Ο νευρωτικός Εβραίος κωμικός γίνεται 83 ετών.
Ένας από τους πιο παραγωγικούς, εφευρετικούς, και ίσως ο πιο αμφιλεγόμενος κινηματογραφιστής του Χόλυγουντ, γεννήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 1935, στο Μπρούκλιν, με το όνομα Allan Stewart Konigsberg. Ο πατέρας του Μartin, απόγονος Ρωσοεβραίων, ήταν χαράκτης κοσμημάτων και η μητέρα του Nettie, Αυστρο-εβραία μετανάστρια, λογίστρια. Με τη μικρότερη αδελφή του Letty Aronson, ήταν πάντα πολύ δεμένος. Όταν ήταν μικρό αγόρι μαγεύτηκε από την τέχνη της ταχυδακτυλουργίας, τη jazz και το κλαρινέτο, δύο χόμπι που συνεχίζει να έχει ακόμα. Εκτός από σκηνοθέτης, είναι σεναριογράφος, κωμικός, συγγραφέας και μουσικός. Στην Αμερική πολλοί τον θεωρούν κάτι σαν «εθνικό θησαυρό».
Είναι γνωστός για το γλυκόπικρο χιούμορ του. Αυτοσαρκάζεται συνεχώς και στις ταινίες του βάζει χοντροκομμένα στοιχεία παρωδίας, καμιά φορά και παράλογα. Έχει, όμως, κάνει και ιδιαίτερα σημαντικές δραματικές ταινίες με σκοτεινό θέμα και ζοφερά σκηνικά που θυμίζουν κάτι από Ingmar Bergman, τον σκηνοθέτη που ίσως έχει επηρεάσει περισσότερο από όλους τον Allen. Mέχρι τα τέλη των ‘70s είχε αναγνωριστεί παγκοσμίως σαν ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες. Κάποιες ταινίες του στα ‘80s και ‘90s, θεωρήθηκαν ότι είχαν παραμορφωτικά στοιχεία και διαστρέβλωναν την πραγματικότητα της αμερικανικής κοινωνίας, πράγμα που αμαύρωσε τη φήμη του, καθώς και οι περιπέτειες της προσωπικής του ζωής. Εξακολουθεί όμως, να είναι ακόμα ένας δημιουργικός και ξεχωριστός σκηνοθέτης.
Μπήκε στη σόου μπιζ από τα δεκαπέντε του χρόνια όταν άρχισε να γράφει χιουμοριστικά κείμενα για μια τοπική εφημερίδα και έπαιρνε 200 δολάρια την εβδομάδα. Στα δεκαεφτά αλλάζει το όνομά του για να μην ξεχωρίζει από τα άλλα παιδιά στις καλοκαιρινές κατασκηνώσεις. Άρχισε να σπουδάζει Επικοινωνία και Κινηματογράφο στο New York University, μέχρι που τον έδιωξαν. Θεωρεί τον εαυτό του «αυτο-μορφωμένο», μιας και λατρεύει το διάβασμα. Αργότερα έγραφε αστεία για ένα τοκ-σόου αλλά ένιωθε ότι το ταλέντο του χαραμιζόταν. Οι ατζέντηδές του τον έπεισαν να κάνει stand-up comedy για να λέει ο ίδιος τα αστεία του. Δέχτηκε, και γρήγορα έγινε πετυχημένος κωμικός, στα διάσημα «The Ed Sullivan Show» και «The Tonight Show». Καλλιεργεί από τα πρώτα χρόνια στα έργα του, τον χαρακτήρα του νευρωτικού, ανήσυχου και διανοούμενου εραστή. Μετά από λίγο καιρό προτείνει στον Warren Beatty να του γράψει ένα σενάριο. Στο Χαρέμι για δύο (1965) ήταν να πρωταγωνιστήσει ο γόης ηθοποιός και να έχει και εκείνος έναν μικρό ρόλο. Ο Woody Allen του έκοβε σιγά-σιγά ατάκες από το ρόλο του και ο Beatty αποσύρθηκε, για να πάρει τελικά τον ρόλο ο Peter Sellers, που ήταν πιο απαιτητικός. Αυτή ήταν και η πρώτη του ταινία. Μετά από αυτό συνειδητοποίησε ότι δεν θα μπορούσε να δουλέψει στο Χόλυγουντ αν δεν είχε τον πλήρη έλεγχο στις παραγωγές του. Ακολούθησαν, έως τώρα 66 ταινίες.
