Μία δυναμική μουσικός και ταλαντούχα ερμηνεύτρια, η Γεωργία Νταγάκη με τον πρωτότυπό της ήχο και την «αλήτικη» κρητική της λύρα να συνοδεύει την τέχνη της, σαγηνεύει το κοινό της τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Με γνωστές συνεργασίες όπως αυτή με τον Eric Burdon και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου κι αρκετές περιοδείες κι εμφανίσεις, η Γεωργία ακολουθεί μια πετυχημένη πορεία στην μουσική σκηνή κι είναι άξια αναγνώρισης στο εθνικό και διεθνές τοπίο. Γεννημένη στην Αθήνα με καταγωγή από το Ρέθυμνο Κρήτης από νεαρή ηλικία μυήθηκε στην μουσική παιδεία με παραδοσιακά και κρητικά ερεθίσματα, όπου με τα χρόνια διαμόρφωσε την μουσική της ταυτότητα, μια ταυτότητα ενός γνήσιου καλλιτέχνη που δημιουργεί πάντοτε εμπνευσμένη από την φράση, «Η μουσική έχει νόημα μόνο όταν την μοιράζεσαι». Με αφορμή τον νέο της δίσκο λοιπόν, με το φλογερό όνομα «Πάθος», η Γεωργία εκφράζει τις απόψεις της επάνω σε επίκαιρα ζητήματα της μουσικής σκηνής, ενώ μας εκμυστηρεύεται τα επόμενα βήματα τής καριέρας της.
Πριν ενάμιση μήνα περίπου κυκλοφόρησε ο νέος προσωπικός σας δίσκος με τον τίτλο “Pathos”. Μιλήστε μας για το συγκεκριμένο μουσικό σας ταξίδι.
Νομίζω ότι αυτός ο δίσκος εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο μια «ώριμη» στιγμή της μέχρι τώρα πορείας μου, και αυτό ίσως έγκειται στο γεγονός ότι είναι ένα album που φλερτάρει έντονα με το παρελθόν μου αλλά και με το μέλλον. Θέλω να πω πως πρόκειται για έναν δίσκο που αναπόφευκτα έχει αναφορές από το παρελθόν, λόγω λύρας και παράδοσης αλλά κυρίως μέσα από τις διασκευές τις οποίες εμπεριέχει. Παράλληλα περιλαμβάνει νέα τραγούδια που μου έδωσαν μια απελευθέρωση μουσικά, τραγουδιστικά και ηχητικά. Έχει έντονες διακυμάνσεις με πρωταγωνιστικό ρόλο τον καλό στίχο, την ένταση και την ενέργεια ενός live μαζί με πολύ προσωπικές και εσωτερικές μπαλάντες, με λυρισμό και ευαισθησία.
Ορόσημο της καριέρας σας ήταν η διεθνή σας συνεργασίας με τον Eric Burdon. Περιγράψτε μας την συγκεκριμένη εμπειρία.
Ήμουν τυχερή γιατί έζησα με τον καλύτερο τρόπο μια περιοδεία σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες και που πάντα ήθελα να βιώσω. Πόσο μάλλον με τον θρύλο της παγκόσμιας σκηνής αλλά και με αυτούς τους υπέροχους μουσικούς συνοδοιπόρους, τους Animals. Ενάμιση μήνα μέσα σε ένα βαν, σε ένα αεροπλάνο, σε ένα τρένο… Πολύτιμη ήταν και η σύμπραξη μας στο στούντιο ηχογραφώντας κρητική λύρα σε πολλά τραγούδια του δίσκου του Athens Traffic live.
Δεν μας φτάνει μια συνέντευξη για να μπορέσω να αποτυπώσω με λόγια όλα όσα αποκόμισα μέσα από την συνεργασία μου αυτή, αλλά και αργότερα όταν βρέθηκα στη σκηνή με τον Gordon Gano από τους Violent Femmes. Εύχομαι οι συνθήκες να επιτρέψουν και στο μέλλον τέτοιες συμπράξεις με ήθος, δημιουργία και αγάπη προς τη μουσική.
