WIM MERTENS
ΤΡΙΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019
ΑΘΗΝΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΛΑΣ
Ο Βέλγος συνθέτης Wim Mertens (γεννημένος το 1953) είναι ένας διεθνής καλλιτέχνης ο οποίος έχει δώσει αμέτρητες συναυλίες ως σολίστ, αλλά και με το σχήμα του, σε όλη την Ευρώπη, τη Βόρεια και Κεντρική Αμερική, την Ιαπωνία, την Ταϊλάνδη και τη Ρωσία. Αρχικά σπούδασε στο Ωδείο των Βρυξελλών, ύστερα τελειοποίησε τις σπουδές του στο τμήμα Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λέουβεν και τέλος, σπούδασε Μουσικολογία στο R.U. της Γάνδης.
Ο Mertens είναι επίσης ο συγγραφέας του American Minimal Music (1980), το πρώτο βιβλίο που ασχολείται σε βάθος με τη σχολή της αμερικανικής επαναλαμβανόμενης μουσικής. Τα καθοριστικά άλμπουμ του, Vergessen και Struggle for Pleasure (1982), συμπεριλαμβανομένου του Close Cover, θεωρούνται ακόμη και σήμερα κλασικά έργα του. Το 1998, ο Mertens έγινε Πολιτιστικός Πρεσβευτής της Φλάνδρας.
Από το 1980 και έπειτα, ο Mertens έχει συνθέσει κομμάτια σε πολλές διαφορετικές μορφές: Από σύντομα τραγούδια μέχρι μεγαλοπρεπείς και σύνθετους κύκλους τριών και τεσσάρων μερών, κομμάτια για διαφορετικούς ρυθμούς, από σόλο πιάνο έως σύνθετα μουσικά σύνολα και έργα για συμφωνική ορχήστρα.
Συχνά γράφει για ασυνήθιστα όργανα: δώδεκα πικολό, δέκα τρομπόνια, δεκατρείς κλαρινέτες.
Από το ντεμπούτο του το 1980, με τίτλο For Amusement Only, μια ηλεκτρονική σύνθεση για μηχανές φλίπερ, ο Wim Mertens κυκλοφόρησε περισσότερα από 65 άλμπουμ. Το έργο του Wim Mertens περιλαμβάνει πολλαπλές συνθέσεις για θεατρικά, ταινίες καθώς και κινηματογραφικά soundtracks.
That Which Is Not
Μια γρήγορη ματιά στις συνθέσεις του Wim Mertens (1980-2018) αποκαλύπτει τη σημασία του Όχι (με την έννοια του Χωρίς και του Δεν) στο έργο του.
Θεματολογικοί άξονες του: Χωρίς σκιά, Η ουσία του όχι, Χωρίς σχέδια, Χωρίς έργο, Χωρίς απόδειξη, Όχι στο σπίτι, Όχι εγώ, οι διαδρομές που Δεν πάρθηκαν.
Ο συνθέτης μεγεθύνει το Οχι και το Δεν με τέτοιο τρόπο, ώστε εύκολα δραπετεύει από το παραδοσιακό κλισέ που συνδέει τις παραπάνω έννοιες με το αρνητικό και το απόν.
Ο Wim Mertens συνδυάζει στο νέο του άλμπουμ That Which Is Not, τη λογική ροή με το παιγνιώδες στοιχείο και τις έννοιες της διασκέδασης με την αρετή/
WIM MERTENS
ΤΡΙΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019
ΑΘΗΝΑ – ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΛΑΣ
Ο Βέλγος συνθέτης Wim Mertens (γεννημένος το 1953) είναι ένας διεθνής καλλιτέχνης ο οποίος έχει δώσει αμέτρητες συναυλίες ως σολίστ, αλλά και με το σχήμα του, σε όλη την Ευρώπη, τη Βόρεια και Κεντρική Αμερική, την Ιαπωνία, την Ταϊλάνδη και τη Ρωσία. Αρχικά σπούδασε στο Ωδείο των Βρυξελλών, ύστερα τελειοποίησε τις σπουδές του στο τμήμα Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λέουβεν και τέλος, σπούδασε Μουσικολογία στο R.U. της Γάνδης.
Ο Mertens είναι επίσης ο συγγραφέας του American Minimal Music (1980), το πρώτο βιβλίο που ασχολείται σε βάθος με τη σχολή της αμερικανικής επαναλαμβανόμενης μουσικής. Τα καθοριστικά άλμπουμ του, Vergessen και Struggle for Pleasure (1982), συμπεριλαμβανομένου του Close Cover, θεωρούνται ακόμη και σήμερα κλασικά έργα του. Το 1998, ο Mertens έγινε Πολιτιστικός Πρεσβευτής της Φλάνδρας.
Από το 1980 και έπειτα, ο Mertens έχει συνθέσει κομμάτια σε πολλές διαφορετικές μορφές: Από σύντομα τραγούδια μέχρι μεγαλοπρεπείς και σύνθετους κύκλους τριών και τεσσάρων μερών, κομμάτια για διαφορετικούς ρυθμούς, από σόλο πιάνο έως σύνθετα μουσικά σύνολα και έργα για συμφωνική ορχήστρα.
Συχνά γράφει για ασυνήθιστα όργανα: δώδεκα πικολό, δέκα τρομπόνια, δεκατρείς κλαρινέτες.
Από το ντεμπούτο του το 1980, με τίτλο For Amusement Only, μια ηλεκτρονική σύνθεση για μηχανές φλίπερ, ο Wim Mertens κυκλοφόρησε περισσότερα από 65 άλμπουμ. Το έργο του Wim Mertens περιλαμβάνει πολλαπλές συνθέσεις για θεατρικά, ταινίες καθώς και κινηματογραφικά soundtracks.
That Which Is Not
Μια γρήγορη ματιά στις συνθέσεις του Wim Mertens (1980-2018) αποκαλύπτει τη σημασία του Όχι (με την έννοια του Χωρίς και του Δεν) στο έργο του.
Θεματολογικοί άξονες του: Χωρίς σκιά, Η ουσία του όχι, Χωρίς σχέδια, Χωρίς έργο, Χωρίς απόδειξη, Όχι στο σπίτι, Όχι εγώ, οι διαδρομές που Δεν πάρθηκαν.
Ο συνθέτης μεγεθύνει το Οχι και το Δεν με τέτοιο τρόπο, ώστε εύκολα δραπετεύει από το παραδοσιακό κλισέ που συνδέει τις παραπάνω έννοιες με το αρνητικό και το απόν.
Ο Wim Mertens συνδυάζει στο νέο του άλμπουμ That Which Is Not, τη λογική ροή με το παιγνιώδες στοιχείο και τις έννοιες της διασκέδασης με την αρετή/