What’s New Pussycat? (1965), What’s Up, Tiger Lily? (1966), Casino Royale, (1967), Take the Money and Run (1969), Bananas (1971), Play It Again, Sam (1972), Everything You Always Wanted to Know About Sex* (*But Were Afraid to Ask) (1972), Sleeper (1973), Love and Death (1975), The Front (1976), Annie Hall (1977), Interiors (1978), Manhattan (1979), Stardust Memories (1980), A Midsummer Night’s Sex Comedy (1982), Zelig (1983), Broadway Danny Rose (1984), The Purple Rose of Cairo (1985), Meetin’ WA (1986), Hannah and Her Sisters (1986), Radio Days (1987), September (1987), King Lear (1987), Another Woman (1988), New York Stories (1989), Crimes and Misdemeanors (1989), Alice (1990), Scenes from a Mall (1991), Shadows and Fog (1991), Husbands and Wives (1992), Manhattan Murder Mystery (1993), Bullets over Broadway (1994), Don’t Drink the Water (1994), Mighty Aphrodite (1995), Everyone Says I Love You (1996), Deconstructing Harry (1997) Wild Man Blues (1997), The Impostors (1998), Antz (1998), Celebrity (1998), Sweet and Lowdown (1999), Company Man (2000), Small Time Crooks (2000), Picking Up the Pieces, The Curse of the Jade Scorpion (2001), Stanley Kubrick: A Life in Pictures (2001), Hollywood Ending (2002), Anything Else (2003), Melinda and Melinda (2004), Match Point (2005), Scoop (2006), Cassandra’s Dream (2007), Vicky Cristina Barcelona (2008), Whatever Works (2009), You Will Meet a Tall Dark Stranger (2010), Midnight in Paris (2011), Paris Manhattan (2012), To Rome with Love (2012), Fading Gigolo (2013), Blue Jasmine (2013), Magic in the Moonlight (2014), Irrational Man (2015) Café Society (2016) Wonder Wheel (2017) A Rainy Day in New York (2018).
Οι μεγαλύτεροι σταρ του Χόλυγουντ έχουν παίξει κάτω από τις οδηγίες του. Τον παρακαλούν μάλιστα για συμμετοχή στο καστ των ταινιών του, αν ακόμα αυτό σημαίνει ότι θα έχουν σημαντική μείωση στην αμοιβή τους. Έχει κερδίσει 24 υποψηφιότητες για Oscar και έχει κερδίσει 4. Επίσης 2 Χρυσές Σφαίρες, 1 Γκράμι για το σάουντρακ, 10 βραβεία BAFTA, 1 φορά το βραβείο Σκηνοθετών Αμερικής, 5 φορές το βραβείο Σεναριογράφων και 1 φορά στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.
Ο Woody Allen γράφει ο ίδιος τις ταινίες του. Εμπνέεται από τους αγαπημένους του συγγραφείς και σκηνοθέτες, τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και κινηματογράφο, που θεωρεί απείρως καλύτερο από τον αμερικάνικο, τη Diane Keaton, τη Mia Farrow, τη φιλοσοφία, τη Νέα Υόρκη, την ψυχολογία φυσικά, και τον ιουδαϊσμό. Η ικανότητά του να ταιριάζει παράταιρες ιδέες για να προβάλει τον παραλογισμό της ζωής είναι μοναδική, και είναι το σήμα κατατεθέν του. Έχει εμμονή με την αγάπη και τον θάνατο, και ψάχνει στις ταινίες του να βρει τι ακριβώς τα συνδέει. Οι χαρακτήρες των ηρώων του ερωτεύονται κάποιον που υπάρχει μόνο στη φαντασία τους, και όχι αυτόν που στ’ αλήθεια είναι.
Προσωπική ζωή
Έχει παντρευτεί 3 φορές. Την Harlene Rose (1954-59), τη Louise Lasser (1966-69) και την Soon Yi Previn (1997-). Είχε μακροχρόνιες σχέσεις με τις Diana Keaton, Stacey Nelkin και Mia Farrow. Έχει έναν βιολογικό γιο, τον Ronan, και έχει υιοθετήσει 2 κορίτσια.
