Ο Δημήτρης Γεωργαλάς είναι ένας ταλαντούχος και πολύπλευρος καλλιτέχνης, ταγμένος στην τέχνη του θεάτρου από την πλευρά του ηθοποιού, αλλά και του σκηνοθέτη. Τον έχουμε δει σε πολλούς ρόλους στο θέατρο, αλλά και στην τηλεόραση. Μεταξύ άλλων ως Αυγουστή στο «Άκρως Οικογενειακόν», ώς Θανάση Μαδούρο στις «Άγριες Μέλισσες» και τώρα ως Κώστα, τον σκληρό Κρητικό στον «Σασμό». Είναι ένας άνθρωπος ανοιχτός, με άποψη και καθαρή σκέψη. Μας μιλάει για την πορεία του στο χώρο, τον Σασμό και τη Μήδεια, την παράσταση που παίζει και σκηνοθετεί αυτό τον καιρό.
Ποιά ήταν η αφορμή να ασχοληθείτε με την υποκριτική; Ήταν από τα παιδικά σας χρόνια το όνειρό σας να ακολουθήσετε αυτή την τέχνη;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αυτό ήθελα να κάνω. Οι πρώτες μου επιθυμίες εκεί στριφογύριζαν. Γύρω από το θέατρο.
Ποιά ήταν η πρώτη σας επαγγελματική εμφάνιση και ποιά ήταν τότε τα συναισθήματά σας;
Ξεκίνησα στο Θεσσαλικό θέατρο με τους Φοιτητές του Ξενόπουλου σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου. Ήταν μια διασκευή σε μιούζικαλ. Ήταν και η αφορμή να δεχτούν οι γονείς μου αυτό που ήθελα να κάνω γιατί δεν το ήθελαν στην αρχή. Όταν είδαν την παράστασή κατάλαβαν ότι είναι σπουδαίο αυτό το επάγγελμα. Ο Κώστας Τσιάνος με έμαθε πως να βγαίνω στη σκηνή. Του το οφείλω αυτό. Μας πήρε σαν πατέρας και σαν δάσκαλος και μας έμαθε όλα τα μυστικά του θεάτρου. Τον έχω πάντα μέσα στην καρδιά μου. Η παράσταση ήταν δύσκολη. Πέσαμε στα βαθιά νερά και ήταν πολύ σημαντική εμπειρία γιατί όλος αυτός ο ενθουσιασμός που είχαμε ως νέα παιδιά διοχετεύτηκε σε μια τόσο όμορφη δουλειά.
Έχετε σπουδάσει υποκριτική στο Εθνικό Θέατρο. Πώς ήταν η εμπειρία σας αυτή και τι θα συμβουλεύατε ένα νέο που θέλει να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα;
Το Εθνικό είναι μια σχολή που σε προετοιμάζει καλά. Θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που μπήκα σε αυτή τη σχολή. Συναναστράφηκα με ανθρώπους του θεάτρου που κάποιοι από αυτούς δεν υπάρχουν πια. Όπως τη Μαίρη Αρώνη, τη Μαρία Χορς, τον Τάσο Λιγνάδη που ήταν σπουδαίος δραματολόγος και πολλούς άλλους. Ακόμα και σήμερα ανατρέχω σε πράγματα που έχω μάθει από αυτούς τους ανθρώπους. Σε ένα νέο παιδί θα τού έλεγα ότι είναι ένας δύσκολος δρόμος και ότι πρέπει να κρατά την αθωότητά του μέσα από αυτό που κάνει. Πρέπει να έχει πάθος, πίστη και επιμονή. Δεν είναι ένα επάγγελμα που σου ανοίγεται εύκολα.
Πιστεύετε ότι όταν ένας ηθοποιός ασχολείται με την τηλεόραση, ευτελίζεται η τέχνη του; Βλέπουμε πολλούς ηθοποιούς να απαξιώνουν αυτό το μέσο.
