Η Κλέλια Χαρίση γεννήθηκε στην Ιταλία και µεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Οικονοµικά στη Φερράρα Ιταλίας και Ειδική Φυσική Αγωγή στο Α.Π.Θ .Ξεκίνησε τη καριέρα της στη δηµοσιογραφία το 2007 ως κεντρική παρουσιάστρια της εκποµπής ‘’Αποστολή’’ στην ΕΡΤ3 και ακολούθησαν σηµαντικές συνεργασίες µε την ΕΡΤ. Δραστηριοποιείται σε διάφορους τομείς, κάνει αγώνα για την ενημέρωση για τα θέματα υγείας και είναι μέρος της προσπάθειας για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Παρόλα αυτά, αφορμή για την συνέντευξή μας είναι η έκδοση του πιο πρόσφατου βιβλίου της, μια δίγλωσση ποιητική συλλογή ‘’Αλλαγή Φρουράς-Change of Guard’’, σε μετάφραση της μεγάλης Ελληνίδας ποιήτριας Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ από τις Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ
Καλημέρα. Έχετε ένα τόσο ενδιαφέρον βιογραφικό που δεν ξέρω καν πώς είναι δίκαιο να ξεκινήσουμε. Πριν μιλήσουμε για το λογοτεχνικό σας έργο , για το έργο που είναι ένας κατεξοχήν προϊόν γραμμάτων, θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια για τον αγώνα σας που αφορά τα θέματα υγείας.
Νομίζω πως η προαγωγή της υγείας είναι ολόκληρη στάση ζωής απέναντι στο «Εύ ζειν» μιας και το «προλαμβάνειν εστί φιλοσοφείν». Έχω την τιμή να είμαι η πρέσβειρα δύο μεγάλων εκστρατειών που συνδέονται με την πρόληψη του καρκίνου στο γυναικείο κοινό: την ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣΤ για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας και την νέα εκστρατεία «LETS ΠΑΠ» της HeCPA για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στην οποία συμβάλουν ουσιαστικά με την υποστήριξή τους το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιώτικης Πολιτικής, το Άγγιγμα ζωής, η Leaseplan και η φαρμακευτική Εταιρία ΕΝΟΡΑΣΙΣ.
Όλοι μαζί, με όραμα μας περισσότερες γυναίκες να κατευθύνονται έγκαιρα στον γυναικολόγο τους και με βασικά εργαλεία που απευθύνονται στο νεανικό κοινό την πρώτη δωρεάν Ελληνική εφαρμογή για την υγεία της γυναίκας-η εφαρμογή Lets ΠΑΠ (www.letspap.gr) και το Virtual Reality Project στο οποίο συμμετέχουν μαζί μας ο Αλέξης Κωστάλας, η ερμηνεύτρια Demy και η Βάσω Καραντάσιου… συστήνουμε την αξία της πρόληψης μέσω της επιστήμης με τον πιό άμεσο, διαδραστικό και ουσιαστικό τρόπο..την τεχνολογία και τις νέες μορφές της!
Διότι η πρόληψη οφείλει να αντικαθιστά το αρνητικό πρόσημο που φέρει στο συναίσθημά μας ο φόβος, η άγνοια και η αμέλεια μιας με το θετικό πρόσημο της ευφορίας..!Γι ‘αυτό και το μότο μας είναι: ‘’LETS ΠΑΠ- ΚΑΝΤΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ’’!
Επίσης, κάνετε μεγάλη προσπάθεια για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Σε τί στάδιο είμαστε; Αχνοφαίνονται τα γλυπτά στο δρόμο της επιστροφής;
Πρόσφατα διοργανώσαμε με την UNESCO Πειραιώς και Νήσων μια μεγάλη εκδήλωση στο Ζάππειο σε συνεργασία με τον δήμο Αθηναίων και τον Οίκο Τρανούλη την οποία μάλιστα δουλεύαμε καιρό, αφιερωμένη στην επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα την οποία και είχα τη μεγάλη χαρά να παρουσιάσω. Αυτά τα δύο χρόνια έχουμε διοργανώσει πολλές καλλιτεχνικές δράσεις με παράλληλη συλλογή υπογραφών για την καμπάνια «ΤΑKE ME HOME (http://www.takeaphroditehome.gr/article/activity/news-announcements/ellinizousa-arpagi/24)». Επίσης, σε συνεργασία με τον δήμο Μήλου ,τον δήμαρχο Γεράσιμο Δαμουλάκη και την αντιδήμαρχο Ζαμπέτα Τούρλου, διοργανώνουμε νέες δράσεις γύρω από τη μεγάλη καμπάνια που έχει ξεκινήσει ο ίδιος με τους συνεργάτες του “TAKE ME HOME”, αφιερωμένη στην επιστροφή της ξενιτεμένης μας Αφροδίτης της Μήλου, της οποίας πλέον είμαι Πρέσβειρα. Βιώσαμε την πρώτη δυνατή επαφή με το Αρχαίο Θέατρο της Μήλου, το κοντινό σημείο όπου και βρέθηκε το άγαλμα το 1820 από έναν χωρικό το καλοκαίρι στη συναυλία που συμμετείχα καλλιτεχνικά με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο Φεστιβάλ Μήλου 2018.Έκτοτε ξεκίνησα μια μεγάλη από κοινού προσπάθεια με τον δήμο με πρόσφατο το ποίημα που έγραψα για την καμπάνια TAKE ME HOME “Ελληνίζουσα Αρπαγή» το οποίο μελοποίησε ο μεγάλος και αγαπημένος συνθέτης Γιώργος Χατζηνάσιος. Tον ευχαριστώ δημοσίως για την εμπιστοσύνη στην τέχνη μου! Όλη αυτή η μεγάλη πολιτιστική μας κληρονομιά που κοσμεί είτε τις όχθες του Τάμεση, είτε τις όχθες του Σηκουάνα, δεν γνωρίζω σε επίπεδο πολιτικής αν αχνοφαίνεται στο δρόμο της επιστροφής, το σίγουρο είναι πως συνεχίζει ξεκάθαρα να ναι στραμμένη προς το βλέμμα και τη συνείδηση των Ελλήνων συμπατριωτών μας όπου και αν βρίσκονται..!Αυτή είναι και η «εσωτερική λυτρωτική διαμάχη «μεταξύ αναχώρησης και επιστροφής!
