Σε έναν τελικό που παρακολουθήσαμε με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον , οι Ιταλοί ήταν οι μεγάλοι νικητές αυτής της διοργάνωσης , καθώς μέσω της διαδικασίας των πέναλτι , κατάφεραν να κατακτήσουν αυτόν τον τίτλο , με αποτέλεσμα το ” It’s coming home ” που φώναζαν οι Άγγλοι αυτές τις μέρες να μετατραπεί σε ” It’s coming to Rome ” .
Η αναμέτρηση που παρακολουθήσαμε ανάμεσα στην Ιταλία και στην Αγγλία στον μεγάλο αυτόν τελικό του Euro 2020 , ήταν ένας αγώνας που παρόλο που είχε καλές στιγμές και για τις δυο ομάδες , δεν μπορείς να πεις πως το θέαμα αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν κάτι το εντυπωσιακό . Παρόλα αυτά , το ενδιαφέρον μας παρέμεινε αμείωτο μέχρι το τέλος , με τους Άγγλους να αγγίζουν την κούπα και τη διαδικασία των πέναλτι να είναι αυτή που τους στέρησε τη δυνατότητα να στεφθούν πρωταθλητές σε αυτό το ευρωπαϊκό , για πρώτη φορά στην ιστορία τους .
Ιδανικότερο ξεκίνημα στον τελικό , δεν θα μπορούσε να φανταστεί ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ , με τους Άγγλους να βρίσκουν δίχτυα μόλις στο 2ο λεπτό της αναμέτρησης . Συγκεκριμένα , έπειτα από εκτέλεση κόρνερ των Ιταλών , ο Κέιν με το που πήρε τη μπάλα έτρεξε τέλεια την αντεπίθεση , με τον Τρίπιερ να πραγματοποιεί εξαιρετική σέντρα και τον Λουκ Σο να πατάει περιοχή και με μονοκόμματο σκαστό σουτ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα , πετυχαίνοντας το παρθενικό του γκολ με τη φανέλα της Εθνικής . Πράγματι οι Άγγλοι ήταν εκείνοι που μπήκαν πιο δυνατά στην αναμέτρηση , με τον προπονητή της Αγγλίας να βλέπει τους παίκτες του να κυριαρχούν στον αγωνιστικό χώρο και να βγάζουν πάθος και ένταση . Έπειτα η Ιταλία , όπως αναμενόταν πήρε την κατοχή της μπάλας , προσδίδοντας στο παιχνίδι έναν ιδιαίτερα αργό ρυθμό και ότι καλό γινόταν στην επιθετική προερχόταν από ατομικές ενέργειες του Κιέζα , ο οποίος είχε μια καλή στιγμή με ένα σουτ έξω από την περιοχή , με την μπάλα να καταλήγει δίπλα από το δεξί δοκάρι του Πίκφορντ .
Δέκα λεπτά μετά την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου , ο Μαντσίνι πέρασε στον αγωνιστικό χώρο τον Μπεράρντι στη θέση του ” άφαντου ” για άλλο ένα παιχνίδι Ιμόμπιλε και από εκείνο το σημείο και μετά , η Ιταλία είχε το καλύτερο διάστημα της μέσα στο παιχνίδι , με τους Άγγλους να αμύνονται συνεχώς . Η Ιταλία άγγιξε την ισοφάριση σε δύο περιπτώσεις με τον Ινσίνιε και τον Κιέζα , με την Πίκφορντ να αποκρούει και τελικά η ισοφάριση των Ιταλών δεν άργησε να έρθει . Ύστερα από εκτέλεση κόρνερ , ο Κριστάντε που είχε μπει αλλαγή πήρε την πρώτη κεφαλιά , ο Βεράτι τη δεύτερη και αφού η μπάλα βρήκε στο δοκάρι από παρέμβαση του Πίκφορντ , ο Μπονούτσι στην επαναφορά έκανε το 1-1 , σε μία φάση , όπου αδράνησε η άμυνα των Άγγλων . Ακολούθησε μια ακόμα στιγμή των Ιταλών με τον Μπεράρντι να βγαίνει τετ α τετ από κανονική θέση και να μην μπορεί να νικήσει τον Πίκφορντ σε μία φάση που μύριζε σίγουρο γκολ . Το 1-1 παρέμεινε ως σκορ της κανονικής διάρκειας και χωρίς κάποια ιδιαίτερα καλή στιγμή και για τις δύο ομάδες , οι δύο ομάδες συνέχιζαν να αγωνίζονται για την κούπα στη διαδικασία της παράτασης .
Στην έναρξη της παράτασης , οι Άγγλοι άρχισαν να παίρνουν λίγο τα πάνω τους , με τους Ιταλούς να μην επωφελούνται από τις αλλαγές του Μαντσίνι , καθώς τόσο ο Μπερναρντέσκι , όσο και ο Μπελότι δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα . Οι Άγγλοι , πήραν πράγματα από τον Γκρίλις που είχε περάσει στη θέση του πολύ μέτριου Μάουντ και είχαν μια καλή στιγμή με ένα σουτ του Φίλιπς έξω από την περιοχή , με την μπάλα να φεύγει λίγο δίπλα από την εστία του Ντοναρούμα . Στο 120ο λεπτό , ο Σάουθγκεϊτ έβαλε τους Ράσφορντ και Σάντσο στον αγωνιστικό χώρο , με τους δύο παίκτες να αποδεικνύονται τελικά μοιραίοι στη διαδικασία των πέναλτι .
Εφόσον οι δύο ομάδες δεν κατάφεραν να βρουν τον δρόμο προς τα δίχτυα κατά τη διάρκεια της παράτασης , ο νικητής του αγώνα κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι . Εκεί οι Ιταλοί πήραν τη νίκη με 3-2 με τους Ράσφορντ και Σάντσο που μόλις είχαν μπει αλλαγή , να είναι αυτοί που αστόχησαν στα πέναλτι που εκτέλεσαν . Η απόκρουση του Ντοναρούμα στο χαμένο πέναλτι του Σάκα , ήταν αυτή που χάρισε την κούπα στους Ιταλούς .
Συνεπώς καταλήγουμε πως οι Ιταλοί κατέκτησαν επάξια αυτόν τον τίτλο , καθώς η γενική τους παρουσία στη διοργάνωση ήταν εξαιρετική , με τις “αλιοσειρές ” Μπονούτσι Κιελίνι να καθαρίζουν τα πάντα πίσω . Ας σημειωθεί επίσης , πως είδαμε μια Ιταλία απαγκιστρωμένη από το ανασταλτικό στυλ παιχνιδιού που βλέπαμε τα προηγούμενα χρόνια και να παίζει ένα ποδόσφαιρο πιο επιθετικό με ωραίους συνδυασμούς . Από την άλλη , η Αγγλία έκανε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια για να κατακτήσει αυτόν τον τίτλο , αλλά δεν κατάφερε να πανηγυρίσει στο τέλος . Τροχοπέδη για την κατάκτηση του τροπαίου πιθανώς αποτέλεσαν οι λανθασμένες επιλογές του Σάουθγκεϊτ στις εκτελέσεις των πέναλτι , καθώς και το γεγονός πως οι Άγγλοι έπαιζαν κλείστηκαν πίσω στην άμυνα για μεγάλο χρονικό διάστημα . Το σίγουρο πάντως είναι , πως οι Άγγλοι πρέπει να επενδύσουν σε αυτήν την προσπάθεια , για να οδηγηθούν στην κατάκτηση ενός τροπαίου τα επόμενα χρόνια .
Ιταλία (Ρομπέρτο Μαντσίνι): Ντοναρούμα, Κιελίνι, Μπονούτσι, Εμερσον (118′ Φλορέντσι), Ντι Λορέντσο, Βεράτι (96′ Λοκατέλι), Ζορζίνιο, Μπαρέλα (54′ Κριστάντε), Κιέζα (85′ Μπερναρντέσκι), Ινσίνιε (91′ Μπελότι), Ιμόμπιλε (55′ Μπεράρντι)
Αγγλία (Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ): Πίκφορντ, Στόουνς, Μαγκουάιρ, Γουόκερ (120′ Σάντσο), Σο, Ράις (74′ Χέντερσον, 120′ Ράσφορντ), Τρίπιερ (71′ Σάκα), Μάουντ (99′ Γκρίλις), Φίλιπς, Στέρλινγκ, Κέιν.