Αυτή η άποψη έχει διαδοθεί επειδή στην τηλεόραση κυνηγάμε το χρόνο. Δεν έχεις την πολυτέλεια που έχεις στο θέατρο να κάτσεις δυο μήνες να δουλέψεις ένα ρόλο στις λεπτομέρειές του και να εμβαθύνεις. Υπάρχει ο κίνδυνος λόγο ταχύτητας, να μην είναι η ποιότητα τόσο υψηλή όσο θα θέλαμε όλοι. Όταν όμως έχεις να κάνεις με ηθοποιούς που ξέρουν την τέχνη τούς και έχουν γερές βάσεις, το αποτέλεσμα θα είναι κάλο. Κακά τα ψέμματα και στο θέατρο έχουμε δει παραστάσεις που υπάρχουν ηθοποιοί που δε στηρίζουν πολύ καλά το ρόλο τους. Η τέχνη του ηθοποιού δεν ευτελίζεται από τα μέσα, αλλά από τον ίδιο τον άνθρωπο.
Ποιούς σύγχρονους ηθοποιούς θαυμάζετε;
Κατ΄ αρχάς να πω ότι έχουμε πολύ καλούς ηθοποιούς στην Ελλάδα. Οι νέες γενιές έχουν να μας δείξουν πολλά. Αν έπρεπε να πω δύο ονόματα, από γυναίκες θα έλεγα ότι θαυμάζω την Αμαλία Μουτούση που είναι μεγάλη ιέρεια του θεάτρου και από άντρες μου αρέσει ο Χάρης Φραγκούλης
Τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει στην επιφάνεια περιστατικά σεξουαλικής και λεκτικής βίας στο χώρο του θεάτρου. Εσείς έχετε πέσει ποτέ θύμα τέτοιων συμπεριφορών;
Προσωπικά δε μου έχει συμβεί κάτι άσχημο ποτέ. Για σεξουαλικές παρενοχλήσεις δεν είχα ακούσει. Είχαμε ακούσει όμως για αγενής συμπεριφορές στο χώρο των προβών και ακόμα και των παραστάσεων. Είχαμε ακούσει για κάποιους ηθοποιούς που δε φέρονται πολύ καλά, δε σέβονται τους συναδέλφους, τους τρομοκρατούν κτλ.
Η συνεργασία σας με τον κύριο Λιγνάδη πως ήταν;
Ήταν άψογη. ‘Ηταν το 2019 στον Οιδίποδα Τύραννο. Ήταν μια πολύ ωραία περιοδεία. Δεν είμαι από τους ηθοποιούς που ασχολούνται με τα προσωπικά του καθενός. Δε δημιουργώ πολύ στενές σχέσεις -εκτός από πολύ λίγα άτομα μέσα από το χώρο-. Ήταν η μόνη μας συνεργασία. Τον Δημήτρη τον ήξερα από τα χρόνια της σχολής. Είχα και τον πατέρα του δάσκαλο. Πέρα από αυτό δεν ήξερα πράγματα για εκείνον.
Πώς βιώνετε ως άνθρωπος το φαινόμενο του covid;
Φοβάμαι και προσέχω. Εχω εμβολιαστεί και τηρώ τα μέτρα. Νομίζω ότι όλοι πια έχουμε εξοικειωθεί σε αυτό το νέο τρόπο ζωής που δεν είναι καθόλου ευχάριστος.
Πιστεύετε ότι αντιμετωπίστηκε σωστά η πανδημία στην Ελλάδα;
Σαφώς έχουν υπάρξει αντιφάσεις. Το θέμα δεν είναι αν κανείς λάθος, αλλά να μπορείς να αναγνωρίσεις το λάθος που έκανες. Όταν έχεις να κάνεις με μια εντελώς καινούρια συνθήκη και έναν άγνωστο εχθρό όπως ο κορονοϊός, που δεν ξέραμε πως να τον αντιμετωπίσουμε, είναι φυσικό να γίνουν κάποια λάθη. Να έχουν το θάρρος να το πουν. Μάλιστα η ειλικρίνεια θα τους εξασφάλιζε και μεγαλύτερη εκτίμηση απο τον κόσμο. Τα τελευταία πολλά χρόνια, όλες οι κυβερνήσεις μας αντιμετωπίζουν σαν να είμαστε άνθρωποι χαμηλής νοημοσύνης. Θα εκτιμούσα πολύ έναν πολιτικό που θα πει “έκανα λάθος και θέλω να το διορθώσω” όχι το “εμείς τα κάναμε όλα σωστά” Αυτό πρέπει να σταματήσει. Δεν μπορεί να είναι πάντα αλώβητοι και να μην παραδέχονται τα λάθη τους.
