Ο Christian Dior υπήρξε πρωτοπόρος στο χώρο της μόδας, με τον οίκο Dior, ακόμα και τώρα, να προσωποποιεί αξίες όπως η κομψότητα και η καινοτομία. Ο ίδιος λάτρης των γυναικών δημιούργησε μια αυτοκρατορία από το μηδέν. Ένας ηγέτης στο χώρο της haute couture που εξακολουθεί να εμπνέει ακόμα και τόσα χρόνια μετά το θάνατό του.
Τα πρώτα χρόνια
Γεννημένος στο Granville της Νορμανδίας το 1905, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ήταν το δεύτερο από τα πέντε παιδιά μιας οικογένειας με καλή οικονομική κατάσταση. Στα πέντε του, η οικογένειά του μετακόμισε στο Παρίσι. Μια μετακόμιση που άλλαξε την πορεία του.
Από μικρός τον γοήτευε οτιδήποτε ήταν αστραφτερό και περίτεχνο. Ο ίδιος ήταν παθιασμένος με τις τέχνες και ήθελε να σπουδάσει αρχιτέκτονας ή οτιδήποτε σχετικό με το σχέδιο. Δεν είναι τυχαίο ότι για να βγάλει χαρτζιλίκι στα εφηβικά του χρόνια πουλούσε σκίτσα που έφτιαχνε με γυναικείες φιγούρες στο δρόμο. Ωστόσο, ακολούθησε την επιθυμία των γονιών του και σπούδασε για να γίνει διπλωμάτης.
Τα πρώτα βήματα
Το 1928 έφυγε από το σχολείο και άνοιξε μια γκαλερί τέχνης με την οικονομική υποστήριξη του πατέρα του, όπου εκτός άλλων πουλούσε πίνακες του Pablo Picasso. Την περίοδο της κρίσης, η οικογενειακή επιχείρηση χρεοκόπησε, και ο Dior αναγκάστηκε να κλείσει την γκαλερί.
Το 1930, μετά από παρότρυνση του φίλου του Jean Ozenne, άρχισε να πουλάει σχέδιά του σε διάφορους οίκους μόδας για να βγάζει τα προς το ζην. Κάποια από αυτά τα αγόρασε ο Robert Piquet και κάποια άλλα δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα Le Figaro.
Έτσι έπιασε δουλειά ως σχεδιαστής στους οίκους υψηλής ραπτικής και συνεργάστηκε με τον Piquet. Εκεί είχε την ευκαιρία να σχεδιάσει τρεις κολεξιόν. Εκεί έμαθε και τηναρετή της απλότητας στο σχεδιασμό. Η συνεργασία τους έληξε το 1939 όταν και ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, καθώς ο Dior έπρεπε να καταταγεί.
Το 1941 επέστρεψε στο Παρίσι και εργάστηκε στο ατελιέ του Lucien Lelong. Το ατελιέ συνεργαζόταν τόσο με επιφανείς Γάλλους, όσο και με Ναζί για τις συζύγους των οποίων έραβε ρούχα. Δεν υπήρξε ποτέ υποστηρικτής τους, ωστόσο ήταν οι μόνοι που εκείνη την εποχή είχαν την οικονομική άνεση να αγοράσουν τα ρούχα αυτά.
Ο οίκος Dior
Το 1946 έκανε το μεγάλο άλμα στην καριέρα του. Ένα άλμα που όχι μόνο άλλαξε τη ζωή του Dior αλλά μεταμόρφωσε και τον κόσμο της μόδας ενώ, ταυτόχρονα, καθιέρωσε το Παρίσι ως παγκόσμια πρωτεύουσα της μόδας.
Έπεισε τον Marcel Boussac, ο οποίος είχε ήδη στην κατοχή του ένα γνωστό οίκο, για την ανάγκη δημιουργίας ενός νέου οίκου μόδας. Έτσι ο Boussac τον χρηματοδότησε και άνοιξε τον οίκο Dior, έναν θρύλο που έχει επιζήσει δεκαετίες. Το ατελιέ του στεγάστηκε στο νούμερο 30 της Avenue Montaigne σε ένα πανέμορφο κτήριο διακοσμημένο με λευκό και γκρι, τα δύο αγαπημένα χρώματά του.
Η πρώτη του κολεξιόν παρουσιάστηκε ένα χρόνο μετά, το 1947. Αποτελεί το από 90 δημιουργίες τις οποίες φόρεσαν 6 μοντέλα. Πρόκειται για την κολεξιόν που παρουσίασε στο ευρύ κοινό τη, γνωστή ως τώρα, γραμμή “New Look” με τις φαρδιές και πληθωρικές φούστες, τη στενή μέση, αξεσουάρ όπως καπέλα, γάντια και ψηλά τακούνια. Μετά το τέλος της επίδειξης μια νέα εποχή για το χώρο της μόδας είχε ξεκινήσει.
