Σαν σήμερα, πριν από εξήντα ένα χρόνια, γεννήθηκε ο Αντόνιο Μπαντέρας, ο ζεν πρεμιέ από τη Μάλαγα, η ανακάλυψη του Πέδρο Αλμοδόβαρ, ο θρυλικός…Ζορρό που «κατέκτησε» το Χόλυγουντ και έγινε ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της γενιάς του.
Ο μπαλαδόρος που έγινε…ηθοποιός
Ο Χοσέ Αντόνιο Ντομίνγκεθ Μπαντέρα γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου 1960 στη Μάλαγα της Ανδαλουσίας, από πατέρα αστυνομικό και μητέρα δασκάλα. Από μικρός, ο Μπαντέρας έδειχνε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο και θα μπορούσε να πετύχει στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, αν ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι, σε ηλικία 14 ετών, δεν του ανέκοπτε την πολλά υποσχόμενη πορεία του.
Πολύ σύντομα, από τις στάχτες του ποδοσφαιρικού του ονείρου, γεννήθηκε ένα καινούργιο, αυτό της ηθοποιίας, όταν, το 1975, είδε μια παράσταση της ροκ όπερας «Hair». Έτσι, αφού παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής στη Μάλαγα, άρχισε να παίζει σε περιοδεύοντες θιάσους. Μάλιστα, σε μία παράσταση έργου του Μπρεχτ συνελήφθη και πέρασε μία νύχτα στο κρατητήριο, καθώς τα έργα του Γερμανού δραματουργού ήταν απαγορευμένα στην Ισπανία, που μόλις είχε βγει από την πολυετή δικτατορία του Φράνκο.
Η συνεργασία με τον Πέδρο Αλμοδόβαρ
Το 1981, μετά από κάποια χρόνια που εργάστηκε ως μοντέλο και ως σερβιτόρος, ο Μπαντέρας κατάφερε να εξασφαλίσει ένα πενταετές συμβόλαιο με το Εθνικό Θέατρο της Ισπανίας και λίγο καιρό αργότερα τον ανακάλυψε ο σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ, με τον οποίο συνεργάστηκε σε 8 ταινίες. Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ ήταν το εισιτήριο για να αναδειχθεί σε έναν πετυχημένο ηθοποιό, παρά το γεγονός ότι πολλές φορές η εικόνα του Λατίνου εραστή αλλοιωνόταν από τους ρόλους που ενσάρκωνε.
Η συνεργασία τους ξεκίνησε επίσημα, το 1982, με την ταινία «Laberinto de pasiones», μία αναρχική σαπουνόπερα στην οποία ο Μπαντέρας έπαιξε έναν ομοφυλόφιλο ισλαμιστή τρομοκράτη, κερδίζοντας τις πρώτες θετικές κριτικές για την υποκριτική του δεινότητα, ενώ από το 1986 και μετά υποδύθηκε έναν μαθητευόμενο ταυρομάχο που ομολογεί φόνους, τους οποίους δεν έχει διαπράξει, ένα κρυφό ομοφυλόφιλο και έναν ψυχοπαθή απαγωγέα.
Η πρώτη φάση της συνεργασίας των δύο Ισπανών καλλιτεχνών ολοκληρώθηκε το 1989, έπειτα από πέντε ταινίες, με τη μαύρη κωμωδία «¡Átame!», με τον Μπαντέρας να μετακομίζει με τη δεύτερη του σύζυγο, Μελάνι Γκρίφιθ, στην Αμερική.
Κάποτε στην Αμερική…
Στην Αμερική, οι επιτυχίες δεν άργησαν να έρθουν και το 1992 ο Μπαντέρας εμφανίστηκε στο μιούζικαλ «The Mambo Kings», πλάι στον Αρμάν Ασαντέ, παίζοντας έναν νεαρό Κουβανό μουσικό που ζει στη Νέα Υόρκη. Παρόλο που δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου Αγγλικά, ο Μπαντέρας κατάφερε να μάθει όλες του τις ατάκες φωνητικά, ενώ αμέσως μετά άρχισε να κάνει εντατικά μαθήματα αγγλικών, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στους επόμενους ρόλους του.
Από το 1993 ο Μπαντέρας με σταθερά βήματα θα αρχίσει να κατακτά τις λεωφόρους του Χόλυγουντ, ενσαρκώνοντας άλλοτε τον εραστή του Τομ Χανκς στη δραματική ταινία «Philadelphia», άλλοτε ένα ψυχρό εκτελεστή που κυνηγά τον Σιλβέστερ Σταλόνε και την Τζούλιαν Μουρ στην ταινία «Assassins», άλλοτε τον πλανόδιο μουσικό – δολοφόνο El Mariachi στις ταινίες «Desperado και «Once Upon a Time in Mexico» και άλλοτε τον Τσε, το 1996, στο μιούζικαλ «Evita».
Το έργο, όμως, που σημάδεψε την καριέρα του Μπαντέρας υπήρξε το «The Mask of Zorro», όπου συμπρωταγωνίστησε μαζί με την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς, ενσαρκώνοντας τον ρόλο του θρυλικού Ζορρό. Η χημεία των δυο ηθοποιών στην πρώτη ταινία, όπως και στο σίκουελ, «The Legend of Zorro», ήταν φανταστική, που μάλιστα αποτυπώθηκε και στο φλογερό φλαμέγκο που χόρεψαν.
Από το 2000 και μετά, ο Μπαντέρας εμφανιζόταν σε επιτυχημένες ταινίες, όπως υπήρξε το «Spy Kids», όπου έπαιζε έναν οικογενειάρχη που αναγκάζεται να επιστρέψει στην προηγούμενη καριέρα του ως μυστικός πράκτορας. Η ταινία σημείωσε μεγάλη επιτυχία και οδήγησε σε αρκετές συνέχειες.
Η πρώτη δεκαετία του 2000 έφερε στον δρόμο του έναν παλιό γνώριμο, τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, με τον οποίον συνεργάστηκαν σε άλλες τρεις ταινίες, στο «La piel que habito», όπου υποδύθηκε έναν πλαστικό χειρούργο που πειραματίζεται σε μία γυναίκα που κρατά αιχμάλωτη, στο «Dolor y gloria» όπου παίζει τον ρόλο ενός σκηνοθέτη που έχει χάσει την έμπνευσή του, ένας ρόλος που του έδωσε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ, ενώ έκανε και μια cameo εμφάνιση στην κωμική ταινία «Los amantes pasajeros».
Δυο γάμοι, ένας μεγάλος έρωτας και ένα παιδί
Ο Αντόνιο Μπαντέρας παντρεύτηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 1980, την Ισπανίδα ηθοποιό Άνα Λέθα, με τον γάμο του να διαρκεί σχεδόν μια δεκαετία και να τερματίζεται όταν ο Μπαντέρας γνώρισε την, επίσης, ηθοποιό Μέλανι Γκρίφιθ, στην ταινία « Two Much», όπου συμπρωταγωνιστούσαν.
Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ο επιτυχημένος ηθοποιός ερωτεύτηκε την Γκρίφιθ χωρίς να ξέρει ακριβώς ποια είναι, καθώς τη συνάντησε για πρώτη φορά, το 1988, στην απονομή των Όσκαρ για την ταινία του Αλμοντοβάρ, «Mujeres al borde de un ataque de nervios»: «Ήμασταν στο κόκκινο χαλί, όταν είδα αυτή την ξανθιά και ενώ την είχα δει σε ταινίες, δεν θυμόμουν το όνομά της με τίποτα. Ρώτησα λοιπόν τον Πέντρο, “ποια είναι αυτή; πώς τη λένε;”. Ο Πέντρο με κοιτάει με ύφος απορίας και μου λέει ‘Μα η Μέλανι Γκρίφιθ!’. Έξι χρόνια αργότερα, την είχα παντρευτεί».
Ο γάμος τους έγινε το 1996 στο Λονδίνο, ενώ την ίδια χρονιά ήρθε στη ζωή η κόρη τους, το μοναδικό τους παιδί, η Στέλλα ντελ Κάρμεν Μπαντέρας, η οποία, μάλιστα, εμφανίστηκε στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του πατέρα της, το 1999, στην ταινία «Crazy in Alabama». Ο γάμος τους παρά τα είκοσι χρόνια που μετρούσε έλαβε τέλος το 2014, με το ζευγάρι να διατηρεί μέχρι σήμερα φιλικές σχέσεις. Μάλιστα, η κόρη της Μέλανι Γκρίφιθ από τον γάμο της με τον Ντον Τζόνσον, Ντακότα Τζόνσον, αποκαλεί τον Μπαντέρας οικογένειά της και «μπαμπά μπόνους».
Ο Μπαντέρας, αν και σε πολυετή σχέση με τη Νικόλ Κίμπελ, δηλώνει πως εξακολουθεί να αγαπάει την πρώην σύζυγό του για πάντα, καθώς αν και διαζευγμένοι δεν παύει να είναι η οικογένειά του, ενώ έχουν αποκτήσει «το πιο όμορφο πράγμα που κάνανε ποτέ μαζί», την κόρη τους.
Εκπαιδεύοντας τον Αντόνιο…
Μπορεί οι περισσότεροι να γνωρίζουν τον Αντόνιο Μπαντέρας από τις δεκάδες εμφανίσεις του στη μεγάλη οθόνη, αλλά αυτό που ίσως να μην είναι ευρέως γνωστό είναι η απόφασή του να φοιτήσει στη Σχολή Τεχνών και Ντιζάιν Σεντ Μάρτινς, παρακολουθώντας μαθήματα σχεδίου μόδας, καθώς, όπως είχε δηλώσει και σε συνέντευξή του ήταν κάτι με το οποίο ήθελε να ασχοληθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μάλιστα, έχει κυκλοφορήσει και τη δική του σειρά ρούχων, σε συνεργασία με την εταιρεία Selected Homme.
Παράλληλα με τις κινηματογραφικές του επιτυχίες, ο Μπαντέρας παραμένει ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας, λανσάροντας, εδώ και πολλά χρόνια, δεκάδες αρώματα για άντρες και για γυναίκες, ενώ κατέχει το 50% ενός οινοποιείου στο Villalba de Duero, στο Μπουργκός της Ισπανίας, που ονομάζεται Anta Banderas και το οποίο παράγει κόκκινα και ροζέ κρασιά.