Ένας καλλιτέχνης πρέπει να λέει την άποψή του για θέματα κοινωνικοπολιτικά ή πρέπει να κρατά μια ουδέτερη στάση ώστε να μη δυσαρεστήσει μερίδα του κοινού του;
Ο καλλιτέχνης είναι πολιτικό όν και η τέχνη σαφώς πολιτική πράξη. Δεν είναι μόνο εικαστική. Ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει πολιτική γνώμη. Δε με ενδιαφέρει σε ποιο κόμμα ανήκει ένας καλλιτέχνης, αλλά οφείλει να λέει την άποψη του και από κάποια συνέντευξη, αλλά και μέσα από τη δουλειά του. Κατ αρχήν τα μεγάλα έργα είναι στη βάση τους πολιτικά έργα. Μιλούν για την κοινωνία. Πολλά από αυτά είναι επαναστατικά για την εποχή που γράφτηκαν. Κάτι θέλουν να πουν. Ο καλλιτέχνης λοιπόν μέσα από αυτά, οφείλει να φέρει ένα μήνυμα.
Ξανασυστηθήκατε στο κοινό ως Θανάσης Μαδούρος στις Άγριες Μέλισσες. Έπαιξε ρόλο αυτό στη συμμετοχή σας στον Σασμό;
Θυμάμαι όταν μου ζήτησαν να στείλω δοκιμαστικό για τις Άγριες Μέλισσες ήμουν στην Πάτρα. Το δούλεψα πολύ μόνος μου γιατί δεν είχαμε τη δυνατότητα να είμαστε στο πλατό πολλές ώρες. Τα δοκιμαστικά τα κάναμε με τα κινητά μας και τα στέλναμε. Άλλαξαν πολύ τα πράγματα λόγω κορονοϊού. Ήταν μια ωραία περιπέτεια. Ο ρόλος στις Άγριες μέλισσες ήταν καθοριστικός πιστεύω. Αμέσως μετά από αυτό, με πήραν για να ξεκινήσω να κάνω δοκιμαστικά για το Σασμό. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε και για την ίδια εταιρία παραγωγής των δύο σειρών. Κατά κάποιον τρόπο ο Θανάσης Μαδούρος ήταν ένα είδος ακρόασης για το Σασμό.
Οι Άγριες Μέλισσες, ο Σασμός και πολλές άλλες σειρές που παίζονται τώρα, είναι πολύ υψηλού επιπέδου, σε αντίθεση με κάποια χρόνια πριν που η μυθοπλασία στην τηλεόραση είχε βαλτώσει. Τι συνέβαλλε και βελτιώθηκε τόσο πολύ το επίπεδο των παραγωγών;
Τα δέκα χρόνια της οικονομικής κρίσης πήγαν τα πράγματα πολύ πίσω. Όμως μέσα σε αυτά τα χρόνια δημιουργήθηκε έντονα η ανάγκη να επανατοποθετηθούμε και να εκφραστούμε με νέους τρόπους. Όταν τελειώνουν περίοδοι κρίσης, γεννάνε ωραία πράγματα. Αυτό έχει συμβεί τώρα και στην τηλεόραση. Αυτό ξεκίνησε από τις Άγριες Μέλισσες που σύστησαν νέους καλλιτέχνες στον κόσμο. Από αυτή τη σειρά μάθαμε τουλάχιστον δέκα νέους ταλαντούχους ηθοποιούς που θα κάνουν καριέρα. Αυτό είναι ελπιδοφόρο. Και η ΕΡΤ κάνει ένα πολύ δυναμικό ξεκίνημα με πολύ ωραίες παραγωγές. Ακόμα και καθημερινές σειρές όπως οι Μέλισσες και ο Σασμός, γυρίζονται πια με κινηματογραφικές προδιαγραφές.
