Βραβευμένος με πέντε βραβεία σκηνοθεσίας ο Νίκος Νικολαΐδης. Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, διαφημιστής και συγγραφέας θα γινόταν πλέον το σημείο αναφοράς της έβδομης τέχνης. Ως κινηματογραφιστής δημιουργός διαμόρφωσε ένα προσωπικό ύφος, που τον κατέταξε ανάμεσα στους πρωτοπόρους του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου (ΝΕΚ) και τους σημαντικούς δημιουργούς της 7ης τέχνης στη χώρα μας.
Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 1939 στην Αθήνα και μεγάλωσε στα Εξάρχεια. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και σκηνογραφία στη Σχολή Βακαλό εφοδιασμένος πλέον και έτοιμος σκηνοθέτησε την 1975 την πρώτη του ταινία και καθοριστική για το στίγμα που θα άφηνε στο ευρύ κοινό του η μεγάλου μήκους ταινία με τίτλο «Ευρυδίκη ΒΑ 2037», παρόλο που δίχασε κοινό και κριτικούς στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τον ανέδειξε ένα νέο δημιουργό με φρέσκια ματιά αντισυμβατικό και σίγουρα πρωτοπόρο θα έρθουν όμως και άλλες ταινίες ορόσημο για τον ελληνικό κινηματογράφο πρωτοεμφανίζεται στη σκηνοθεσία το 1962 με τη μικρού μήκους ταινία LacrimaeRerum. Επίσημο ντεμπούτο στο χώρο του κινηματογράφου κάνει το 1975 με τη μεγάλου μήκους ταινία «Τα Κουρέλια Τραγουδούν Ακόμα» του 1979, την «Γλυκιά Συμμορία» του 1983, την «Πρωινή Περίπολο» του 1987, το “Singapore Sling” του 1990, το «Θα σε Δω στην Κόλαση Αγάπη μου» του 1999, το «Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα» του 2002 και το «The Zero Years» το 2005. Οι άτυπες τριλογίες, δυο ολοκληρωμένες, («Ευρυδίκη» – «Πρωινή Περίπολος» – «Zero Years»), («Koυρέλια» – «Συμμορία» – «Χαμένος») και μια εν τέλει ανολοκλήρωτη (“Singapore Sling” και το «Θα σε Δω στην Κόλαση»). Όλες οι ταινίες του άφησαν το στίγμα τους και πλέον έχει καταχωρήσει και δίκαιος μια θέση στην 7 τέχνη το σινεμά είναι ένα βλέμμα πάνω στον κόσμο , ο Νικολαΐδης έβαλε την προσωπική του σφραγίδα και την δική του οπτική γωνία και λατρεύτηκε καθώς επρόκειτο για ένα αυθεντικό βλέμμα χωρίς στερεότυπα
Παράλληλα, με την κινηματογραφική του δραστηριότητα ανέπτυξε σημαντικό συγγραφικό έργο, υπογράφοντας τα βιβλία: Οι Τυμβωρύχοι, Ο οργισμένος Βαλκάνιος, Γουρούνια στον άνεμο, Μια στεκιά στο μάτι του Μοντεζούμα.
Για εμάς τα κουρέλια θα τραγουδάνε ακόμα και για πάντα και πάντα ο χαμένος θα τα παίρνει όλα!!!
Νίκος Νικολαΐδης ο άνθρωπος που βρέθηκε τόσα έτη φωτός μακριά από την τελειότητα από θεώρησαν αυτοί που τον έκριναν για τις επιλογές του παρά ταύτα πρόβαλε στην οθόνη το ολόδικο του φως και απέδειξε ότι μιλάμε για έναν από τους πιο σπουδαίους σκηνοθέτες που υπήρξαν ποτέ κατάφερε να ξεχωρίσει και να διώξει τα πρέπει. Κι ύστερα σκέφτομαι μνημονεύεται ακόμη και σήμερα σαν η μοναδική άξια λόγου ελληνική παραγωγή επιστημονικής φαντασίας – μάλλον αυτό συνέβαινε γιατί ο Νίκος Νικολαΐδης ήταν έτσι κι αλλιώς από κάποιον άλλο πλανήτη και κάποια άλλη διάσταση τι σημασία έχουν οι ατέλειες και απαντώ σ΄όλους αυτούς περί ηθικολογίας και καθωσπρεπισμού Τη στιγμή που παρακολουθείς μια ταινία την δίκη του ταινία δεν έχει σημασία τίποτα ακόμα και αν δεν βρίσκεται κοντά μας !!!
Από το 1970 ζούσε με τη Μαρί Λουιζ Βαρθολομαίου με την οποία είχε δύο παιδιά. Ήταν επίσης είτε ο παραγωγός είτε τουλάχιστον συμμετείχε στην παραγωγή όλων των οκτώ ταινιών του μεγάλου μήκους και 200 διαφημίσεων. Πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 2007, σε ηλικία 67 ετών, λόγω πνευμονικού οιδήματος στην Αθήνα. Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε μια αναδρομική εκδήλωση προς τιμήν του κατά τη διάρκεια του προγράμματος αφιέρωσης τον Νοέμβριο του 2007 και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος απέτισε φόρο τιμής σε αυτόν από τις 26 Μαΐου έως την 1η Ιουνίου 2011 προβάλλοντας τις οκτώ μεγάλου μήκους ταινίες του. Μέχρι σήμερα παραμένει ο μοναδικός Έλληνας σκηνοθέτης που κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ή στα Κρατικά Βραβεία Κινηματογράφου στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πέντε φορές. [πηγή wikipedia]
