Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με ανάρτηση στο Facebook, o πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας.
Σε ηλικία 88 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Μπάμπης Ανθόπουλος. Αν και έπαιζε δεύτερους ρόλους, κατάφερε να αφήσει το αποτύπωμά του στον ελληνικό κινηματογράφο.
«Μεσα στις δύσκολες μέρες που ζουμε και μια θλιβερή αποχώρηση χθες ενος παλιου σπουδαίου μας συναδελφου του πολύ αγαπητου στο κοινό Μπαμπη Ανθόπουλου ,που χαρισε τοσο γελιο στους ανθρώπους. ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ στις 17-8-33 , απο τους αριστουχους του Θεάτρου Τεχνης, πρωτοξεκινησε με αυτό στον Πλουτο του Αριστοφάνη..Εργατης του θεάτρου, αγαπηθηκε απο χαρακτηριστικούς ρόλους σε δεκαδες ταινίες κ εγινε πασιγνωστος απο την ιστορική κ μοναδικη ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ της ΥΕΝΕΔ….Η εξοδιος ακολουθία θα γινει στο πρωτο κοιμητήριο κ θα ανακοινωθει η μέρα και η ώρα.Καλο ταξιδι αγαπημένε μας Μπαμπη….» έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας
Ποιος ήταν ο Μπάμπης Ανθόπουλος
Γεννήθηκε το 1932 στον Πειραιά. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν απ΄ όπου αποφοίτησε το 1957. Πρωτοεμφανίστηκε το 1957 με το “Θέατρο τέχνης” στο έργο του Αριστοφάνη, “Πλούτος”. Συμμετείχε σε γνωστές κινηματογραφικές παραγωγές: “Κάτι να καίει”, “Ο κόσμος τρελάθηκε” κ.ά. Διετέλεσε μέλος του Σ.Ε.Η. και συγκρότησε δικούς του θιάσους.
Φιλμογραφία
Ο εραστής της πείνας (1986) [Θωμάς]
Οι γκόμενες του Τσάρλυ (1986) [Απόστολος Παπασυναγρίδας]
Η κόμησσα της Κέρκυρας (1972)
Η Ρένα είναι “οφ-σάιντ” (1972) [δημοσιογράφος]
Αγάπησα μια… πολυθρόνα (1971) [σκηνοθέτης]
Αρχιψεύταρος (1971) [Μάρκος]
Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης (1971) [“Σπίθουρας”]
Εφοπλιστής με το ζόρι (1971) [Θανάσης]
Η εφοπλιστίνα (1971)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971)
Ο αγαθιάρης και η ατσίδα (1971)
Πίσω μου σ’ έχω σατανά (1971) [Ζήνων Σπετζοφάης]
Αριστοτέλης ο επιπόλαιος (1970)
Ένα μπουζούκι αλλοιώτικο από τ’ άλλα (1970) [πλασιέ]
Ένας τρελλός γλεντζές (1970) [Άντζουλος]
Η ταξιτζού (1970)
Οι τρεις ψεύτες (1970)
Κρίμα… το μπόι σου (1970) [Αλέξανδρος/Ιάκωβος]
Ο κόσμος τρελλάθηκε… (1967) [Παρασκευάς]
Διπλοπενιές (1966) [πωλητής καταστήματος ρούχων]
Να ζει κανείς ή να μη ζει; (1966) [“Καρφής”]
Οι κυρίες της αυλής (1966) [μέλος συγκροτήματος]
Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965) [Ζορζ]
Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965) [θυρωρός]
Κάτι να καίει (1964)
Το έξυπνο πουλί (1961) [Τρύφωνας]
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή με ανάρτηση στο Facebook, o πρόεδρος του ΣΕΗ, Σπύρος Μπιμπίλας.
Σε ηλικία 88 ετών έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Μπάμπης Ανθόπουλος. Αν και έπαιζε δεύτερους ρόλους, κατάφερε να αφήσει το αποτύπωμά του στον ελληνικό κινηματογράφο.
«Μεσα στις δύσκολες μέρες που ζουμε και μια θλιβερή αποχώρηση χθες ενος παλιου σπουδαίου μας συναδελφου του πολύ αγαπητου στο κοινό Μπαμπη Ανθόπουλου ,που χαρισε τοσο γελιο στους ανθρώπους. ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ στις 17-8-33 , απο τους αριστουχους του Θεάτρου Τεχνης, πρωτοξεκινησε με αυτό στον Πλουτο του Αριστοφάνη..Εργατης του θεάτρου, αγαπηθηκε απο χαρακτηριστικούς ρόλους σε δεκαδες ταινίες κ εγινε πασιγνωστος απο την ιστορική κ μοναδικη ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΑΣ της ΥΕΝΕΔ….Η εξοδιος ακολουθία θα γινει στο πρωτο κοιμητήριο κ θα ανακοινωθει η μέρα και η ώρα.Καλο ταξιδι αγαπημένε μας Μπαμπη….» έγραψε ο Σπύρος Μπιμπίλας
Ποιος ήταν ο Μπάμπης Ανθόπουλος
Γεννήθηκε το 1932 στον Πειραιά. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν απ΄ όπου αποφοίτησε το 1957. Πρωτοεμφανίστηκε το 1957 με το “Θέατρο τέχνης” στο έργο του Αριστοφάνη, “Πλούτος”. Συμμετείχε σε γνωστές κινηματογραφικές παραγωγές: “Κάτι να καίει”, “Ο κόσμος τρελάθηκε” κ.ά. Διετέλεσε μέλος του Σ.Ε.Η. και συγκρότησε δικούς του θιάσους.
Φιλμογραφία
Ο εραστής της πείνας (1986) [Θωμάς]
Οι γκόμενες του Τσάρλυ (1986) [Απόστολος Παπασυναγρίδας]
Η κόμησσα της Κέρκυρας (1972)
Η Ρένα είναι “οφ-σάιντ” (1972) [δημοσιογράφος]
Αγάπησα μια… πολυθρόνα (1971) [σκηνοθέτης]
Αρχιψεύταρος (1971) [Μάρκος]
Ένας ξένοιαστος παλαβιάρης (1971) [“Σπίθουρας”]
Εφοπλιστής με το ζόρι (1971) [Θανάσης]
Η εφοπλιστίνα (1971)
Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971)
Ο αγαθιάρης και η ατσίδα (1971)
Πίσω μου σ’ έχω σατανά (1971) [Ζήνων Σπετζοφάης]
Αριστοτέλης ο επιπόλαιος (1970)
Ένα μπουζούκι αλλοιώτικο από τ’ άλλα (1970) [πλασιέ]
Ένας τρελλός γλεντζές (1970) [Άντζουλος]
Η ταξιτζού (1970)
Οι τρεις ψεύτες (1970)
Κρίμα… το μπόι σου (1970) [Αλέξανδρος/Ιάκωβος]
Ο κόσμος τρελλάθηκε… (1967) [Παρασκευάς]
Διπλοπενιές (1966) [πωλητής καταστήματος ρούχων]
Να ζει κανείς ή να μη ζει; (1966) [“Καρφής”]
Οι κυρίες της αυλής (1966) [μέλος συγκροτήματος]
Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965) [Ζορζ]
Μοντέρνα Σταχτοπούτα (1965) [θυρωρός]
Κάτι να καίει (1964)
Το έξυπνο πουλί (1961) [Τρύφωνας]
