Βραδιά συναυλίας θυμίζει το «Μουσικό Κουτί» την Τετάρτη 5 Μαΐου, στις 22:00. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται την αγαπημένη ερμηνεύτρια Μελίνα Κανά και τα Στρατάκια, το δυναμικό συγκρότημα από την Κρήτη που αποτελείται από τα αδέλφια, Γιώργο και Νίκο Στρατάκη.
Η Θεσσαλονίκη συναντά την Κρήτη, η παράδοση τα λαϊκά και ο Μάρκος Βαμβακάρης τον Ορφέα Περίδη! Το «αερικό» Μελίνα Κανά, «φέρνει» μαζί της το Σωκράτη Μάλαμα και το Θανάση Παπακωνσταντίνου, τραγουδά «Αχ, ζωή μάγισσα» και το ολοκαίνουργιο τραγούδι της «Σπίθα», που της έγραψε η αδερφή της Λιζέτα Καλημέρη. Η φωνή της συναντά τη λύρα και τις φωνές του Νίκου και του Γιώργου Στρατάκη στο «Γέλιο» τους, αλλά και σε πολλά ακόμα κομμάτια.
Η Μελίνα Κανά ανοίγει «βήμα» με το υπέροχο «Να βάλω τα μεταξωτά», που ερμηνεύει με αισθαντικότητα. Μια μεγάλη επιτυχία που πάντα συγκινεί τους φίλους τής δημοφιλούς ερμηνεύτριας και όχι μόνο.
Ακολουθούν ο Γιώργος και ο Νίκος Στρατάκης με τα «Λακουβάκια». Δυναμώστε τον ήχο στις συσκευές σας, καθώς το κλαρίνο και το βιολί στην αρχή απογειώνουν τη διάθεση.
Τα καλύτερα έρχονται με τα δύο αδέλφια πίσω από τα μικρόφωνα, πλαισιωμένα από τους Νίκο Πορτοκάλογλου, Μελίνα Κανά και Ρένα Μόρφη.
Η Ρένα Μόρφη, πάλι, ερμηνεύει το «Βάλε κρασί», τη μεγάλη επιτυχία που έχει πει πρώτη η Μελίνα Κανά. Η τελευταία τραγουδά και το «Μιλώ για σένα» και τη συνοδεύουν ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Γιώργος και ο Νίκος Στρατάκης και η Ρένα Μόρφη.
Δώστε προσοχή στο κλαρίνο που «κελαηδά» γλυκά ομορφαίνοντας κι άλλο το τραγούδι.
«Το τραγούδι για μένα είναι λύτρωση» λέει η Μελίνα Κανά, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη σε μια οικογένεια που θύμιζε «μια μεγάλη χορωδία». «Ήταν όλοι καλλίφωνοι και ο πατέρας μου τραγουδάει πολύ καλά και η μητέρα μου τραγουδούσε… Ήμουν πιτσιρίκι και θυμάμαι τη γιαγιά μου και τον παππού μου με τον απογευματινό τους καφέ να τραγουδάνε παραδοσιακά, τροπάρια και ύμνους και ο ένας έκανε φωνές στον άλλον… Και εγώ ρουφούσα σαν σφουγγάρι».
Η σπουδαία ερμηνεύτρια συγκινεί με την εξομολόγηση για την περιπέτεια της υγείας της. «Υπήρξε μια φήμη ότι είχα καρκίνο, ποτέ δεν έπαθα καρκίνο. Η περιπέτεια της υγείας μου αφορούσε ένα ισχαιμικό επεισόδιο που εμφάνισα στα 37 μου και έκανα μπαλονάκι και ύστερα από λίγα χρόνια έπαθα μια μεγάλη ζημιά στον αυχένα και παραλίγο να χάσω τα πόδια μου. Αν δεν πήγαιναν όλα καλά αυτή τη στιγμή θα ήμουν σε αναπηρική καρέκλα. Η κόρη μου, μικρούλα τότε, μου είπε «μαμά αν πεθάνεις με ποιον θα ζήσω;» Βγήκε από μέσα μου μια δύναμη και είπα «Θεέ μου δε θα υποχωρήσω, δε θα το αφήσω να με νικήσει… Θα ζήσω!»».
«Ο κρητικός την καθημερινότητά του την κάνει τραγούδι» υποστηρίζει ο Γιώργος Στρατάκης, που ξεκίνησε να ασχολείται με την παραδοσιακή κρητική μουσική στην ηλικία των 9 χρόνων.
«Επηρεασμένος από τα πανηγύρια του χωριού ζήτησα από τον πατέρα μου να μου πάρει μια λύρα… Στην Κρήτη έχουμε νέους που ασχολούνται πολύ με τη μουσική και αυτό είναι σημαντικό για τη συνέχισή της. Έχουμε μεγάλα ταλέντα, στιχουργούς και κατασκευαστές οργάνων».
«Ο Γιώργος ήταν η αιτία να μου αγοράσει ο πατέρας μου ένα μαντολίνο και έτσι κάναμε το συγκρότημα» λέει ο Νίκος Στρατάκης, ο οποίος σε ηλικία 11 χρόνων ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τη μουσική. «Το καλό με την Κρήτη είναι ότι όλα τα χωριά είναι κοντά, οπότε σίγουρα υπάρχουν επιρροές… Το ότι μπορούμε καθημερινά να είμαστε με τη γιαγιά, τον παππού, τους θείους και με τις παρέες στα καφενεία είναι πολύ εύκολο να επηρεαστούμε».
Στο ξεχωριστό jukebox της εκπομπής, η μπάντα του «Μουσικού Κουτιού» διασκευάζει τα αγαπημένα της Μελίνας Κανά «Ο κόσμος που αλλάζει» του Αλκίνοου Ιωαννίδη, «Γιατί πολύ σ‘ αγάπησα» του Ορφέα Περίδη, «Πυρετός» του Άκη Πάνου και τα αγαπημένα του Γιώργου και Νίκου Στρατάκη «Εγώ δεν είμαι ποιητής» του Νίκου Παπάζογλου και «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν»του Μάρκου Βαμβακάρη…
Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας ανοίγει ακόμα ένα ξεχωριστό «Μουσικό Κουτί».
