“Victims”… ένα τολμηρό, πολιτικό θρίλερ, γραμμένο το 1980 από τον Michael Howard και πολυπαιγμένο παγκοσμίως. Ανεβαίνει για 2η χρονιά στο Studio Κυψέλης και αφορά την ιδιόρρυθμη συνάντηση ενός ζωγράφου με ένα γυμνό μοντέλο, μέσα από την οποία προκύπτουν εφιαλτικές αλήθειες για τη ζωή των δύο ηρώων. Αλήθειες που τους επηρεάζουν τόσο…. ώστε την επόμενη μέρα κανείς από τους δύο δεν θα είναι ίδιος. Οι κοινωνικές συμβάσεις που μάς καθορίζουν, οι οικογενειακές επιβολές, τα θέλω και τα πρέπει σε έναν περίεργο χορό με το σήμερα και τις δικές του ανάγκες καθώς και μια ενηλικίωση που εισβάλλει απρόοπτα εν μια νυκτί, αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία του έργου. Θεωρείται ένα από τα αρτιότερα ψυχολογικά θρίλερ. To mikrofwno.gr συνάντησε τον πρωταγωνιστή Μιχάλη Ιατρόπουλο και σας τον παρουσιάζει….
Κύριε Ιατρόπουλε, τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στο «Victims» και δεχτήκατε να παίξετε στην παράσταση αυτή;
Αγγίζει πολλές πτυχές της προσωπικότητάς μου. Έχω καταπιεστεί, όπως και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι, και μέσω του ρόλου μου, μού δίνεται το εφαλτήριο και η ευκαιρία να ξεσπάσω και να έρθει η κάθαρση από αρνητικά και καταπιεστικά συναισθήματα.
Τι πραγματεύεται το έργο;
Πρόκειται για ένα τολμηρό κοινωνικοπολιτικό θρίλερ, γραμμένο το 1980 από τον Michael Howard, και πολυπαιγμένο παγκοσμίως. Αφορά την ιδιόρρυθμη συνάντηση ενός ζωγράφου με ένα γυμνό μοντέλο, μέσα από την οποία προκύπτουν εφιαλτικές αλήθειες για τη ζωή των δύο ηρώων. Αλήθειες που τους επηρεάζουν τόσο, ώστε την επόμενη μέρα κανείς από τους δύο δεν θα είναι ο ίδιος.
Τι σχέση έχετε με τη αλήθεια και πόσο δεκτικός είστε στις αλλαγές που προκύπτουν στη ζωή σας;
Η σχέση μου με την αλήθεια δυστυχώς είναι πολύ στενή, μιας και η αλήθεια είναι σαν τον υδράργυρο, ο οποίος όσο ανεβαίνει, κινδυνεύει να σπάσει. Αναγκαστικά είμαι δεκτικός στις αλλαγές που προκύπτουν στη ζωή μου, λόγω της ευθύτητας και της εντιμότητάς μου, την οποία πολλοί δεν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν.
Ήταν εύκολη η συνεργασία με την συμπρωταγωνίστριά σας Σόνια Κωτίδου ;
Ευχαριστώ τον Θεό που έστειλε αυτήν τη συγκλονιστική ηθοποιό και άνθρωπο για να αποδώσουμε αυτό το ιδιαιτέρως δύσκολο έργο . Όσον αφορά τη συνεργασία μου μαζί της, είμαι κυριολεκτικά μαγεμένος. Σε αυτό συνέβαλε και ο σκηνοθέτης μας Γιώργος Λιβανός, ο οποίος ευθύνεται γι’ αυτό το επίτευγμα.
Πόσο σημαντικό ρόλο έχει η χημεία των ηθοποιών, για την επιτυχία μιας παράστασης;
Τον σπουδαιότερο και μεγαλύτερο!!
Πότε μπαίνει η υποκριτική στη ζωή σας;
Η υποκριτική μπήκε στη ζωή μου πριν από 26 χρόνια, όταν με ανακάλυψαν ο Κώστας Καζάκος και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Ακολούθησε ο Νίκος Κούνδουρος, δίνοντάς μου την ευκαιρία να ερμηνεύσω τον ρόλο του Κρέοντα στον κινηματογράφο και ο Ανδρέας Βουτσινάς που με ξεχώρισε αμέσως. Έτσι, όλα πήραν τον δρόμο τους.
Έχετε ένα γεμάτο βιογραφικό, έχετε ζηλέψει κάποιο ρόλο;
Έχω εμφανιστεί σε 13 θεατρικά έργα, σε πάνω από 30 τηλεοπτικές σειρές που είχαν τεράστια επιτυχία, και σε 44 κινηματογραφικές ταινίες. Συνεπώς δεν έχω να ζηλέψω τίποτα. Νιώθω καλλιτεχνικά πλήρης.
