Είναι από τα μακροβιότερα ροκ Ελληνικά συγκροτήματα. Κλείνουν 20 χρόνια ενεργής παρουσίας στον χώρο της μουσικής και έχουνε φανατικό κοινό που τούς ακολουθεί πιστά. Τόσο οι συνεργασίες τους όσο και οι διασκευές σε αγαπημένα τραγούδια τους κάνει ακόμα πιο αγαπητούς. Στην παρέα του MIKROFWNO.GR και στην συντάκτρια Γιώτα Μπαντε ο Ρουσσέτος Δημητρόγλου, ιδρυτικό μέλος των 1550 μιλάει για όλα.
Ρουσσέτο καλώς ήρθες στην ομάδα του Mikrofwno.gr. Θέλω να συστηθείς στους αναγνώστες μας, να πεις δύο πράγματα για εσένα.
Είμαι ο Ρουσσέτος Δημητρόγλου και είμαι ιδρυτικό μέλος των 1550. Πέρα από μουσικός, γράφω στίχους και παίζω κιθάρα, που είναι και τα βασικά κομμάτια της ενασχόλησής μου.
Πώς δημιουργήθηκε αυτό το όνομα;
Θα σου πω ένα μικρό κομμάτι της αλήθειας αλλά δεν θα το φτάσουμε στην αποκάλυψη. Όταν ψάχναμε να βρούμε όνομα για το συγκρότημα το 1998, τότε της μόδας ήταν τα συγκροτήματα όπως «Υπόγεια ρεύματα», «Ξύλινα σπαθιά», και εμείς θέλαμε να βρούμε κάτι διαφορετικό από το να έχουμε ένα «κλασικό» ουσιαστικό και ένα επίθετο. Το όνομα του συγκροτήματος πρέπει να σημαίνει κάτι, και επειδή συνέβη κάτι με νούμερα, το οποίο δεν θα το αποκαλύψουμε, τελικά ονομαστήκαμε 1550.
Φέτος σβήνετε 20 κεράκια στο χώρο της Ελληνικής Ροκ σκηνής έχοντας πλέον το δικό σας καλλιτεχνικό στίγμα στον χώρο. Πώς νιώθετε για αυτό; Το βλέπατε τόσο μακρινά;
Στην αρχή με άγχωνε όλο αυτό το έργο, όσο περνούσαν τα χρόνια, όχι γιατί μεγάλωνα εγώ, εγώ θεωρώ ότι δεν θα γεράσω ποτέ και άλλωστε αυτό είναι και ένα κομμάτι της ροκ, όμως στα 20 χρόνια τώρα πιστεύω ότι ο κόσμος που μας ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια και ο κόσμος που μας γνωρίζει τώρα αισθάνεται δικαιωμένος, όπως κι εγώ αισθάνομαι δικαιωμένος για τα συγκροτήματα που είδα μικρός και τους βλέπω τώρα να κλείνουν τα 40 και τα 50 χρόνια, είναι οικογένεια, δείχνουν την πραγματικότητά τους μέσα από όλο αυτό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει άλλο ροκ συγκρότημα που να έχει κλείσει 20 χρόνια εν ενεργεία και αυτό είναι που με δικαιώνει περισσότερο απ΄όλα.
Θέλω να μου πεις δυο λόγια για το τελευταίο σας album με τίτλο «Εγώ» στο οποίο βλέπουμε ότι υπάρχουν 11 τραγούδια εκ των οποίων δύο πολύ αγαπημένες διασκευές (Βενζινάδικο – Πρωτοψάλτη, Το παλιό μου παλτό – Δάντης). Πώς έγινε η επιλογή για αυτές τις δύο διασκευές;
Πάντα να ξέρεις ότι όλα τα album των 1550 αποτελούνται από 11 τραγούδια. Θα ξεκινήσω από το album «Εγώ». Το album «Εγώ» άργησε λίγο να βγει διότι έγινε μια πολύ σημαντική αλλαγή, του τραγουδιστή, και σε όλο αυτό το διάστημα ψάχναμε και τον τραγουδιστή και προσπαθούσαμε να επιλέξουμε και την καινούρια μας κατεύθυνση, η οποία να μην φεύγει απ΄τον ήχο μας αλλά να σφυρίξουμε και την επιλογή μας, και κυρίως την επιλογή μου, στο πρόσωπο του Μηνά Τσίγκου που τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν η πιο σοφή επιλογή που μπορούσα να κάνω γιατί είναι ένας πραγματικός frontman, ένα πραγματικός ροκ σταρ. Λάμπει στην σκηνή και έχει φωνάρα. Σε κανένα ελληνικό ροκ συγκρότημα δεν υπάρχει τόσο καλή φωνή. Πάνω στην αλλαγή του τραγουδιστή είχε τύχη και η γνωριμία μου με τον Παντελή Παντελίδη, στην οποία όλοι ως 1550 προσφέραμε κάτι στην πορεία αυτού του ανθρώπου γιατί οι περισσότεροι από τους 1550 έπαιζαν στην ορχήστρα του και έγραφαν και στα albumτου. Επειδή ήταν πολύ μεγάλη δουλειά όλο αυτό που συνέβη και δεν μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε γιατί θα ήταν άτιμο . Εκεί κάπου καθυστερήσαμε διότι έτρεχαν δύο πράγματα ταυτοχρόνως . Όσο αφορά τον τίτλο του «Εγώ», το «εγώ» είναι η μεγαλύτερη καταστροφή του ανθρώπου, από αυτό ξεκινάνε όλα τα πάθη και τα λάθη του. Βασικά ο δίσκος έχει ερωτικά τραγούδια μέσα και ο έρωτας από μόνος του είναι κάτι εγωιστικό. Αν δεν υπήρχε το «εγώ» του καθενός, δεν θα υπήρχε ο έρωτας.
Ποια άλλα τραγούδια θα ήταν αυτά που θα θέλατε να διασκευάσετε;
Κοίταξε να δεις… Αυτό συμβαίνει στην πορεία. Οι διασκευές μας μέχρι στιγμής έχουν μεγάλη επιτυχία. Η πιο μεγάλη επιτυχία ήταν το «Θεός αν είναι», το οποίο από την στιγμή που το διασκευάσαμε εμείς, είναι σαν να έχει πάρει μια δεύτερη καριέρα. Έχουμε διασκευάσει αρκετά. Για να γράψουμε τραγούδια και να κάνουμε και διασκευή, πρέπει κάτι να συμβεί. Πχ το «Το παλιό μου παλτό» είναι ένα τραγούδι που στην ουσία δεν το διασκευάσαμε όπως το «βενζινάδικο», το παίξαμε απλά με το δικό μας ήχο. Δεν το αλλάξαμε. Αυτό το κάναμε γιατί στην Πάτρα που εμφανιζόμαστε ενάμιση χρόνο τώρα χωρίς σταματημό, έχουμε ένα τεράστιο δέσιμο με αυτή την πόλη, αγαπήθηκε πάρα πολύ. Οπότε το τραγούδι το αγάπησε πάρα πολύ ο κόσμος από εμάς και έτσι το διασκευάσαμε για να τιμήσουμε εμείς όλο αυτό και να δώσουμε κάτι πίσω στην αγάπη του κόσμου. Το «Θεός αν είναι» το αλλάξαμε τελείως, τον ήχο του, τον ρυθμό του, τα πάντα, λες και είναι ένα άλλο τραγούδι. Μόνο τον στίχο κρατήσαμε στην ουσία και την μελωδική γραμμή.
Με ποιόν τραγουδιστή/τρια ή γκρουπ του εξωτερικού θα θέλατε να κάνατε συνεργασία;
Ιδανικά το όνειρο της ζωής μου θα ήταν να κάνω συνεργασία με τους Scorpions. Μοιάζει ο ήχος μας σε κάποια τραγούδια γιατί είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα. Όλα ξεκίνησαν όταν είδα για πρώτη φορά τους Scorpions στην τηλεόραση το μακρινό 1985.
Ποια συνεργασία που έχετε κάνει μέχρι τώρα είναι για εσάς η πιο σημαντική;
Είναι αρκετές οι συνεργασίες εδώ και 20 χρόνια. Όταν παίξαμε με την Πάολα, που την θεωρούμε εξαιρετική τραγουδίστρια, το «Θεός αν είναι» στην διασκευή την δικιά μας, ήταν μια συνεργασία που την έχουμε πολύ ζεστά στην καρδιά μας. Ακόμα ήταν με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που θεωρείται ο μεγαλύτερος ροκ σταρ στην Ελλάδα, με τον οποίο έχουμε περάσει πάρα πολύ καλά σε πολλές συναυλίες, περιοδείες, εμφανίσεις. Αυτή δεν θα την ξεχάσω ποτέ γιατί τον Βασίλη τον αγαπώ από πολύ παιδί. Επίσης πολύ σημαντική συνεργασία ήταν με τον Αντώνη Ρέμο, πολύ καλός λαϊκός καλλιτέχνης, γιατί μας συμπεριφέρθηκε άψογα. Είχαμε κάνει μαζί μια παράσταση που λεγόταν «Love Stories» και ήταν χορογραφημένη με 14 χορευτές, ακροβάτες και μάγους από όλο τον κόσμο. Εμείς ντύναμε τα τραγούδια σαν βίντεο κλιπ. Ο κόσμος είχε καθηλωθεί από αυτό που έβλεπε. Ήταν πάρα πολύ όμορφη η συνεργασία και η αγκαλιά του Αντώνη. Ήταν μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Ακόμα, μια συνεργασία που είχε κάνει έκρηξη ήταν με την αγαπημένη ηθοποιό Ζέτα Δούκα. Είχαμε ντύσει τραγούδια σαν βίντεο κλιπ στο κλαμπ «Σοσιαλίστα» στο Γκάζι, όπου γινόταν το αδιαχώρητο. Αυτά μπορώ να ξεχωρίσω όλα αυτά τα χρόνια.