Η δημοσιογραφική σας πορεία σχετίζεται και με το κρατικό κανάλι. Πώς βλέπετε σήμερα την κατάσταση στην ΕΡΤ και γενικότερα την κατάσταση της ελληνικής τηλεόρασης;
Ανήκω στις παρουσιάστριες που είχαν την τύχη να έχουν εκπομπή την καλή εποχή της κρατικής τηλεόρασης όπου και μεσουρανούσε λίγο πριν κλείσει…μιλώ για την πρώτη μου τηλεοπτική εμπειρία « Αποστολή» μόλις αποφοίτησα το 2007 καθώς και το τηλεπαιχνίδι γνώσεων ΘΕΣτηΝΙΚΗ το 2013. Βέβαια έζησα την ΕΡΤ και πρόσφατα το 2016 με την εκπομπή «Ο ποδηλάτης του κόσμου». Ήταν άλλο το πρόσωπο της ΕΡΤ πριν το 2013 και είναι άλλο το πρόσωπο της ΕΡΤ τώρα. Δεν είναι βέβαια λίγα αυτά που έχει υποστεί. Παρόλα αυτά, με λυπεί το γεγονός πώς ένα κρατικό κανάλι με απίστευτες στην ιστορία του τηλεοπτικές παραγωγές που θα τις ζήλευε η ιδιωτική τηλεόραση, δεν κατάφερε ακόμη να αποδείξει την αληθινή αξία του…Η ιδιωτική τηλεόραση από την άλλη έχει χάσει το κύρος της μπρος στην ανάγκη της επιβίωσης..
Η απότομη πτώση της διαφημιστικής αγοράς με μηδενικό πλέον μοίρασμα της πίτας με την οικονομική κρίση, οδήγησε πολλούς ιδιώτες στο γέμισμα και επί της ουσίας ‘’άδειασμα’’ του προγράμματος με φθηνές, ξένες παραγωγές ή με αυτό που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια: το αναμάσημα των τηλεοπτικών δημιουργιών.
Ευελπιστώ σε μία νέα εποχή της Ελληνικής τηλεόρασης και δημοσιογραφίας!
Σχετικά με το πιο πρόσφατο σας βιβλίο, από την πρόλογο κιόλας μαθαίνουμε ότι είναι «Ἀνάμεσα στὸν μύθο τῆς ἀλήθειας καὶ στὴν ἀλήθεια τοῦ μύθου». Μιλήστε μας λίγο για αυτό το βιβλίο.
Mετά τις δύο προηγούμενες “Στέγη Αναζητήσεων’’ και “Μετανάστης η ελπίδα’’, η Τρίτη και νέα μου δίγλωσση ποιητική συλλογή ‘”Αλλαγή Φρουράς-Change of Guard” σημαίνει πολλά για μένα για αρκετούς και διαφορετικούς λόγους..
Καταρχήν, όπως σας είπα και πριν, φέρει τη σφραγίδα του προλόγου και της μετάφρασης της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ μαζί με την υπογραφή ενός από τους σημαντικότερους Ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, τον ΙΑΝΟ μαζί με το διαπιστευτήριο της ευγενικής χορηγίας του Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση.
Όλα αυτά μαζί με την υπογραφή των σπουδαίων καλλιτεχνών και ερμηνευτών στο cd του βιβλίου, ’’μίλησαν στην ψυχή της αλήθειας και του μύθου της γραφής μου’’ ρίχνοντας φως στον ορίζοντα της δικής μου ποίησης.
Το βασικότερο ίσως σημείο αναφοράς της ποίησης μου στην “Αλλαγή φρουράς’’ είναι η επίκληση στο συναίσθημα..Η αλήθεια, ο χρόνος, η μνήμη, η απώλεια, ο έρωτας… είναι οι κωπηλάτες του καραβιού εκείνου που με οδηγούν στη δική μου Ιθάκη μέσα από τα Ομηρικά Έπη της ζωής μας. Η “Αλλαγή Φρουράς’’ είναι η αναγκαία εκείνη στροφή στον βηματισμό του νου και της ψυχής του καθενός μας. Μέσα από αυτό το αναγκαίο ταξίδι κατάθεσης και επαναπροσδιορισμού ανάμεσα στον συγγραφέα και τον αναγνώστη, Τίθεται πάντα ένα και βασικό ερώτημα: Αν η Ιθάκη είναι μέρος του μύθου ή αν η αλήθεια πραγματεύεται το μύθο της ανάμεσα σε Τρωικούς πολέμους Νιάτων-Εμπειρίας …
Πώς γεννήθηκε η ιδέα ενός δίγλωσσου βιβλίου;
Η ιδέα γεννήθηκε από την ανάγκη μου να επικοινωνήσω την ποίηση μου στο εξωτερικό … για αυτό και τη Παγκόσμια ημέρα ποίησης βρέθηκα στο Hellenic Center του Λονδίνου με τη συμβολή της Ελληνικής Πρεσβείας του Λονδίνου παρουσιάζοντας το έργο μου με σημείο αναφοράς τη σύνδεση ανάμεσα στους σπουδαίους Έλληνες και Άγγλους ποιητές. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό και που αγκάλιασαν το έργο μου με την ομιλία τους, την τέχνη, τη θεατρική τους ματιά και απόδοση:τον πρόεδρο του Hellenic Center και αγαπημένο φίλο Γεώργιο Τσαβλίρη, τον λέκτορα Σκηνογραφίας στο Royal Central School of Speech and Drama- University of London Ανδρέα Σκούρτη, την ηθοποιό-Ερευνήτρια και λέκτορα Dr Christina Kapadocha. Επίσης ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή τον Έλληνα πρέσβη Δημήτριο-Καραμήτσο Τζιρά, τον Έλληνα πρόξενο Αθανάσιο Ρίζο, την Αλεξία Μαρτζάκλη από την Ελληνική πρεσβεία και την Χρυσάνθη Λαιμού που μας τίμησε με την παρουσία της ανάμεσα σε όλους τους εκλεκτούς καλεσμένους που μας συγκίνησαν με το χειροκρότημα τους..