Trivia
Αγαπάει το μπέιζμπολ και τα ταχυδακτυλουργικά.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα· η θυελλώδης σχέση των γονιών του είχαν άσχημη επίδραση στον μικρό Γούντυ.
Έχει αρκετές φοβίες και νευρώσεις: αραχνοφοβία, εντομοφοβία, ηλιοφοβία, κυνοφοβία, υψοφοβία, αγοραφοβία, καρκινοφοβία, φόβο θανάτου και μικροβιοφοβία. Επίσης τρομοκρατείται όταν αναγκάζεται να βρεθεί σε τουαλέτα ξενοδοχείου.
Το 2005 βγήκε στην Μ. Βρετανία μετά από γκάλοπ ο 3ος καλύτερος κωμικός όλων των εποχών και ο 19ος σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου.
Ο ίδιος θεωρεί σαν καλύτερη ταινία του το Match Point (2005).
Γράφει ακόμα στη γραφομηχανή του.
Λατρεύει τη τζαζ και το κλαρινέτο. Μαζί με τους New Orleans band, παίζουν σε συναυλίες και σε αίθουσες μουσικής σε όλη την Αμερική. Από τον Οκτώβρη του 2005 παίζει κλαρινέτο κάθε Δευτέρα βράδι στο Café Carlyle του Manhattan.
Έχοντας πάθος για το σπιρτόζικο χιούμορ, ο Woody Allen ακόμα στέκεται όρθιος για την ηλικία του στη βιομηχανία του θεάματος και η εκτίμηση του κόσμου γι’ αυτή την ικανότητα που έχει, να εκφράζει δηλαδή τα αισθήματά του χρησιμοποιώντας φάρσες. Στις 5 δεκαετίες της καριέρας του έχει δώσει, εκτός από τις πολυάριθμες ταινίες του, θεατρικά έργα και σενάρια. Λέει ο ίδιος, ότι ο Woody στις ταινίες δεν μοιάζει σε τίποτα με τον αληθινό Woody. Αλλά ίσως και να ισχύει εν μέρει. Καθένας από τους διαφορετικούς Woody,s αναπληρώνει τον δημιουργό του. Γι’ αυτό κάνει την μία ταινία πίσω από την άλλη. Σαν να θέλει να ξεφορτωθεί κάθε φορά κάποιο κομμάτι από την προσωπικότητά του που δεν του αρέσει. Του προσφέρει, όχι ελευθερία, αλλά διαφυγή από την πραγματικότητα, την γλυκιά και εφήμερη διαφυγή, που απελευθερώνεται βίαια από τα σκοτάδια του μυαλού του.
Διαλέξαμε 10 από τις θανατηφόρες ατάκες του, πάντα μεταξύ χιούμορ και σοβαρότητας:
Δεν πιστεύω στην τύχη, την φτιάχνω μόνος μου.
Δεν είμαι στ’ αλήθεια διανοούμενος, είναι που έχω αυτή την εμφάνιση.
Αυτό για το οποίο μετανιώνω περισσότερο στη ζωή μου, είναι ότι δεν μπόρεσα να είμαι κάποιος άλλος.
Όταν με απήγαγαν, οι γονείς μου αμέσως ανέλαβαν δράση. Νοίκιασαν το παιδικό μου δωμάτιο…
Το μυαλό μου είναι το δεύτερο αγαπημένο μου όργανο.
Αγάπη μου, εσύ ήθελες να σταματήσεις να κοιμάσαι μαζί μου, εντάξει; Ήταν κάποια χρονιά στις 20 Απριλίου. Θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία, γιατί είναι η μέρα γενεθλίων του Χίτλερ.
Οι ταινίες μου είναι θεραπεία για την αθεράπευτη κατάθλιψή μου. Στα ιδρύματα οι άνθρωποι πλέκουν καλάθια, εγώ κάνω ταινίες.
Αν ο Χριστός ξαναρχόταν στη Γη, και έβλεπε τι έχει γίνει στο όνομά του, δεν θα σταματούσε να ξερνάει.
Μην σκέφτεστε τον θάνατο μόνο σαν το τέλος. Να τον σκέφτεστε σαν ένα πολύ αποτελεσματικό τρόπο να σταματήσουν τα έξοδά σας.
Δεν φοβάμαι τον θάνατο, απλώς δεν θέλω να είμαι εκεί όταν έρθει.
https://youtu.be/qaDrMfKLdTM
Ο νευρωτικός Εβραίος κωμικός γίνεται 83 ετών.
