Την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου στις 20:30 η Γιώτα Νέγκα στο «Nτιβάνι του ΙΑΝΟΥ» με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο. Μία, μη πολιτικά ορθή, συνέντευξη-εξομολόγηση. Μια τρυφερή ανάκριση που καταλήγει σε τραγούδι.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Café του ΙΑΝΟΥ (Σταδίου 24), η είσοδος είναι ελεύθερη και θα προβάλλεται ζωντανά και στο ianos.gr
Λίγα λόγια για τον νέο κύκλο «Στο Nτιβάνι του ΙΑΝΟΥ»
Οι καλεσμένοι θα συζητάνε πίνοντας, όπως ακριβώς πριν και μετά τις πρόβες, με μόνη διαφορά… μπροστά σε κόσμο. Θα ερωτηθούν για τα παιδικά τους χρόνια, τα τραύματα και τις δυσκολίες της ενηλικίωσης και της φήμης· την τέχνη τους και τις πιο αστείες ιστορίες, που έχουν όλοι κάπου κρυμμένες. Μια τρυφερή ανάκριση, που στο τέλος πάντα καταλήγει σε τραγούδι.
Λίγα λόγια για τη Γιώτα Νέγκα
Η Γιώτα Νέγκα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Αυγούστου και μεγάλωσε στο Αιγάλεω και στον Κορυδαλλό, με καταγωγή των γονέων της από την Πάτρα και την Τρίπολη. Ο πατέρας της έπαιζε ερασιτεχνικά μπουζούκι και η μητέρα της τραγουδούσε, δημοτικά κυρίως. Από τα οκτώ της χρόνια η κλίση της στη μουσική και στο τραγούδι ήταν εμφανής στον οικογενειακό και φιλικό της περίγυρο. Άκουσε μετά μανίας Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Νταλάρα, Αλεξίου, αλλά και Dire Straits, ανήκει δηλαδή –παράλληλα με τα άλλα– και στη ροκ γενιά αυτής της εποχής. Στα χρόνια του Λυκείου άρχισε να τραγουδάει σε χώρους που ήταν κάτι ανάμεσα στις παλιές μπουάτ και στις σημερινές μουσικές σκηνές. Το τραγούδι λοιπόν το υπηρετεί από τότε που ήταν μαθήτρια στο Λύκειο. Ώσπου το 1992 δημιουργεί με μερικούς φίλους το «Έμμετρο» στο Μοσχάτο, μία μικρή μουσική σκηνή στην οποία δραστηριοποιείται η ίδια καλλιτεχνικά ως το 1996, τραγουδώντας από ροκ μπαλάντες μέχρι παραδοσιακά και από Χατζιδάκι μέχρι ρεμπέτικα, ένα σχολείο πειραματισμού. Τραγούδησε κάποιες σεζόν και στη Χίο, ένα αγαπημένο μέρος, όπου έκανε πολλούς φίλους και που τη θεωρεί ένα υποψήφιο μέρος για απόσυρση στο βάθος του χρόνου. Τα μικρά μαγαζάκια στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά έδωσαν τη θέση τους στα ρεμπετάδικα. Η μια δουλειά μετά την άλλη, την έκαναν να νιώσει επαγγελματίας και αισθάνθηκε την ανάγκη να παρακολουθήσει μαθήματα τραγουδιού. Σιγά σιγά λοιπόν εδραιώθηκε μέσα της η πεποίθηση να ανοιχτεί και προς την κατεύθυνση της δισκογραφίας.
Την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου στις 20:30 η Γιώτα Νέγκα στο «Nτιβάνι του ΙΑΝΟΥ» με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο. Μία, μη πολιτικά ορθή, συνέντευξη-εξομολόγηση. Μια τρυφερή ανάκριση που καταλήγει σε τραγούδι.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Café του ΙΑΝΟΥ (Σταδίου 24), η είσοδος είναι ελεύθερη και θα προβάλλεται ζωντανά και στο ianos.gr
Λίγα λόγια για τον νέο κύκλο «Στο Nτιβάνι του ΙΑΝΟΥ»
Οι καλεσμένοι θα συζητάνε πίνοντας, όπως ακριβώς πριν και μετά τις πρόβες, με μόνη διαφορά… μπροστά σε κόσμο. Θα ερωτηθούν για τα παιδικά τους χρόνια, τα τραύματα και τις δυσκολίες της ενηλικίωσης και της φήμης· την τέχνη τους και τις πιο αστείες ιστορίες, που έχουν όλοι κάπου κρυμμένες. Μια τρυφερή ανάκριση, που στο τέλος πάντα καταλήγει σε τραγούδι.
Λίγα λόγια για τη Γιώτα Νέγκα
Η Γιώτα Νέγκα γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Αυγούστου και μεγάλωσε στο Αιγάλεω και στον Κορυδαλλό, με καταγωγή των γονέων της από την Πάτρα και την Τρίπολη. Ο πατέρας της έπαιζε ερασιτεχνικά μπουζούκι και η μητέρα της τραγουδούσε, δημοτικά κυρίως. Από τα οκτώ της χρόνια η κλίση της στη μουσική και στο τραγούδι ήταν εμφανής στον οικογενειακό και φιλικό της περίγυρο. Άκουσε μετά μανίας Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Νταλάρα, Αλεξίου, αλλά και Dire Straits, ανήκει δηλαδή –παράλληλα με τα άλλα– και στη ροκ γενιά αυτής της εποχής. Στα χρόνια του Λυκείου άρχισε να τραγουδάει σε χώρους που ήταν κάτι ανάμεσα στις παλιές μπουάτ και στις σημερινές μουσικές σκηνές. Το τραγούδι λοιπόν το υπηρετεί από τότε που ήταν μαθήτρια στο Λύκειο. Ώσπου το 1992 δημιουργεί με μερικούς φίλους το «Έμμετρο» στο Μοσχάτο, μία μικρή μουσική σκηνή στην οποία δραστηριοποιείται η ίδια καλλιτεχνικά ως το 1996, τραγουδώντας από ροκ μπαλάντες μέχρι παραδοσιακά και από Χατζιδάκι μέχρι ρεμπέτικα, ένα σχολείο πειραματισμού. Τραγούδησε κάποιες σεζόν και στη Χίο, ένα αγαπημένο μέρος, όπου έκανε πολλούς φίλους και που τη θεωρεί ένα υποψήφιο μέρος για απόσυρση στο βάθος του χρόνου. Τα μικρά μαγαζάκια στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά έδωσαν τη θέση τους στα ρεμπετάδικα. Η μια δουλειά μετά την άλλη, την έκαναν να νιώσει επαγγελματίας και αισθάνθηκε την ανάγκη να παρακολουθήσει μαθήματα τραγουδιού. Σιγά σιγά λοιπόν εδραιώθηκε μέσα της η πεποίθηση να ανοιχτεί και προς την κατεύθυνση της δισκογραφίας.