Το Λονδίνο ήταν η πρώτη επίσημη παρουσία μου στο εξωτερικό με στόχο την προώθηση της Ελληνικής πολιτιστικής διπλωματίας μέσω της τέχνης της ποίησης και της διαπολιτισμικής αλληλεπίδρασης των δυο λαών μέσω αυτής.
Έπονται επόμενες παρουσιάσεις μία εκ των οποίων η Νέα Υόρκη μιας και υπάρχει έντονο το στοιχείο της πολιτιστικής σύνδεσης μεταξύ των Ελλήνων της διασποράς.
Αν μου επιτρέπετε να κλέψω λίγα λόγια από το ποίημα σας «Αγάπη πλανόδια», είναι η ποίηση απάντηση για την «πικρή απορία»;
Η ποίηση όπως και κάθε μορφή τέχνης, πιστεύω πως λειτουργεί ωθητικά αλλά και προωθητικά σε ότι δηλώνεται ως ‘’πικρή απορία’’ στη ζωή μας..
Μιας και αναφέρεστε στο τραγούδι μου ‘’Αγάπη πλανόδια’’ από τη συνεργασία μου με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τη Κρινιώ Νικολάου επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ με τους στίχους από το πρώτο κουπλέ..:
‘’Είμαι και είσαι πλοκή μιας ταινίας κρυφής συμμορίας, με λέξεις που ρίχνουν το γκρίζο της στάχτης στην πλάτη της μάχης, για όσα ανάβουν και σβήνουνε χρόνια, χαμένη σιωπή, Αγάπη πλανόδια… όπως ένα σ’ αγαπώ που σβήνει τη στιγμή που σε αφήνει, όπως ένα δε μπορώ που μένει όταν ένα θέλω σου ξεμένει, όπως ένα πρέπει που γλιτώνει όταν κάτι αρχίζει και τελειώνει’’.
Όλα αυτά τα εγκλωβισμένα σ ‘αγαπώ, δε μπορώ και πρέπει, αυτά που δε μας αφήνουν να ’’σβήσουμε το παρελθόν‘’ αλλά και να ‘’ανάψουμε το παρόν για το μέλλον’’, είναι όλα μέρος της γεύσης που μας μένει από την πικρή απορία.. Μια απορία που εξουδετερώνεται και μετουσιώνεται μέσα από την έκφραση.. την ποίηση!
Συχνά πυκνά, το ποίημα σας γίνεται τραγούδι, αναμιγνύεται με την μουσική. Είναι κάτι που το επιδιώκεται; Τι επίπτωση έχει αυτό για σας;
Η μελοποίηση ενώ είναι κάτι που δεν επεδίωξα αρχικά στη ζωή μου αλλά προέκυψε έπειτα από παρότρυνση της Κρινιώς Νικολάου… με έκανε να αντιληφθώ πως είναι ο πιο άμεσος και μαγικός τρόπος για να πάρει σάρκα και οστά ένα ποίημα, ένας στίχος… Πόσες φορές κοιτώντας μέσα μας, ψάχνοντας να βρούμε τη κατάλληλη λέξη ή φράση για να εκφραστούμε, ανατρέξαμε σε ένα απλό τραγούδι που εκπροσωπεί απόλυτα τη στιγμή εκείνη, και με αυτό …απλά…τα είπαμε όλα; Ο λόγος είναι ικανός να μεταδοθεί μέσα από μία εκ των πέντε αισθήσεων…για να νιώσεις κάτι πρέπει να το βιώσεις μέσω των αισθήσεων.. όταν λόγος και μουσική συνυπάρχουν, τότε υπάρχει συντονισμός σε ότι εκφράζεται, σε ότι βιώνεται!Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγαλύτεροι ποιητές αγαπήθηκαν από τη μελοποίηση τους … ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Διονύσιος Σολωμός, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Καβάφης, ο Τάσος Λειβαδίτης,..
Επανερχόμενη λοιπόν στην ερώτησή σας… η μελοποίηση για έναν ποιητή είναι ακριβώς ότι ένα θεατρικό έργο για ένα μυθιστόρημα..!Το μυθιστόρημα μπορεί να αγαπηθεί από τον αναγνώστη, να τον ταξιδέψει.. όταν όμως μεταφερθεί στη θεατρική σκηνή ή στον κινηματογράφο…έχει μπει στα σπίτια, στις ψυχές του κόσμου με τον πιο άμεσο και έντονα εκφραστικό τρόπο… το θέατρο, τον κινηματογράφο! Έτσι και ένα μελοποιημένο ποίημα ή ένα τραγούδι…ο στίχος έχει ολοκληρωθεί μέσα από τη σχέση του με την σύνθεση και την ερμηνεία!
