Το Θέατρο του Νέου Κόσμου, ένας από τους πιο δραστήριους θεατρικούς οργανισμούς της πόλης, ακολουθώντας την τάση των ημερών, παρουσιάζει στο YouTube παραστάσεις από το αρχείο του.
Έχοντας φιλοξενήσει κατά καιρούς στις σκηνές του κορυφαίους σκηνοθέτες, αγαπημένους ηθοποιούς, και στηρίζοντας πάντα τα νέα ταλέντα και τις θεατρικές ομάδες, το Θέατρο του Νέου Κόσμου διαθέτει ένα αρχείο σημαντικών παραστάσεων κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου και μια ιστορία που εκτείνεται σε πάνω από 2 δεκαετίες στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης. Οι τρεις σκηνές του πολυχώρου λειτουργούν παράλληλα καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, ενώ τα τελευταία χρόνια, εντάσσει στο ρεπερτόριό του και παραστάσεις που δίνονται σε άλλα θέατρα από διαφορετικές παραγωγούς εταιρείες.
Η ιστορία ξεκινά το 1995, όταν με πρωτοβουλία του σκηνοθέτη και ηθοποιού Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου ιδρύεται η «Νέα Σκηνή Τέχνης» (αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία) και ανεβάζει την πρώτη της παράσταση, τη «Φιλονικία» του Μαριβώ, στον «ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ υπό σκιάν». Δύο χρόνια αργότερα, η νεοσύστατη εταιρεία αποκτά τη δική της μόνιμη στέγη: Μια ερειπωμένη αποθήκη, η πρώτη ζυθαποθήκη του ΦΙΞ, κηρύσσεται διατηρητέα ως αξιόλογο βιομηχανικό κτίσμα των αρχών του 20ού αιώνα και στη συνέχεια μετατρέπεται με όλες τις αναγκαίες προσθήκες σε ένα λειτουργικό θέατρο, με τρεις αίθουσες, το Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Πριν ακόμα ξεκινήσουν οι οικοδομικές εργασίες στο θέατρο, το καλοκαίρι του 1997 ανέβηκε στην αυλή ο «Κοινός Λόγος» της Έλλης Παπαδημητρίου, με φυσικό σκηνικό της παράστασης ένα ερειπωμένο σπιτάκι που έστεκε ακόμα, με τις επεμβάσεις του Αντώνη Δαγκλίδη (μπορείτε να δείτε την παράσταση παρακάτω). Και το φθινόπωρο ανέβηκε στην παλιά αποθήκη η «Βρομιά» του Ρόμπερτ Σνάιντερ, ενώ το σπιτάκι της αυλής μετατράπηκε για λίγους μήνες σε πρόχειρο φουαγιέ, όπου λειτουργούσε παράλληλα η έκθεση φωτογραφίας του Ηλία Μπουργιώτη με θέμα «Κούρδοι πρόσφυγες στην Ελλάδα», και πάλι με τις επεμβάσεις του Αντώνη.
Οι εργασίες για τη μετατροπή της παλιάς ζυθαποθήκης σε θέατρο ξεκίνησαν το Μάιο του 1998 και ολοκληρώθηκαν τον Φεβρουάριο του 1999. Οι πρώτες παραστάσεις που ανέβηκαν στο νέο κτίριο ήταν «Ο Περλιμπλίν και η Μπελίσα» στην Κεντρική Σκηνή (Μάρτιος 1999) και οι «Δύο Θεοί» (Απρίλιος 1999) στον Κάτω Χώρο.
Αυτήν τη στιγμή, στο κανάλι του θεάτρου στο YouTube υπάρχουν διαθέσιμες δωρεάν 7 παραστάσεις, ενώ τις προσεχείς μέρες θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα:
Με δύναμη από την Κηφισιά
Των Δημήτρη Κεχαΐδη, Ελένης Χαβιαρά
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Ο βυσσινόκηπος
Του Αντόν Τσέχοφ
Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Τα κοκκινομπλέ πατίνια
Του Σταύρου Τσιώλη
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Δύο Θεοί
Του Λένου Χρηστίδη
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Τέσσερις αχτίδες συν μία ή Το μεγάλο μπλουμ του Μπρίλη
Των Ρεγγίνας Καπετανάκη και Βασίλη Ρίσβα
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Κοινός λόγος
Της Έλλης Παπαδημητρίου
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Επιθεωρητής
Βασισμένο στο έργο του Νικολάι Γκόγκολ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου
Το Θέατρο του Νέου Κόσμου, ένας από τους πιο δραστήριους θεατρικούς οργανισμούς της πόλης, ακολουθώντας την τάση των ημερών, παρουσιάζει στο YouTube παραστάσεις από το αρχείο του.
Έχοντας φιλοξενήσει κατά καιρούς στις σκηνές του κορυφαίους σκηνοθέτες, αγαπημένους ηθοποιούς, και στηρίζοντας πάντα τα νέα ταλέντα και τις θεατρικές ομάδες, το Θέατρο του Νέου Κόσμου διαθέτει ένα αρχείο σημαντικών παραστάσεων κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου και μια ιστορία που εκτείνεται σε πάνω από 2 δεκαετίες στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης. Οι τρεις σκηνές του πολυχώρου λειτουργούν παράλληλα καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, ενώ τα τελευταία χρόνια, εντάσσει στο ρεπερτόριό του και παραστάσεις που δίνονται σε άλλα θέατρα από διαφορετικές παραγωγούς εταιρείες.
Η ιστορία ξεκινά το 1995, όταν με πρωτοβουλία του σκηνοθέτη και ηθοποιού Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου ιδρύεται η «Νέα Σκηνή Τέχνης» (αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία) και ανεβάζει την πρώτη της παράσταση, τη «Φιλονικία» του Μαριβώ, στον «ΤΕΧΝΟΧΩΡΟ υπό σκιάν». Δύο χρόνια αργότερα, η νεοσύστατη εταιρεία αποκτά τη δική της μόνιμη στέγη: Μια ερειπωμένη αποθήκη, η πρώτη ζυθαποθήκη του ΦΙΞ, κηρύσσεται διατηρητέα ως αξιόλογο βιομηχανικό κτίσμα των αρχών του 20ού αιώνα και στη συνέχεια μετατρέπεται με όλες τις αναγκαίες προσθήκες σε ένα λειτουργικό θέατρο, με τρεις αίθουσες, το Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Πριν ακόμα ξεκινήσουν οι οικοδομικές εργασίες στο θέατρο, το καλοκαίρι του 1997 ανέβηκε στην αυλή ο «Κοινός Λόγος» της Έλλης Παπαδημητρίου, με φυσικό σκηνικό της παράστασης ένα ερειπωμένο σπιτάκι που έστεκε ακόμα, με τις επεμβάσεις του Αντώνη Δαγκλίδη (μπορείτε να δείτε την παράσταση παρακάτω). Και το φθινόπωρο ανέβηκε στην παλιά αποθήκη η «Βρομιά» του Ρόμπερτ Σνάιντερ, ενώ το σπιτάκι της αυλής μετατράπηκε για λίγους μήνες σε πρόχειρο φουαγιέ, όπου λειτουργούσε παράλληλα η έκθεση φωτογραφίας του Ηλία Μπουργιώτη με θέμα «Κούρδοι πρόσφυγες στην Ελλάδα», και πάλι με τις επεμβάσεις του Αντώνη.
Οι εργασίες για τη μετατροπή της παλιάς ζυθαποθήκης σε θέατρο ξεκίνησαν το Μάιο του 1998 και ολοκληρώθηκαν τον Φεβρουάριο του 1999. Οι πρώτες παραστάσεις που ανέβηκαν στο νέο κτίριο ήταν «Ο Περλιμπλίν και η Μπελίσα» στην Κεντρική Σκηνή (Μάρτιος 1999) και οι «Δύο Θεοί» (Απρίλιος 1999) στον Κάτω Χώρο.
Αυτήν τη στιγμή, στο κανάλι του θεάτρου στο YouTube υπάρχουν διαθέσιμες δωρεάν 7 παραστάσεις, ενώ τις προσεχείς μέρες θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα:
Με δύναμη από την Κηφισιά
Των Δημήτρη Κεχαΐδη, Ελένης Χαβιαρά
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Ο βυσσινόκηπος
Του Αντόν Τσέχοφ
Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης
Τα κοκκινομπλέ πατίνια
Του Σταύρου Τσιώλη
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Δύο Θεοί
Του Λένου Χρηστίδη
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Τέσσερις αχτίδες συν μία ή Το μεγάλο μπλουμ του Μπρίλη
Των Ρεγγίνας Καπετανάκη και Βασίλη Ρίσβα
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Κοινός λόγος
Της Έλλης Παπαδημητρίου
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Επιθεωρητής
Βασισμένο στο έργο του Νικολάι Γκόγκολ
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαγεωργίου