Μία από τις μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών, μια πραγματική ντίβα, σύμβολο του σεξ και με ένα μεγάλο αριθμό διακρίσεων στο ιστορικό της, έχει γενέθλια σήμερα. Ποια είναι όμως η Σοφία Λόρεν;
Γεννημένη στην Ρώμη σαν σήμερα (20/09/1934), τίποτα στα πρώτα χρόνια της ζωής της Σοφίας Βιλάνι Σικολόνε (όπως ήταν το πραγματικό της όνομα) δεν προμήνυε την τεράστια μελλοντική της επιτυχία.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και ο πόλεμος
Μετά τη γέννηση της μικρότερης αδερφής της το 1938, ο πατέρας της Ρικάρντο όχι μόνο αρνήθηκε να παντρευτεί την μητέρα της Ρομίλντα, αλλά άφησε και την οικογένεια του χωρίς οικονομική υποστήριξη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι δύο κόρες με την μητέρα τους να εγκατασταθούν στο Ποτσουόλι (Pozzuoli), μια μικρή πόλη κοντά στη Νάπολη και γενέτειρα της Ρομίλντα, όπου και μεγάλωσαν με τη βοήθεια της γιαγιάς τους. Τα πράγματα όμως έμελλε να χειροτερέψουν, αφού κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η μικρή πόλη έπεφτε συχνά θύμα βομβιστικών επιθέσεων.
Η οικογένεια τράπηκε σε φυγή, βρίσκοντας καταφύγιο στη Νάπολη μέχρι τη λήξη του πολέμου, οπότε και επέστρεψε στην πατρίδα της. Εκεί, μετέτρεψαν το σαλόνι του σπιτιού τους σε μπαρ σε μια προσπάθεια να βγάλουν τα προς το ζην. Η μητέρα της Σοφίας έπαιζε πιάνο (ήταν καθηγήτρια πιάνου άλλωστε) και η αδερφή της, Μαρία, τραγουδούσε, και η ίδια σέρβιρε σπιτικό λικέρ της γιαγιάς της. Η πελατεία τους, δε, αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από Αμερικανούς στρατιώτες.
Το δειλό ξεκίνημα
Λίγα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 14 ετών, η Σοφία παίρνει μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς, όπου και αναδείχθηκε σε μία από τις πρώτες φιναλίστ, και γνωρίζει τον παραγωγό Κάρλο Πόντι, ο οποίος θα γινόταν πολύ αργότερα σύζυγός της. Λίγο μετά, ξεκινάει τα μαθήματα υποκριτικής, παίρνοντας έτσι και μικρούς ρόλους σε κάποιες ταινίες, και, υπό την καθοδήγηση του Πόντι, αλλάζει το όνομα της σε Σοφία Λόρεν.
Η άνοδος και η επιτυχία
Ένα συμβόλαιο για πέντε ταινίες με την Paramount Pictures ήταν αυτό που της χάρισε παγκόσμια φήμη. Κάποιες από αυτές ήταν το “Desire Under the Elms” (Πόθοι κάτω από τις λεύκες), “Houseboat” (Σπίτι πάνω σε βάρκα), και “Heller in Pink Tights” (Διαβολογυναίκα). Παρά το εντυπωσιακό της παρουσιαστικό και το σεξαπίλ της, η Σοφία ήταν γνωστή για την ευστροφία και τη διορατικότητά της, αλλά φυσικά και το υποκριτικό της ταλέντο – τόσο σε δραματικές όσο και σε κωμικές ταινίες – ήταν αυτά που την έκαναν να κερδίζει το σεβασμό. Μία από τις πιο δημοφιλείς φράσεις της, αναφερόμενη στην γεμάτη καμπύλες σιλουέτα της, ήταν “Ό,τι βλέπετε, το χρωστάω στις μακαρονάδες”. Η εκπληκτική της ερμηνεία στην ταινία “La Ciociara” ( η Ατιμασμένη) της χάρισε βραβεία στα κινηματογραφικά φεστιβαλ των Καννών, της Βενετίας, και του Βερολίνου, αλλά και το Βραβείο Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου, το οποίο ήταν το πρώτο Όσκαρ που δόθηκε σε μη αγγλόφωνη ερμηνεία.
Το 1956, φτάνει στην Ελλάδα για τα γυρίσματα της ταινίας “Boy on a dolphin” (Το παιδί και το δελφίνι), με τους θαυμαστές της να συρρέουν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού για να την δουν. Η καριέρα της εκτοξεύθηκε τη δεκαετία του 1960, όπου της προσέφεραν 1.000.000 δολάρια για να παίξει στην ταινία “The Fall of the Roman Empire”. Εκείνη την περίοδο, είχε φυσικά πάρει μέρος σε ένα μεγάλο αριθμό ταινιών, όπως το “El Cid” (Ελ Σιντ), του Σάμιουελ Μπρόνστον, το “The Millionairess” (Η εκατομμυριούχος), “It started in Naples” ( Διακοπές στη Νάπολη), το γνωστό σε όλους μας “Arabesque” (Αραμπέσκ), αλλά και στην τελευταία ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν, “A Countess from Hong Kong” (Η κόμισσα από το Χονγκ Κονγκ), και πολλές ακόμα.
Μουσική σταδιοδρομία
Ωστόσο, η Σοφία δεν διέπρεπε μόνο στο χώρο του θεάματος, αλλά και σε αυτόν της μουσικής, έχοντας ηχογραφήσει αρκετά τραγούδια, κάποια από αυτά με τον Πίτερ Σέλλερς, με τον οποίο είπε συνεργαστεί και σε κάποιες ταινίες. Οι φήμες της εποχής οργίαζαν, αποδίδοντας το διαζύγιο του Σέλλερς με την τότε σύζυγό του στον παράφορο έρωτα του για τη Σοφία – με εκείνη να ξεκαθαρίζει μετέπειτα σε πολλούς βιογράφους, ότι δεν είχε ανταποκριθεί στα συναισθήματα του, παρά μόνο πλατωνικά.
Η συνεργασία τους αυτή παρουσιάστηκε και στην ταινία “The Life and Death of Peter Sellers” ( Η Ζωή και ο Θάνατος του Πίτερ Σέλλερς), με την ηθοποιό Σόνια Ακουίνο να υποδύεται τη Σοφία. Λέγεται πως το τραγούδι “Where Do You Go (My Lovely) το εμπνεύστηκε ο συνθέτης Πίτερ Σάρστεντ για τη γοητευτική ηθοποιό.
Ο Γάμος
Τα ευτράπελα δεν έλειπαν από την προσωπική ζωή της ηθοποιού. Το 1957, ο Κάρλο Πόντι βάζει δικηγόρους να του βγάλουν τα χαρτιά του διαζυγίου από την πρώτη του γυναίκα, Τζουλιάνα, στο Μεξικό, αλλά και τις άδειες του γάμου του με τη Σοφία. Καθώς, όμως, στην Ιταλία δεν αναγνωρίζονταν τότε τα διαζύγια, ο Πόντι αναγκάζεται να ακυρώσει τον γάμο του με την Σοφία για να μην κατηγορηθούν για διγαμία. Έπειτα, ο Πόντι με την πρώτη του γυναίκα, Τζουλιάνα και τη Σοφία, μετακομίζουν στην Γαλλία, καθώς εκεί επιτρέπονταν τα διαζύγια, και όντως, το 1965, καταφέρνει να χωρίσει.
Το 1966, το ζευγάρι καταφέρνει επιτέλους να παντρευτεί με πολιτικό γάμο στις Σέβρες. Οι δυσκολίες για τη Σοφία και τον Κάρλο δεν τελείωσαν εκεί όμως, με την Σοφία μένει έγκυος δύο φορές, χωρίς επιτυχία όμως. Ωστόσο, το 1968, γεννάει τον πρώτο της γιο, τον Κάρλο Πόντι Τζούνιορ, ενώ το 1973 ακολουθεί και ο δεύτερος, τον οποίο ονομάζει Εντυάρντο Πόντι.
Η μητρότητα και η στροφή της καριέρας
Αφού έγινε μητέρα, η Σοφία άρχισε να δουλεύει λιγότερο. Το 1980, παίρνει μέρος σε μια τηλεοπτική μεταφορά της αυτοβιογραφίας της, με την ίδια να υποδύεται τον εαυτό της και την μητέρα της.
Το 1982 πρωταγωνιστεί στα πρωτοσέλιδα, καθώς εξέτισε ποινή φυλάκισης 18 ημερών για φοροδιαφυγή, με το γεγονός να κάνει κάθε άλλο παρά κακό στην δημοτικότητά της. Η ίδια δήλωσε, βέβαια, πως η κατηγορία ήταν πέρα για πέρα αναληθής. Έκτοτε, και αφού είχε μπει στην έκτη δεκαετία της ζωής της, στράφηκε σε άλλους επιχειρηματικούς κλάδους, όπως βιβλία μαγειρικής, κοσμήματα, και αρώματα.
Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις
Αποτελεί, το λιγότερο, ένα σύμβολο της “χρυσής εποχής” του κινηματογράφου, έχοντας χαρακτηριστεί “θησαυρός”, κερδίζοντας πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του τιμητικού Όσκαρ το 1991 για την προσφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο, αλλά και του βραβείου Cecil B. DeMille στις Χρυσές Σφαίρες το 1995.
Φυσικά, έχει και δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ. Ακόμα, παρουσίασε κι εκείνη με τη σειρά της κάποια τιμητικά βραβεία Όσκαρ, ενώ το 2009 συμπαρουσίασε το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου. Βέβαια, μετά το θάνατο του αγαπημένου της συζύγου, Κάρλο, μείωσε κατά πολύ τις δημόσιες εμφανίσεις.
Οι τελευταίες συμμετοχές και η συνεργασία με τον γιο της
Το 2009, έπειτα από αποχή τεσσάρων χρόνων εκτός πλατό, και δεκατεσσάρων χωρίς να έχει παίξει σε κάποια σημαντική αμερικάνικη παραγωγή, παίρνει μέρος στην ταινία “The Nine” (Εννέα), ούσα η πρώτη επιλογή του παραγωγού και σκηνοθέτη Ρομπ Μάρσαλ.
Ο τελευταίος της ρόλος μέχρι σήμερα, ήταν στην ταινία του Netflix, “The Life Ahead”, σε σκηνοθεσία του γιού της, Εντουάρντο. Πλέον, ζει στη Γενεύη, κοντά στους γιους της και στα τέσσερα εγγόνια της.
Από πολλούς θεωρείται η σπουδαιότερη Ιταλίδα ηθοποιός της γενιάς της, και ένα πραγματικό σύμβολο του σεξ, ενώ το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 21η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Μία από τις μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών, μια πραγματική ντίβα, σύμβολο του σεξ και με ένα μεγάλο αριθμό διακρίσεων στο ιστορικό της, έχει γενέθλια σήμερα. Ποια είναι όμως η Σοφία Λόρεν;
Γεννημένη στην Ρώμη σαν σήμερα (20/09/1934), τίποτα στα πρώτα χρόνια της ζωής της Σοφίας Βιλάνι Σικολόνε (όπως ήταν το πραγματικό της όνομα) δεν προμήνυε την τεράστια μελλοντική της επιτυχία.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και ο πόλεμος
Μετά τη γέννηση της μικρότερης αδερφής της το 1938, ο πατέρας της Ρικάρντο όχι μόνο αρνήθηκε να παντρευτεί την μητέρα της Ρομίλντα, αλλά άφησε και την οικογένεια του χωρίς οικονομική υποστήριξη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι δύο κόρες με την μητέρα τους να εγκατασταθούν στο Ποτσουόλι (Pozzuoli), μια μικρή πόλη κοντά στη Νάπολη και γενέτειρα της Ρομίλντα, όπου και μεγάλωσαν με τη βοήθεια της γιαγιάς τους. Τα πράγματα όμως έμελλε να χειροτερέψουν, αφού κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η μικρή πόλη έπεφτε συχνά θύμα βομβιστικών επιθέσεων.
Η οικογένεια τράπηκε σε φυγή, βρίσκοντας καταφύγιο στη Νάπολη μέχρι τη λήξη του πολέμου, οπότε και επέστρεψε στην πατρίδα της. Εκεί, μετέτρεψαν το σαλόνι του σπιτιού τους σε μπαρ σε μια προσπάθεια να βγάλουν τα προς το ζην. Η μητέρα της Σοφίας έπαιζε πιάνο (ήταν καθηγήτρια πιάνου άλλωστε) και η αδερφή της, Μαρία, τραγουδούσε, και η ίδια σέρβιρε σπιτικό λικέρ της γιαγιάς της. Η πελατεία τους, δε, αποτελούνταν κατά κύριο λόγο από Αμερικανούς στρατιώτες.
Το δειλό ξεκίνημα
Λίγα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 14 ετών, η Σοφία παίρνει μέρος σε διαγωνισμό ομορφιάς, όπου και αναδείχθηκε σε μία από τις πρώτες φιναλίστ, και γνωρίζει τον παραγωγό Κάρλο Πόντι, ο οποίος θα γινόταν πολύ αργότερα σύζυγός της. Λίγο μετά, ξεκινάει τα μαθήματα υποκριτικής, παίρνοντας έτσι και μικρούς ρόλους σε κάποιες ταινίες, και, υπό την καθοδήγηση του Πόντι, αλλάζει το όνομα της σε Σοφία Λόρεν.
Η άνοδος και η επιτυχία
Ένα συμβόλαιο για πέντε ταινίες με την Paramount Pictures ήταν αυτό που της χάρισε παγκόσμια φήμη. Κάποιες από αυτές ήταν το “Desire Under the Elms” (Πόθοι κάτω από τις λεύκες), “Houseboat” (Σπίτι πάνω σε βάρκα), και “Heller in Pink Tights” (Διαβολογυναίκα). Παρά το εντυπωσιακό της παρουσιαστικό και το σεξαπίλ της, η Σοφία ήταν γνωστή για την ευστροφία και τη διορατικότητά της, αλλά φυσικά και το υποκριτικό της ταλέντο – τόσο σε δραματικές όσο και σε κωμικές ταινίες – ήταν αυτά που την έκαναν να κερδίζει το σεβασμό. Μία από τις πιο δημοφιλείς φράσεις της, αναφερόμενη στην γεμάτη καμπύλες σιλουέτα της, ήταν “Ό,τι βλέπετε, το χρωστάω στις μακαρονάδες”. Η εκπληκτική της ερμηνεία στην ταινία “La Ciociara” ( η Ατιμασμένη) της χάρισε βραβεία στα κινηματογραφικά φεστιβαλ των Καννών, της Βενετίας, και του Βερολίνου, αλλά και το Βραβείο Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου, το οποίο ήταν το πρώτο Όσκαρ που δόθηκε σε μη αγγλόφωνη ερμηνεία.
Το 1956, φτάνει στην Ελλάδα για τα γυρίσματα της ταινίας “Boy on a dolphin” (Το παιδί και το δελφίνι), με τους θαυμαστές της να συρρέουν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού για να την δουν. Η καριέρα της εκτοξεύθηκε τη δεκαετία του 1960, όπου της προσέφεραν 1.000.000 δολάρια για να παίξει στην ταινία “The Fall of the Roman Empire”. Εκείνη την περίοδο, είχε φυσικά πάρει μέρος σε ένα μεγάλο αριθμό ταινιών, όπως το “El Cid” (Ελ Σιντ), του Σάμιουελ Μπρόνστον, το “The Millionairess” (Η εκατομμυριούχος), “It started in Naples” ( Διακοπές στη Νάπολη), το γνωστό σε όλους μας “Arabesque” (Αραμπέσκ), αλλά και στην τελευταία ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν, “A Countess from Hong Kong” (Η κόμισσα από το Χονγκ Κονγκ), και πολλές ακόμα.
Μουσική σταδιοδρομία
Ωστόσο, η Σοφία δεν διέπρεπε μόνο στο χώρο του θεάματος, αλλά και σε αυτόν της μουσικής, έχοντας ηχογραφήσει αρκετά τραγούδια, κάποια από αυτά με τον Πίτερ Σέλλερς, με τον οποίο είπε συνεργαστεί και σε κάποιες ταινίες. Οι φήμες της εποχής οργίαζαν, αποδίδοντας το διαζύγιο του Σέλλερς με την τότε σύζυγό του στον παράφορο έρωτα του για τη Σοφία – με εκείνη να ξεκαθαρίζει μετέπειτα σε πολλούς βιογράφους, ότι δεν είχε ανταποκριθεί στα συναισθήματα του, παρά μόνο πλατωνικά.
Η συνεργασία τους αυτή παρουσιάστηκε και στην ταινία “The Life and Death of Peter Sellers” ( Η Ζωή και ο Θάνατος του Πίτερ Σέλλερς), με την ηθοποιό Σόνια Ακουίνο να υποδύεται τη Σοφία. Λέγεται πως το τραγούδι “Where Do You Go (My Lovely) το εμπνεύστηκε ο συνθέτης Πίτερ Σάρστεντ για τη γοητευτική ηθοποιό.