Υπάρχει ένας μύθος ότι «κανείς δεν γράφει από ευτυχία» . Εσείς γιατί γράφετε; Είναι η γραφή μία θεραπεία;
θα αντικαθιστούσα το “κανείς δεν γράφει από ευτυχία’’ με το “κανείς δεν γράφει από ουδετερότητα”. Η ΄έμπνευση είναι μέρος της υπέρβασης.. υπέρβαση στο “περίσσευμα’’, υπέρβαση στο “έλλειμμα’’. Στην τέχνη, Οτιδήποτε στερείται μιας αίσθησης ή περιττεύει αυτής, …συνορεύει με τη δημιουργία. Εγώ προσωπικά γράφω όταν έχω περίσσευμα ή όταν κάτι μου λείπει… όταν έχω πολλά να δώσω ή πολλά να χάσω.(χα..) Η αίσθηση της απώλειας βέβαια λειτουργεί πολλαπλασιαστικά στη γραφή ενώ η αίσθηση της πληρότητας προσθετικά. Αυτή ίσως να είναι και η ειδοποιός διαφορά τους ..! Όλα αυτά τα ΣΥΝ και τα ΜΕΙΟΝ της έμπνευσης κάθε φορά, εξουδετερώνονται με τη γραφή , με την έκφραση..!Τη στιγμή που αποτυπώνεται η δημιουργία σε έκφραση, παύεις να είσαι δέσμιος αυτών των προσήμων!Έχεις ήδη απελευθερωθεί!
Υπάρχει κάποιο βιβλίο τον οποίο διαβάζετε ξανά και ξανά σε διάφορες στιγμές της ζωής σας;
Όσο παράξενο και αν σας φανεί, δεν είμαι βιβλιοφάγος. Είμαι άνθρωπος που αντλώ ερεθίσματα από τα πάντα γύρω μου…από ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα τραγούδι, ένα θεατρικό, μία κίνηση, μία συζήτηση, ένα νεύμα. Η παρατήρηση ήταν ανέκαθεν το εφαλτήριο της δημιουργίας στην καθημερινότητά μου. Μιας όμως και αναφερθήκατε σε βιβλίο.. είναι φορές και περίοδοι της ζωής μου που ανατρέχω στην ‘’Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη’’ ή στον Αριστοτέλη , ή στον Πλάτωνα. Όσες στιγμές και αν ανατρέξω στη φιλοσοφία τους ψάχνοντας για απαντήσεις, άλλες τόσες θα έχω την ανάγκη να ανατρέξω ψάχνοντας για απάντηση στα νέα ερωτήματα που μου θέτει η’’πυκνότητα της σοφία τους’’…
Ποιό είναι το πιο συγκινητικό/ ενδιαφέρον σχόλιο που ακούσατε για ένα βιβλίο σας;
Κάθε φορά που κάποιος έρχεται και με κοιτάει συγκινημένος επιβραβεύοντας με το μπράβο του, με το βλέμμα του, με τον τρόπο του το έργο μου, νιώθω ότι μου χαρίζεται’’ μια ασπίδα προστασίας λίγο πιο ελαφριά από τα λάθη , λίγο πιο βαριά΄ από την επιθυμία’’. Αυτό για το οποίο μέχρι στιγμής οι περισσότεροι με επιβραβεύουν είναι πως θεωρούν ξεχωριστό και πρωτότυπο τον τρόπο με τον οποίο κάνω τις παρουσιάσεις -παραστάσεις του βιβλίου μου και τον τρόπο που απαγγέλλω..
Ένα όμως από τα περιστατικά που με συγκίνησαν ιδιαίτερα ήταν πέρσι στον Ιανό στη Θεσσαλονίκη, όταν μετά την παρουσίαση ήρθε ένας πολύ γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός του Μετρόπολις λέγοντας μου ότι ενώ δεν είχε επαφή ποτέ με την ποίηση , αυτό που είδε και βίωσε του δημιούργησε έντονα την ανάγκη να την ψάξει.. αφού πέρασαν δυο βδομάδες, με πήρε και μου είπε πως στην αθλητική εκπομπή του , την επόμενη μέρα της εκδήλωσης, έκλεισε απαγγέλοντας ποίησή μου, πράγμα που άρεσε στους φιλάθλους και ακροατές..!(χαχα)
Έκτοτε.. το έκανε θεσμό και σε κάθε εκπομπή κλείνει με ένα απόσπασμα από ποίηση.
Το να’’ κερδίσεις’’ αναγνώστες της ποίησης, πιστεύω είναι ευτυχία, για την τέχνη σου..
Το να ‘’δημιουργήσεις’’ αναγνώστες στην ποίηση, πιστεύω είναι ευλογία.
Πριν κλείσουμε, θα ήθελα να παίζουμε ένα παιχνίδι. Είμαστε σε ένα βιβλιοπωλείο και μόλις μπαίνει ένας άνθρωπος. Έχετε λιγότερο από 100 λέξεις και ο σκοπός σας είναι να αγοράσει το δικό σας βιβλίο, που μόλις βγήκε, φρέσκο, φρέσκο , από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ.
Τον κοιτάω, χαμογελάω και απαγγέλω :
“Κλείνουν όλα όσα αγάπησα,
Ίσως γιατί δανείστηκα ξένα χέρια για ν ’αγαπήσω.
Ποιος δανεισμός άλλωστε δεν επιφέρει χρεωκοπία;…
Αλλαγή Φρουράς ζητούν τα μάτια μου από τα μάτια της σοφίας.’’
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, από καρδιάς, και καλοτάξιδο το βιβλίο «Αλλαγή φρουράς»!