Ένας από τους πιο παραγωγικούς, εφευρετικούς, και ίσως ο πιο αμφιλεγόμενος κινηματογραφιστής του Χόλυγουντ, γεννήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 1935, στο Μπρούκλιν, με το όνομα Allan Stewart Konigsberg. Ο πατέρας του Μartin, απόγονος Ρωσοεβραίων, ήταν χαράκτης κοσμημάτων και η μητέρα του Nettie, Αυστρο-εβραία μετανάστρια, λογίστρια. Με τη μικρότερη αδελφή του Letty Aronson, ήταν πάντα πολύ δεμένος. Όταν ήταν μικρό αγόρι μαγεύτηκε από την τέχνη της ταχυδακτυλουργίας, τη jazz και το κλαρινέτο, δύο χόμπι που συνεχίζει να έχει ακόμα. Εκτός από σκηνοθέτης, είναι σεναριογράφος, κωμικός, συγγραφέας και μουσικός. Στην Αμερική πολλοί τον θεωρούν κάτι σαν «εθνικό θησαυρό».
Είναι γνωστός για το γλυκόπικρο χιούμορ του. Αυτοσαρκάζεται συνεχώς και στις ταινίες του βάζει χοντροκομμένα στοιχεία παρωδίας, καμιά φορά και παράλογα. Έχει, όμως, κάνει και ιδιαίτερα σημαντικές δραματικές ταινίες με σκοτεινό θέμα και ζοφερά σκηνικά που θυμίζουν κάτι από Ingmar Bergman, τον σκηνοθέτη που ίσως έχει επηρεάσει περισσότερο από όλους τον Allen. Mέχρι τα τέλη των ‘70s είχε αναγνωριστεί παγκοσμίως σαν ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες. Κάποιες ταινίες του στα ‘80s και ‘90s, θεωρήθηκαν ότι είχαν παραμορφωτικά στοιχεία και διαστρέβλωναν την πραγματικότητα της αμερικανικής κοινωνίας, πράγμα που αμαύρωσε τη φήμη του, καθώς και οι περιπέτειες της προσωπικής του ζωής. Εξακολουθεί όμως, να είναι ακόμα ένας δημιουργικός και ξεχωριστός σκηνοθέτης.
Μπήκε στη σόου μπιζ από τα δεκαπέντε του χρόνια όταν άρχισε να γράφει χιουμοριστικά κείμενα για μια τοπική εφημερίδα και έπαιρνε 200 δολάρια την εβδομάδα. Στα δεκαεφτά αλλάζει το όνομά του για να μην ξεχωρίζει από τα άλλα παιδιά στις καλοκαιρινές κατασκηνώσεις. Άρχισε να σπουδάζει Επικοινωνία και Κινηματογράφο στο New York University, μέχρι που τον έδιωξαν. Θεωρεί τον εαυτό του «αυτο-μορφωμένο», μιας και λατρεύει το διάβασμα. Αργότερα έγραφε αστεία για ένα τοκ-σόου αλλά ένιωθε ότι το ταλέντο του χαραμιζόταν. Οι ατζέντηδές του τον έπεισαν να κάνει stand-up comedy για να λέει ο ίδιος τα αστεία του. Δέχτηκε, και γρήγορα έγινε πετυχημένος κωμικός, στα διάσημα «The Ed Sullivan Show» και «The Tonight Show». Καλλιεργεί από τα πρώτα χρόνια στα έργα του, τον χαρακτήρα του νευρωτικού, ανήσυχου και διανοούμενου εραστή. Μετά από λίγο καιρό προτείνει στον Warren Beatty να του γράψει ένα σενάριο. Στο Χαρέμι για δύο (1965) ήταν να πρωταγωνιστήσει ο γόης ηθοποιός και να έχει και εκείνος έναν μικρό ρόλο. Ο Woody Allen του έκοβε σιγά-σιγά ατάκες από το ρόλο του και ο Beatty αποσύρθηκε, για να πάρει τελικά τον ρόλο ο Peter Sellers, που ήταν πιο απαιτητικός. Αυτή ήταν και η πρώτη του ταινία. Μετά από αυτό συνειδητοποίησε ότι δεν θα μπορούσε να δουλέψει στο Χόλυγουντ αν δεν είχε τον πλήρη έλεγχο στις παραγωγές του. Ακολούθησαν, έως τώρα 66 ταινίες.
