«Μόνιτορ»
Κάθε Πέμπτη του Αυγούστου στην ΕΡΤ2, κινηματογραφικές προβολές
σε επιμέλεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου συνεργάζεται με την ΕΡΤ και παρουσιάζει ένα κινηματογραφικό πρόγραμμα τεσσάρων (4) εβδομαδιαίων προβολών στη Δημόσια Τηλεόραση, επεκτείνοντας τις δράσεις του «Off Season / Εκτός εποχής», της φετινής θεματικής σε ένα νέο μέσο προβολής. Επεκτείνοντας το σκεπτικό του για την ανάπτυξη μιας νέας σινεφιλίας στη νέα, ψηφιακή εποχή, το Φεστιβάλ επιχειρεί να παρουσιάσει σε ένα ευρύ κοινό δυσεύρετες ταινίες που συνήθως ακολουθούν άλλα δίκτυα διανομής όπως προβολές σε ταινιοθήκες, φεστιβάλ, αλλά και εκθεσιακούς χώρους, μουσεία και γκαλερί.
Τέσσερις (4) προβολές, ισάριθμες με τις ημέρες διεξαγωγής του φετινού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου (3 με 6 Σεπτεμβρίου 2020), οκτώ ταινίες που θα κάνουν την τηλεοπτική τους πρεμιέρα αυτόν τον Αύγουστο. Συντονιστείτε κάθε Πέμπτη του Αυγούστου (6, 13, 20, 27), στις 23:30 στην ΕΡΤ2.
Για το «Μόνιτορ» #1, το SIFF συστήνεται στο κοινό που δεν είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί κάποια από τις προηγούμενες διοργανώσεις, ανατρέχοντας στο πρόγραμμα των περασμένων ετών. Η σειρά των προβολών στην ΕΡΤ2 ανοίγει με το «Μόνο άνδρες», μια ταινία της Εύας Στεφανή, μιας σκηνοθέτιδας που έχει συμμετάσχει στο φεστιβάλ ως Artist in Focus το 2019 και έχει παρουσιάσει επανειλημμένα στο SIFF το υλικό της, και με το «Απάτη», μια ταινία που έχει προβληθεί σε προηγούμενη διοργάνωση, το 2016. Το πρόγραμμα του «Mόνιτορ» #1 συνομιλεί απρόσμενα και με την παρούσα συνθήκη, καθώς διαπραγματεύεται, συχνά με παιγνιώδη τρόπο, την εμπειρία της απόλυτης απομόνωσης και της ολοκληρωτικής διασύνδεσης, αλλά και των βαθύτερων στοιχείων που ενώνουν την ανθρωπότητα σε περιόδους κρίσης. Ενώ στο πρόγραμμα των «Μόνιτορ» #2, #3 και #4 θα προβληθούν ταινίες που δεν έχουν προβληθεί ξανά σε κάποια διοργάνωση του SIFF και, για κάποιες από αυτές, η συγκεκριμένη προβολή στην ΕΡΤ2 θα αποτελεί την ελληνική τους πρεμιέρα. Ταινίες που διαπραγματεύονται τη φετινή θεματική «Off Season / Εκτός εποχής» και λειτουργούν ως προπομπός του Φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί αρχές Σεπτεμβρίου στη Σύρο (3-6/09). Οι επιλεγμένες ταινίες θα μεταφέρουν την εμπειρία της μετακίνησης, της περιπλάνησης και της υπέρβασης, τον τρόπο με τον οποίο τα υλικά αντικείμενα και η ανθρώπινη εργασία μεταφέρουν το πνεύμα ενός «άλλου» (ή ξένου) τόπου, όπως και την αίσθηση διαστολής του χρόνου και των «διακοπών» από την καθημερινότητα.
Διαβάστε αναλυτικά ποιες ταινίες θα αποτελέσουν το πρόγραμμα «Μόνιτορ», με τη σειρά και την ημερομηνία που θα προβληθούν:
Μόνιτορ #1 | Πέμπτη 6 Αυγούστου
«Μόνο άνδρες»
2019, Ελλάδα, 70′
Σκηνοθεσία: Εύα Στεφανή
Το έργο της Εύας Στεφανή, το οποίο παρουσιάστηκε στο πλαίσιο της ελληνικής συμμετοχής στην 58η Μπιενάλε Τέχνης της Βενετίας, ανασύρει ιστορίες ανθρώπων, φαινομενικά περιθωριακές ή ασήμαντες, οι οποίες εκτυλίσσονται παράλληλα, σαν μικρά διηγήματα, μεταξύ του ρεαλισμού και του παράδοξου. Μικρές τελετουργίες του ιδιωτικού βίου. «Ένας άπειρος αριθμός απειροελάχιστων πράξεων», όπως περιγράφει την ιστορία ο Λέων Τολστόι. Παραθέτει κινηματογραφικές ιστορίες παρατήρησης τραβηγμένες από την ίδια, αλλά και ανατρεπτικές εκδοχές επεξεργασμένου αρχειακού υλικού. Σαν μυθοπλαστικές σελίδες ημερολογίου συμπυκνώνουν, χωρίς να το επιδιώκουν, την ανθρώπινη συνθήκη στην ουσία της, γράφοντας μια ανεπίσημη ιστορία που φωτίζει την Ιστορία, ακόμη κι αν δεν αποτελεί μέρος της.
«Fraud» (Απάτη)
2016, ΗΠΑ, 52′
Σκηνοθεσία: Dean Fleischer – Camp (Ντιν Φλάισερ Καμπ)
Κατά τη διάρκεια των ετών 2008-15, ένας άνδρας κινηματογραφεί εμμονικά κάποια πλάνα από τη ζωή του και τα ανεβάζει στο YouTube. Αυτές οι εκατοντάδες ώρες ακατέργαστου υλικού αποκαλύπτουν μια πολύ προσωπική, μύχια ματιά στο εσωτερικό μιας αμερικανικής οικογένειας και στην πάλη της για επιβίωση. Η «Απάτη» είναι μια ταινία που δημιουργήθηκε από τη συρραφή των κομματιών ενός αστείρευτου θησαυρού οικογενειακών βίντεο σε μια ενιαία αφήγηση.
Μόνιτορ #2 | Πέμπτη 13 Αυγούστου
«Gambling, Gods and LSD» (Τζόγος, θεοί και LSD)
2002, Καναδάς / Ελβετία, 180′
Σκηνοθεσία: Peter Mettler (Πίτερ Μέτλερ)
Ένας σκηνοθέτης που βρίσκεται σε αναζήτηση της υπερβατικότητας, μας οδηγεί σε ένα τρίωρο ταξίδι σε διαφορετικές χώρες και κουλτούρες, το οποίο μας συστήνει μια πλειάδα ανθρώπων καθώς εκτείνεται πέρα από τον χρόνο. Ξεκινώντας με μια σκηνή από τα παιδικά του χρόνια στο Τορόντο, ο Πίτερ Μέτλερ αναχωρεί για ένα οδοιπορικό που περιλαμβάνει ένα κήρυγμα του Ευαγγελίου στη λωρίδα απογείωσης ενός αεροδρομίου, μια κατεδάφιση στο Λας Βέγκας, μια ιχνηλάτηση στην έρημο της Νεβάδα, πειράματα χημείας και τη ζωή στους δρόμους της Ελβετίας, όπως και τη συνύπαρξη τεχνολογίας και θέωσης στη σύγχρονη Ινδία. Σε κάθε σημείο της διαδρομής, ο σκηνοθέτης συναντά τα ίδια θέματα: την αναζήτηση των συγκινήσεων, την τύχη, το πεπρωμένο, τις πεποιθήσεις, τη διεύρυνση των ορίων της αντίληψης και την αγωνία για ασφάλεια σε έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητα. Τα γεγονότα διαπλέκονται με τη φαντασία, καθώς η αναζήτηση νοήματος και η έκσταση γίνονται ένα.
Μόνιτορ #3 | Πέμπτη 20 Αυγούστου
«Hotel Diaries» (Ημερολόγια ξενοδοχείου) / επεισόδιο: B & B
2005, Ηνωμένο Βασίλειο, 6′
Σκηνοθεσία: John Smith (Τζον Σμιθ)
Γυρισμένο σε διάρκεια έξι ετών σε ξενοδοχεία σε έξι διαφορετικές χώρες, το πρότζεκτ «Hotel Diaries» χαρτογραφεί τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία που εξαπέλυσαν ο Τζορτζ Μπους Jr. και ο Τόνι Μπλερ, μέσα από μια σειρά βιντεοσκοπήσεων που συνδέουν την προσωπική εμπειρία με τις συγκρούσεις στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και την Παλαιστίνη. Όπως και στα πέντε υπόλοιπα κεφάλαια που απαρτίζουν το πρότζεκτ, έτσι και στο B & B τον πρώτο ρόλο παίζουν η τύχη και οι συμπτώσεις, ενώ το δωμάτιο του ξενοδοχείου χρησιμοποιείται ως τυχαίο, «ευρεθέν» κινηματογραφικό σκηνικό, και η αρχιτεκτονική, η επίπλωση και η διακόσμηση παρέχουν στον σκηνοθέτη τα βασικά εργαλεία για την εξιστόρηση.
«Gallivant» (Σουλάτσο)
1996, Ηνωμένο Βασίλειο, 100′
Σκηνοθεσία: Andrew Kötting (Άντριου Κέτινγκ)
Ένα μοναδικό ταξίδι 9.500 χιλιομέτρων κατά μήκος της ακτογραμμής της Γηραιάς Αλβιώνας αποτυπώνει με απρόσμενο μια μαγική χώρα γεμάτη παράξενες παραδόσεις, αλλά και την τρυφερή διερεύνηση μιας οικογενειακής γενεαλογίας. Άλλοτε ως ευφάνταστο ταξιδιωτικό ημερολόγιο, άλλοτε ως πειραματική home movie κι άλλοτε ως επεισοδιακή ταινία δρόμου (και μέσα από τη χρήση φιλμ 16 και 8 χιλιοστών, timelapse φωτογραφίας και ασύγχρονου ήχου), το ντοκιμαντέρ αυτό μας παρασέρνει στην καρδιά μιας κοινωνίας που τείνει να εκλείψει. Παράλληλα, όμως, μας συστήνει και τις συνοδοιπόρους του σκηνοθέτη σε αυτό το ταξίδι: την 85χρονη μητέρα του σκηνοθέτη και την επτάχρονη κόρη του, που πάσχει από το σύνδρομο Τζουρμπέτ. Καθώς παρακολουθούμε την εξέλιξη της τρυφερής τους σχέσης, εγκαταλείπουμε οριστικά τη ματιά του τουρίστα και συντονιζόμαστε με το τοπίο μέσα από τη δύναμη του υποκειμενικού βλέμματος. Ένα εκλεκτό δείγμα σινεμά της ψυχογεωγραφίας.
Μόνιτορ #4 | Πέμπτη 27 Αυγούστου
«Mountain Trip» (Ταξίδι στο βουνό)
1999, Αυστρία, 4′
Σκηνοθεσία: Siegfried A. Fruhauf (Ζίγκφριντ Φρούχαουφ)
Ένα κινηματογραφικό μυριόραμα, το οποίο αποτελείται από εκατοντάδες καρτ-ποστάλ από την Αυστρία, οι οποίες αποτυπώνουν όπως κανένα άλλο μέσο τις παγίδες των τουριστικών στερεοτύπων. Ένα ιδιαίτερο πείραμα όπου εικόνες από κορυφογραμμές αντιστρέφονται και συγκλίνουν, θυμίζοντας άλλοτε καλειδοσκόπιο κι άλλοτε το κινεζικό παιχνίδι με το «εξαίσιο πτώμα», αλλά χτίζοντας σε κάθε περίπτωση ένα τοπίο που απλώνεται στο άπειρο.
«Fake Fruit Factory» (Εργοστάσιο ψεύτικων φρούτων)
1986, ΗΠΑ, 22′
Σκηνοθεσία: Chick Strand (Τσικ Στραντ)
Αν και ο τίτλος προϊδεάζει για ένα βιομηχανικό φιλμ που ανιχνεύει τη διαδρομή ενός προϊόντος από τη γραμμή παραγωγής στην αγορά, αυτό το ντοκιμαντέρ ενδιαφέρεται λιγότερο για τα λογής αγαθά και περισσότερο για τους ανθρώπους που τα παράγουν – εν προκειμένω, για κάποιες νεαρές Μεξικανές γυναίκες που φτιάχνουν φρούτα και λαχανικά από παπιέ μασέ, σε μια μικρή χειροτεχνική μονάδα. Η αφήγηση αυτής της ιστορίας γίνεται σχεδόν αποκλειστικά μέσα από κοντινά πλάνα. Οι γυναίκες κάνουν διάφορα πράγματα: ετοιμάζουν τον γύψο, σχίζουν χαρτιά, απλώνουν την μπογιά, κρεμούν στολίδια για να στεγνώσουν, ετοιμάζουν φαγητό, φροντιζουν τα παιδιά, κρατούν τους λογαριασμούς. Καθώς δουλεύουν, κουτσομπολεύουν και παραπονιούνται για τους άντρες. Η κάμερα ακολουθεί τα πρόσωπα και τα χέρια τους, όπως και τα πράγματα που παράγουν. Το αφεντικό και ο ξάδελφός του – γκρίνγκο και οι δυο τους -, διακρίνονται φευγαλέα να παρατηρούν τις γυναίκες αμέτοχοι.
«The Grand Bizarre» (Το μεγάλο αλλόκοτο)
2019, ΗΠΑ, 60′
Σκηνοθεσία: Jodie Mack (Τζόντι Μακ)
Μια καρτ ποστάλ από μια κοινωνία που καταρρέει. Ζωντανεύοντας ευτελή, καθημερινά αντικείμενα σε μια απόπειρα ερμηνείας του τόπου μέσα από τον υλικό κόσμο, η ταινία αποδίδει την εμπειρία των μοτίβων, της εργασίας και της αποξένωσης. Μια έκρηξη μοτίβων που εξελίσσεται υπό τους ήχους ποπ μουσικής ζευγαρώνει τις αφαιρετικές φιγούρες με το φυσικό τοπίο, για να μας βοηθήσει να διασχίσουμε νέες τοπολογίες που προκύπτουν από κωδικοποίηση. Ακολουθώντας στοιχεία, συστήματα και samples σε ένα κολάζ φτιαγμένο από υφάσματα, τουριστικές εικόνες, γλώσσα και μουσική, η καλλιτέχνις εξερευνά τη δύναμη των επαναλαμβανόμενων μοτίβων, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι μεταμορφώσεις τους μέσα στην παγκόσμια οικονομία.
Το 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου πραγματοποιείται υπό την αιγίδα και με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Το SIFF υλοποιείται με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Μπορείτε να ενημερώνεστε αναλυτικά για όλες τις λεπτομέρειες και τις επόμενες ανακοινώσεις του προγράμματος του #siff2020 μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του syrosfilmfestival.org, καθώς και στα επίσημα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Φεστιβάλ:
Facebook: facebook.com/syrosfilmfest
Instagram: instagram.com/syrosinternationalfilmfestival