Η Κλέλια Χαρίση γεννήθηκε στην Ιταλία και µεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Οικονοµικά στη Φερράρα Ιταλίας και Ειδική Φυσική Αγωγή στο Α.Π.Θ .Ξεκίνησε τη καριέρα της στη δηµοσιογραφία το 2007 ως κεντρική παρουσιάστρια της εκποµπής ‘’Αποστολή’’ στην ΕΡΤ3 και ακολούθησαν σηµαντικές συνεργασίες µε την ΕΡΤ. Δραστηριοποιείται σε διάφορους τομείς, κάνει αγώνα για την ενημέρωση για τα θέματα υγείας και είναι μέρος της προσπάθειας για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Παρόλα αυτά, αφορμή για την συνέντευξή μας είναι η έκδοση του πιο πρόσφατου βιβλίου της, μια δίγλωσση ποιητική συλλογή ‘’Αλλαγή Φρουράς-Change of Guard’’, σε μετάφραση της μεγάλης Ελληνίδας ποιήτριας Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ από τις Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ
Καλημέρα. Έχετε ένα τόσο ενδιαφέρον βιογραφικό που δεν ξέρω καν πώς είναι δίκαιο να ξεκινήσουμε. Πριν μιλήσουμε για το λογοτεχνικό σας έργο , για το έργο που είναι ένας κατεξοχήν προϊόν γραμμάτων, θα ήθελα να μας πείτε λίγα λόγια για τον αγώνα σας που αφορά τα θέματα υγείας.
Νομίζω πως η προαγωγή της υγείας είναι ολόκληρη στάση ζωής απέναντι στο «Εύ ζειν» μιας και το «προλαμβάνειν εστί φιλοσοφείν». Έχω την τιμή να είμαι η πρέσβειρα δύο μεγάλων εκστρατειών που συνδέονται με την πρόληψη του καρκίνου στο γυναικείο κοινό: την ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΣΤ για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρίας και την νέα εκστρατεία «LETS ΠΑΠ» της HeCPA για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στην οποία συμβάλουν ουσιαστικά με την υποστήριξή τους το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιώτικης Πολιτικής, το Άγγιγμα ζωής, η Leaseplan και η φαρμακευτική Εταιρία ΕΝΟΡΑΣΙΣ.
Όλοι μαζί, με όραμα μας περισσότερες γυναίκες να κατευθύνονται έγκαιρα στον γυναικολόγο τους και με βασικά εργαλεία που απευθύνονται στο νεανικό κοινό την πρώτη δωρεάν Ελληνική εφαρμογή για την υγεία της γυναίκας-η εφαρμογή Lets ΠΑΠ (www.letspap.gr) και το Virtual Reality Project στο οποίο συμμετέχουν μαζί μας ο Αλέξης Κωστάλας, η ερμηνεύτρια Demy και η Βάσω Καραντάσιου… συστήνουμε την αξία της πρόληψης μέσω της επιστήμης με τον πιό άμεσο, διαδραστικό και ουσιαστικό τρόπο..την τεχνολογία και τις νέες μορφές της!
Διότι η πρόληψη οφείλει να αντικαθιστά το αρνητικό πρόσημο που φέρει στο συναίσθημά μας ο φόβος, η άγνοια και η αμέλεια μιας με το θετικό πρόσημο της ευφορίας..!Γι ‘αυτό και το μότο μας είναι: ‘’LETS ΠΑΠ- ΚΑΝΤΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ’’!
Επίσης, κάνετε μεγάλη προσπάθεια για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Σε τί στάδιο είμαστε; Αχνοφαίνονται τα γλυπτά στο δρόμο της επιστροφής;
Πρόσφατα διοργανώσαμε με την UNESCO Πειραιώς και Νήσων μια μεγάλη εκδήλωση στο Ζάππειο σε συνεργασία με τον δήμο Αθηναίων και τον Οίκο Τρανούλη την οποία μάλιστα δουλεύαμε καιρό, αφιερωμένη στην επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα την οποία και είχα τη μεγάλη χαρά να παρουσιάσω. Αυτά τα δύο χρόνια έχουμε διοργανώσει πολλές καλλιτεχνικές δράσεις με παράλληλη συλλογή υπογραφών για την καμπάνια «ΤΑKE ME HOME (http://www.takeaphroditehome.gr/article/activity/news-announcements/ellinizousa-arpagi/24)». Επίσης, σε συνεργασία με τον δήμο Μήλου ,τον δήμαρχο Γεράσιμο Δαμουλάκη και την αντιδήμαρχο Ζαμπέτα Τούρλου, διοργανώνουμε νέες δράσεις γύρω από τη μεγάλη καμπάνια που έχει ξεκινήσει ο ίδιος με τους συνεργάτες του “TAKE ME HOME”, αφιερωμένη στην επιστροφή της ξενιτεμένης μας Αφροδίτης της Μήλου, της οποίας πλέον είμαι Πρέσβειρα. Βιώσαμε την πρώτη δυνατή επαφή με το Αρχαίο Θέατρο της Μήλου, το κοντινό σημείο όπου και βρέθηκε το άγαλμα το 1820 από έναν χωρικό το καλοκαίρι στη συναυλία που συμμετείχα καλλιτεχνικά με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στο Φεστιβάλ Μήλου 2018.Έκτοτε ξεκίνησα μια μεγάλη από κοινού προσπάθεια με τον δήμο με πρόσφατο το ποίημα που έγραψα για την καμπάνια TAKE ME HOME “Ελληνίζουσα Αρπαγή» το οποίο μελοποίησε ο μεγάλος και αγαπημένος συνθέτης Γιώργος Χατζηνάσιος. Tον ευχαριστώ δημοσίως για την εμπιστοσύνη στην τέχνη μου! Όλη αυτή η μεγάλη πολιτιστική μας κληρονομιά που κοσμεί είτε τις όχθες του Τάμεση, είτε τις όχθες του Σηκουάνα, δεν γνωρίζω σε επίπεδο πολιτικής αν αχνοφαίνεται στο δρόμο της επιστροφής, το σίγουρο είναι πως συνεχίζει ξεκάθαρα να ναι στραμμένη προς το βλέμμα και τη συνείδηση των Ελλήνων συμπατριωτών μας όπου και αν βρίσκονται..!Αυτή είναι και η «εσωτερική λυτρωτική διαμάχη «μεταξύ αναχώρησης και επιστροφής!
Η δημοσιογραφική σας πορεία σχετίζεται και με το κρατικό κανάλι. Πώς βλέπετε σήμερα την κατάσταση στην ΕΡΤ και γενικότερα την κατάσταση της ελληνικής τηλεόρασης;
Ανήκω στις παρουσιάστριες που είχαν την τύχη να έχουν εκπομπή την καλή εποχή της κρατικής τηλεόρασης όπου και μεσουρανούσε λίγο πριν κλείσει…μιλώ για την πρώτη μου τηλεοπτική εμπειρία « Αποστολή» μόλις αποφοίτησα το 2007 καθώς και το τηλεπαιχνίδι γνώσεων ΘΕΣτηΝΙΚΗ το 2013. Βέβαια έζησα την ΕΡΤ και πρόσφατα το 2016 με την εκπομπή «Ο ποδηλάτης του κόσμου». Ήταν άλλο το πρόσωπο της ΕΡΤ πριν το 2013 και είναι άλλο το πρόσωπο της ΕΡΤ τώρα. Δεν είναι βέβαια λίγα αυτά που έχει υποστεί. Παρόλα αυτά, με λυπεί το γεγονός πώς ένα κρατικό κανάλι με απίστευτες στην ιστορία του τηλεοπτικές παραγωγές που θα τις ζήλευε η ιδιωτική τηλεόραση, δεν κατάφερε ακόμη να αποδείξει την αληθινή αξία του…Η ιδιωτική τηλεόραση από την άλλη έχει χάσει το κύρος της μπρος στην ανάγκη της επιβίωσης..
Η απότομη πτώση της διαφημιστικής αγοράς με μηδενικό πλέον μοίρασμα της πίτας με την οικονομική κρίση, οδήγησε πολλούς ιδιώτες στο γέμισμα και επί της ουσίας ‘’άδειασμα’’ του προγράμματος με φθηνές, ξένες παραγωγές ή με αυτό που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια: το αναμάσημα των τηλεοπτικών δημιουργιών.
Ευελπιστώ σε μία νέα εποχή της Ελληνικής τηλεόρασης και δημοσιογραφίας!
Σχετικά με το πιο πρόσφατο σας βιβλίο, από την πρόλογο κιόλας μαθαίνουμε ότι είναι «Ἀνάμεσα στὸν μύθο τῆς ἀλήθειας καὶ στὴν ἀλήθεια τοῦ μύθου». Μιλήστε μας λίγο για αυτό το βιβλίο.
Mετά τις δύο προηγούμενες “Στέγη Αναζητήσεων’’ και “Μετανάστης η ελπίδα’’, η Τρίτη και νέα μου δίγλωσση ποιητική συλλογή ‘”Αλλαγή Φρουράς-Change of Guard” σημαίνει πολλά για μένα για αρκετούς και διαφορετικούς λόγους..
Καταρχήν, όπως σας είπα και πριν, φέρει τη σφραγίδα του προλόγου και της μετάφρασης της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ μαζί με την υπογραφή ενός από τους σημαντικότερους Ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, τον ΙΑΝΟ μαζί με το διαπιστευτήριο της ευγενικής χορηγίας του Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση.
Όλα αυτά μαζί με την υπογραφή των σπουδαίων καλλιτεχνών και ερμηνευτών στο cd του βιβλίου, ’’μίλησαν στην ψυχή της αλήθειας και του μύθου της γραφής μου’’ ρίχνοντας φως στον ορίζοντα της δικής μου ποίησης.
Το βασικότερο ίσως σημείο αναφοράς της ποίησης μου στην “Αλλαγή φρουράς’’ είναι η επίκληση στο συναίσθημα..Η αλήθεια, ο χρόνος, η μνήμη, η απώλεια, ο έρωτας… είναι οι κωπηλάτες του καραβιού εκείνου που με οδηγούν στη δική μου Ιθάκη μέσα από τα Ομηρικά Έπη της ζωής μας. Η “Αλλαγή Φρουράς’’ είναι η αναγκαία εκείνη στροφή στον βηματισμό του νου και της ψυχής του καθενός μας. Μέσα από αυτό το αναγκαίο ταξίδι κατάθεσης και επαναπροσδιορισμού ανάμεσα στον συγγραφέα και τον αναγνώστη, Τίθεται πάντα ένα και βασικό ερώτημα: Αν η Ιθάκη είναι μέρος του μύθου ή αν η αλήθεια πραγματεύεται το μύθο της ανάμεσα σε Τρωικούς πολέμους Νιάτων-Εμπειρίας …
Πώς γεννήθηκε η ιδέα ενός δίγλωσσου βιβλίου;
Η ιδέα γεννήθηκε από την ανάγκη μου να επικοινωνήσω την ποίηση μου στο εξωτερικό … για αυτό και τη Παγκόσμια ημέρα ποίησης βρέθηκα στο Hellenic Center του Λονδίνου με τη συμβολή της Ελληνικής Πρεσβείας του Λονδίνου παρουσιάζοντας το έργο μου με σημείο αναφοράς τη σύνδεση ανάμεσα στους σπουδαίους Έλληνες και Άγγλους ποιητές. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Έλληνες που διαπρέπουν στο εξωτερικό και που αγκάλιασαν το έργο μου με την ομιλία τους, την τέχνη, τη θεατρική τους ματιά και απόδοση:τον πρόεδρο του Hellenic Center και αγαπημένο φίλο Γεώργιο Τσαβλίρη, τον λέκτορα Σκηνογραφίας στο Royal Central School of Speech and Drama- University of London Ανδρέα Σκούρτη, την ηθοποιό-Ερευνήτρια και λέκτορα Dr Christina Kapadocha. Επίσης ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή τον Έλληνα πρέσβη Δημήτριο-Καραμήτσο Τζιρά, τον Έλληνα πρόξενο Αθανάσιο Ρίζο, την Αλεξία Μαρτζάκλη από την Ελληνική πρεσβεία και την Χρυσάνθη Λαιμού που μας τίμησε με την παρουσία της ανάμεσα σε όλους τους εκλεκτούς καλεσμένους που μας συγκίνησαν με το χειροκρότημα τους..