What’s New Pussycat? (1965), What’s Up, Tiger Lily? (1966), Casino Royale, (1967), Take the Money and Run (1969), Bananas (1971), Play It Again, Sam (1972), Everything You Always Wanted to Know About Sex* (*But Were Afraid to Ask) (1972), Sleeper (1973), Love and Death (1975), The Front (1976), Annie Hall (1977), Interiors (1978), Manhattan (1979), Stardust Memories (1980), A Midsummer Night’s Sex Comedy (1982), Zelig (1983), Broadway Danny Rose (1984), The Purple Rose of Cairo (1985), Meetin’ WA (1986), Hannah and Her Sisters (1986), Radio Days (1987), September (1987), King Lear (1987), Another Woman (1988), New York Stories (1989), Crimes and Misdemeanors (1989), Alice (1990), Scenes from a Mall (1991), Shadows and Fog (1991), Husbands and Wives (1992), Manhattan Murder Mystery (1993), Bullets over Broadway (1994), Don’t Drink the Water (1994), Mighty Aphrodite (1995), Everyone Says I Love You (1996), Deconstructing Harry (1997) Wild Man Blues (1997), The Impostors (1998), Antz (1998), Celebrity (1998), Sweet and Lowdown (1999), Company Man (2000), Small Time Crooks (2000), Picking Up the Pieces, The Curse of the Jade Scorpion (2001), Stanley Kubrick: A Life in Pictures (2001), Hollywood Ending (2002), Anything Else (2003), Melinda and Melinda (2004), Match Point (2005), Scoop (2006), Cassandra’s Dream (2007), Vicky Cristina Barcelona (2008), Whatever Works (2009), You Will Meet a Tall Dark Stranger (2010), Midnight in Paris (2011), Paris Manhattan (2012), To Rome with Love (2012), Fading Gigolo (2013), Blue Jasmine (2013), Magic in the Moonlight (2014), Irrational Man (2015) Café Society (2016) Wonder Wheel (2017) A Rainy Day in New York (2018).
Οι μεγαλύτεροι σταρ του Χόλυγουντ έχουν παίξει κάτω από τις οδηγίες του. Τον παρακαλούν μάλιστα για συμμετοχή στο καστ των ταινιών του, αν ακόμα αυτό σημαίνει ότι θα έχουν σημαντική μείωση στην αμοιβή τους. Έχει κερδίσει 24 υποψηφιότητες για Oscar και έχει κερδίσει 4. Επίσης 2 Χρυσές Σφαίρες, 1 Γκράμι για το σάουντρακ, 10 βραβεία BAFTA, 1 φορά το βραβείο Σκηνοθετών Αμερικής, 5 φορές το βραβείο Σεναριογράφων και 1 φορά στο Φεστιβάλ του Βερολίνου.
Ο Woody Allen γράφει ο ίδιος τις ταινίες του. Εμπνέεται από τους αγαπημένους του συγγραφείς και σκηνοθέτες, τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και κινηματογράφο, που θεωρεί απείρως καλύτερο από τον αμερικάνικο, τη Diane Keaton, τη Mia Farrow, τη φιλοσοφία, τη Νέα Υόρκη, την ψυχολογία φυσικά, και τον ιουδαϊσμό. Η ικανότητά του να ταιριάζει παράταιρες ιδέες για να προβάλει τον παραλογισμό της ζωής είναι μοναδική, και είναι το σήμα κατατεθέν του. Έχει εμμονή με την αγάπη και τον θάνατο, και ψάχνει στις ταινίες του να βρει τι ακριβώς τα συνδέει. Οι χαρακτήρες των ηρώων του ερωτεύονται κάποιον που υπάρχει μόνο στη φαντασία τους, και όχι αυτόν που στ’ αλήθεια είναι.
Προσωπική ζωή
Έχει παντρευτεί 3 φορές. Την Harlene Rose (1954-59), τη Louise Lasser (1966-69) και την Soon Yi Previn (1997-). Είχε μακροχρόνιες σχέσεις με τις Diana Keaton, Stacey Nelkin και Mia Farrow. Έχει έναν βιολογικό γιο, τον Ronan, και έχει υιοθετήσει 2 κορίτσια.
Trivia
Αγαπάει το μπέιζμπολ και τα ταχυδακτυλουργικά.
Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα· η θυελλώδης σχέση των γονιών του είχαν άσχημη επίδραση στον μικρό Γούντυ.
Έχει αρκετές φοβίες και νευρώσεις: αραχνοφοβία, εντομοφοβία, ηλιοφοβία, κυνοφοβία, υψοφοβία, αγοραφοβία, καρκινοφοβία, φόβο θανάτου και μικροβιοφοβία. Επίσης τρομοκρατείται όταν αναγκάζεται να βρεθεί σε τουαλέτα ξενοδοχείου.
Το 2005 βγήκε στην Μ. Βρετανία μετά από γκάλοπ ο 3ος καλύτερος κωμικός όλων των εποχών και ο 19ος σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου.
Ο ίδιος θεωρεί σαν καλύτερη ταινία του το Match Point (2005).
Γράφει ακόμα στη γραφομηχανή του.
Λατρεύει τη τζαζ και το κλαρινέτο. Μαζί με τους New Orleans band, παίζουν σε συναυλίες και σε αίθουσες μουσικής σε όλη την Αμερική. Από τον Οκτώβρη του 2005 παίζει κλαρινέτο κάθε Δευτέρα βράδι στο Café Carlyle του Manhattan.
Έχοντας πάθος για το σπιρτόζικο χιούμορ, ο Woody Allen ακόμα στέκεται όρθιος για την ηλικία του στη βιομηχανία του θεάματος και η εκτίμηση του κόσμου γι’ αυτή την ικανότητα που έχει, να εκφράζει δηλαδή τα αισθήματά του χρησιμοποιώντας φάρσες. Στις 5 δεκαετίες της καριέρας του έχει δώσει, εκτός από τις πολυάριθμες ταινίες του, θεατρικά έργα και σενάρια. Λέει ο ίδιος, ότι ο Woody στις ταινίες δεν μοιάζει σε τίποτα με τον αληθινό Woody. Αλλά ίσως και να ισχύει εν μέρει. Καθένας από τους διαφορετικούς Woody,s αναπληρώνει τον δημιουργό του. Γι’ αυτό κάνει την μία ταινία πίσω από την άλλη. Σαν να θέλει να ξεφορτωθεί κάθε φορά κάποιο κομμάτι από την προσωπικότητά του που δεν του αρέσει. Του προσφέρει, όχι ελευθερία, αλλά διαφυγή από την πραγματικότητα, την γλυκιά και εφήμερη διαφυγή, που απελευθερώνεται βίαια από τα σκοτάδια του μυαλού του.
Διαλέξαμε 10 από τις θανατηφόρες ατάκες του, πάντα μεταξύ χιούμορ και σοβαρότητας:
Δεν πιστεύω στην τύχη, την φτιάχνω μόνος μου.
Δεν είμαι στ’ αλήθεια διανοούμενος, είναι που έχω αυτή την εμφάνιση.
Αυτό για το οποίο μετανιώνω περισσότερο στη ζωή μου, είναι ότι δεν μπόρεσα να είμαι κάποιος άλλος.
Όταν με απήγαγαν, οι γονείς μου αμέσως ανέλαβαν δράση. Νοίκιασαν το παιδικό μου δωμάτιο…
Το μυαλό μου είναι το δεύτερο αγαπημένο μου όργανο.
Αγάπη μου, εσύ ήθελες να σταματήσεις να κοιμάσαι μαζί μου, εντάξει; Ήταν κάποια χρονιά στις 20 Απριλίου. Θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία, γιατί είναι η μέρα γενεθλίων του Χίτλερ.
Οι ταινίες μου είναι θεραπεία για την αθεράπευτη κατάθλιψή μου. Στα ιδρύματα οι άνθρωποι πλέκουν καλάθια, εγώ κάνω ταινίες.
Αν ο Χριστός ξαναρχόταν στη Γη, και έβλεπε τι έχει γίνει στο όνομά του, δεν θα σταματούσε να ξερνάει.
Μην σκέφτεστε τον θάνατο μόνο σαν το τέλος. Να τον σκέφτεστε σαν ένα πολύ αποτελεσματικό τρόπο να σταματήσουν τα έξοδά σας.
Δεν φοβάμαι τον θάνατο, απλώς δεν θέλω να είμαι εκεί όταν έρθει.
https://youtu.be/qaDrMfKLdTM
