Αγαπημένα τραγούδια και ήχοι, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, έρχονται στο «Μουσικό Κουτί» την Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021, στις 22:00.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται το Σταύρο Σιόλα, το Θοδωρή Κοτονιά και την Ευτυχία Μητρίτσα, τρεις ξεχωριστούς τραγουδοποιούς και ερμηνευτές, που έφεραν ξανά στο προσκήνιο την παραδοσιακή μουσική και της έδωσαν νέα πνοή.
Το ταξίδι ξεκινά με «Τα κλειδιά», που τραγουδάει ο Θοδωρής Κοτονιάς.
Η ερμηνεία του μαγεύει! Καθηλώνουν το κλαρίνο και το βιολί, που το συνοδεύουν.
Συγκλονιστικός είναι και ο Σταύρος Σιόλας στην «Τιμή της αγάπης», που έχει τραγουδήσει μοναδικά η Δήμητρα Γαλάνη.
Οι στίχοι του τραγουδιού «παντρεύονται» με τη μεγάλη επιτυχία «Bang Bang», που τραγουδάει η Ρένα Μόρφη.
Όσο για την Ευτυχία Μητρίτσα, συγκινεί με το παραδοσιακό «Τώρα τα πουλιά» και ξεσηκώνει με το «Παραδέχθηκα» της Λίνας Νικολακοπούλου.
Οι εκπλήξεις δεν τελειώνουν εδώ. Ο Βασίλης Τσιτσάνης «συναντιέται» με τον Ara Dinkjian, τα νησιώτικα με το Goran Bregovic και τα παραδοσιακά με τη Cher! Οικοδεσπότες και καλεσμένοι ενώνουν τις φωνές τους και δίνουν μια συναυλία χωρίς… εισιτήριο στο JukeBox.
Ο Σταύρος Σιόλας ερμηνεύει την «Ανδρομέδα» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ο Θοδωρής Κοτονιάς το «Μένω εκτός» της Λίνας Νικολακοπούλου και η Ευτυχία Μητρίτσα «Τα ξένα χέρια» του Βασίλη Τσιτσάνη. Τα αγαπημένα παραδοσιακά «Παπαδοπούλα λεβεντονιά», «Τώρα τα πουλιά» και το «Έλα να πάμε σε ένα μέρος» διασκευάζονται από τη μπάντα του «Μουσικού Κουτιού» και αποκτούν νέα… διάσταση!
Επίσης, οι καλεσμένοι μοιράζονται με το Νίκο Πορτοκάλογλου και τη Ρένα Μόρφη ιστορίες από τη ζωή τους.
Ο Σταύρος Σιόλας, ένας από τους πιο σημαντικούς νέους δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού, διηγείται το περιστατικό που στάθηκε αφορμή να αγαπήσει την παραδοσιακή μουσική. «Είμαστε στο χωριό και βλέπουμε στην τηλεόραση «Λωξάντρα» και ακούω τη Γιώτα Βέη να τραγουδάει ένα κωνσταντινοπολίτικο μοιρολόι. Αυτό με σημάδεψε και με συγκίνησε» αναφέρει και μιλάει για την ιστορία που κρύβεται πίσω από το μοιρολόι αποχωρισμού «Της Άρνης το νερό», που του χάρισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 2006.
«Αυτό το τραγούδι το είχα γράψει για το έργο «Αγγέλα» του Γιώργο Σεβαστίκογλου και μιλάει για τα νεαρά κορίτσια, τα οποία μετά τον Εμφύλιο τα στέλνανε οι οικογένειες στα αστικά σπίτια της Αθήνας να δουλέψουν. Οι κυρίες των σπιτιών τις φώναζαν με το όνομα της προηγούμενης υπηρέτριας, δεν έμπαιναν καν στον κόπο να τις πουν με το όνομά τους… Οπότε η μόνη τους διαφυγή ήταν ένας γάμος. Στο έργο, λοιπόν, υπάρχει μια υπηρέτρια που απλώνει ρούχα στην ταράτσα μαζί με την Αγγέλα και της λέει: «Είχα ένα αρραβωνιαστικό που για να παντρευτούμε, έπρεπε να πάει στα καράβια. Τον πρώτο χρόνο μου έστελνε κάρτες από κάθε λιμάνι, το δεύτερο χρόνο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, τον τρίτο χρόνο «Της Άρνης το νερό… Αγγέλα μου, της αρνησιάς η βρύση …»». Θυμήθηκε, δηλαδή, ένα παραδοσιακό τραγούδι του χωριού της και το χρησιμοποίησε για να πει ότι την ξέχασε και την αρνήθηκε».
Με καταγωγή από τη Στερεά Ελλάδα και τη Σμύρνη, ο Θοδωρής Κοτονιάς είναι ένας σπουδαίος ερμηνευτής της γενιάς του, που ξεχωρίζει για τα παραδοσιακά στοιχεία των τραγουδιών του. «Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι μια πλαστική κιθαρίτσα κι ένα κασετόφωνο, το οποίο έπαιζε μουσική κι εγώ να προσπαθώ να ταιριάξω αυτό που άκουγα με αυτό που έπαιζα. Και άλλη μια, πολύ δυνατή, είναι το record που πατούσα, όταν άρχισα να μαγνητοφωνώ τη φωνή μου… Δε θα ξεχάσω ποτέ μια συναυλία μου, στο Ηράκλειο της Κρήτης, που ακριβώς μπροστά μου ήταν ο Ψαραντώνης. Όλο το βράδυ με κοιτούσε με ένα βλέμμα τόσο διαπεραστικό… Με κοιτούσε σα να με κοίταζε ο Θεός!».
Η Ευτυχία Μητρίτσα δεν ερμηνεύει μόνο υπέροχα, αλλά γράφει στίχους, συνθέτει μουσική και διδάσκει πιάνο. «Πάντοτε είχα στο μυαλό μου ότι θέλω να τραγουδάω και αισθανόμουν ότι το τραγούδι ήταν το σπίτι μου! Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και οι γονείς μου, γιατί είναι φιλόμουσοι. Το μέρος όπου μεγάλωσα, από την πλευρά του πατέρα μου είχε έντονη επιρροή από το ρεμπέτικο, να φανταστείτε σε παραδοσιακά καφενεία της πόλης ακούς ακόμα juke box! Και από την πλευρά της μάνας μου, Βλάχα στην καταγωγή, είχα επιρροή από την Ήπειρο και τη Μακεδονία, γιατί η Σαμαρίνα, το χωριό μου, έχει και κλαρίνο και χάλκινα».
Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας. Αρχίζει το «Μουσικό Κουτί»!
Αγαπημένα τραγούδια και ήχοι, από κάθε γωνιά της Ελλάδας, έρχονται στο «Μουσικό Κουτί» την Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021, στις 22:00.
Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται το Σταύρο Σιόλα, το Θοδωρή Κοτονιά και την Ευτυχία Μητρίτσα, τρεις ξεχωριστούς τραγουδοποιούς και ερμηνευτές, που έφεραν ξανά στο προσκήνιο την παραδοσιακή μουσική και της έδωσαν νέα πνοή.
Το ταξίδι ξεκινά με «Τα κλειδιά», που τραγουδάει ο Θοδωρής Κοτονιάς.
Η ερμηνεία του μαγεύει! Καθηλώνουν το κλαρίνο και το βιολί, που το συνοδεύουν.
Συγκλονιστικός είναι και ο Σταύρος Σιόλας στην «Τιμή της αγάπης», που έχει τραγουδήσει μοναδικά η Δήμητρα Γαλάνη.
Οι στίχοι του τραγουδιού «παντρεύονται» με τη μεγάλη επιτυχία «Bang Bang», που τραγουδάει η Ρένα Μόρφη.
Όσο για την Ευτυχία Μητρίτσα, συγκινεί με το παραδοσιακό «Τώρα τα πουλιά» και ξεσηκώνει με το «Παραδέχθηκα» της Λίνας Νικολακοπούλου.
Οι εκπλήξεις δεν τελειώνουν εδώ. Ο Βασίλης Τσιτσάνης «συναντιέται» με τον Ara Dinkjian, τα νησιώτικα με το Goran Bregovic και τα παραδοσιακά με τη Cher! Οικοδεσπότες και καλεσμένοι ενώνουν τις φωνές τους και δίνουν μια συναυλία χωρίς… εισιτήριο στο JukeBox.
Ο Σταύρος Σιόλας ερμηνεύει την «Ανδρομέδα» του Θανάση Παπακωνσταντίνου, ο Θοδωρής Κοτονιάς το «Μένω εκτός» της Λίνας Νικολακοπούλου και η Ευτυχία Μητρίτσα «Τα ξένα χέρια» του Βασίλη Τσιτσάνη. Τα αγαπημένα παραδοσιακά «Παπαδοπούλα λεβεντονιά», «Τώρα τα πουλιά» και το «Έλα να πάμε σε ένα μέρος» διασκευάζονται από τη μπάντα του «Μουσικού Κουτιού» και αποκτούν νέα… διάσταση!