Το Λονδίνο ήταν η πρώτη επίσημη παρουσία μου στο εξωτερικό με στόχο την προώθηση της Ελληνικής πολιτιστικής διπλωματίας μέσω της τέχνης της ποίησης και της διαπολιτισμικής αλληλεπίδρασης των δυο λαών μέσω αυτής.
Έπονται επόμενες παρουσιάσεις μία εκ των οποίων η Νέα Υόρκη μιας και υπάρχει έντονο το στοιχείο της πολιτιστικής σύνδεσης μεταξύ των Ελλήνων της διασποράς.
Αν μου επιτρέπετε να κλέψω λίγα λόγια από το ποίημα σας «Αγάπη πλανόδια», είναι η ποίηση απάντηση για την «πικρή απορία»;
Η ποίηση όπως και κάθε μορφή τέχνης, πιστεύω πως λειτουργεί ωθητικά αλλά και προωθητικά σε ότι δηλώνεται ως ‘’πικρή απορία’’ στη ζωή μας..
Μιας και αναφέρεστε στο τραγούδι μου ‘’Αγάπη πλανόδια’’ από τη συνεργασία μου με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και τη Κρινιώ Νικολάου επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ με τους στίχους από το πρώτο κουπλέ..:
‘’Είμαι και είσαι πλοκή μιας ταινίας κρυφής συμμορίας, με λέξεις που ρίχνουν το γκρίζο της στάχτης στην πλάτη της μάχης, για όσα ανάβουν και σβήνουνε χρόνια, χαμένη σιωπή, Αγάπη πλανόδια… όπως ένα σ’ αγαπώ που σβήνει τη στιγμή που σε αφήνει, όπως ένα δε μπορώ που μένει όταν ένα θέλω σου ξεμένει, όπως ένα πρέπει που γλιτώνει όταν κάτι αρχίζει και τελειώνει’’.
Όλα αυτά τα εγκλωβισμένα σ ‘αγαπώ, δε μπορώ και πρέπει, αυτά που δε μας αφήνουν να ’’σβήσουμε το παρελθόν‘’ αλλά και να ‘’ανάψουμε το παρόν για το μέλλον’’, είναι όλα μέρος της γεύσης που μας μένει από την πικρή απορία.. Μια απορία που εξουδετερώνεται και μετουσιώνεται μέσα από την έκφραση.. την ποίηση!
Συχνά πυκνά, το ποίημα σας γίνεται τραγούδι, αναμιγνύεται με την μουσική. Είναι κάτι που το επιδιώκεται; Τι επίπτωση έχει αυτό για σας;
Η μελοποίηση ενώ είναι κάτι που δεν επεδίωξα αρχικά στη ζωή μου αλλά προέκυψε έπειτα από παρότρυνση της Κρινιώς Νικολάου… με έκανε να αντιληφθώ πως είναι ο πιο άμεσος και μαγικός τρόπος για να πάρει σάρκα και οστά ένα ποίημα, ένας στίχος… Πόσες φορές κοιτώντας μέσα μας, ψάχνοντας να βρούμε τη κατάλληλη λέξη ή φράση για να εκφραστούμε, ανατρέξαμε σε ένα απλό τραγούδι που εκπροσωπεί απόλυτα τη στιγμή εκείνη, και με αυτό …απλά…τα είπαμε όλα; Ο λόγος είναι ικανός να μεταδοθεί μέσα από μία εκ των πέντε αισθήσεων…για να νιώσεις κάτι πρέπει να το βιώσεις μέσω των αισθήσεων.. όταν λόγος και μουσική συνυπάρχουν, τότε υπάρχει συντονισμός σε ότι εκφράζεται, σε ότι βιώνεται!Δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγαλύτεροι ποιητές αγαπήθηκαν από τη μελοποίηση τους … ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Διονύσιος Σολωμός, ο Γιάννης Ρίτσος, ο Γιώργος Σεφέρης, ο Καβάφης, ο Τάσος Λειβαδίτης,..
Επανερχόμενη λοιπόν στην ερώτησή σας… η μελοποίηση για έναν ποιητή είναι ακριβώς ότι ένα θεατρικό έργο για ένα μυθιστόρημα..!Το μυθιστόρημα μπορεί να αγαπηθεί από τον αναγνώστη, να τον ταξιδέψει.. όταν όμως μεταφερθεί στη θεατρική σκηνή ή στον κινηματογράφο…έχει μπει στα σπίτια, στις ψυχές του κόσμου με τον πιο άμεσο και έντονα εκφραστικό τρόπο… το θέατρο, τον κινηματογράφο! Έτσι και ένα μελοποιημένο ποίημα ή ένα τραγούδι…ο στίχος έχει ολοκληρωθεί μέσα από τη σχέση του με την σύνθεση και την ερμηνεία!
