Μια βόλτα στα «Μπαράκια» που αγαπήσαμε μας πάει το «Μουσικό Κουτί» την Τετάρτη 21 Απριλίου, στις 22:00. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται το Βαγγέλη Γερμανό και τον Κώστα Λειβαδά, δύο τραγουδοποιούς από διαφορετικές γενιές, που έχουν γράψει ιστορία με τις δημιουργίες τους. Στην παρέα έρχεται και η ταλαντούχα ερμηνεύτρια της νέας γενιάς, Μάγδα Βαρούχα.
Ένα δίωρο μουσικό ταξίδι που ξεκινάει από Μύκονο και Σαντορίνη, περνάει από την Κρήτη και το Φλοίσβο και καταλήγει στο Παρίσι! Οι αγαπημένες επιτυχίες του Βαγγέλη Γερμανού «Σε θέλω», «Βραχυκύκλωμα», «Σκλάβος σου για πάντα», «Ο απόκληρος» συναντούν τις επιτυχίες του Κώστα Λειβαδά «Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα», «Εγώ σ‘ αγάπησα εδώ», «Πιάσε με», «Αν εμείς χωρίσουμε» και το υπέροχο «Μυρίζει βροχή» της Μάγδας Βαρούχα.
Πρώτος σταθμός τού μουσικού ταξιδιού «Ο Κηπουρός» του Βαγγέλη Γερμανού. Όλοι το έχουμε τραγουδήσει και δεν έχει πάψει ποτέ να είναι ένα από τα πιο αγαπημένα ελληνικά τραγούδια. Εδώ, ο Βαγγέλης Γερμανός το ερμηνεύει σε μια εκτέλεση με τζαζ «αποχρώσεις», ενώ η εκστατική φωνή της Μάγδας Βαρούχα που το συνοδεύει δίνει στο τραγούδι μια νέα διάσταση.
Σε τζαζ ρυθμούς κινούνται και τα «Παιδιά των δρόμων» που ακολουθούν. Η μεγάλη επιτυχία με τη φωνή της Ελένης Τσαλιγοπούλου ερμηνεύεται από το συνθέτη και στιχουργό του τραγουδιού, Κώστα Λειβαδά, και είναι εξίσου υπέροχη.
Ο Βαγγέλης Γερμανός και ο Κώστας Λειβαδάς βρίσκονται πίσω από τα μικρόφωνα και στην καλύτερη «Κρουαζιέρα» που έχει γίνει ποτέ… Αυτή με «καπετάνιο» το Βαγγέλη Γερμανό.
Τους συνοδεύουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου, η Ρένα Μόρφη, αλλά και η Μάγδα Βαρούχα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και οι ιστορίες των ξεχωριστών καλεσμένων του αποψινού «Μουσικού Κουτιού»…
Ο Βαγγέλης Γερμανός, κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, μιλάει για τα παιδικά του χρόνια στον Πειραιά, αλλά και για το πώς ξεκίνησε η αγάπη του για τη μουσική. «Το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι να λέω σε ηλικία τριών ετών, καθισμένος σε ένα πεζούλι στον προφήτη Ηλία να αγναντεύω τη θάλασσα πέρα μακριά προς την Αίγινα, ήταν το «Βρε Μανώλη τραμπαρίφα βάλε τη διπλή ταρίφα», ένα αρχοντορεμπέτικο της εποχής», αναφέρει και αποκαλύπτει πότε άκουσε για πρώτη φορά κιθάρα: «Δίπλα μας χτιζόταν μια οικοδομή και κάθε πρωί οι οικοδόμοι σταματούσαν τη δουλειά και τρώγανε μια φρατζόλα ψωμί σαν σάντουιτς. Ένας από αυτούς δεν έτρωγε σάντουιτς παρά έπαιζε κιθάρα… Εγώ την άκουσα και μαγεύτηκα. Τότε είπα «μάνα θέλω κιθάρα» …». Το 1981 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο «Τα μπαράκια», ο οποίος σημείωσε τεράστια επιτυχία, το 1982 δημιούργησε το δεύτερο δίσκο του, με τίτλο «Ερωτικό κούρδισμα», απ’ τον οποίο ακούστηκε περισσότερο το τραγούδι «Κρουαζιέρα», το 1984 το δίσκο «Βραχυκύκλωμα» και το ταξίδι του στη μουσική συνεχίζεται μέχρι σήμερα γράφοντας τη δική του σελίδα στην ιστορία της ελληνικής μουσικής. «Μια συναυλία που πήγα και θυμάμαι για πάντα ήταν στην Τερψιθέα. Εκεί, τα πρωινά παίζανε κάποια μουσικά συγκροτήματα Πειραιώτικα, αλλά και από την Αθήνα… Κάποια φορά έκανε την εμφάνισή του στο πάλκο ο Eric Clapton… Ήταν η εποχή που αλήτευε στην Ευρώπη και εξόκειλε στην Αθήνα… Και εντάξει, έπαιξε καλά… Από τότε κατάλαβα ότι θα πήγαινε μπροστά (γέλια)».
«Η μάνα μου αγάπησε πολύ το ροκ εν ρολ, ήταν μια πολύ μικρή μειοψηφία του ’50 στην Αθήνα που μπορούσε να έχει πρόσβαση σε δισκάκια και άκουγε Elvis… Aπό την άλλη, ο πατέρας μου ήταν θιασώτης του λαϊκού τραγουδιού, τα δικά του 45άρια είχαν Μάρκο Βαμβακάρη, Άκη Πάνου και Τάκη Μουσαφίρη …» εξομολογείται ο Κώστας Λειβαδάς που μας πρωτοσυστήθηκε ως συνθέτης και στιχουργός με το τραγούδι «Είμαι ακόμα ζωντανός» (Γιώργος Δημητριάδης και οι Μικροί Ήρωες το 1995). Το 1997 κυκλοφορεί την πρώτη του δισκογραφική δουλειά, με τίτλο «Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα» και ακολουθούν επιτυχημένα τραγούδια και συνεργασίες που τον καταξιώνουν ως ένα από τους πιο πετυχημένους τραγουδοποιούς της γενιάς του. «Ήταν ένα ταξίδι με πολλές πληγές και συγγνώμες… Είμαι ευγνώμων για όλα όσα έχω ζήσει, αλλά δεν ήταν ακριβώς όπως το είχα στο μυαλό μου ...» λέει και θυμάται μια αξέχαστη στιγμή από τη ζωή του: «Νομίζω ότι δε θα ξεπεράσω ποτέ την συναυλία του Bruce Springsteen στο Μιλάνο το 2012… Eίχε μόλις κλείσει τα 63 και έλεγαν ότι μπορεί και να μην είναι τόσο καλή η συναυλία… Και θυμάμαι, όταν φεύγαμε, μετά από 4 ώρες, ένα φεγγάρι είχε κάτσει πάνω από το στάδιο, ήταν δηλαδή σα να είχε γίνει μια λειτουργία που χοροστάτησε κάποιος και μετά έγινε η στέψη! Ήταν μαγική στιγμή για μένα».
Η Μάγδα Βαρούχα με τη χαρακτηριστική νοσταλγική φωνή της, μας συστήνεται μέσα από τα πρώτα της μουσικά ακούσματα. «Η μητέρα μου δε με νανούριζε με κλασικά τραγούδια, αλλά με παραδοσιακά που δεν τα καταλάβαινα και έλεγα ωραίο είναι αυτό, θα κοιμηθώ! Μεγάλωσα σε ένα… μουσικό κουτί στο λιβάδι, γιατί μένουμε στο Καπανδρίτι. Σε κάθε δωμάτιο άκουγαν κάτι διαφορετικό, ο μπαμπάς μου λαϊκά, η μητέρα μου παραδοσιακά και ο αδελφός μου ροκ εν ρολ» αναφέρει χαρακτηριστικά και μιλάει για τους καλλιτέχνες που αποτελούν πρότυπο για εκείνη. «Έχω μεγάλη αγάπη στη Χαρούλα Αλεξίου, τη θαυμάζω, με έχει καθορίσει. Η μοναδική, επίσης, Δόμνα Σαμίου ήταν το πρότυπό μου στα παραδοσιακά τραγούδια».
Μελωδικό είναι και το jukebox της εκπομπής με την μπάντα της να εκτελεί διασκευές που θα αγαπηθούν! Από το «Μουσικό Κουτί» της ζωής του Βαγγέλη Γερμανού ακούγονται «Ένας Τούρκος στο Παρίσι» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, «Under my thumb» των Rolling Stones, «Αλανιάρης» του Μάρκου Βαμβακάρη, ενώ από το «Μουσικό Κουτί» του Κώστα Λειβαδά τα «Άσπρα θα φορέσω» του Γιώργου Κατσαρού, «Have you ever seen the rain» του John Fogerty και «Η επιμονή σου». Η Μάγδα Βαρούχα διαλέγει το «Ψυχές και σώματα» της Χαρούλας Αλεξίου και τον «Αποχαιρετισμό» (Θάλασσα) του Νίκου Ξυλούρη.
Κάθε Τετάρτη βράδυ καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας… ανοίγει το «Μουσικό Κουτί»!