Το 2009 δώσατε την μουσική σας για την ταινία «Η Σκόνη του Χρόνου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Πόσο σημαντική ήταν για εσάς αυτή η δουλειά; Τι το διαφορετικό είχε σαν διαδικασία;
Την μουσική στις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου την έκανε πάντα Ελένη Καραΐνδρου. Στην σκόνη του χρόνου και τα δύο τραγούδια είναι δικά μας. Το ένα μάλιστα έχει γίνει και βίντεο κλιπ με σκηνές από την ταινία στο Βερολίνο με τον Γουίλιαμ Νταφόε. Είναι πολύ σημαντικό να συναντάς τον αείμνηστο Θόδωρο Αγγελόπουλο ένα βράδυ σε ένα στούντιο και να επιλέγει τα τραγούδια σου. Είναι κάτι πολύ μεγάλο.
Θα πηγαίνατε κριτές ως 1550 αλλά και εσύ προσωπικά σε κάποιο μουσικό show;
Γενικά στην ζωή μου δεν μου αρέσει να κρίνω και να το παίζω μέντορας και δάσκαλος. Το κουνάς το δάχτυλο όταν θέλεις να κάνεις μια επίθεση. Δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται, αλλά γενικά σαν προσωπικότητα δεν θα πήγαινα για δύο πολύ σημαντικούς λόγους. Πρώτον γιατί δεν μου αρέσει να κρίνω και ποιος είμαι εγώ που θα κρίνει. Και ο Παντελής Παντελίδης πήγε σε κάτι οντισιόν και όταν τον είδαν γελάγανε, και μετά τον παρακαλάγανε. Πλέον για μένα έχει γίνει πολύ χαζό όλο αυτό. Επιπλέον έχει πέσει και το επίπεδο. Βάζουν παιδιά τα οποία δεν είναι για να τραγουδάνε και το κάνουν όλο αυτό για την ίντριγκα και την τηλεθέαση και για να γελάει ο κόσμος. Εγώ γελάω περισσότερο με τον Ρουβά παρά με τα παιδάκια. Θεωρώ ότι κανένας σοβαρός καλλιτέχνης δεν θα πήγαινε ως κριτής σε show. Είναι διαφορετικό το να πας σε ένα τηλεπαιχνίδι για να σου δοθεί μια ευκαιρία να σε δει ο κόσμος και διαφορετικό το να κρίνεις. Αυτό το κάνουν καθαρά για επάγγελμα. Φαίνεται.
Σε ριάλιτι επιβίωσης θα πήγαινες;
Κοίταξε να δεις… Εκεί έχει λίγο πλάκα η όλη φάση, αλλά δεν θα πήγαινα σε καμία περίπτωση. Το μόνο που θα με ιντρίγκαρε σε όλη την κατάσταση επειδή είμαι ένας άνθρωπος πολύ της γυμναστικής και μου αρέσουν όλα αυτά τα πράγματα, είναι τα αθλήματα. Αν δεν είχε κάμερες, θα πήγαινα. Σε βάζουν να πεις κάτι για τον άλλον, να σχολιάσεις, να κάνεις μια ίντριγκα και εγώ δεν το έχω όλο αυτό.
Πώς και σαν γκρουπάκι αλλά και ο καθένας ξεχωριστά αντιμετωπίζετε την κρίση που περνάει η χώρα μας (οικονομική, ηθική και κοινωνική);
Η κρίση δεν μας έχει επηρεάσει καθόλου. Ἐχει επηρεάσει πάρα πολύ την ψυχή μου όμως και και τις ψυχές ΜΑΣ. Γιατί τώρα που βρισκόμαστε στο δεύτερο άλμπουμ με τον Μηνά Τσίγκο και έχουμε μπει στην διαδικασία και γράφουμε τα τραγούδια μας, υπάρχουν μερικά κομμάτια με στίχους προσωπικού προβληματισμού. Βασικά πάντα είχαμε τέτοιες ανησυχίες.
Θα στηριχτώ σε αυτό που είπες πριν, ότι από μικρός ήθελες να γίνεις κιθαρίστας. Αν δεν γινόσουν κιθαρίστας με τι θα ήθελες να ασχοληθείς;
Δεν υπήρχε περίπτωση! Και θα σου πω γιατί. Έχω αλλάξει πάνω από 30 επαγγέλματα, πάρα πολλές δουλειές, έχω υπάρξει και μετανάστης στην Γερμανία για μερικό διάστημα, είχα δουλέψει και όταν γύρισα δημιουργήσαμε τους 1550. Δεν υπήρχε περίπτωση να έκανα κάποιο άλλο επάγγελμα, είχε πολλές προτάσεις σε νυχτερινά κέντρα με γνωστούς καλλιτέχνες και έχω πει πολλά όχι.
Αν ξεκινούσατε τους 1550 από την αρχή, τι θα άλλαζες, τι θα έκανες διαφορετικά;
Θα έλεγα περισσότερα όχι, όχι σε επιλογές μας, αλλά σε ανθρώπους που αποχώρησαν από την οικογένεια των 1550 και εν τέλει φάνηκε ότι δεν αγαπούσαν το συγκρότημα και απλά ήθελαν να περάσουν το δικό τους ‘’εγώ’’. Αυτό θα το άλλαζα.
Επειδή βλέπω ότι είσαι ένα πολύ ομαδικό άτομο, θα έμπαινες στην διαδικασία να κάνεις δική σου δισκογραφική, κάτι πιο ολοκληρωμένο;
Καταρχήν αυτό είναι κάτι πάρα πολύ χρονοβόρο και θα μου έμενε λιγότερος χρόνος για τους 1550. Δεύτερον εγώ δεν θέλω να γίνω επιχειρηματίας, θέλω να είμαι κιθαρίστας. Επιπλέον δεν γνωρίζω αυτή την δουλειά και δεν έχω και τους πόρους για να έκανα κάτι τέτοιο. Όμως θα μπορούσα να δουλέψω ως παραγωγός σε μια σοβαρή δισκογραφική εταιρεία και να κάναμε πράγματα. Θα μπορούσα να ήμουν παραγωγός γιατί έχω τις γνώσεις μετά από τόσα χρόνια αλλά θα ήθελα να είμαι σε σοβαρή δισκογραφική που να υπάρχει ένας σοβαρός επιχειρηματίας.
Βλέπεις εξέλιξη στην ελληνική ροκ μουσική;
Τώρα τελευταία μου λένε όλοι ότι οι 1550 είμαστε το μοναδικό συγκρότημα που υπάρχει στην Ελλάδα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει εξέλιξη. Ίσως να συμβαίνει κάτι τώρα που δεν το βλέπουμε. Θεωρώ ότι από την στιγμή που δεν προβάλλονται ροκ συγκροτήματα από τα μέσα και δεν είναι και η εποχή της ροκ. Ευελπιστώ μόνο στα νέα παιδιά. Αλλά πρέπει αυτοί οι τύποι να το πιστέψουν ώστε να το κάνουν και να μην τα παρατήσουν. Αυτό που υποφέρει αυτή την στιγμή πιο πολύ στην Ελλάδα είναι ο στίχος, όχι ο ήχος. Ο στίχος είναι φθηνός, πολύ φθηνός.
Η σχέση των 1550 με τα media ποια είναι;
Μια χαρά! Όταν μας καλούν κάπου, πάμε και μιλάμε. Και σας ευχαριστούμε κιόλας πολύ στο Μικρόφωνο. Απλά δεν το κυνηγάμε.
Η σχέση με τα social media;
Πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα χωρίς τα socialmedia. Εγώ τα social media τα χρησιμοποιώ μόνο για να διαφημίζω την δουλειά μου.
Η επαφή με το κοινό;
Τέλεια! Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο. Είναι αυτό που λέω εγώ ‘’ η περιουσία σου είναι ο κόσμος σου΄΄.
Θα μπείτε στην διαδικασία να απαντήσετε σε αρνητικά σχόλια;
Εγώ μπαίνω. Τοποθετούμαι επίσημα. Το έχω κάνει στο ΄΄Θεός αν είναι΄΄ που σχολίαζαν υβριστικά την Πάολα. Γενικά ναι, δεν μασάω. Γιατί όταν βλέπω ότι από πίσω υπάρχει κακεντρέχεια, αυτό είναι κακία.
Θα μας κρατάτε συντροφιά κάπου φέτος τον χειμώνα;
Δύο σεζόν δεν έχουμε σταματήσει στο Bourbon. Κάθε Σάββατα είμαστε στο Bourbon. Κάθε Τρίτη παίζουμε στην Beer Bar Q στην Πάτρα. Είναι ένα μαγαζί 500 ατόμων που είναι soldoutκάθε Τρίτη. Τα υπόλοιπα τα βρίσκει ο κόσμος στις σελίδες μας στα social media.
Συνέντευξη: Γιωτα Μπαντε
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Βασίλης Κοντζεδακης
Φωτογραφική επιμέλεια : Γιώργος Κοντζεδακης