Το είδος της μουσικής που εκπροσωπείτε είναι αρκετά ιδιαίτερο και πρωτότυπο, γεγονός που ελλοχεύει ένα μεγάλο ρίσκο για την ανταπόκριση του κοινού. Θα σκεφτόσασταν ποτέ να στραφείτε σε μια πιο «εμπορική» μουσική;
Σίγουρα το να κάνεις κάτι έξω από τα συνηθισμένα προκαλεί μια είδους σύγχυση στην Ελλάδα. Αυτό ενδεχομένως ξεκινά από τους ανθρώπους που ασχολούνται με τη βιομηχανία της μουσικής, οι οποίοι δεν έχουν την εμπειρία και το όραμα στο πώς μπορούν να σε “μεταχειριστούν”, και παράλληλα με το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια στροφή προς το «παλιό». Υποβόσκει μια αίσθηση ότι ψάχνουμε να αντικαταστήσουμε τις παλιές μεγάλες φωνές του παρελθόντος με τις νέες φωνές του σήμερα, ως συνέχεια. Θέλω να πω πως μάλλον είναι πιο εύκολο εμπορικά, να θυμίζεις κάτι από το παρελθόν παρά αυτό που κάνεις να έχει μια μοναδικότητα, να είναι κάτι καινούργιο και έξω από το κουτί. Στο εξωτερικό δεν ισχύει το ίδιο. Δεν θεωρώ ωστόσο ότι τα τραγούδια μου είναι δύσκολα και μη εμπορικά. Απλά θέλουν περισσότερο χρόνο να ακουστούν να φτάσουν και να αφομοιωθούν από το κοινό, ίσως και λόγω της κατάστασης που προανέφερα. Ωστόσο δεν αισθάνομαι ότι πήρα κάποιο ρίσκο αλλά ότι έκανα αυτό που λέει η καρδιά μου. Νοιώθω περήφανη για τα τραγούδια μου και χαίρομαι που το κοινό μου σιγά σιγά μεγαλώνει, μαθαίνει και χαίρεται που είμαι αυτό που είμαι, δείχνοντάς εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου και σεβασμό στη μουσική και τις επιλογές μου.
Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει μια αρνητική αντίδραση του κοινού ή μια αποδοκιμαστική κριτική;
Έχω πει πολλές φορές ότι η κριτική αλλά και η άποψη έχει το βάρος αυτού που την εκφράζει. Αν πρόκειται για το κοινό μου, τους ανθρώπους δηλαδή που αγαπούν και ακολουθούν τη μουσική μου, εκεί οφείλω να την ακούσω να την αφουγκραστώ και να την φιλτράρω. Όσον αφορά τις ανώνυμες όμως κριτικές, οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι και αυτές που κατακλύζουν αυτή τη στιγμή τα μέσα, εκεί δεν ασχολούμαι καθόλου.
Εδώ κι έναν χρόνο η ανθρωπότητα ταλανίζεται σε οικουμενική κλίμακα απ’ την μάστιγα της πρωτόγνωρης πανδημίας COVID -19. Το συγκεκριμένο δυσμενή φαινόμενο έχει επηρεάσει την αισιοδοξία σας για το μέλλον; Αν ναι σε ποιον βαθμό;
Θα ήμουν αφελής να θεωρώ ότι μετά από ένα χρόνο και κάτι κλειστοί και απομονωμένοι, θα ξεπεράσουμε αλλά και θα προσπεράσουμε εύκολα όλα όσα μας στέρησε η πανδημία. Το μεγάλο πλήγμα που υπέστη επίσης η οικονομία θα το βρούμε μπροστά μας, και πάλι εμείς θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε για ακόμη μια φορά. Όταν λέω εμείς εννοώ όλα μας και κυρίως την δική μου γενιά η οποία όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται σε έναν διαρκή αγώνα από την αρχή της κρίσης. Αυτό δεν με κάνει απαισιόδοξη απλά με γειώνει και ψάχνω να βρω τρόπους να το δουλέψω αντιστρέφοντας το προς μια θετική κατεύθυνση. Αυτό που με έχει επηρεάσει όμως αρνητικά είναι το ότι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο παγκόσμια, αυτοί που βάλλονται σοβαρά είτε επαγγελματικά είτε ηθικά είναι οι μουσικοί και γενικότερα οι τέχνες και ο πολιτισμός. Ο πολιτισμός και η παιδεία μας είναι το μέλλον της χώρας μας, αλλά πάντα μπαίνουν στους τελευταίους τροχούς της αμάξης. Υπάρχει μια παραγκώνιση και μια απαξίωση, αυτό εννοώ. Αυτό είναι κάτι που με έχει προβληματίσει πολύ και για το μέλλον και για τα επόμενα βήματα όταν επανέλθουμε με το καλό και πάλι στις επάλξεις.
