Σαν σήμερα στις 14 Νοεμβρίου του 1840 , γεννήθηκε στο Παρίσι ένας από τους πιο σπουδαίους ζωγράφος και ιδρυτής του κινήματος του Ιμπρεσιονισμού, Όσκαρ Κλοντ Μονέ (Claude Oscar Monet) .Μέχρι τα 86 του χρόνια ζωγράφιζε έργα σε εξωτερικούς χώρους με στόχο να δαμάσει το φως και να αποτυπώσει την εντύπωση ενός αντικειμένου που εκτίθεται στο φυσικό περιβάλλον. Ο Γάλλος καλλιτέχνης ενδιαφέρθηκε περισσότερο για τη φευγαλέα εντύπωση που δημιουργούν τα χρώματα στον καμβά παρά για την ακρίβεια στην απόδοση των μορφών, γεννώντας στην πορεία ένα νέο κίνημα ζωγραφικής, τον γνωστό μας ιμπρεσιονισμό.
Η λίμνη με τα νούφαρα, 1899 , Ελαιογραφία
Τα πρώτα χρόνια
Γεννήθηκε σε μια οικογένεια εύπορων εμπόρων. Ο πατέρας του λεγόταν Adolphe Monet και η μητέρα του Louise Justine Aubry. Το 1845 σε ηλικία 5 ετών μετακομίζουν στο λιμάνι της Νορμανδίας , την Χαβάη, όπου και πέρασε την παιδική του ηλικία δίπλα στον μεγάλο του αδερφό. Από την παιδική του ηλικία του άρεσε πολύ να ζωγραφίζει και γέμιζε συνέχεια τετράδια . Ενώ η μητέρα του τον ενθάρρυνε να ζωγραφίζει , κάτι τέτοιο δεν άρεσε στον πατέρα του καθώς τον προόριζε για διάδοχο στην επιχείρηση του. Το 1857 ζει μια τραγική απώλεια, αυτήν της μητέρας του.
Ο Κλοντ Μονε σε προσωπογραφία του Ρενουάρ.
Δημιουργούσε ερασιτεχνικά πορτρέτα για τους φίλους των γονιών του , και έτσι γνωρίζεται με τον Ευγένιο Μπουντέν, γνωστό καλλιτέχνη τοπογραφιών , όπου είναι ο πρώτος του δάσκαλος στην ζωγραφική. Αυτός είναι που θα τον συστήσει στη ζωγραφική στο ύπαιθρο και θα του μεταδώσει την αγάπη του για την φύση. Το 1859 επιστρέφει στο Παρίσι για να συνεχίσει για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ελβετική Ακαδημία (Académie Suisse) και έτσι ήρθε σε επαφή με διάσημα έργα ζωγράφων επισκεπτόμενος το Μουσείο του Λούβρου. Την περίοδο 1860-1862 επιστρατεύτηκε και ταξίδεψε στην Αλγερία. Λόγω ενός προβλήματος υγείας (τυφοειδής πυρετός) που αντιμετώπισε απολύθηκε από τον στρατό το 1862. Αργότερα παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής για περίπου δύο χρόνια στο ατελιέ του Σαρλ Γκλαιρ (Charles Gleyre) στο οποίο απέκτησε φιλίες με τους Ρενουάρ, Μπαζίλ και Άλφρεντ Σίσλευ, με τους οποίους πέρα από την φιλία που αναπτύξαν, μοιράζονταν και κοινές ιδέες όσον αφορά την ζωγραφική. Πια , οι τρεις τους έκαναν εξορμήσεις στην ύπαιθρο με σκοπό την δημιουργία έργων ζωγραφικής. Ο Μονέ κατάφερε να βάλει δύο έργα του στην ετήσια παρισινή έκθεση Salon το 1865, με δύο πίνακές του με θαλασσινά θέματα. Την επόμενη χρονιά επιλέχθηκε και πάλι από την έκθεση , αυτήν την φορά επιλέγοντας ένα πορτρέτο της Camille , συντρόφου του και μετέπειτα σύζυγο του. Η ίδια θα λειτουργήσει ως μούσα του και θα απαθανατιστεί σε αναρίθμητους κατοπινούς του πίνακες.