Επίσης, οι καλεσμένοι μοιράζονται με το Νίκο Πορτοκάλογλου και τη Ρένα Μόρφη ιστορίες από τη ζωή τους.
Ο Σταύρος Σιόλας, ένας από τους πιο σημαντικούς νέους δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού, διηγείται το περιστατικό που στάθηκε αφορμή να αγαπήσει την παραδοσιακή μουσική. «Είμαστε στο χωριό και βλέπουμε στην τηλεόραση «Λωξάντρα» και ακούω τη Γιώτα Βέη να τραγουδάει ένα κωνσταντινοπολίτικο μοιρολόι. Αυτό με σημάδεψε και με συγκίνησε» αναφέρει και μιλάει για την ιστορία που κρύβεται πίσω από το μοιρολόι αποχωρισμού «Της Άρνης το νερό», που του χάρισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 2006.
«Αυτό το τραγούδι το είχα γράψει για το έργο «Αγγέλα» του Γιώργο Σεβαστίκογλου και μιλάει για τα νεαρά κορίτσια, τα οποία μετά τον Εμφύλιο τα στέλνανε οι οικογένειες στα αστικά σπίτια της Αθήνας να δουλέψουν. Οι κυρίες των σπιτιών τις φώναζαν με το όνομα της προηγούμενης υπηρέτριας, δεν έμπαιναν καν στον κόπο να τις πουν με το όνομά τους… Οπότε η μόνη τους διαφυγή ήταν ένας γάμος. Στο έργο, λοιπόν, υπάρχει μια υπηρέτρια που απλώνει ρούχα στην ταράτσα μαζί με την Αγγέλα και της λέει: «Είχα ένα αρραβωνιαστικό που για να παντρευτούμε, έπρεπε να πάει στα καράβια. Τον πρώτο χρόνο μου έστελνε κάρτες από κάθε λιμάνι, το δεύτερο χρόνο τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, τον τρίτο χρόνο «Της Άρνης το νερό… Αγγέλα μου, της αρνησιάς η βρύση …»». Θυμήθηκε, δηλαδή, ένα παραδοσιακό τραγούδι του χωριού της και το χρησιμοποίησε για να πει ότι την ξέχασε και την αρνήθηκε».
Με καταγωγή από τη Στερεά Ελλάδα και τη Σμύρνη, ο Θοδωρής Κοτονιάς είναι ένας σπουδαίος ερμηνευτής της γενιάς του, που ξεχωρίζει για τα παραδοσιακά στοιχεία των τραγουδιών του. «Η πρώτη εικόνα που μου έρχεται στο μυαλό είναι μια πλαστική κιθαρίτσα κι ένα κασετόφωνο, το οποίο έπαιζε μουσική κι εγώ να προσπαθώ να ταιριάξω αυτό που άκουγα με αυτό που έπαιζα. Και άλλη μια, πολύ δυνατή, είναι το record που πατούσα, όταν άρχισα να μαγνητοφωνώ τη φωνή μου… Δε θα ξεχάσω ποτέ μια συναυλία μου, στο Ηράκλειο της Κρήτης, που ακριβώς μπροστά μου ήταν ο Ψαραντώνης. Όλο το βράδυ με κοιτούσε με ένα βλέμμα τόσο διαπεραστικό… Με κοιτούσε σα να με κοίταζε ο Θεός!».
Η Ευτυχία Μητρίτσα δεν ερμηνεύει μόνο υπέροχα, αλλά γράφει στίχους, συνθέτει μουσική και διδάσκει πιάνο. «Πάντοτε είχα στο μυαλό μου ότι θέλω να τραγουδάω και αισθανόμουν ότι το τραγούδι ήταν το σπίτι μου! Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και οι γονείς μου, γιατί είναι φιλόμουσοι. Το μέρος όπου μεγάλωσα, από την πλευρά του πατέρα μου είχε έντονη επιρροή από το ρεμπέτικο, να φανταστείτε σε παραδοσιακά καφενεία της πόλης ακούς ακόμα juke box! Και από την πλευρά της μάνας μου, Βλάχα στην καταγωγή, είχα επιρροή από την Ήπειρο και τη Μακεδονία, γιατί η Σαμαρίνα, το χωριό μου, έχει και κλαρίνο και χάλκινα».
Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας. Αρχίζει το «Μουσικό Κουτί»!
