Ο Δημήτρης Καταλειφός διαβάζει τον «Ουίλιαμ Ουίλσον» του Έντγκαρ Άλαν Πόε στις «Αναγνώσεις» του ΚΠΙΣΝ

Εμπνευσμένο από λαϊκές ιστορίες για σωσίες το συγκλονιστικό διήγημα για τον βίο ενός αριστοκράτη σε σκηνοθετική επιμέλεια της Ιώς Βουλγαράκη.

Ο δεύτερος κύκλος των «Αναγνώσεων», της διαδικτυακής ηχητικής σειράς του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), είναι αφιερωμένος σε εμβληματικά κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, των τελευταίων δύο αιώνων, που αφηγούνται ιστορίες από τις ζωές «καθημερινών ηρώων», από εποχές που έχουν παρέλθει. Διακεκριμένοι Έλληνες ηθοποιοί επιχειρούν να ταξιδέψουν το διαδικτυακό κοινό του ΚΠΙΣΝ σε σπουδαίες, για τη λογοτεχνική τους αξία και το καλλιτεχνικό τους βάθος, εκδοχές της ανθρώπινης περιπέτειας, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Ιώς Βουλγαράκη.

Την Τετάρτη 13 Ιανουαρίου, στις 19:00, σειρά έχει ο Έντγκαρ Άλαν Πόε και το συγκλονιστικό του διήγημα «Ουίλιαμ Ουίλσον» (1839), σε ανάγνωση του μεγάλου μας ηθοποιού, Δημήτρη Καταλειφού.

«Ουίλιαμ Ουίλσον» – Έντγκαρ Άλαν Πόε

Εμπνευσμένο από λαϊκές ιστορίες για σωσίες αλλά και άρθρα σε έντυπα εκείνης της εποχής, το διήγημα παρουσιάζει το βίο ενός αριστοκράτη, ο οποίος κρύβει την πραγματική του ταυτότητα και παρουσιάζεται στον περίγυρό του με το όνομα Ουίλιαμ Ουίλσον. Η ζωή του, όμως, αλλάζει δραστικά, όταν ξαφνικά γνωρίζει το alter ego του, που έχει το ίδιο ονοματεπώνυμο, τον ακολουθεί παντού και το συμβουλεύει διαρκώς, ψιθυρίζοντάς του νουθεσίες. Η σχέση τους είναι εξαρχής συγκρουσιακή και ο αληθινός Ουίλιαμ θα θελήσει να απαλλαγεί από το σωσία του, καλώντας το σε μονομαχία.

Μέσα από αυτή την αριστοτεχνική μελέτη του ανθρώπινου χαρακτήρα, ο Πόε επιχειρεί – σαν ένας πρώιμος ψυχαναλυτής – να ψηλαφήσει τη σχέση του συνειδητού με το υποσυνείδητο, της όψης με το είδωλο, της φωνής με την ηχώ, του σώματος με το νου, του συναισθήματος με τη λογική, της δυαδικότητας με το διχασμό. Αποφεύγοντας τις περίτεχνες φράσεις και τη χρήση επιθέτων, διαμορφώνει ένα λόγο απέριττο, γεμάτο αγωνιώδεις εικόνες, που παρασύρουν τον αναγνώστη στα παράξενα μονοπάτια της σκέψης του Ουίλσον.

Συγγραφέας, ποιητής και λογοτεχνικός κριτικός, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε (1809 – 1849) είναι μια από τις πλέον εμβληματικές μορφές του αμερικανικού Ρομαντισμού και ένας από τους πιο πρωτοποριακούς διηγηματογράφους του 19ου αιώνα. Θεωρείται θεμελιωτής της αστυνομικής λογοτεχνίας και προάγγελος της πεζογραφίας επιστημονικής φαντασίας. Έγραψε πολυάριθμα διηγήματα μυστηρίου και ιστορίες τρόμου, που άσκησαν τεράστια επιρροή στους Ντόυλ, Μπηρς, Στήβενσον και Τσέστερτον, ενώ τα ποιήματά του, τα οποία μεταφράστηκαν στη Γαλλία από το Μπωντλαίρ, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τους ευρωπαίους συμβολιστές. Υπήρξε επίσης ένας από τους πρώτους επαγγελματίες Αμερικανούς κριτικούς λογοτεχνίας, που διατύπωσε μια συγκροτημένη θεωρία περί λογοτεχνικής αισθητικής στα δοκίμιά του («Φιλοσοφία της σύνθεσης», «Η ποιητική αρχή»), τα οποία αποτέλεσαν κείμενα αναφοράς για τους σύγχρονους αλλά και τους μεταγενέστερους ομότεχνούς του.

Γόνος οικογένειας ηθοποιών, ο Πόε γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, σπούδασε στη Στρατιωτική Ακαδημία Ουέστ Πόιντ, υπηρέτησε στο στρατό, ενώ εργάστηκε, για μεγάλο διάστημα, σε έντυπα του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, στα οποία δημοσίευε, κυρίως για βιοποριστικούς λόγους, διηγήματα και δοκίμια, που τον καταξίωσαν ως έγκυρο κριτικό. Τα πρώτα του ποιήματα εκδόθηκαν στα 1827 και τα πρώτα του διηγήματα πέντε χρόνια αργότερα. Καθιερώθηκε ως λογοτέχνης στα 1845 με τη συλλογή «Το κοράκι και άλλα ποιήματα». Εκτός από πεζά σε γοτθικό ύφος, έγραψε ακόμη σατιρικά και κωμικά κείμενα, χρησιμοποιώντας ως εκφραστικά μέσα την ειρωνεία και την υπερβολή. Μερικά από τα γνωστότερα πεζά του είναι: «Ο χρυσός σκαραβαίος», «Αλλόκοτες ιστορίες», «Οι φόνοι της οδού Μοργκ», «Το βαρέλι του Αμοντιλάδο», «Ο άρχοντας του μακάβριου», «Ο μαύρος γάτος», «Το πηγάδι και το εκκρεμές».

Συντελεστές:

Εμπνευσμένο από λαϊκές ιστορίες για σωσίες το συγκλονιστικό διήγημα για τον βίο ενός αριστοκράτη σε σκηνοθετική επιμέλεια της Ιώς Βουλγαράκη.

Ο δεύτερος κύκλος των «Αναγνώσεων», της διαδικτυακής ηχητικής σειράς του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), είναι αφιερωμένος σε εμβληματικά κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, των τελευταίων δύο αιώνων, που αφηγούνται ιστορίες από τις ζωές «καθημερινών ηρώων», από εποχές που έχουν παρέλθει. Διακεκριμένοι Έλληνες ηθοποιοί επιχειρούν να ταξιδέψουν το διαδικτυακό κοινό του ΚΠΙΣΝ σε σπουδαίες, για τη λογοτεχνική τους αξία και το καλλιτεχνικό τους βάθος, εκδοχές της ανθρώπινης περιπέτειας, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Ιώς Βουλγαράκη.

Την Τετάρτη 13 Ιανουαρίου, στις 19:00, σειρά έχει ο Έντγκαρ Άλαν Πόε και το συγκλονιστικό του διήγημα «Ουίλιαμ Ουίλσον» (1839), σε ανάγνωση του μεγάλου μας ηθοποιού, Δημήτρη Καταλειφού.

«Ουίλιαμ Ουίλσον» – Έντγκαρ Άλαν Πόε

Εμπνευσμένο από λαϊκές ιστορίες για σωσίες αλλά και άρθρα σε έντυπα εκείνης της εποχής, το διήγημα παρουσιάζει το βίο ενός αριστοκράτη, ο οποίος κρύβει την πραγματική του ταυτότητα και παρουσιάζεται στον περίγυρό του με το όνομα Ουίλιαμ Ουίλσον. Η ζωή του, όμως, αλλάζει δραστικά, όταν ξαφνικά γνωρίζει το alter ego του, που έχει το ίδιο ονοματεπώνυμο, τον ακολουθεί παντού και το συμβουλεύει διαρκώς, ψιθυρίζοντάς του νουθεσίες. Η σχέση τους είναι εξαρχής συγκρουσιακή και ο αληθινός Ουίλιαμ θα θελήσει να απαλλαγεί από το σωσία του, καλώντας το σε μονομαχία.

Μέσα από αυτή την αριστοτεχνική μελέτη του ανθρώπινου χαρακτήρα, ο Πόε επιχειρεί – σαν ένας πρώιμος ψυχαναλυτής – να ψηλαφήσει τη σχέση του συνειδητού με το υποσυνείδητο, της όψης με το είδωλο, της φωνής με την ηχώ, του σώματος με το νου, του συναισθήματος με τη λογική, της δυαδικότητας με το διχασμό. Αποφεύγοντας τις περίτεχνες φράσεις και τη χρήση επιθέτων, διαμορφώνει ένα λόγο απέριττο, γεμάτο αγωνιώδεις εικόνες, που παρασύρουν τον αναγνώστη στα παράξενα μονοπάτια της σκέψης του Ουίλσον.

Συγγραφέας, ποιητής και λογοτεχνικός κριτικός, ο Έντγκαρ Άλαν Πόε (1809 – 1849) είναι μια από τις πλέον εμβληματικές μορφές του αμερικανικού Ρομαντισμού και ένας από τους πιο πρωτοποριακούς διηγηματογράφους του 19ου αιώνα. Θεωρείται θεμελιωτής της αστυνομικής λογοτεχνίας και προάγγελος της πεζογραφίας επιστημονικής φαντασίας. Έγραψε πολυάριθμα διηγήματα μυστηρίου και ιστορίες τρόμου, που άσκησαν τεράστια επιρροή στους Ντόυλ, Μπηρς, Στήβενσον και Τσέστερτον, ενώ τα ποιήματά του, τα οποία μεταφράστηκαν στη Γαλλία από το Μπωντλαίρ, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τους ευρωπαίους συμβολιστές. Υπήρξε επίσης ένας από τους πρώτους επαγγελματίες Αμερικανούς κριτικούς λογοτεχνίας, που διατύπωσε μια συγκροτημένη θεωρία περί λογοτεχνικής αισθητικής στα δοκίμιά του («Φιλοσοφία της σύνθεσης», «Η ποιητική αρχή»), τα οποία αποτέλεσαν κείμενα αναφοράς για τους σύγχρονους αλλά και τους μεταγενέστερους ομότεχνούς του.

Γόνος οικογένειας ηθοποιών, ο Πόε γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, σπούδασε στη Στρατιωτική Ακαδημία Ουέστ Πόιντ, υπηρέτησε στο στρατό, ενώ εργάστηκε, για μεγάλο διάστημα, σε έντυπα του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, στα οποία δημοσίευε, κυρίως για βιοποριστικούς λόγους, διηγήματα και δοκίμια, που τον καταξίωσαν ως έγκυρο κριτικό. Τα πρώτα του ποιήματα εκδόθηκαν στα 1827 και τα πρώτα του διηγήματα πέντε χρόνια αργότερα. Καθιερώθηκε ως λογοτέχνης στα 1845 με τη συλλογή «Το κοράκι και άλλα ποιήματα». Εκτός από πεζά σε γοτθικό ύφος, έγραψε ακόμη σατιρικά και κωμικά κείμενα, χρησιμοποιώντας ως εκφραστικά μέσα την ειρωνεία και την υπερβολή. Μερικά από τα γνωστότερα πεζά του είναι: «Ο χρυσός σκαραβαίος», «Αλλόκοτες ιστορίες», «Οι φόνοι της οδού Μοργκ», «Το βαρέλι του Αμοντιλάδο», «Ο άρχοντας του μακάβριου», «Ο μαύρος γάτος», «Το πηγάδι και το εκκρεμές».

Συντελεστές: