Η «Γέφυρα» φέτος χτίζεται με πέντε αναθέσεις της Στέγης για έργα νέων συνθετών και συνθετριών, τα οποία παρουσιάζονται διαδικτυακά την Πέμπτη 20 Μαΐου.
Για έκτη συνεχή χρονιά, η «Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού» συνδέει τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώνοντας μουσικούς, φοιτητές και κοινό σε μια ιδιαίτερη μουσική – πολιτιστική δράση, που λόγω των συνθηκών πανδημίας παρουσιάζεται φέτος την Πέμπτη 20 Μαΐου στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση.
Τη φετινή χρονιά, η εκδήλωση λαμβάνει ένα πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα, φιλοδοξώντας να αποτελέσει μια αχτίδα αισιοδοξίας μέσα στη μεταβατική περίοδο που βρισκόμαστε, γεφυρώνοντας το χάσμα της συναυλιακής πραγματικότητας της προ Covid-19 εποχής με την τωρινή. Στο πλαίσιο αυτό, δίνεται και πάλι ένα βήμα δημιουργίας σε νέους συνθέτες και μουσικούς, αναδεικνύοντας και υποστηρίζοντας έργα γεμάτα φαντασία και ενέργεια, τα οποία θα παρουσιαστούν σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση. Η «Γέφυρα» φέτος χτίζεται με πέντε αναθέσεις της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για έργα νέων συνθετών και συνθετριών, τα οποία βιντεοσκοπήθηκαν και μεταδίδονται διαδικτυακά, χωρίς αντίτιμο και χρονικό περιορισμό.
Οι φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου συνεργάζονται με τη Στέγη σε κάθε στάδιο της διοργάνωσης και βιώνουν την ουσία αυτής της παραγωγής: αμοιβαιότητα, υπευθυνότητα, έμπνευση, επαγγελματισμός, αλληλεπίδραση, ελευθερία έκφρασης. Οι δίαυλοι επικοινωνίας μένουν ανοιχτοί με εκπροσώπους από τα Τμήματα Οργάνωσης και Εκτέλεσης Παραγωγής, το Τμήμα Επικοινωνίας, την Καλλιτεχνική Διεύθυνση της Στέγης και τους ίδιους τους καλλιτέχνες, για συνεχή ανατροφοδότηση, από κοινού εποπτεία και συντονισμό στην οργάνωση και την προώθηση των φετινών αναθέσεων.
Αναθέσεις:
- Νίκη Κρασάκη: «Buzzer» (2021)
Trigger Happy: Μάνθος Κάρρας, Γιώργος Μιζήθρας, Γιώργος Σταυρίδης και Γιώργος Στενός (μουσικά αντικείμενα και παιχνίδια) - Βασιλική Λεγάκη: «Sound Attractors” (2021)
Noa Mick (σαξόφωνο), Θοδωρής Βαζάκας (κρουστά) - Ανθή Δαμβουνέλη: «ΗαdεS” (2021)
Εύα Σταύρου (φλάουτο), Θάλεια Παπαδοπούλου (πιάνο) - Νίκος Γαλενιανός: «The forest that hears the field that sees” (2021)
Μέλη του Τέτττιξ: Guido de Flaviis (σαξόφωνο), Σταμάτης Πασόπουλος (ακορντεόν), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο) - Αλέξανδρος Σπύρου: «Trio” (2021)
Μέλη του Ergon Ensemble: Γιώργος Παναγιωτίδης (βιολί), Κώστας Τζέκος (κλαρινέτο), Δημήτρης Τραυλός (τσέλο)
Το «Buzzer» (2021) είναι η πρώτη ανάθεση της Στέγης στη νέα συνθέτρια Νίκη Κρασάκη. Μια πλούσια ηχητική παλέτα παιχνιδιών, παιδικών μουσικών οργάνων και αντικειμένων αποτέλεσε την πηγή έμπνευσής της, απελευθερώνοντας τη φαντασία της προς τη δημιουργία μιας πρωτότυπης σημειογραφικής αποτύπωσης, που επιτρέπει τον αυτοσχεδιασμό.
Ο γνωστός ήχος του buzzer των τηλεπαιχνιδιών υπήρξε το κύριο ερέθισμα της συνθέτριας, η οποία τον αξιοποίησε χτίζοντας γύρω του ένα έργο με ποικιλομορφία ηχοχρωμάτων. Το έργο ερμηνεύουν οι Trigger Happy, μια ανήσυχη τετραμελής κολεκτίβα σύγχρονης αυτοσχεδιαστικής μουσικής, «παίζοντας» (με) φράσεις από γνωστές παιδικές μελωδίες και παραμύθια, καθώς και με κανόνες ομαδικών παιχνιδιών.
Στο «Sound Attractors» (2021), η Βασιλική Λεγάκη παρουσιάζει ένα δυναμικό σύστημα δύο εφαπτόμενων ηχητικών κόσμων, του σαξοφώνου και των κρουστών, που αποτελούνται από «στίξεις» και «γραμμές» ηχοχρωμάτων. Τοποθετώντας τους εκτελεστές σε δύο διαφορετικά σημεία του χώρου, οι ηχητικές χειρονομίες δημιουργούν παράλληλες τροχιές ανάμεσά τους. Τα ηχοχρώματα του έργου αλληλεπιδρούν, συνδέονται, συνεχίζουν το ένα το άλλο, συγκρούονται και συγχέονται.
Το έργο επιχειρεί να προτείνει μια εμπειρία αντίληψης της κίνησης του ήχου ως απεριοδικής, τυχαίας, ασταθούς και μη γραμμικής, η οποία είναι εμπνευσμένη από την έννοια του χάους ως μια «κατάσταση αναταραχής». Ερμηνεύουν η σαξοφωνίστρια Noa Mick, που εκπροσωπεί το σύνολο False Relationships and Extended Endings Ensemble for New Music, και ο εκτελεστής κρουστών Θοδωρής Βαζάκας.
Στο νέο της έργο, με τίτλο «ΗαdεS» (2021), η Ανθή Δαμβουνέλη ξεκινά με αφετηρία ένα παλιό χάρτη της περιοχής του ποταμού Αχέροντα, πάνω στον οποίο η φλαουτίστρια Εύα Σταύρου και η πιανίστρια Θάλεια Παπαδοπούλου επιλέγουν τη δική τους πορεία προς το Νεκυομαντείο (δηλαδή, Νεκρομαντείο) του Αχέροντα. Οι μουσικοί, μέσα από 30 μινιατούρες, θα σχηματίσουν το προσωπικό τους δρομολόγιο προς τον «Κάτω Κόσμο».
Οι συντεταγμένες του χάρτη, ως λέξεις, χρησιμοποιούνται είτε από το σημαινόμενο τους είτε από τον ήχο τους, ενώ η κίνηση των μουσικών συμπληρώνει την αντισυμβατική γραφή. Ο αριθμός 30 συμβολίζει την παραμονή των πιστών στο Νεκυομαντείο για 30 ολόκληρα μερόνυχτα, όπου προετοιμάζονταν ψυχοσωματικά προκειμένου να «συναντηθούν» με τα αγαπημένα τους εκλιπόντα πρόσωπα.
Το νέο έργο του συνθέτη Νίκου Γαλενιανού, «The forest that hears the field that sees» (2021), είναι επηρεασμένο από το – άγνωστο σε πολλούς – σκίτσο του Ολλανδού ζωγράφου της Αναγέννησης Ιερώνυμου Μπος «Το δάσος έχει αυτιά, το λιβάδι έχει μάτια». Ο συνθέτης εμπνέεται από τη δομή του σκίτσου, αλλά και από τις εμπλεκόμενες ιστορίες, οι οποίες παραπέμπουν σε άλλα σκίτσα.
Τον ενδιαφέρει επίσης η εξερεύνηση των διευρυμένων τεχνικών του ακορντεόν, του σαξοφώνου και του κοντραμπάσου, σε σχέση με τα σημεία της ηχοχρωματικής τους σύγκλισης. Το έργο ερμηνεύουν τρεις μουσικοί του συνόλου Τέτττιξ, ο σαξοφωνίστας Guido de Flaviis, ο ακορντεονίστας Σταμάτης Πασόπουλος και ο κοντραμπασίστας Χάρης Παζαρούλας.
Το νέο έργο του Αλέξανδρου Σπύρου, «Trio» (2021), έχει συλληφθεί ως έργο ανοιχτής διανομής. Καλείται δηλαδή το κοινό να επιλέξει τα όργανα που θα το εκτελέσουν, γεγονός που σημαίνει ότι κάθε φορά μπορεί να παραχθεί και ένα νέο άκουσμα. Στην πρώτη του εκτέλεση ερμηνεύεται από τρεις μουσικούς του Ergon Ensemble, τον Κώστα Παναγιωτίδη (βιολί), τον Κώστα Τζέκο (κλαρινέτο) και το Δημήτρη Τραυλό (τσέλο). Πρόκειται για ένα έργο μικτής σημειογραφίας, στο οποίο ο συνθέτης ζητά από τους ερμηνευτές να χρησιμοποιήσουν μη συμβατικούς τρόπους παραγωγής ήχου. Απαιτεί την ενσωμάτωση σωματικών κινήσεων των μουσικών, το χτύπημα στο ηχείο του οργάνου και τις αναπνοές τους, με τελικό στόχο τη διεύρυνση του ήχου από την «αυστηρότητα» μιας συμβατικής παρτιτούρας.
Συντελεστές εκδήλωσης:
Υπεύθυνη project: Λορέντα Ράμου
Υπεύθυνος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου: Γεώργιος – Μιχαήλ Κλήμης
Οι φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Κινηματογράφηση
Σκηνοθεσία – Παραγωγή: Αγγελική Αριστομενοπούλου
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιάννης Καραμπάτσος
Φωτογραφία: Γιάννης Κανάκης
Α’ βοηθός οπερατέρ: Θοδωρής Πασπαλιάρης
Μοντάζ & Color grading: Τάσος Κακούσης
Ηχοληψία & Μίξη ήχου: Δημήτρης Σαμαράς
Παραγωγή: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος
Εκτέλεση παραγωγής: Δέσποινα Σιφνιάδου, Iουλία Σταμούλη
Λίγα λόγια για τους καλλιτέχνες
1η ανάθεση
Η συνθέτρια Νίκη Κρασάκη (γενν. 1986, Αθήνα), με σπουδές στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στο Ωδείο Αθηνών, σημαντικές συνεργασίες και παρουσία στην ελληνική μουσική σκηνή (Ωδείο Αθηνών, Ιόνιος Ακαδημία, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Θέατρο του Ιονίου, Θέατρο Ανάποδα κ.ά.), αγαπά να πειραματίζεται δημιουργικά με πρωτότυπα ακούσματα σύγχρονης μουσικής. Μέσω του αυτοσχεδιασμού και του επαναπροσδιορισμού ήχων και μουσικών οργάνων, συμβατικών ή μη, δίνει ιδιαίτερο, παιγνιώδη χαρακτήρα σε καθημερινούς ήχους και δημιουργεί ένα μοναδικό ηχοτοπίο που αφυπνίζει και ερεθίζει τις αισθήσεις, βασισμένο σε δική της «ανοιχτή» σημειογραφία. Η μουσική της αποτελεί μύηση σε ένα μυστηριώδες παιχνίδι αυτοσχεδιασμού, ασυνήθιστο, προκλητικό, αλλά πάνω από όλα δημιουργικό, χωρίς όμως να αποκλείονται και κάποιες πινελιές δημιουργικής «τρέλας», παραστατικότητας και χιούμορ.
Οι Trigger Happy (Μάνθος Κάρρας, Γιώργος Μιζήθρας, Γιώργος Σταυρίδης και Γιώργος Στενός) είναι ένα τετραμελές σύνολο πειραματικής μουσικής με διεθνή παρουσία, που ιδρύθηκε το 2016 στην Κέρκυρα από τα ανήσυχα και αεικίνητα ιδρυτικά μέλη της κολεκτίβας σύγχρονης μουσικής Κ.Ε.Δι.Μου.Ρα. (Κέντρο Έρευνας και Διάδοσης Μουσικής Ραδιουργίας). Η μουσική τους έχει έντονα τα στοιχεία του αυτοσχεδιασμού, των γρήγορων εναλλαγών και της παιγνιώδους αλληλεπίδρασης, τόσο σε επίπεδο σύνθεσης όσο και εκτέλεσης. Προσεγγίζουν τη μουσική ως μια βιωματική, συλλογική και υπερβατική εμπειρία, ενώ οι συναυλίες – περφόρμανς τους αποτελούν μια πανδαισία ήχων σε μια κυριολεκτικά μουσική αναταραχή, εκπέμποντας ενέργεια, ανατροπή και ξάφνιασμα. Οι ερμηνείες τους αναπτύσσονται πρωτότυπα γύρω από ιδιοσυγκρασιακές ενορχηστρώσεις και μουσικά αντικείμενα – όργανα (παιχνίδια, πειραγμένα μέσα, ηλεκτρονικούς και ηλεκτροακουστικούς μηχανισμούς, media ευρήματα κ.ά.), λεκτικές και γραφικές παρτιτούρες, καθώς και πειραματικές συνθετικές δομές.
2η ανάθεση
Η Βασιλική Λεγάκη σπούδασε μουσικολογία (BMus) και μουσική σύνθεση (MMus) στο Royal Holloway University of London με τη Helen Grime και τον Mark Bowden. Τα έργα της έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικά φεστιβάλ, όπως στα Darmstadt Summer Festival (Γερμανία), Impuls Academy (Αυστρία), Sound of Wander (Ιταλία), St Magnus International Festival (Σκοτία), Δήλια Ακαδημία Νέας Μουσικής (Ελλάδα) και MusicFest 2016 (Ουαλία), ενώ η δουλειά της έχει διακριθεί, αποσπώντας το Α’ βραβείο και το βραβείο κοινού στον 32o Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης Alea ΙΙΙ (Βοστόνη, ΗΠΑ) για το έργο της «The Passage», γραμμένο για επτά φαγκότα. Η συνθέτρια έχει συνεργαστεί με διακεκριμένους μουσικούς και σύνολα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, οι οποίοι και έχουν ερμηνεύσει τα έργα της. Έχει επηρεαστεί από τη μουσική των Ιάννη Ξενάκη, Igor Stravinsky, Sergei Prokofiev και György Ligeti.
Το σύνολο False Relationships and the Extended Endings Ensemble for New Music έχει έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας, στα σύνορα με τη Γαλλία και τη Γερμανία. Αποτελείται από 18 νέους μουσικούς, που ασχολούνται με τη σύγχρονη μουσική και ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σχηματιστεί ένα μοναδικό και μη συμβατικό αποτέλεσμα. Οι συνθέτες έχουν περισσότερο οργανωτικό ρόλο στο σχήμα. Στόχος τους είναι η προσφορά μοναδικών συναυλιακών εμπειριών με παράλληλα διεπιστημονικό χαρακτήρα και η δημιουργία καινοτόμων ηχητικών τοπίων σε συνεργασία με νέους συνθέτες. Ως διασυνοριακό σύνολο, φιλοδοξεί να σπάσει οποιουδήποτε είδους όρια και γίνει ένας πολιτιστικός σύνδεσμος μεταξύ των χωρών.
Η σαξοφωνίστρια Noa Mick φέρνει έναν φρέσκο και μοναδικό ήχο στην ερμηνεία της σύγχρονης μουσικής. Μαθήτευσε δίπλα στους Jean-Michel Goury, Pierre-Stéphane Meugé και Marcus Weiss. Της αρέσει να πειραματίζεται με τον ήχο, ενώ σχεδόν πάντα εντάσσει τη σκηνική παρουσία στο μουσικό σύνολο. Μεταξύ άλλων, έχει κατακτήσει το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό Sclhusskonzert (Βασιλεία, Ελβετία), στον διαγωνισμό της Σορβόνης για νέους σολίστες (Παρίσι, Γαλλία), καθώς και στον διαγωνισμό Hugo (Φέλτκιρχ, Αυστρία). Έχει δώσει συναυλίες στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και το Ισραήλ, ενώ παράλληλα φροντίζει να κάνει συνεργασίες με διεπιστημονικό χαρακτήρα. Έχει μόνιμη συνεργασία με το τριεθνές σύνολο False Relationships and the Extended Endings Ensemble for New Music.
Ο Θοδωρής Βαζάκας, με σπουδές στο Εθνικό Ωδείο της Περιφέρειας του Στρασβούργου και καθηγητές τους Emmanuel Séjourné, Stephan Fougeroux και Denis Riedinger στα κρουστά, έχει πολλές συνεργασίες με ορχήστρες εντός και εκτός Ελλάδας, μεταξύ αυτών με την Orchestre Philharmonique de Strasbourg, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Εθνική Λυρική Σκηνή, τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Είναι ιδρυτικό μέλος του συνόλου σύγχρονης μουσικής ARTéfacts. Έχει συμμετάσχει σε σημαντικά φεστιβάλ διεθνούς φήμης, όπως το ΚunstFestSpiele Herrenhausen στο Ανόβερο και το Festival MUSICA στο Στρασβούργο και διδάσκει κρουστά στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας.
3η ανάθεση
Η Ανθή Δαμβουνέλη είναι μουσικολόγος (Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ), διπλωματούχος κλαρινετίστρια, (Ωδείο Αθηνών) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου ειδίκευσης στην εκτέλεση του κλαρινέτου (Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο). Εργάζεται στη Φιλαρμονική του Δήμου Πειραιά. Έχει παρουσιάσει τη σόλο περφόρμανς «Frame-Light-Motion», στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (Νύχτες Πρεμιέρας), ενώ τα τελευταία χρόνια έχει συμμετάσχει στα εργαστήρια σύνθεσης μουσικού θεάτρου του ΙΣΝ (Transmedia Labworks-ρους), του Εθνικού Θεάτρου (Πειραματική Σκηνή) και μουσικής σύνθεσης του Ωδείου Αθηνών/ Στέγης Ιδρύματος Ωνάση (Αφιέρωμα στον Olivier Messiaen και Αφιέρωμα στον Γιώργο Απέργη στο εργαστήριο Énumérations), παρουσιάζοντας δικές της συνθέσεις. Ξέρει να ανοίγει φύλλο.
Η φλαουτίστρια Εύα Σταύρου ξεκίνησε τις μουσικές της σπουδές στην Κύπρο. Αποφοίτησε το 2009 με άριστα από το Μουσικό Λύκειο Λευκωσίας και στη συνέχεια παρακολούθησε ανώτερες μουσικές σπουδές στο Université Lumière Lyon 2 και στο Conservatoire à Rayonnement Régional de Lyon με τον Michel Lavignolle. Το ενδιαφέρον της στη σύγχρονη μουσική την οδήγησε να συμμετάσχει σε μουσικά εργαστήρια και φεστιβάλ, όπως το Escape Art Lab στη Ρουμανία, το Time of Music στη Φινλανδία και το New Music Week στη Ρώμη, καθώς επίσης και σε προγράμματα Erasmus+ στην Κύπρο και την Πορτογαλία, όπου μαθήτευσε δίπλα σε διακεκριμένους συνθέτες όπως ο Beat Furrer, η Doina Rotaru και η Kaija Saariaho. Συνεργάζεται συχνά με συνθέτες, όπως τους Brice Catherin και Φαίδρο Καβαλλάρη, για την προώθηση της σύγχρονης μουσικής στην Κύπρο. Διδάσκει φλάουτο στα Μουσικά Σχολεία της Κύπρου και στη Μουσική Σχολή Windcraft από τον Σεπτέμβριο του 2017.
Η Θάλεια Παπαδοπούλου είναι απόφοιτος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι διπλωματούχος πιάνου και ανωτέρων θεωρητικών από το Εθνικό Ωδείο (τάξεις Ναταλίας Μιχαηλίδου και Άλκη Τερτσέτη). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους πιανίστες Florent Boffard, Vladimir Viardo, David Lively, Gergely Bogányi, Fabienne Jacquinot, Borislava Taneva, Δημήτρη Τουφεξή και τον συνθέτη Frederik Rzewski. Από το 2015 είναι ενεργό μέλος του σεμιναρίου «Το πιάνο στον 20ό και 21ο αιώνα» της Λορέντας Ράμου στο Ωδείο Αθηνών. Έχει σημαντική εμπειρία στη συνοδεία τραγουδιστών και στο ανέβασμα παραστάσεων για παιδιά (Ίδρυμα Θεοχαράκη, Ίδρυμα ِΆγγελου και Λητώς Κατακουζηνού κ.ά.) Από τον Οκτώβριο του 2019 είναι μέλος του εργαστηρίου για το έργο Énumérations του Γιώργου Απέργη υπό την καθοδήγηση του συνθέτη Νικόλα Τζώρτζη. Διδάσκει πιάνο στο Πρότυπο Ωδείο Ανατολικής Αττικής και στο Αττικό Ωδείο Τρίπολης.
4η ανάθεση
Ο Νίκος Γαλενιανός σπούδασε σύνθεση στην Ακαδημία Codarts του Ρότερνταμ, έχοντας παρακολουθήσει μαθήματα ηλεκτρονικής σύνθεσης δίπλα στον René Uijlenhoet και masterclasses με τους Johannes Schöllhorn, Mark André, Klaus Lang, Simon Steen-Andersen. Παράλληλα, φοίτησε και στο Βασιλικό Ωδείο της Χάγης. Η μουσική του έχει παιχτεί σε διάφορα ολλανδικά φεστιβάλ, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται ενεργά με τη μουσική για το θέατρο, έχοντας συνεργαστεί με ξένους και Έλληνες σκηνοθέτες. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Μουσείο Μπενάκη, το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ενώ έργα του έχουν παρουσιαστεί και στα δύο αρχαία θέατρα της Επιδαύρου. Ο Νίκος Γαλενιανός ανήκει ως μουσικός και σε ένα γκρουπ ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, το Handful of Windows, με το οποίο έχει δώσει συναυλίες στην Ολλανδία, την Ελβετία και την Ελλάδα.
Το σχήμα σύγχρονης μουσικής Τέτττιξ ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα το 2017, με πρωτοβουλία του Μιχάλη Παρασκάκη. Το σύνολο απαρτίζεται από δεκατρία μέλη, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν σπουδάσει και ζήσει στην Ολλανδία. Οι Τέτττιξ, μέσω της ιδιαίτερης σύνθεσης του συνόλου, θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο ρεπερτόριο, να εστιάσουν στην παρουσίαση σημαντικών έργων των τελευταίων δεκαετιών, τα οποία παραμένουν άγνωστα στην Ελλάδα, και να αναδείξουν σπουδαία κομμάτια του 20ού αιώνα που έχουν ξεχαστεί. Ο ιδιαίτερος συνδυασμός των οργάνων, η χρήση διευρυμένων τεχνικών και η έμφαση στη μουσική δραματουργία χαρακτηρίζουν τις εμφανίσεις του συνόλου.
Ο Ιταλός σαξοφωνίστας Guido de Flaviis, ο οποίος έχει μια αξιοσημείωτη καριέρα στην Ελλάδα, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια διαφόρων διάσημων σαξοφωνιστών, όπως είναι οι Jean-Marie Londeix, Fabrice Moretti και Claude Delangle. Σπούδασε στην Εθνική Ακαδημία Μουσικής Sweelinck της Ολλανδίας και παράλληλα κέρδισε υποτροφίες και βραβεία. Με τα διάφορα μουσικά σύνολα δωματίου, στα οποία είναι μέλος, έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ, συναυλίες και γνωστά ευρωπαϊκά θέατρα, όπως στο Ponchielli στην Κρεμόνα, στο Lingotto στο Τορίνο και στο Muziekgebouw στο Άμστερνταμ και στη Βιέννη. Ως μουσικό ντουέτο με τη Μαργαρίτα Κουρτπαρασίδου (κρουστά), έχει εμφανιστεί σε διάφορα μέρη, όπως στο Σαν Ντιέγκο, στη Νέα Υόρκη, στο Άμστερνταμ, στη Γερμανία, στην Πορτογαλία και στην Ιταλία.
Ο ακορντεονίστας Σταμάτης Πασόπουλος, εκτός από μουσικός, είναι και συνθέτης σύγχρονης μουσικής. Έχει σπουδάσει βυζαντινή μουσική και έχει πραγματοποιήσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ολλανδία (Codarts) στο αντικείμενο της σύγχρονης σύνθεσης. Ανάμεσα στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνεται η ελληνική παραδοσιακή μουσική, αφού λόγω της καταγωγής του είναι βαθιά επηρεασμένος από τον μουσικό πολιτισμό της Μακεδονίας. Αποτελεί μέρος του τρίο ελεύθερου αυτοσχεδιασμού Handful of Windows και είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συνόλου σύγχρονης μουσικής Τέτττιξ.
Ο Χάρης Παζαρούλας έχει τελειώσει τις μουσικές σπουδές του στη Φινλανδία και είναι μέλος του death metal συγκροτήματος Stone Cold Dead, το οποίο παίζει ένα μείγμα μέταλ μουσικής και πειραματικής ροκ. Είναι, επίσης, μέλος του συνόλου Τέτττιξ, ενώ το 2015 παρουσίασε στο κοινό την παράσταση (R)EDUCATION στο μουσικό κέντρο του Ελσίνκι. Έχει σημαντικό αριθμό συναυλιών στο ενεργητικό του και έχει εμφανιστεί σε συναυλιακούς χώρους στη Φινλανδία, την Αυστρία, την Κύπρο και την Ελλάδα.
5η ανάθεση
Ο Αλέξανδρος Σπύρου είναι ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής της Δήλιας Ακαδημίας Νέας Μουσικής και συνιδρυτής της κολεκτίβας συνθετών, καλλιτεχνών και επιμελητών σχεδίου meta-ξ. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη σύνθεση και τη μουσική θεωρία στην Ελλάδα, μελέτησε σύνθεση με τους Michael Finnissy, Beat Furrer, David Gompper και Josh Levine. Κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών στη μουσική και τη φιλοσοφία από τα πανεπιστήμια του Σαουθάμπτον και του Μπρίστολ, αντίστοιχα, αλλά και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη σύνθεση από το Πανεπιστήμιο Μουσικής και Επιτελεστικών Τεχνών του Γκρατς και διδακτορικό τίτλο στη Μουσική Σύνθεση και Θεωρία από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. Στο τελευταίο δίδαξε μουσική θεωρία και σύνθεση επί σειρά ετών. Έχει λάβει και αρκετά βραβεία σύνθεσης, όπως τα Startstipendium για τη Μουσική Σύνθεση (Αυστρία), Henry and Parker Pelzer για την αριστεία στη σύνθεση (ΗΠΑ) και Ernst Mach (Αυστρία).
Το Ergon Ensemble μετρά πάνω από 10 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας στα ελληνικά και διεθνή δρώμενα της σύγχρονης μουσικής, ξεκινώντας από τα masterclasses του Ensemble Modern. Από την ίδρυσή του, το 2008, το σύνολο έχει εντάξει στο δυναμικό του μερικούς από τους καλύτερους Έλληνες μουσικούς σε ένα ευέλικτο σχήμα που διαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε παραγωγής. Τα πρωτότυπα προγράμματα που παρουσιάζει καλύπτουν τα πεδία της μουσικής δωματίου, του μουσικού θέατρο, του χορού, της σύγχρονης όπερας, της μουσικής για τον κινηματογράφο. Με την ακρίβεια και τη δυναμικότητα των εκτελέσεων, έχει αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια από κριτικούς και κοινό. Το Ergon έχει κληθεί να συμμετάσχει σε σημαντικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Documenta στο Κάσελ και το Φεστιβάλ Αθηνών. Συνεργάζεται συχνά με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσιάζοντας όλο το εύρος του ρεπερτορίου του 20ού και του 21ου αιώνα. Από τη σεζόν 2020-21 θα συνεχίσει να επεκτείνει τα σχέδιά του, με τις δράσεις εκπαιδευτικού περιεχομένου Ergon Lab.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ο Κώστας Παναγιωτίδης απέκτησε το δίπλωμά του στο βιολί μόλις στην ηλικία των 15 ετών. Έκτοτε, έχει συμμετάσχει σε διάφορα εγχειρήματα. Είναι μέλος του Ergon Ensemble, καθώς και της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ, ενώ έχει συνεργαστεί με την Καμεράτα. Από το 2017 κατέχει τη θέση του πρώτου βιολιού στην Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ο Κώστας Τζέκος ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στην Κέρκυρα, όπου και γεννήθηκε, αλλά τις ολοκλήρωσε στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας». Έπειτα, μελέτησε κλαρινέτο και μουσική δωματίου στην École Normale de Musique de Paris. Από το 2008 είναι μέλος του μουσικού συνόλου Ergon Ensemble, ενώ παράλληλα από το 2011 συνεργάζεται με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και από το 2013 με την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ο Δημήτρης Τραυλός, γεννημένος στο Βερολίνο, ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών. Έλαβε το δίπλωμά του το 1998, υπό την εποπτεία του Renato Ripo, ενώ έπειτα φοίτησε και στην Ακαδημία της Βιέννης. Από το 2003 είναι μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ενώ παράλληλα από το 2008 αποτελεί μέλος του Κουαρτέτου Εγχόρδων Τετρακτύς, καθώς και του μουσικού συνόλου Ergon Ensemble.
Η «Γέφυρα» φέτος χτίζεται με πέντε αναθέσεις της Στέγης για έργα νέων συνθετών και συνθετριών, τα οποία παρουσιάζονται διαδικτυακά την Πέμπτη 20 Μαΐου.
Για έκτη συνεχή χρονιά, η «Γέφυρα Μουσικής πάνω από τη Συγγρού» συνδέει τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώνοντας μουσικούς, φοιτητές και κοινό σε μια ιδιαίτερη μουσική – πολιτιστική δράση, που λόγω των συνθηκών πανδημίας παρουσιάζεται φέτος την Πέμπτη 20 Μαΐου στο YouTube Channel του Ιδρύματος Ωνάση.
Τη φετινή χρονιά, η εκδήλωση λαμβάνει ένα πιο ιδιαίτερο χαρακτήρα, φιλοδοξώντας να αποτελέσει μια αχτίδα αισιοδοξίας μέσα στη μεταβατική περίοδο που βρισκόμαστε, γεφυρώνοντας το χάσμα της συναυλιακής πραγματικότητας της προ Covid-19 εποχής με την τωρινή. Στο πλαίσιο αυτό, δίνεται και πάλι ένα βήμα δημιουργίας σε νέους συνθέτες και μουσικούς, αναδεικνύοντας και υποστηρίζοντας έργα γεμάτα φαντασία και ενέργεια, τα οποία θα παρουσιαστούν σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση. Η «Γέφυρα» φέτος χτίζεται με πέντε αναθέσεις της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση για έργα νέων συνθετών και συνθετριών, τα οποία βιντεοσκοπήθηκαν και μεταδίδονται διαδικτυακά, χωρίς αντίτιμο και χρονικό περιορισμό.
Οι φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου συνεργάζονται με τη Στέγη σε κάθε στάδιο της διοργάνωσης και βιώνουν την ουσία αυτής της παραγωγής: αμοιβαιότητα, υπευθυνότητα, έμπνευση, επαγγελματισμός, αλληλεπίδραση, ελευθερία έκφρασης. Οι δίαυλοι επικοινωνίας μένουν ανοιχτοί με εκπροσώπους από τα Τμήματα Οργάνωσης και Εκτέλεσης Παραγωγής, το Τμήμα Επικοινωνίας, την Καλλιτεχνική Διεύθυνση της Στέγης και τους ίδιους τους καλλιτέχνες, για συνεχή ανατροφοδότηση, από κοινού εποπτεία και συντονισμό στην οργάνωση και την προώθηση των φετινών αναθέσεων.
Αναθέσεις:
- Νίκη Κρασάκη: «Buzzer» (2021)
Trigger Happy: Μάνθος Κάρρας, Γιώργος Μιζήθρας, Γιώργος Σταυρίδης και Γιώργος Στενός (μουσικά αντικείμενα και παιχνίδια) - Βασιλική Λεγάκη: «Sound Attractors” (2021)
Noa Mick (σαξόφωνο), Θοδωρής Βαζάκας (κρουστά) - Ανθή Δαμβουνέλη: «ΗαdεS” (2021)
Εύα Σταύρου (φλάουτο), Θάλεια Παπαδοπούλου (πιάνο) - Νίκος Γαλενιανός: «The forest that hears the field that sees” (2021)
Μέλη του Τέτττιξ: Guido de Flaviis (σαξόφωνο), Σταμάτης Πασόπουλος (ακορντεόν), Χάρης Παζαρούλας (κοντραμπάσο) - Αλέξανδρος Σπύρου: «Trio” (2021)
Μέλη του Ergon Ensemble: Γιώργος Παναγιωτίδης (βιολί), Κώστας Τζέκος (κλαρινέτο), Δημήτρης Τραυλός (τσέλο)
Το «Buzzer» (2021) είναι η πρώτη ανάθεση της Στέγης στη νέα συνθέτρια Νίκη Κρασάκη. Μια πλούσια ηχητική παλέτα παιχνιδιών, παιδικών μουσικών οργάνων και αντικειμένων αποτέλεσε την πηγή έμπνευσής της, απελευθερώνοντας τη φαντασία της προς τη δημιουργία μιας πρωτότυπης σημειογραφικής αποτύπωσης, που επιτρέπει τον αυτοσχεδιασμό.
Ο γνωστός ήχος του buzzer των τηλεπαιχνιδιών υπήρξε το κύριο ερέθισμα της συνθέτριας, η οποία τον αξιοποίησε χτίζοντας γύρω του ένα έργο με ποικιλομορφία ηχοχρωμάτων. Το έργο ερμηνεύουν οι Trigger Happy, μια ανήσυχη τετραμελής κολεκτίβα σύγχρονης αυτοσχεδιαστικής μουσικής, «παίζοντας» (με) φράσεις από γνωστές παιδικές μελωδίες και παραμύθια, καθώς και με κανόνες ομαδικών παιχνιδιών.
Στο «Sound Attractors» (2021), η Βασιλική Λεγάκη παρουσιάζει ένα δυναμικό σύστημα δύο εφαπτόμενων ηχητικών κόσμων, του σαξοφώνου και των κρουστών, που αποτελούνται από «στίξεις» και «γραμμές» ηχοχρωμάτων. Τοποθετώντας τους εκτελεστές σε δύο διαφορετικά σημεία του χώρου, οι ηχητικές χειρονομίες δημιουργούν παράλληλες τροχιές ανάμεσά τους. Τα ηχοχρώματα του έργου αλληλεπιδρούν, συνδέονται, συνεχίζουν το ένα το άλλο, συγκρούονται και συγχέονται.
Το έργο επιχειρεί να προτείνει μια εμπειρία αντίληψης της κίνησης του ήχου ως απεριοδικής, τυχαίας, ασταθούς και μη γραμμικής, η οποία είναι εμπνευσμένη από την έννοια του χάους ως μια «κατάσταση αναταραχής». Ερμηνεύουν η σαξοφωνίστρια Noa Mick, που εκπροσωπεί το σύνολο False Relationships and Extended Endings Ensemble for New Music, και ο εκτελεστής κρουστών Θοδωρής Βαζάκας.
Στο νέο της έργο, με τίτλο «ΗαdεS» (2021), η Ανθή Δαμβουνέλη ξεκινά με αφετηρία ένα παλιό χάρτη της περιοχής του ποταμού Αχέροντα, πάνω στον οποίο η φλαουτίστρια Εύα Σταύρου και η πιανίστρια Θάλεια Παπαδοπούλου επιλέγουν τη δική τους πορεία προς το Νεκυομαντείο (δηλαδή, Νεκρομαντείο) του Αχέροντα. Οι μουσικοί, μέσα από 30 μινιατούρες, θα σχηματίσουν το προσωπικό τους δρομολόγιο προς τον «Κάτω Κόσμο».
Οι συντεταγμένες του χάρτη, ως λέξεις, χρησιμοποιούνται είτε από το σημαινόμενο τους είτε από τον ήχο τους, ενώ η κίνηση των μουσικών συμπληρώνει την αντισυμβατική γραφή. Ο αριθμός 30 συμβολίζει την παραμονή των πιστών στο Νεκυομαντείο για 30 ολόκληρα μερόνυχτα, όπου προετοιμάζονταν ψυχοσωματικά προκειμένου να «συναντηθούν» με τα αγαπημένα τους εκλιπόντα πρόσωπα.
Το νέο έργο του συνθέτη Νίκου Γαλενιανού, «The forest that hears the field that sees» (2021), είναι επηρεασμένο από το – άγνωστο σε πολλούς – σκίτσο του Ολλανδού ζωγράφου της Αναγέννησης Ιερώνυμου Μπος «Το δάσος έχει αυτιά, το λιβάδι έχει μάτια». Ο συνθέτης εμπνέεται από τη δομή του σκίτσου, αλλά και από τις εμπλεκόμενες ιστορίες, οι οποίες παραπέμπουν σε άλλα σκίτσα.
Τον ενδιαφέρει επίσης η εξερεύνηση των διευρυμένων τεχνικών του ακορντεόν, του σαξοφώνου και του κοντραμπάσου, σε σχέση με τα σημεία της ηχοχρωματικής τους σύγκλισης. Το έργο ερμηνεύουν τρεις μουσικοί του συνόλου Τέτττιξ, ο σαξοφωνίστας Guido de Flaviis, ο ακορντεονίστας Σταμάτης Πασόπουλος και ο κοντραμπασίστας Χάρης Παζαρούλας.
Το νέο έργο του Αλέξανδρου Σπύρου, «Trio» (2021), έχει συλληφθεί ως έργο ανοιχτής διανομής. Καλείται δηλαδή το κοινό να επιλέξει τα όργανα που θα το εκτελέσουν, γεγονός που σημαίνει ότι κάθε φορά μπορεί να παραχθεί και ένα νέο άκουσμα. Στην πρώτη του εκτέλεση ερμηνεύεται από τρεις μουσικούς του Ergon Ensemble, τον Κώστα Παναγιωτίδη (βιολί), τον Κώστα Τζέκο (κλαρινέτο) και το Δημήτρη Τραυλό (τσέλο). Πρόκειται για ένα έργο μικτής σημειογραφίας, στο οποίο ο συνθέτης ζητά από τους ερμηνευτές να χρησιμοποιήσουν μη συμβατικούς τρόπους παραγωγής ήχου. Απαιτεί την ενσωμάτωση σωματικών κινήσεων των μουσικών, το χτύπημα στο ηχείο του οργάνου και τις αναπνοές τους, με τελικό στόχο τη διεύρυνση του ήχου από την «αυστηρότητα» μιας συμβατικής παρτιτούρας.
Συντελεστές εκδήλωσης:
Υπεύθυνη project: Λορέντα Ράμου
Υπεύθυνος καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου: Γεώργιος – Μιχαήλ Κλήμης
Οι φοιτητές της κατεύθυνσης «Πολιτισμός και Πολιτιστική Διαχείριση» του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου
Μια παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση
Κινηματογράφηση
Σκηνοθεσία – Παραγωγή: Αγγελική Αριστομενοπούλου
Διεύθυνση φωτογραφίας: Γιάννης Καραμπάτσος
Φωτογραφία: Γιάννης Κανάκης
Α’ βοηθός οπερατέρ: Θοδωρής Πασπαλιάρης
Μοντάζ & Color grading: Τάσος Κακούσης
Ηχοληψία & Μίξη ήχου: Δημήτρης Σαμαράς
Παραγωγή: Βασίλης Παναγιωτακόπουλος
Εκτέλεση παραγωγής: Δέσποινα Σιφνιάδου, Iουλία Σταμούλη
Λίγα λόγια για τους καλλιτέχνες
1η ανάθεση
Η συνθέτρια Νίκη Κρασάκη (γενν. 1986, Αθήνα), με σπουδές στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και στο Ωδείο Αθηνών, σημαντικές συνεργασίες και παρουσία στην ελληνική μουσική σκηνή (Ωδείο Αθηνών, Ιόνιος Ακαδημία, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Θέατρο του Ιονίου, Θέατρο Ανάποδα κ.ά.), αγαπά να πειραματίζεται δημιουργικά με πρωτότυπα ακούσματα σύγχρονης μουσικής. Μέσω του αυτοσχεδιασμού και του επαναπροσδιορισμού ήχων και μουσικών οργάνων, συμβατικών ή μη, δίνει ιδιαίτερο, παιγνιώδη χαρακτήρα σε καθημερινούς ήχους και δημιουργεί ένα μοναδικό ηχοτοπίο που αφυπνίζει και ερεθίζει τις αισθήσεις, βασισμένο σε δική της «ανοιχτή» σημειογραφία. Η μουσική της αποτελεί μύηση σε ένα μυστηριώδες παιχνίδι αυτοσχεδιασμού, ασυνήθιστο, προκλητικό, αλλά πάνω από όλα δημιουργικό, χωρίς όμως να αποκλείονται και κάποιες πινελιές δημιουργικής «τρέλας», παραστατικότητας και χιούμορ.
Οι Trigger Happy (Μάνθος Κάρρας, Γιώργος Μιζήθρας, Γιώργος Σταυρίδης και Γιώργος Στενός) είναι ένα τετραμελές σύνολο πειραματικής μουσικής με διεθνή παρουσία, που ιδρύθηκε το 2016 στην Κέρκυρα από τα ανήσυχα και αεικίνητα ιδρυτικά μέλη της κολεκτίβας σύγχρονης μουσικής Κ.Ε.Δι.Μου.Ρα. (Κέντρο Έρευνας και Διάδοσης Μουσικής Ραδιουργίας). Η μουσική τους έχει έντονα τα στοιχεία του αυτοσχεδιασμού, των γρήγορων εναλλαγών και της παιγνιώδους αλληλεπίδρασης, τόσο σε επίπεδο σύνθεσης όσο και εκτέλεσης. Προσεγγίζουν τη μουσική ως μια βιωματική, συλλογική και υπερβατική εμπειρία, ενώ οι συναυλίες – περφόρμανς τους αποτελούν μια πανδαισία ήχων σε μια κυριολεκτικά μουσική αναταραχή, εκπέμποντας ενέργεια, ανατροπή και ξάφνιασμα. Οι ερμηνείες τους αναπτύσσονται πρωτότυπα γύρω από ιδιοσυγκρασιακές ενορχηστρώσεις και μουσικά αντικείμενα – όργανα (παιχνίδια, πειραγμένα μέσα, ηλεκτρονικούς και ηλεκτροακουστικούς μηχανισμούς, media ευρήματα κ.ά.), λεκτικές και γραφικές παρτιτούρες, καθώς και πειραματικές συνθετικές δομές.
2η ανάθεση
Η Βασιλική Λεγάκη σπούδασε μουσικολογία (BMus) και μουσική σύνθεση (MMus) στο Royal Holloway University of London με τη Helen Grime και τον Mark Bowden. Τα έργα της έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικά φεστιβάλ, όπως στα Darmstadt Summer Festival (Γερμανία), Impuls Academy (Αυστρία), Sound of Wander (Ιταλία), St Magnus International Festival (Σκοτία), Δήλια Ακαδημία Νέας Μουσικής (Ελλάδα) και MusicFest 2016 (Ουαλία), ενώ η δουλειά της έχει διακριθεί, αποσπώντας το Α’ βραβείο και το βραβείο κοινού στον 32o Διεθνή Διαγωνισμό Σύνθεσης Alea ΙΙΙ (Βοστόνη, ΗΠΑ) για το έργο της «The Passage», γραμμένο για επτά φαγκότα. Η συνθέτρια έχει συνεργαστεί με διακεκριμένους μουσικούς και σύνολα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, οι οποίοι και έχουν ερμηνεύσει τα έργα της. Έχει επηρεαστεί από τη μουσική των Ιάννη Ξενάκη, Igor Stravinsky, Sergei Prokofiev και György Ligeti.
Το σύνολο False Relationships and the Extended Endings Ensemble for New Music έχει έδρα τη Βασιλεία της Ελβετίας, στα σύνορα με τη Γαλλία και τη Γερμανία. Αποτελείται από 18 νέους μουσικούς, που ασχολούνται με τη σύγχρονη μουσική και ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σχηματιστεί ένα μοναδικό και μη συμβατικό αποτέλεσμα. Οι συνθέτες έχουν περισσότερο οργανωτικό ρόλο στο σχήμα. Στόχος τους είναι η προσφορά μοναδικών συναυλιακών εμπειριών με παράλληλα διεπιστημονικό χαρακτήρα και η δημιουργία καινοτόμων ηχητικών τοπίων σε συνεργασία με νέους συνθέτες. Ως διασυνοριακό σύνολο, φιλοδοξεί να σπάσει οποιουδήποτε είδους όρια και γίνει ένας πολιτιστικός σύνδεσμος μεταξύ των χωρών.
Η σαξοφωνίστρια Noa Mick φέρνει έναν φρέσκο και μοναδικό ήχο στην ερμηνεία της σύγχρονης μουσικής. Μαθήτευσε δίπλα στους Jean-Michel Goury, Pierre-Stéphane Meugé και Marcus Weiss. Της αρέσει να πειραματίζεται με τον ήχο, ενώ σχεδόν πάντα εντάσσει τη σκηνική παρουσία στο μουσικό σύνολο. Μεταξύ άλλων, έχει κατακτήσει το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό Sclhusskonzert (Βασιλεία, Ελβετία), στον διαγωνισμό της Σορβόνης για νέους σολίστες (Παρίσι, Γαλλία), καθώς και στον διαγωνισμό Hugo (Φέλτκιρχ, Αυστρία). Έχει δώσει συναυλίες στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και το Ισραήλ, ενώ παράλληλα φροντίζει να κάνει συνεργασίες με διεπιστημονικό χαρακτήρα. Έχει μόνιμη συνεργασία με το τριεθνές σύνολο False Relationships and the Extended Endings Ensemble for New Music.
Ο Θοδωρής Βαζάκας, με σπουδές στο Εθνικό Ωδείο της Περιφέρειας του Στρασβούργου και καθηγητές τους Emmanuel Séjourné, Stephan Fougeroux και Denis Riedinger στα κρουστά, έχει πολλές συνεργασίες με ορχήστρες εντός και εκτός Ελλάδας, μεταξύ αυτών με την Orchestre Philharmonique de Strasbourg, την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, την Εθνική Λυρική Σκηνή, τη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και την Ορχήστρα των Χρωμάτων. Είναι ιδρυτικό μέλος του συνόλου σύγχρονης μουσικής ARTéfacts. Έχει συμμετάσχει σε σημαντικά φεστιβάλ διεθνούς φήμης, όπως το ΚunstFestSpiele Herrenhausen στο Ανόβερο και το Festival MUSICA στο Στρασβούργο και διδάσκει κρουστά στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών και στο Δημοτικό Ωδείο Καλαμάτας.
3η ανάθεση
Η Ανθή Δαμβουνέλη είναι μουσικολόγος (Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ), διπλωματούχος κλαρινετίστρια, (Ωδείο Αθηνών) και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου ειδίκευσης στην εκτέλεση του κλαρινέτου (Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Ιόνιο Πανεπιστήμιο). Εργάζεται στη Φιλαρμονική του Δήμου Πειραιά. Έχει παρουσιάσει τη σόλο περφόρμανς «Frame-Light-Motion», στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων (Νύχτες Πρεμιέρας), ενώ τα τελευταία χρόνια έχει συμμετάσχει στα εργαστήρια σύνθεσης μουσικού θεάτρου του ΙΣΝ (Transmedia Labworks-ρους), του Εθνικού Θεάτρου (Πειραματική Σκηνή) και μουσικής σύνθεσης του Ωδείου Αθηνών/ Στέγης Ιδρύματος Ωνάση (Αφιέρωμα στον Olivier Messiaen και Αφιέρωμα στον Γιώργο Απέργη στο εργαστήριο Énumérations), παρουσιάζοντας δικές της συνθέσεις. Ξέρει να ανοίγει φύλλο.
Η φλαουτίστρια Εύα Σταύρου ξεκίνησε τις μουσικές της σπουδές στην Κύπρο. Αποφοίτησε το 2009 με άριστα από το Μουσικό Λύκειο Λευκωσίας και στη συνέχεια παρακολούθησε ανώτερες μουσικές σπουδές στο Université Lumière Lyon 2 και στο Conservatoire à Rayonnement Régional de Lyon με τον Michel Lavignolle. Το ενδιαφέρον της στη σύγχρονη μουσική την οδήγησε να συμμετάσχει σε μουσικά εργαστήρια και φεστιβάλ, όπως το Escape Art Lab στη Ρουμανία, το Time of Music στη Φινλανδία και το New Music Week στη Ρώμη, καθώς επίσης και σε προγράμματα Erasmus+ στην Κύπρο και την Πορτογαλία, όπου μαθήτευσε δίπλα σε διακεκριμένους συνθέτες όπως ο Beat Furrer, η Doina Rotaru και η Kaija Saariaho. Συνεργάζεται συχνά με συνθέτες, όπως τους Brice Catherin και Φαίδρο Καβαλλάρη, για την προώθηση της σύγχρονης μουσικής στην Κύπρο. Διδάσκει φλάουτο στα Μουσικά Σχολεία της Κύπρου και στη Μουσική Σχολή Windcraft από τον Σεπτέμβριο του 2017.
Η Θάλεια Παπαδοπούλου είναι απόφοιτος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι διπλωματούχος πιάνου και ανωτέρων θεωρητικών από το Εθνικό Ωδείο (τάξεις Ναταλίας Μιχαηλίδου και Άλκη Τερτσέτη). Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους πιανίστες Florent Boffard, Vladimir Viardo, David Lively, Gergely Bogányi, Fabienne Jacquinot, Borislava Taneva, Δημήτρη Τουφεξή και τον συνθέτη Frederik Rzewski. Από το 2015 είναι ενεργό μέλος του σεμιναρίου «Το πιάνο στον 20ό και 21ο αιώνα» της Λορέντας Ράμου στο Ωδείο Αθηνών. Έχει σημαντική εμπειρία στη συνοδεία τραγουδιστών και στο ανέβασμα παραστάσεων για παιδιά (Ίδρυμα Θεοχαράκη, Ίδρυμα ِΆγγελου και Λητώς Κατακουζηνού κ.ά.) Από τον Οκτώβριο του 2019 είναι μέλος του εργαστηρίου για το έργο Énumérations του Γιώργου Απέργη υπό την καθοδήγηση του συνθέτη Νικόλα Τζώρτζη. Διδάσκει πιάνο στο Πρότυπο Ωδείο Ανατολικής Αττικής και στο Αττικό Ωδείο Τρίπολης.
4η ανάθεση
Ο Νίκος Γαλενιανός σπούδασε σύνθεση στην Ακαδημία Codarts του Ρότερνταμ, έχοντας παρακολουθήσει μαθήματα ηλεκτρονικής σύνθεσης δίπλα στον René Uijlenhoet και masterclasses με τους Johannes Schöllhorn, Mark André, Klaus Lang, Simon Steen-Andersen. Παράλληλα, φοίτησε και στο Βασιλικό Ωδείο της Χάγης. Η μουσική του έχει παιχτεί σε διάφορα ολλανδικά φεστιβάλ, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται ενεργά με τη μουσική για το θέατρο, έχοντας συνεργαστεί με ξένους και Έλληνες σκηνοθέτες. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το Μουσείο Μπενάκη, το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ενώ έργα του έχουν παρουσιαστεί και στα δύο αρχαία θέατρα της Επιδαύρου. Ο Νίκος Γαλενιανός ανήκει ως μουσικός και σε ένα γκρουπ ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, το Handful of Windows, με το οποίο έχει δώσει συναυλίες στην Ολλανδία, την Ελβετία και την Ελλάδα.
Το σχήμα σύγχρονης μουσικής Τέτττιξ ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα το 2017, με πρωτοβουλία του Μιχάλη Παρασκάκη. Το σύνολο απαρτίζεται από δεκατρία μέλη, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν σπουδάσει και ζήσει στην Ολλανδία. Οι Τέτττιξ, μέσω της ιδιαίτερης σύνθεσης του συνόλου, θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο ρεπερτόριο, να εστιάσουν στην παρουσίαση σημαντικών έργων των τελευταίων δεκαετιών, τα οποία παραμένουν άγνωστα στην Ελλάδα, και να αναδείξουν σπουδαία κομμάτια του 20ού αιώνα που έχουν ξεχαστεί. Ο ιδιαίτερος συνδυασμός των οργάνων, η χρήση διευρυμένων τεχνικών και η έμφαση στη μουσική δραματουργία χαρακτηρίζουν τις εμφανίσεις του συνόλου.
Ο Ιταλός σαξοφωνίστας Guido de Flaviis, ο οποίος έχει μια αξιοσημείωτη καριέρα στην Ελλάδα, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια διαφόρων διάσημων σαξοφωνιστών, όπως είναι οι Jean-Marie Londeix, Fabrice Moretti και Claude Delangle. Σπούδασε στην Εθνική Ακαδημία Μουσικής Sweelinck της Ολλανδίας και παράλληλα κέρδισε υποτροφίες και βραβεία. Με τα διάφορα μουσικά σύνολα δωματίου, στα οποία είναι μέλος, έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ, συναυλίες και γνωστά ευρωπαϊκά θέατρα, όπως στο Ponchielli στην Κρεμόνα, στο Lingotto στο Τορίνο και στο Muziekgebouw στο Άμστερνταμ και στη Βιέννη. Ως μουσικό ντουέτο με τη Μαργαρίτα Κουρτπαρασίδου (κρουστά), έχει εμφανιστεί σε διάφορα μέρη, όπως στο Σαν Ντιέγκο, στη Νέα Υόρκη, στο Άμστερνταμ, στη Γερμανία, στην Πορτογαλία και στην Ιταλία.
Ο ακορντεονίστας Σταμάτης Πασόπουλος, εκτός από μουσικός, είναι και συνθέτης σύγχρονης μουσικής. Έχει σπουδάσει βυζαντινή μουσική και έχει πραγματοποιήσει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην Ολλανδία (Codarts) στο αντικείμενο της σύγχρονης σύνθεσης. Ανάμεσα στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνεται η ελληνική παραδοσιακή μουσική, αφού λόγω της καταγωγής του είναι βαθιά επηρεασμένος από τον μουσικό πολιτισμό της Μακεδονίας. Αποτελεί μέρος του τρίο ελεύθερου αυτοσχεδιασμού Handful of Windows και είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συνόλου σύγχρονης μουσικής Τέτττιξ.
Ο Χάρης Παζαρούλας έχει τελειώσει τις μουσικές σπουδές του στη Φινλανδία και είναι μέλος του death metal συγκροτήματος Stone Cold Dead, το οποίο παίζει ένα μείγμα μέταλ μουσικής και πειραματικής ροκ. Είναι, επίσης, μέλος του συνόλου Τέτττιξ, ενώ το 2015 παρουσίασε στο κοινό την παράσταση (R)EDUCATION στο μουσικό κέντρο του Ελσίνκι. Έχει σημαντικό αριθμό συναυλιών στο ενεργητικό του και έχει εμφανιστεί σε συναυλιακούς χώρους στη Φινλανδία, την Αυστρία, την Κύπρο και την Ελλάδα.
5η ανάθεση
Ο Αλέξανδρος Σπύρου είναι ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής της Δήλιας Ακαδημίας Νέας Μουσικής και συνιδρυτής της κολεκτίβας συνθετών, καλλιτεχνών και επιμελητών σχεδίου meta-ξ. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη σύνθεση και τη μουσική θεωρία στην Ελλάδα, μελέτησε σύνθεση με τους Michael Finnissy, Beat Furrer, David Gompper και Josh Levine. Κατέχει μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών στη μουσική και τη φιλοσοφία από τα πανεπιστήμια του Σαουθάμπτον και του Μπρίστολ, αντίστοιχα, αλλά και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη σύνθεση από το Πανεπιστήμιο Μουσικής και Επιτελεστικών Τεχνών του Γκρατς και διδακτορικό τίτλο στη Μουσική Σύνθεση και Θεωρία από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. Στο τελευταίο δίδαξε μουσική θεωρία και σύνθεση επί σειρά ετών. Έχει λάβει και αρκετά βραβεία σύνθεσης, όπως τα Startstipendium για τη Μουσική Σύνθεση (Αυστρία), Henry and Parker Pelzer για την αριστεία στη σύνθεση (ΗΠΑ) και Ernst Mach (Αυστρία).
Το Ergon Ensemble μετρά πάνω από 10 χρόνια καλλιτεχνικής πορείας στα ελληνικά και διεθνή δρώμενα της σύγχρονης μουσικής, ξεκινώντας από τα masterclasses του Ensemble Modern. Από την ίδρυσή του, το 2008, το σύνολο έχει εντάξει στο δυναμικό του μερικούς από τους καλύτερους Έλληνες μουσικούς σε ένα ευέλικτο σχήμα που διαμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε παραγωγής. Τα πρωτότυπα προγράμματα που παρουσιάζει καλύπτουν τα πεδία της μουσικής δωματίου, του μουσικού θέατρο, του χορού, της σύγχρονης όπερας, της μουσικής για τον κινηματογράφο. Με την ακρίβεια και τη δυναμικότητα των εκτελέσεων, έχει αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια από κριτικούς και κοινό. Το Ergon έχει κληθεί να συμμετάσχει σε σημαντικά φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Documenta στο Κάσελ και το Φεστιβάλ Αθηνών. Συνεργάζεται συχνά με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και την Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καθώς και με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, παρουσιάζοντας όλο το εύρος του ρεπερτορίου του 20ού και του 21ου αιώνα. Από τη σεζόν 2020-21 θα συνεχίσει να επεκτείνει τα σχέδιά του, με τις δράσεις εκπαιδευτικού περιεχομένου Ergon Lab.
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ο Κώστας Παναγιωτίδης απέκτησε το δίπλωμά του στο βιολί μόλις στην ηλικία των 15 ετών. Έκτοτε, έχει συμμετάσχει σε διάφορα εγχειρήματα. Είναι μέλος του Ergon Ensemble, καθώς και της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ, ενώ έχει συνεργαστεί με την Καμεράτα. Από το 2017 κατέχει τη θέση του πρώτου βιολιού στην Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ο Κώστας Τζέκος ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στην Κέρκυρα, όπου και γεννήθηκε, αλλά τις ολοκλήρωσε στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας». Έπειτα, μελέτησε κλαρινέτο και μουσική δωματίου στην École Normale de Musique de Paris. Από το 2008 είναι μέλος του μουσικού συνόλου Ergon Ensemble, ενώ παράλληλα από το 2011 συνεργάζεται με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και από το 2013 με την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ο Δημήτρης Τραυλός, γεννημένος στο Βερολίνο, ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών. Έλαβε το δίπλωμά του το 1998, υπό την εποπτεία του Renato Ripo, ενώ έπειτα φοίτησε και στην Ακαδημία της Βιέννης. Από το 2003 είναι μέλος της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ενώ παράλληλα από το 2008 αποτελεί μέλος του Κουαρτέτου Εγχόρδων Τετρακτύς, καθώς και του μουσικού συνόλου Ergon Ensemble.