Υπάρχει ένας μύθος ότι «κανείς δεν γράφει από ευτυχία» . Εσείς γιατί γράφετε; Είναι η γραφή μία θεραπεία;
θα αντικαθιστούσα το “κανείς δεν γράφει από ευτυχία’’ με το “κανείς δεν γράφει από ουδετερότητα”. Η ΄έμπνευση είναι μέρος της υπέρβασης.. υπέρβαση στο “περίσσευμα’’, υπέρβαση στο “έλλειμμα’’. Στην τέχνη, Οτιδήποτε στερείται μιας αίσθησης ή περιττεύει αυτής, …συνορεύει με τη δημιουργία. Εγώ προσωπικά γράφω όταν έχω περίσσευμα ή όταν κάτι μου λείπει… όταν έχω πολλά να δώσω ή πολλά να χάσω.(χα..) Η αίσθηση της απώλειας βέβαια λειτουργεί πολλαπλασιαστικά στη γραφή ενώ η αίσθηση της πληρότητας προσθετικά. Αυτή ίσως να είναι και η ειδοποιός διαφορά τους ..! Όλα αυτά τα ΣΥΝ και τα ΜΕΙΟΝ της έμπνευσης κάθε φορά, εξουδετερώνονται με τη γραφή , με την έκφραση..!Τη στιγμή που αποτυπώνεται η δημιουργία σε έκφραση, παύεις να είσαι δέσμιος αυτών των προσήμων!Έχεις ήδη απελευθερωθεί!
Υπάρχει κάποιο βιβλίο τον οποίο διαβάζετε ξανά και ξανά σε διάφορες στιγμές της ζωής σας;
Όσο παράξενο και αν σας φανεί, δεν είμαι βιβλιοφάγος. Είμαι άνθρωπος που αντλώ ερεθίσματα από τα πάντα γύρω μου…από ένα βιβλίο, μια ταινία, ένα τραγούδι, ένα θεατρικό, μία κίνηση, μία συζήτηση, ένα νεύμα. Η παρατήρηση ήταν ανέκαθεν το εφαλτήριο της δημιουργίας στην καθημερινότητά μου. Μιας όμως και αναφερθήκατε σε βιβλίο.. είναι φορές και περίοδοι της ζωής μου που ανατρέχω στην ‘’Ασκητική του Νίκου Καζαντζάκη’’ ή στον Αριστοτέλη , ή στον Πλάτωνα. Όσες στιγμές και αν ανατρέξω στη φιλοσοφία τους ψάχνοντας για απαντήσεις, άλλες τόσες θα έχω την ανάγκη να ανατρέξω ψάχνοντας για απάντηση στα νέα ερωτήματα που μου θέτει η’’πυκνότητα της σοφία τους’’…
Ποιό είναι το πιο συγκινητικό/ ενδιαφέρον σχόλιο που ακούσατε για ένα βιβλίο σας;
Κάθε φορά που κάποιος έρχεται και με κοιτάει συγκινημένος επιβραβεύοντας με το μπράβο του, με το βλέμμα του, με τον τρόπο του το έργο μου, νιώθω ότι μου χαρίζεται’’ μια ασπίδα προστασίας λίγο πιο ελαφριά από τα λάθη , λίγο πιο βαριά΄ από την επιθυμία’’. Αυτό για το οποίο μέχρι στιγμής οι περισσότεροι με επιβραβεύουν είναι πως θεωρούν ξεχωριστό και πρωτότυπο τον τρόπο με τον οποίο κάνω τις παρουσιάσεις -παραστάσεις του βιβλίου μου και τον τρόπο που απαγγέλλω..
Ένα όμως από τα περιστατικά που με συγκίνησαν ιδιαίτερα ήταν πέρσι στον Ιανό στη Θεσσαλονίκη, όταν μετά την παρουσίαση ήρθε ένας πολύ γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός του Μετρόπολις λέγοντας μου ότι ενώ δεν είχε επαφή ποτέ με την ποίηση , αυτό που είδε και βίωσε του δημιούργησε έντονα την ανάγκη να την ψάξει.. αφού πέρασαν δυο βδομάδες, με πήρε και μου είπε πως στην αθλητική εκπομπή του , την επόμενη μέρα της εκδήλωσης, έκλεισε απαγγέλοντας ποίησή μου, πράγμα που άρεσε στους φιλάθλους και ακροατές..!(χαχα)
Έκτοτε.. το έκανε θεσμό και σε κάθε εκπομπή κλείνει με ένα απόσπασμα από ποίηση.
Το να’’ κερδίσεις’’ αναγνώστες της ποίησης, πιστεύω είναι ευτυχία, για την τέχνη σου..
Το να ‘’δημιουργήσεις’’ αναγνώστες στην ποίηση, πιστεύω είναι ευλογία.
Πριν κλείσουμε, θα ήθελα να παίζουμε ένα παιχνίδι. Είμαστε σε ένα βιβλιοπωλείο και μόλις μπαίνει ένας άνθρωπος. Έχετε λιγότερο από 100 λέξεις και ο σκοπός σας είναι να αγοράσει το δικό σας βιβλίο, που μόλις βγήκε, φρέσκο, φρέσκο , από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ.
Τον κοιτάω, χαμογελάω και απαγγέλω :
“Κλείνουν όλα όσα αγάπησα,
Ίσως γιατί δανείστηκα ξένα χέρια για ν ’αγαπήσω.
Ποιος δανεισμός άλλωστε δεν επιφέρει χρεωκοπία;…
Αλλαγή Φρουράς ζητούν τα μάτια μου από τα μάτια της σοφίας.’’
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, από καρδιάς, και καλοτάξιδο το βιβλίο «Αλλαγή φρουράς»!