Ο Γάμος
Τα ευτράπελα δεν έλειπαν από την προσωπική ζωή της ηθοποιού. Το 1957, ο Κάρλο Πόντι βάζει δικηγόρους να του βγάλουν τα χαρτιά του διαζυγίου από την πρώτη του γυναίκα, Τζουλιάνα, στο Μεξικό, αλλά και τις άδειες του γάμου του με τη Σοφία. Καθώς, όμως, στην Ιταλία δεν αναγνωρίζονταν τότε τα διαζύγια, ο Πόντι αναγκάζεται να ακυρώσει τον γάμο του με την Σοφία για να μην κατηγορηθούν για διγαμία. Έπειτα, ο Πόντι με την πρώτη του γυναίκα, Τζουλιάνα και τη Σοφία, μετακομίζουν στην Γαλλία, καθώς εκεί επιτρέπονταν τα διαζύγια, και όντως, το 1965, καταφέρνει να χωρίσει.
Το 1966, το ζευγάρι καταφέρνει επιτέλους να παντρευτεί με πολιτικό γάμο στις Σέβρες. Οι δυσκολίες για τη Σοφία και τον Κάρλο δεν τελείωσαν εκεί όμως, με την Σοφία μένει έγκυος δύο φορές, χωρίς επιτυχία όμως. Ωστόσο, το 1968, γεννάει τον πρώτο της γιο, τον Κάρλο Πόντι Τζούνιορ, ενώ το 1973 ακολουθεί και ο δεύτερος, τον οποίο ονομάζει Εντυάρντο Πόντι.
Η μητρότητα και η στροφή της καριέρας
Αφού έγινε μητέρα, η Σοφία άρχισε να δουλεύει λιγότερο. Το 1980, παίρνει μέρος σε μια τηλεοπτική μεταφορά της αυτοβιογραφίας της, με την ίδια να υποδύεται τον εαυτό της και την μητέρα της.
Το 1982 πρωταγωνιστεί στα πρωτοσέλιδα, καθώς εξέτισε ποινή φυλάκισης 18 ημερών για φοροδιαφυγή, με το γεγονός να κάνει κάθε άλλο παρά κακό στην δημοτικότητά της. Η ίδια δήλωσε, βέβαια, πως η κατηγορία ήταν πέρα για πέρα αναληθής. Έκτοτε, και αφού είχε μπει στην έκτη δεκαετία της ζωής της, στράφηκε σε άλλους επιχειρηματικούς κλάδους, όπως βιβλία μαγειρικής, κοσμήματα, και αρώματα.
Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις
Αποτελεί, το λιγότερο, ένα σύμβολο της “χρυσής εποχής” του κινηματογράφου, έχοντας χαρακτηριστεί “θησαυρός”, κερδίζοντας πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του τιμητικού Όσκαρ το 1991 για την προσφορά της στον παγκόσμιο κινηματογράφο, αλλά και του βραβείου Cecil B. DeMille στις Χρυσές Σφαίρες το 1995.
Φυσικά, έχει και δικό της αστέρι στην Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ. Ακόμα, παρουσίασε κι εκείνη με τη σειρά της κάποια τιμητικά βραβεία Όσκαρ, ενώ το 2009 συμπαρουσίασε το Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου. Βέβαια, μετά το θάνατο του αγαπημένου της συζύγου, Κάρλο, μείωσε κατά πολύ τις δημόσιες εμφανίσεις.
Οι τελευταίες συμμετοχές και η συνεργασία με τον γιο της
Το 2009, έπειτα από αποχή τεσσάρων χρόνων εκτός πλατό, και δεκατεσσάρων χωρίς να έχει παίξει σε κάποια σημαντική αμερικάνικη παραγωγή, παίρνει μέρος στην ταινία “The Nine” (Εννέα), ούσα η πρώτη επιλογή του παραγωγού και σκηνοθέτη Ρομπ Μάρσαλ.
Ο τελευταίος της ρόλος μέχρι σήμερα, ήταν στην ταινία του Netflix, “The Life Ahead”, σε σκηνοθεσία του γιού της, Εντουάρντο. Πλέον, ζει στη Γενεύη, κοντά στους γιους της και στα τέσσερα εγγόνια της.
Από πολλούς θεωρείται η σπουδαιότερη Ιταλίδα ηθοποιός της γενιάς της, και ένα πραγματικό σύμβολο του σεξ, ενώ το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 21η στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