‘Camille’ ή ‘The Woman in the Green Dress’ (1866)
Springtime (1872) , απεικονίζει την Camille
Η Madame Monet και ο γιος της ή Γυναίκα με ομπρέλλα, 1875, Ουάσινγκτον, National Gallery of Art
Η προσωπική ζωή που επηρέασε την τέχνη του
Οι οικονομικές του δυσκολίες είναι μεγάλες καθώς δεν μπορεί να πουλήσει ούτε έναν πίνακα και ο πατέρας του αρνείται να τον βοηθήσει. Λόγω του ευαίσθητου χαρακτήρα του ο οποίος δεν αντέχει την φτώχεια και την μιζέρια , κάνει μια ανεπιτυχή προσπάθεια να αυτοκτονήσει πέφτοντας στον Σηκουάνα. Το 1870 παντρεύεται με την Camille Doncieux , με την οποία συζούσαν και είχαν ήδη έναν γιο. Κατά την διάρκεια του Γαλλο – Πρωσσικού πολέμου βρήκε καταφύγιο στο Λονδίνο, προκειμένου να αποφύγει τη στράτευση. Μετά το τέλος του πολέμου το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στην πόλη Argenteuil. Το 1876 η Camille υποφέρει από φυματίωση και με τη γέννηση του δεύτερου γιου της επιδεινώνεται η κατάσταση της υγείας της. Το 1879 πεθαίνει η σύζυγος του αφήνοντας πίσω της δύο παιδιά.Μετά τον θάνατο της γυναίκας του ο Μονέ ζωγραφίζει μερικούς από τους πιο εμβληματικούς πίνακες του , στους οποίους κυριαρχούν τα χρώματα γκρι , μπλε και οι αποχρώσεις του , μωβ.
Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην πόλη Argenteuil , όντας παντρεμένος με την Camille, τελειοποίησε την τεχνοτροπία του . Νοίκιασε μια βάρκα την οποία την μετέτρεψε σε πλωτό στούντιο . Παρατηρούσε το φως και δούλευε με τις αντανακλάσεις του. Ο Ρενουάρ τον είχε επισκεφθεί πολλές φορές με την σύζυγο του ανταλλάσσοντας απόψεις για την τέχνη και κάνοντας ατελείωτες βαρκάδες. Το 1874 είναι μια χρονιά πολύ σημαντική για τον Μονέ καθώς , στις 15 Απριλίου πραγματοποιείται η πρώτη έκθεση Ιμπρεσιονιστών στο ατελιέ του διάσημου φωτογράφου Ναδάρ. Ο πίνακας του Μονέ «Εντύπωση, ανατέλλων ήλιος» έδωσε το όνομα στο καλλιτεχνικό κίνημα του Ιμπρεσιονισμού που μεσουράνησε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Ο πίνακας αποτύπωνε ένα ομιχλώδες πρωινό στο λιμάνι της Χαβάης και έδινε την εντύπωση ότι ήταν ένα μισοτελειωμένο προσχέδιο. Ο Μονέ και οι υπόλοιποι ζωγράφοι αποδέχτηκαν τον όρο Ιμπρεσιονιστές και άνοιξαν τον δρόμο για νέες προσεγγίσεις στην ζωγραφική.
Impression, soleil levant (Εντύπωση, ανατολή του ήλιου) 1872, Παρίσι, Musée Marmottan
Τον Απρίλιο του 1883 μετακομίζει στο Ζιβερνύ (Giverny) , ένα χωριό μερικά χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα , όπου εκεί έζησε με την Alice Hoschedé, η οποία ήταν ερωμένη του πολλά χρόνια πριν παντρευτούν το 1891. Με τα χρήματα που κέρδιζε ο Μονέ από τους πίνακες του, αγόρασε και σταδιακά έφτιαξε την κατοικία του στο Ζιβερνί. Μετέτρεψε τον αχυρώνα σε ατελιέ και διακόσμησε τους κήπους του με πολλά εξωτικά λουλούδια και φυτά. Το 1911 η Alice πεθαίνει και αυτό ρίχνει τον καλλιτέχνη σε κατάθλιψη. Τότε είναι που καταπιάστηκε με ένα έργο το οποίο κράτησε δύο δεκαετίες. Το 1923, εγχειρήθηκε επιτυχώς στα μάτια για καταρράκτη. Στις 5 Δεκεμβρίου του 1926, ο Μονέ σε ηλικία 86 ετών πέθανε από καρκίνο στον πνεύμονα. Μέχρι σήμερα το σπίτι στο Ζιβερνύ, που έχει μετατραπεί σε μουσείο, αποτελεί πόλο έλξη για χιλιάδες τουρίστες που θέλουν να δουν από κοντά το μέρος όπου έζησε ο καλλιτέχνης για περισσότερα από 43 χρόνια. Είναι ένας από τους χαρακτηριστικότερους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους και αποτέλεσε τον πρόδρομο άλλων, περισσότερο, αφηρημένων καλλιτεχνικών ρευμάτων.
Claude Monet, ‘Train in the snow’ 1875
‘Sunflowers’, Νέα Υόρκη, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης
