Στους Ολυμπιακούς του 2024 στο Παρίσι, θα δούμε για πρώτη φορά b-boys και b-girls να συναγωνίζονται.
Το Breaking ή Break Dancing (όπως λανθασμένα έχει επικρατήσει να λέγεται), προστέθηκε και επίσημα από την Διεθνή Ολυμπιακή επιτροπή στη λίστα των σπορ των Ολυμπιακών Αγώνων, παρέα με το surfing, το skateboarding και το sport-climbing (αναρρίχηση). Η απόφαση, που βγήκε στις 07/12, προήλθε από μια ιδέα που “έπεσε στο τραπέζι” πριν δύο χρόνια, μετά την επιτυχημένη δοκιμή της στους Ολυμπιακούς του Μπουένος Άιρες του 2018. Θα έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε για πρώτη φορά στο Παρίσι, το 2024, σε κεντρικό χώρο εκδηλώσεων μαζί με το μπάσκετ και την αναρρίχηση.
Οι ρίζες του break dancing/breaking
Εμφανίστηκε πρώτη φορά στo Μπρόνξ της Νέας Υόρκη κατά το τέλος της δεκαετίας του ‘60 και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στους Αφροαμερικανούς και τους Λατίνους των Η.Π.Α. Οι break dancers (ή breakers όπως προτιμούν να αποκαλούνται) ξεκίνησαν ως… συμμορίτες, που επιδιδόταν σε χορευτικές μάχες προκειμένου να εγκαθιδρύσουν την κυριαρχία τους στην περιοχή τους. Πρόκειται για ένα ένα είδος χορού εξαιρετικά ρυθμικό και δυναμικό που αποτελεί κράμα κινήσεων χορών διαφόρων λαών, συμπεριλαμβανομένου του χορού του δρόμου της δεκαετίας του 1930, των βραζιλιάνικων και ασιατικών πολεμικών τεχνών, του ρωσικού folk χορού, αλλά και στοιχεία διάσημων χορευτικών κινήσεων, όπως αυτών των James Brown και Michael Jackson. Δεν έχει συγκεκριμένο βηματολόγιο και νόρμες, επομένως στηρίζεται πολύ στον αυτοσχεδιασμό, στην ταχύτητα, στη δημιουργικότητα, στη φαντασία και στο στοιχείο του κινδύνου, καθώς στο breaking εκτελούνται συχνά και δύσκολες κινήσεις όπως back flips, head spins κ.λπ. Με την πάροδο των χρόνων, από φαινόμενο “των δρόμων”, εξελίχθηκε σε φαινόμενο που αγκάλιασε η παγκόσμια κουλτούρα και έγινε αγαπητό και έξω από τις Η.Π.Α., απ’ όπου ξεκίνησε. Το 2004, μάλιστα, breakers κλήθηκαν να χορέψουν στο Βατικανό, ενώπιον του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’, ο οποίος χαρακτηριστικά είχε δηλώσει “Αυτό το ταλέντο είναι δώρο του θεού και όποιος το ανακαλύπτει έχει μία μόνο υποχρέωση: να ξέρει ότι δε πρέπει να το χαραμίσει, αλλά να το αναπτύξει”.
Η μουσική του breaking
O “πατέρας” της μουσικής του breaking ήταν ο Τζαμαϊκανός DJ Kool Herc, ο οποίος θεωρείται και ο θεμελιωτής του αποτυπώματος του hip hop, είδος αρκετά συγγενικό με το break. Ο ίδιος ο όρος “break” δημιουργήθηκε από τον Kool και ήταν στην ουσία η τεχνική που χρησιμοποιούσε για να δημιουργήσει ένα συνεχή χορευτικό ρυθμό, αναμιγνύοντας συγκεκριμένους ήχους από δύο κομμάτια.
Το breaking στην Ελλάδα
Το breaking στην Ελλάδα, διανύει μια περίοδο άνθισης τα τελευταία χρόνια, η οποία (ελπίζουμε) να εκτοξευθεί μετά και την προσθήκη του στα ολυμπιακά αθλήματα. Ωστόσο, παρ’ όλο που υπάρχουν πολλές αξιόλογες ομάδες και μεμονωμένοι breakers, σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη του εξωτερικού, ως συνήθως υστερούμε στο θέμα των οικονομικών πόρων. Τα περισσότερα κράτη της υπόλοιπης Ευρώπης στηρίζουν περισσότερο τους χορευτές τους με ευκαιρίες για σεμινάρια, διαγωνισμούς, φεστιβάλ, battles και γενικότερα αναγνωρισιμότητα και ουσιαστική προσωπική εξέλιξη. Το επίπεδο γνώσεων γενικά είναι χαμηλό και αυτό συμβαίνει φυσικά λόγω των μειωμένων ευκαιριών για ταξίδια και μαθήματα που οφείλεται στην οικονομική δυσχέρεια. Όπως και να ‘χει, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν εκεί έξω b-boys και b-girls που έχουν πολλά να δείξουν και ελπίζουμε να έχουν την ευκαιρία να ξετυλίξουν το ταλέντο τους και να κερδίσουν την αναγνωρισιμότητα που τους αξίζει!
Καλοτάξιδο, λοιπόν, το breaking (και όχι break dancing…) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024!
Στους Ολυμπιακούς του 2024 στο Παρίσι, θα δούμε για πρώτη φορά b-boys και b-girls να συναγωνίζονται.
Το Breaking ή Break Dancing (όπως λανθασμένα έχει επικρατήσει να λέγεται), προστέθηκε και επίσημα από την Διεθνή Ολυμπιακή επιτροπή στη λίστα των σπορ των Ολυμπιακών Αγώνων, παρέα με το surfing, το skateboarding και το sport-climbing (αναρρίχηση). Η απόφαση, που βγήκε στις 07/12, προήλθε από μια ιδέα που “έπεσε στο τραπέζι” πριν δύο χρόνια, μετά την επιτυχημένη δοκιμή της στους Ολυμπιακούς του Μπουένος Άιρες του 2018. Θα έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε για πρώτη φορά στο Παρίσι, το 2024, σε κεντρικό χώρο εκδηλώσεων μαζί με το μπάσκετ και την αναρρίχηση.
Οι ρίζες του break dancing/breaking
Εμφανίστηκε πρώτη φορά στo Μπρόνξ της Νέας Υόρκη κατά το τέλος της δεκαετίας του ‘60 και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στους Αφροαμερικανούς και τους Λατίνους των Η.Π.Α. Οι break dancers (ή breakers όπως προτιμούν να αποκαλούνται) ξεκίνησαν ως… συμμορίτες, που επιδιδόταν σε χορευτικές μάχες προκειμένου να εγκαθιδρύσουν την κυριαρχία τους στην περιοχή τους. Πρόκειται για ένα ένα είδος χορού εξαιρετικά ρυθμικό και δυναμικό που αποτελεί κράμα κινήσεων χορών διαφόρων λαών, συμπεριλαμβανομένου του χορού του δρόμου της δεκαετίας του 1930, των βραζιλιάνικων και ασιατικών πολεμικών τεχνών, του ρωσικού folk χορού, αλλά και στοιχεία διάσημων χορευτικών κινήσεων, όπως αυτών των James Brown και Michael Jackson. Δεν έχει συγκεκριμένο βηματολόγιο και νόρμες, επομένως στηρίζεται πολύ στον αυτοσχεδιασμό, στην ταχύτητα, στη δημιουργικότητα, στη φαντασία και στο στοιχείο του κινδύνου, καθώς στο breaking εκτελούνται συχνά και δύσκολες κινήσεις όπως back flips, head spins κ.λπ. Με την πάροδο των χρόνων, από φαινόμενο “των δρόμων”, εξελίχθηκε σε φαινόμενο που αγκάλιασε η παγκόσμια κουλτούρα και έγινε αγαπητό και έξω από τις Η.Π.Α., απ’ όπου ξεκίνησε. Το 2004, μάλιστα, breakers κλήθηκαν να χορέψουν στο Βατικανό, ενώπιον του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’, ο οποίος χαρακτηριστικά είχε δηλώσει “Αυτό το ταλέντο είναι δώρο του θεού και όποιος το ανακαλύπτει έχει μία μόνο υποχρέωση: να ξέρει ότι δε πρέπει να το χαραμίσει, αλλά να το αναπτύξει”.
Η μουσική του breaking
O “πατέρας” της μουσικής του breaking ήταν ο Τζαμαϊκανός DJ Kool Herc, ο οποίος θεωρείται και ο θεμελιωτής του αποτυπώματος του hip hop, είδος αρκετά συγγενικό με το break. Ο ίδιος ο όρος “break” δημιουργήθηκε από τον Kool και ήταν στην ουσία η τεχνική που χρησιμοποιούσε για να δημιουργήσει ένα συνεχή χορευτικό ρυθμό, αναμιγνύοντας συγκεκριμένους ήχους από δύο κομμάτια.
Το breaking στην Ελλάδα
Το breaking στην Ελλάδα, διανύει μια περίοδο άνθισης τα τελευταία χρόνια, η οποία (ελπίζουμε) να εκτοξευθεί μετά και την προσθήκη του στα ολυμπιακά αθλήματα. Ωστόσο, παρ’ όλο που υπάρχουν πολλές αξιόλογες ομάδες και μεμονωμένοι breakers, σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη του εξωτερικού, ως συνήθως υστερούμε στο θέμα των οικονομικών πόρων. Τα περισσότερα κράτη της υπόλοιπης Ευρώπης στηρίζουν περισσότερο τους χορευτές τους με ευκαιρίες για σεμινάρια, διαγωνισμούς, φεστιβάλ, battles και γενικότερα αναγνωρισιμότητα και ουσιαστική προσωπική εξέλιξη. Το επίπεδο γνώσεων γενικά είναι χαμηλό και αυτό συμβαίνει φυσικά λόγω των μειωμένων ευκαιριών για ταξίδια και μαθήματα που οφείλεται στην οικονομική δυσχέρεια. Όπως και να ‘χει, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν εκεί έξω b-boys και b-girls που έχουν πολλά να δείξουν και ελπίζουμε να έχουν την ευκαιρία να ξετυλίξουν το ταλέντο τους και να κερδίσουν την αναγνωρισιμότητα που τους αξίζει!
Καλοτάξιδο, λοιπόν, το breaking (και όχι break dancing…) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024!