Αν και οι φεμινίστριες κατέκριναν το νέο αυτό στυλ υποστηρίζοντας ότι είχε ως σκοπό να αναδείξει τη γυναίκα ως σεξουαλικό αντικείμενο, οι γυναίκες σε Παρίσι, Αμερική και Αγγλία δεν επηρεάστηκαν καθόλου από όλο αυτό και είχαν ως διακαή πόθο να υιοθετήσουν το νέο αυτό look.
Ο ίδιος ήταν ευχαριστημένος όταν τα ρούχα του είχαν άψογη εφαρμογή ακόμη και αν ήταν απλώς λευκά ή μαύρα. Πίστευε ότι τα αξεσουάρ ήταν σημαντικά και πολλές φορές αναδείκνυαν τα ρούχα. Μάλιστα, αρκετές φορές, ακόμα και αν δεν είχε τελειώσει το σχεδιασμό ενός ρούχου, πήγαινε να διαλέξει αξεσουάρ και παπούτσια τα οποία πίστευε ότι ήταν πολύ σημαντικά.
Τη δεκαετία του ’50 έντυσε σταρ του Hollywood, όπως τις Ava Gardner, Rita Hayworth και Marlene Dietrich, καθώς και γυναίκες όπως τις Evita Peron και την πριγκίπισσα Margaret.
Με το “New Look” ο Dior λάνσαρε και το γνωστό άρωμα Miss Dior, το οποίο πήρε το όνομά του προς τιμήν του ηρωισμού της αδερφής του, η οποία είχε συλληφθεί από την Γκεστάπο και είχε βασανιστεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένα άρωμα, που τα τελευταία χρόνια,μαζί με τις υπόλοιπες σειρές αρωμάτων του οίκου, αποφέρουν περισσότερα έσοδα από ότι τα ρούχα.
Ο μυστηριώδης θάνατός του
Στις 24 Οκτωβρίου του 1957 ο Dior πέθανε ξαφνικά, στα 52 του χρόνια, ενώ ήταν σε διακοπές σε ένα spa θέρετρο στο Montecatini της Ιταλίας. Τα σενάρια που ακούστηκαν για το θάνατό του πολλά. Επικρατέστερο ότι έπαθε καρδιακή προσβολή από εξάντληση λόγω υπερεντατικής εργασίας. Το περιοδικό Times έγραψε ότι έφυγε από καρδιακή προσβολή μετά από μια χαμένη παρτίδα στα χαρτιά. Ενώ ο Γάλλος αριστοκράτης Baronde Rede υποστήριξε ότι η καρδιακή προσβολή ήρθε μετά από μια μακρά σεξουαλική συνεύρεση. Το κοσμικό Παρίσι βούηξε ότι ο θάνατός του ήρθε κατά τη διάρκεια μια έντονης ερωτικής συνεύρεσης με δύο νεαρούς. Τότε ο Dior είχε σχέση με τον 27χρονο γαλλοαργερινό τραγουδιστή Zack Benita. Ο Boussac έστειλε το ιδιωτικό του αεροπλάνο για να γυρίσει στο Παρίσι η σωρός τους. Στην κηδεία του παραβρέθηκαν πάνω από 2.500 άτομα για να τον αποχαιρετήσουν. Ακόμη και σήμερα οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του παραμένουν άγνωστες!
Η μετά Dior εποχή
Ο Marcel Boussac, χρηματοδότης του οίκου, είχε αποφασίσει να κλείσει τον οίκο μετά το θάνατό του. Το ίδιο όμως απόγευμα που έγινε η κηδεία του μεγάλου σχεδιαστή έλαβε ένα κοινό μήνυμα από δεκάδες κατασκευαστές αξεσουάρ στα οποία ο Dior είχε βάλει την υπογραφή του. Ούτε λίγο ούτε πολύ του ανακοίνωναν ότι θα εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν το όνομά του στα προϊόντα τους ακόμη και αν ο δημιουργός τους δεν ήταν πια ανάμεσά τους.
Έτσι ο οίκος δεν έκλεισε ποτέ και τον ανέλαβε ο Yves Saint Laurent, ο οποίος έως τότε ήταν βοηθός τους Dior. Από τη θέση αυτή πέρασαν και άλλοι γνωστοί δημιουργοί από το χώρο της μόδας όπως ο Gianfranco Ferre και ο John Galliano.
Ο Dior υπήρξε λάτρης των γυναικών με έναν ξεχωριστό τρόπο. Ήταν ένας ήσυχος καλλιτέχνης παρόλη τη φήμη του. Το μόνο που ήθελε ήταν να σχεδιάζει νέα πράγματα και να είναι καινοτόμος. Καθιέρωσε την υπογραφή στο ένδυμα. Ακόμα και σήμερα, 60 χρόνια μετά το θάνατό του, η παρουσία του είναι έντονη στο χώρο της μόδας και συνεχίζει να εμπνέει τους σχεδιαστές μόδας κάθε ηλικίας.