Ποια είναι η γνώμη σας επάνω στην «στρατευμένη» μουσική που τάσσεται υπέρμαχος μιας συγκεκριμένης ιδέας ή ενός στόχου. Θα επιχειρούσατε να βάλετε «ταμπέλα» στην μουσική σας;
Σε καμία περίπτωση οι ταμπέλες δεν με βρίσκουν σύμφωνη. Μου αρέσει όμως πολύ να φτάνουν τραγούδια στα χέρια μου με στίχους που αφορούν κοινωνικά και υπαρξιακά ζητήματα. Αυτό είναι κάτι που με αφορά σε μεγάλο βαθμό και προσπαθώ να δημιουργήσω τέτοια τραγούδια για να μοιραστώ τις σκέψεις μου με τον κόσμο. Αυτό πρέπει να κάνει η μουσική ούτως η άλλως. Να μας κουνάει από τη θέση μας και να μας κάνει να σκεφτούμε παραπάνω. Εγώ ανήκω στους ανθρώπους που τάσσονται απέναντι στον άνθρωπο, αλλά και στα προβλήματα και στις σκέψεις που η ανθρωπότητα φέρει.
Αδιαμφισβήτητα έχετε αφήσει το στίγμα σας στην τέχνη της μουσικής. Είστε λοιπόν, ικανοποιημένη με την συνεισφορά σας μέχρι στιγμής; Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι μικρό, έχοντας ίσως μετανιώσει για κάποια απόφασή σας, κοιτάζοντας τα ήδη κεκτημένα της καριέρας σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Αυτό που θα άλλαζα θα ήταν να μπορώ να «γεύομαι» περισσότερο τις όμορφες στιγμές χωρίς πολλές σκέψεις και προβληματισμούς για τα αύριο. Και σε προσωπικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό καμιά φορά μας κρατά πίσω. Αυτό θα το άλλαζα, ναι.
Τι είναι η μουσική για εσάς; Ποιο τραγούδι θα αποτύπωνε πειστικότερα την ζωή σας;
Η μουσική είναι το Πάθος μου, το φως και το σκοτάδι μου.
Αυτή την περίοδο θα σας έλεγα το έργο «Requiem» του Mozart.
Κλείνοντας την ενδιαφέρουσα συνέντευξή μας, πείτε μου λίγα λόγια για τους μελλοντικούς σας στόχους και κινήσεις σας.
Ο στόχος μου γι’ αυτό το καλοκαίρι είναι ένας: Να ξεκινήσουν οι καλοκαιρινές μας συναυλίες, που τόσο στο πλευρό του Δημήτρη Ζερβουδάκη όσο και στις δικές μου προσωπικές εμφανίσεις ανά την Ελλάδα, και επιτέλους να ανταμώσουμε ξανά με τον κόσμο, μέσα από βραδιές γεμάτες μουσική, τραγούδια και πλημμύρα συναισθημάτων. Πόσο πολύ μας έλειψε αυτό…
Παράλληλα νέα βίντεο κλιπ θα κυκλοφορούν στο επίσημο κανάλι μου στο Youtube από τα τραγούδια της νέας μου δισκογραφικής μου δουλειάς με τίτλο Pathos, και τον Σεπτέμβρη ετοιμάζω έναν ακόμη δίσκο με bές αλλά και νέα τραγούδια -sides διασκευες συνέχεια αυτού του δίσκου, τα οποία δεν χώρεσαν σε αυτόν!
Σας ευχαριστώ θερμά
Καλή αντάμωση εκεί έξω…
Μία δυναμική μουσικός και ταλαντούχα ερμηνεύτρια, η Γεωργία Νταγάκη με τον πρωτότυπό της ήχο και την «αλήτικη» κρητική της λύρα να συνοδεύει την τέχνη της, σαγηνεύει το κοινό της τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Με γνωστές συνεργασίες όπως αυτή με τον Eric Burdon και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου κι αρκετές περιοδείες κι εμφανίσεις, η Γεωργία ακολουθεί μια πετυχημένη πορεία στην μουσική σκηνή κι είναι άξια αναγνώρισης στο εθνικό και διεθνές τοπίο. Γεννημένη στην Αθήνα με καταγωγή από το Ρέθυμνο Κρήτης από νεαρή ηλικία μυήθηκε στην μουσική παιδεία με παραδοσιακά και κρητικά ερεθίσματα, όπου με τα χρόνια διαμόρφωσε την μουσική της ταυτότητα, μια ταυτότητα ενός γνήσιου καλλιτέχνη που δημιουργεί πάντοτε εμπνευσμένη από την φράση, «Η μουσική έχει νόημα μόνο όταν την μοιράζεσαι». Με αφορμή τον νέο της δίσκο λοιπόν, με το φλογερό όνομα «Πάθος», η Γεωργία εκφράζει τις απόψεις της επάνω σε επίκαιρα ζητήματα της μουσικής σκηνής, ενώ μας εκμυστηρεύεται τα επόμενα βήματα τής καριέρας της.
Πριν ενάμιση μήνα περίπου κυκλοφόρησε ο νέος προσωπικός σας δίσκος με τον τίτλο “Pathos”. Μιλήστε μας για το συγκεκριμένο μουσικό σας ταξίδι.
Νομίζω ότι αυτός ο δίσκος εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο μια «ώριμη» στιγμή της μέχρι τώρα πορείας μου, και αυτό ίσως έγκειται στο γεγονός ότι είναι ένα album που φλερτάρει έντονα με το παρελθόν μου αλλά και με το μέλλον. Θέλω να πω πως πρόκειται για έναν δίσκο που αναπόφευκτα έχει αναφορές από το παρελθόν, λόγω λύρας και παράδοσης αλλά κυρίως μέσα από τις διασκευές τις οποίες εμπεριέχει. Παράλληλα περιλαμβάνει νέα τραγούδια που μου έδωσαν μια απελευθέρωση μουσικά, τραγουδιστικά και ηχητικά. Έχει έντονες διακυμάνσεις με πρωταγωνιστικό ρόλο τον καλό στίχο, την ένταση και την ενέργεια ενός live μαζί με πολύ προσωπικές και εσωτερικές μπαλάντες, με λυρισμό και ευαισθησία.
Ορόσημο της καριέρας σας ήταν η διεθνή σας συνεργασίας με τον Eric Burdon. Περιγράψτε μας την συγκεκριμένη εμπειρία.
Ήμουν τυχερή γιατί έζησα με τον καλύτερο τρόπο μια περιοδεία σαν αυτές που βλέπουμε στις ταινίες και που πάντα ήθελα να βιώσω. Πόσο μάλλον με τον θρύλο της παγκόσμιας σκηνής αλλά και με αυτούς τους υπέροχους μουσικούς συνοδοιπόρους, τους Animals. Ενάμιση μήνα μέσα σε ένα βαν, σε ένα αεροπλάνο, σε ένα τρένο… Πολύτιμη ήταν και η σύμπραξη μας στο στούντιο ηχογραφώντας κρητική λύρα σε πολλά τραγούδια του δίσκου του Athens Traffic live.
Δεν μας φτάνει μια συνέντευξη για να μπορέσω να αποτυπώσω με λόγια όλα όσα αποκόμισα μέσα από την συνεργασία μου αυτή, αλλά και αργότερα όταν βρέθηκα στη σκηνή με τον Gordon Gano από τους Violent Femmes. Εύχομαι οι συνθήκες να επιτρέψουν και στο μέλλον τέτοιες συμπράξεις με ήθος, δημιουργία και αγάπη προς τη μουσική.
Το είδος της μουσικής που εκπροσωπείτε είναι αρκετά ιδιαίτερο και πρωτότυπο, γεγονός που ελλοχεύει ένα μεγάλο ρίσκο για την ανταπόκριση του κοινού. Θα σκεφτόσασταν ποτέ να στραφείτε σε μια πιο «εμπορική» μουσική;
Σίγουρα το να κάνεις κάτι έξω από τα συνηθισμένα προκαλεί μια είδους σύγχυση στην Ελλάδα. Αυτό ενδεχομένως ξεκινά από τους ανθρώπους που ασχολούνται με τη βιομηχανία της μουσικής, οι οποίοι δεν έχουν την εμπειρία και το όραμα στο πώς μπορούν να σε “μεταχειριστούν”, και παράλληλα με το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μια στροφή προς το «παλιό». Υποβόσκει μια αίσθηση ότι ψάχνουμε να αντικαταστήσουμε τις παλιές μεγάλες φωνές του παρελθόντος με τις νέες φωνές του σήμερα, ως συνέχεια. Θέλω να πω πως μάλλον είναι πιο εύκολο εμπορικά, να θυμίζεις κάτι από το παρελθόν παρά αυτό που κάνεις να έχει μια μοναδικότητα, να είναι κάτι καινούργιο και έξω από το κουτί. Στο εξωτερικό δεν ισχύει το ίδιο. Δεν θεωρώ ωστόσο ότι τα τραγούδια μου είναι δύσκολα και μη εμπορικά. Απλά θέλουν περισσότερο χρόνο να ακουστούν να φτάσουν και να αφομοιωθούν από το κοινό, ίσως και λόγω της κατάστασης που προανέφερα. Ωστόσο δεν αισθάνομαι ότι πήρα κάποιο ρίσκο αλλά ότι έκανα αυτό που λέει η καρδιά μου. Νοιώθω περήφανη για τα τραγούδια μου και χαίρομαι που το κοινό μου σιγά σιγά μεγαλώνει, μαθαίνει και χαίρεται που είμαι αυτό που είμαι, δείχνοντάς εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου και σεβασμό στη μουσική και τις επιλογές μου.
Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει μια αρνητική αντίδραση του κοινού ή μια αποδοκιμαστική κριτική;
Έχω πει πολλές φορές ότι η κριτική αλλά και η άποψη έχει το βάρος αυτού που την εκφράζει. Αν πρόκειται για το κοινό μου, τους ανθρώπους δηλαδή που αγαπούν και ακολουθούν τη μουσική μου, εκεί οφείλω να την ακούσω να την αφουγκραστώ και να την φιλτράρω. Όσον αφορά τις ανώνυμες όμως κριτικές, οι οποίες παρεμπιπτόντως είναι και αυτές που κατακλύζουν αυτή τη στιγμή τα μέσα, εκεί δεν ασχολούμαι καθόλου.
Εδώ κι έναν χρόνο η ανθρωπότητα ταλανίζεται σε οικουμενική κλίμακα απ’ την μάστιγα της πρωτόγνωρης πανδημίας COVID -19. Το συγκεκριμένο δυσμενή φαινόμενο έχει επηρεάσει την αισιοδοξία σας για το μέλλον; Αν ναι σε ποιον βαθμό;
Θα ήμουν αφελής να θεωρώ ότι μετά από ένα χρόνο και κάτι κλειστοί και απομονωμένοι, θα ξεπεράσουμε αλλά και θα προσπεράσουμε εύκολα όλα όσα μας στέρησε η πανδημία. Το μεγάλο πλήγμα που υπέστη επίσης η οικονομία θα το βρούμε μπροστά μας, και πάλι εμείς θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε για ακόμη μια φορά. Όταν λέω εμείς εννοώ όλα μας και κυρίως την δική μου γενιά η οποία όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται σε έναν διαρκή αγώνα από την αρχή της κρίσης. Αυτό δεν με κάνει απαισιόδοξη απλά με γειώνει και ψάχνω να βρω τρόπους να το δουλέψω αντιστρέφοντας το προς μια θετική κατεύθυνση. Αυτό που με έχει επηρεάσει όμως αρνητικά είναι το ότι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο παγκόσμια, αυτοί που βάλλονται σοβαρά είτε επαγγελματικά είτε ηθικά είναι οι μουσικοί και γενικότερα οι τέχνες και ο πολιτισμός. Ο πολιτισμός και η παιδεία μας είναι το μέλλον της χώρας μας, αλλά πάντα μπαίνουν στους τελευταίους τροχούς της αμάξης. Υπάρχει μια παραγκώνιση και μια απαξίωση, αυτό εννοώ. Αυτό είναι κάτι που με έχει προβληματίσει πολύ και για το μέλλον και για τα επόμενα βήματα όταν επανέλθουμε με το καλό και πάλι στις επάλξεις.