…κάποιο απωθημένο σε ρόλο;
Δεν έχω απωθημένα ούτε στη ζωή μου, ούτε στο θέαμα και ούτε πρόκειται να αποκτήσω ποτέ.
Τι σας ενθουσιάζει στο θέατρο; Τι είναι αυτό που σας απογοητεύει;
Με ενθουσιάζει η άμεση επαφή με το κοινό. Είναι μια σχέση αλληλεξάρτησης. Όταν τελειώνει η παράσταση, κανείς δεν ξέρει πόσο έχω συμβάλει εγώ σε αυτήν και πόσο το κοινό. Με απογοητεύει ότι το μόνο κέρδος , εκτός από την ψυχική ηρεμία και ισορροπία που μου προσφέρει, είναι ότι είναι θνησιγενές και το μόνο που μένει είναι το χειροκρότημα που δυστυχώς δεν σε βιοπορίζει.
Θέατρο, σινεμά ή τηλεόραση ; Τι σας ταιριάζει περισσότερο και τι απολαμβάνετε περισσότερο ;
Αγαπώ όλα τα μέσα. Το καθένα προσφέρει διαφορετικά πράγματα. Η τηλεόραση προσφέρει αναγνωρισιμότητα, ο κινηματογράφος αιωνιότητα και το θέατρο το μαγικό και καταπληκτικό συναίσθημα της άμεσης επαφής με το κοινό.
Εκτός από το «Victims» θα σας δούμε κάπου αλλού;
Εμφανίζομαι στον κινηματογράφο στην ταινία Digger του Τζώρτζη Γρηγοράκη και στην τηλεόραση θα εμφανίζομαι από τη νέα τηλεοπτική σαιζόν σε δύο σειρές που έχω ήδη συμφωνήσει. Όσον αφορά το Victims, θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της φετινής θεατρικής σαιζόν.
INFO: Το έργο «Victims» (Θύματα) του Michael Howard, σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού, με τον Μιχάλη Ιατρόπουλο και τη Σόνια Κωτίδου, που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς την περασμένη θεατρική χρονιά, επιστρέφει από την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019 και κάθε Τετάρτη στις 21.30, στο Studio Κυψέλης.
“Victims”… ένα τολμηρό, πολιτικό θρίλερ, γραμμένο το 1980 από τον Michael Howard και πολυπαιγμένο παγκοσμίως. Ανεβαίνει για 2η χρονιά στο Studio Κυψέλης και αφορά την ιδιόρρυθμη συνάντηση ενός ζωγράφου με ένα γυμνό μοντέλο, μέσα από την οποία προκύπτουν εφιαλτικές αλήθειες για τη ζωή των δύο ηρώων. Αλήθειες που τους επηρεάζουν τόσο…. ώστε την επόμενη μέρα κανείς από τους δύο δεν θα είναι ίδιος. Οι κοινωνικές συμβάσεις που μάς καθορίζουν, οι οικογενειακές επιβολές, τα θέλω και τα πρέπει σε έναν περίεργο χορό με το σήμερα και τις δικές του ανάγκες καθώς και μια ενηλικίωση που εισβάλλει απρόοπτα εν μια νυκτί, αποτελούν κυρίαρχα στοιχεία του έργου. Θεωρείται ένα από τα αρτιότερα ψυχολογικά θρίλερ. To mikrofwno.gr συνάντησε τον πρωταγωνιστή Μιχάλη Ιατρόπουλο και σας τον παρουσιάζει….
Κύριε Ιατρόπουλε, τι ήταν αυτό που σας γοήτευσε στο «Victims» και δεχτήκατε να παίξετε στην παράσταση αυτή;
Αγγίζει πολλές πτυχές της προσωπικότητάς μου. Έχω καταπιεστεί, όπως και εκατομμύρια άλλοι άνθρωποι, και μέσω του ρόλου μου, μού δίνεται το εφαλτήριο και η ευκαιρία να ξεσπάσω και να έρθει η κάθαρση από αρνητικά και καταπιεστικά συναισθήματα.
Τι πραγματεύεται το έργο;
Πρόκειται για ένα τολμηρό κοινωνικοπολιτικό θρίλερ, γραμμένο το 1980 από τον Michael Howard, και πολυπαιγμένο παγκοσμίως. Αφορά την ιδιόρρυθμη συνάντηση ενός ζωγράφου με ένα γυμνό μοντέλο, μέσα από την οποία προκύπτουν εφιαλτικές αλήθειες για τη ζωή των δύο ηρώων. Αλήθειες που τους επηρεάζουν τόσο, ώστε την επόμενη μέρα κανείς από τους δύο δεν θα είναι ο ίδιος.
Τι σχέση έχετε με τη αλήθεια και πόσο δεκτικός είστε στις αλλαγές που προκύπτουν στη ζωή σας;
Η σχέση μου με την αλήθεια δυστυχώς είναι πολύ στενή, μιας και η αλήθεια είναι σαν τον υδράργυρο, ο οποίος όσο ανεβαίνει, κινδυνεύει να σπάσει. Αναγκαστικά είμαι δεκτικός στις αλλαγές που προκύπτουν στη ζωή μου, λόγω της ευθύτητας και της εντιμότητάς μου, την οποία πολλοί δεν είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν.
Ήταν εύκολη η συνεργασία με την συμπρωταγωνίστριά σας Σόνια Κωτίδου ;
Ευχαριστώ τον Θεό που έστειλε αυτήν τη συγκλονιστική ηθοποιό και άνθρωπο για να αποδώσουμε αυτό το ιδιαιτέρως δύσκολο έργο . Όσον αφορά τη συνεργασία μου μαζί της, είμαι κυριολεκτικά μαγεμένος. Σε αυτό συνέβαλε και ο σκηνοθέτης μας Γιώργος Λιβανός, ο οποίος ευθύνεται γι’ αυτό το επίτευγμα.
Πόσο σημαντικό ρόλο έχει η χημεία των ηθοποιών, για την επιτυχία μιας παράστασης;
Τον σπουδαιότερο και μεγαλύτερο!!
Πότε μπαίνει η υποκριτική στη ζωή σας;
Η υποκριτική μπήκε στη ζωή μου πριν από 26 χρόνια, όταν με ανακάλυψαν ο Κώστας Καζάκος και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Ακολούθησε ο Νίκος Κούνδουρος, δίνοντάς μου την ευκαιρία να ερμηνεύσω τον ρόλο του Κρέοντα στον κινηματογράφο και ο Ανδρέας Βουτσινάς που με ξεχώρισε αμέσως. Έτσι, όλα πήραν τον δρόμο τους.
Έχετε ένα γεμάτο βιογραφικό, έχετε ζηλέψει κάποιο ρόλο;
Έχω εμφανιστεί σε 13 θεατρικά έργα, σε πάνω από 30 τηλεοπτικές σειρές που είχαν τεράστια επιτυχία, και σε 44 κινηματογραφικές ταινίες. Συνεπώς δεν έχω να ζηλέψω τίποτα. Νιώθω καλλιτεχνικά πλήρης.
…κάποιο απωθημένο σε ρόλο;
Δεν έχω απωθημένα ούτε στη ζωή μου, ούτε στο θέαμα και ούτε πρόκειται να αποκτήσω ποτέ.
Τι σας ενθουσιάζει στο θέατρο; Τι είναι αυτό που σας απογοητεύει;
Με ενθουσιάζει η άμεση επαφή με το κοινό. Είναι μια σχέση αλληλεξάρτησης. Όταν τελειώνει η παράσταση, κανείς δεν ξέρει πόσο έχω συμβάλει εγώ σε αυτήν και πόσο το κοινό. Με απογοητεύει ότι το μόνο κέρδος , εκτός από την ψυχική ηρεμία και ισορροπία που μου προσφέρει, είναι ότι είναι θνησιγενές και το μόνο που μένει είναι το χειροκρότημα που δυστυχώς δεν σε βιοπορίζει.
Θέατρο, σινεμά ή τηλεόραση ; Τι σας ταιριάζει περισσότερο και τι απολαμβάνετε περισσότερο ;
Αγαπώ όλα τα μέσα. Το καθένα προσφέρει διαφορετικά πράγματα. Η τηλεόραση προσφέρει αναγνωρισιμότητα, ο κινηματογράφος αιωνιότητα και το θέατρο το μαγικό και καταπληκτικό συναίσθημα της άμεσης επαφής με το κοινό.
Εκτός από το «Victims» θα σας δούμε κάπου αλλού;
Εμφανίζομαι στον κινηματογράφο στην ταινία Digger του Τζώρτζη Γρηγοράκη και στην τηλεόραση θα εμφανίζομαι από τη νέα τηλεοπτική σαιζόν σε δύο σειρές που έχω ήδη συμφωνήσει. Όσον αφορά το Victims, θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της φετινής θεατρικής σαιζόν.
