) / Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
ΘΑ ΠΑΘΕΙΣ ΕΡΩΤΑ (1990) /Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, Πρώτη εκτέλεση: Χάρις Αλεξίου
https://www.youtube.com/watch?v=GS5z_lWkfc0
ΜΕΝΩ ΕΚΤΟΣ (1991) / Μουσική: Ara Dinkjian, Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
ΔΙ’ ΕΥΧΩΝ (1992) / Μουσική: Νίκος Αντύπας, Πρώτη εκτέλεση: Χάρις Αλεξίου
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ (1993) / Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου, Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη
ΕΡΩΤΑΣ ΑΓΚΑΘΙ (2017) / Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης, Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΠΩ ΤΟ Σ’ ΑΓΑΠΩ (/2017) Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης, Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης & Δήμητρα Γαλάνη
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ (1988) / Μουσική: Γιάννης Σπανός, Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Δήμου
ΛΑΒΑ (1997) / Μουσική: Νίκος Αντύπας, Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
ΠΙΣΤΑ ΑΠΟ ΦΩΣΦΟΡΟ (1990) / Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος, Πρώτη εκτέλεση: Χάρις Αλεξίου
https://www.youtube.com/watch?v=qsldTddjJGk