Ποια είναι η γνώμη σας επάνω στην «στρατευμένη» μουσική που τάσσεται υπέρμαχος μιας συγκεκριμένης ιδέας ή ενός στόχου. Θα επιχειρούσατε να βάλετε «ταμπέλα» στην μουσική σας;
Σε καμία περίπτωση οι ταμπέλες δεν με βρίσκουν σύμφωνη. Μου αρέσει όμως πολύ να φτάνουν τραγούδια στα χέρια μου με στίχους που αφορούν κοινωνικά και υπαρξιακά ζητήματα. Αυτό είναι κάτι που με αφορά σε μεγάλο βαθμό και προσπαθώ να δημιουργήσω τέτοια τραγούδια για να μοιραστώ τις σκέψεις μου με τον κόσμο. Αυτό πρέπει να κάνει η μουσική ούτως η άλλως. Να μας κουνάει από τη θέση μας και να μας κάνει να σκεφτούμε παραπάνω. Εγώ ανήκω στους ανθρώπους που τάσσονται απέναντι στον άνθρωπο, αλλά και στα προβλήματα και στις σκέψεις που η ανθρωπότητα φέρει.
Αδιαμφισβήτητα έχετε αφήσει το στίγμα σας στην τέχνη της μουσικής. Είστε λοιπόν, ικανοποιημένη με την συνεισφορά σας μέχρι στιγμής; Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι μικρό, έχοντας ίσως μετανιώσει για κάποια απόφασή σας, κοιτάζοντας τα ήδη κεκτημένα της καριέρας σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Αυτό που θα άλλαζα θα ήταν να μπορώ να «γεύομαι» περισσότερο τις όμορφες στιγμές χωρίς πολλές σκέψεις και προβληματισμούς για τα αύριο. Και σε προσωπικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό καμιά φορά μας κρατά πίσω. Αυτό θα το άλλαζα, ναι.
Τι είναι η μουσική για εσάς; Ποιο τραγούδι θα αποτύπωνε πειστικότερα την ζωή σας;
Η μουσική είναι το Πάθος μου, το φως και το σκοτάδι μου.
Αυτή την περίοδο θα σας έλεγα το έργο «Requiem» του Mozart.
Κλείνοντας την ενδιαφέρουσα συνέντευξή μας, πείτε μου λίγα λόγια για τους μελλοντικούς σας στόχους και κινήσεις σας.
Ο στόχος μου γι’ αυτό το καλοκαίρι είναι ένας: Να ξεκινήσουν οι καλοκαιρινές μας συναυλίες, που τόσο στο πλευρό του Δημήτρη Ζερβουδάκη όσο και στις δικές μου προσωπικές εμφανίσεις ανά την Ελλάδα, και επιτέλους να ανταμώσουμε ξανά με τον κόσμο, μέσα από βραδιές γεμάτες μουσική, τραγούδια και πλημμύρα συναισθημάτων. Πόσο πολύ μας έλειψε αυτό…
Παράλληλα νέα βίντεο κλιπ θα κυκλοφορούν στο επίσημο κανάλι μου στο Youtube από τα τραγούδια της νέας μου δισκογραφικής μου δουλειάς με τίτλο Pathos, και τον Σεπτέμβρη ετοιμάζω έναν ακόμη δίσκο με bές αλλά και νέα τραγούδια -sides διασκευες συνέχεια αυτού του δίσκου, τα οποία δεν χώρεσαν σε αυτόν!
Σας ευχαριστώ θερμά
Καλή αντάμωση εκεί έξω…