Ο Κώστας που υποδύεστε στο Σασμό είναι κόντρα ρόλος για σας;
Εντελώς! Είναι ένας άγριος άνθρωπος, κλειστός, παρορμητικός που συχνά ξεπερνάει τα όρια. Έχει κάνει παρανομίες, φέρεται άσχημα στη γυναίκα του… Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με εμένα. Ίσως στο μόνο πράγμα που μοιάζω στον Κώστα είναι ότι είμαι πολύ ζηλιάρης.
Ο Σασμός είναι βασισμένος στο ομώνυμο βιβλίο του Σπύρου Πετρουλάκη. Ακολουθεί με ακρίβεια την πλοκή του βιβλίου ή θα έχουμε και εκπλήξεις;
Το βιβλίο είναι η βάση. Η σειρά δεν ακολουθεί ακριβώς το βιβλίο γιατί σε ένα σίριαλ που φιλοδοξεί να πάει μέχρι το τέλος της σεζόν και ίσως και παραπέρα, πρέπει να ανοίξεις πολλές ιστορίες για να κρατάς το ενδιαφέρον. Η γενική δομή όμως είναι η ίδια.
Ο κύριος Πετρουλάκης είναι παρών στα γυρίσματα;
Βέβαια! Έρχεται πολύ συχνά. Μάλιστα έχει συμμετάσχει και σε κάποιες σκηνές ώς μουσικός παίζοντας λύρα! Δίνει πολύ συχνά το παρόν και υποστηρίζει πολύ τη σειρά. Τον έχουμε γνωρίσει όλοι. Είναι πολύ ανοιχτόκαρδος άνθρωπος.
Τις τελευταίες ώρες έχει κάνει το γύρο των ΜΜΕ η είδηση ότι ο ένας άνδρας που κατάγεται από την Κρήτη, θέλει να κινηθεί νομικά για να σταματήσει η προβολή της σειράς καθώς όπως υποστηρίζει θα αρχίσει να αναζωπυρώνει την παλιά Κρητική βεντέτα που έχει στοιχίσει τη ζωή σε 90 ανθρώπους. Πώς βλέπετε εσείς αυτό το γεγονός;
Η σειρά στοχεύει να μας δείξει το πώς μια έχθρα γεφυρώνεται. Άρα μόνο καλό μπορεί να κάνει. Το ίδιο το βιβλίο από όπου έχει προκύψει η σειρά, μιλάει για το πώς γίνεται η συμφιλίωση σε μια βεντέτα. Για το πώς σταματάει η έχθρα. Απλά χρειάζεται να προχωρήσει η πλοκή για να φανεί αυτό. Αν ο κύριος αυτός περιμένει να το δεί να ολοκληρώνεται, θα καταλάβει ότι όλα αυτά που γίνονται, έχουν σκοπό να λυθεί η βεντέτα. Δηλαδή πρόκειται για ένα πολύ θετικό μήνυμα για τις κοινωνίες που οι βεντέτες ήταν ένα είδος νόμου. Νομίζω λοιπόν ότι το κίνητρο του συγκεκριμένου ανθρώπου (σ.σ. που ζητάει να σταματήσει ο Σασμός) δεν είναι και πάρα πολύ καλοπροαίρετο. Δεν ξέρω ποιός είναι και γιατί το κάνει αυτό.
Γιατί πιστεύετε ότι ο συγκεκριμένος κύριος προχώρησε σε αυτές τις καταγγελίες;
Ξέρετε, όταν μιά σειρά ή γενικότερα όταν κάποιος κάνει μια επιτυχία, είναι πολύ φυσικό —μάλλον για τα Ελληνικά δεδομένα- να υπάρχουν βολές εναντίων του. Μάλλον κάτι τέτοιο συμβαίνει και εδώ. Τώρα ξαφνικά βρέθηκε ένας άνθρωπος σε όλη την Ελλάδα να πει οτι η σειρά θα δημιουργήσει βεντέτες; Το βρίσκω απαράδεκτο και κακοπροαίρετο. Θα πρέπει τότε να μην ξαναδούμε ταινίες, να μήν ξαναπάμε στον κινηματογράφο, να μην ξαναδούμε τίποτα. Να βλέπουμε μόνο ειδήσεις οι οποίες στέλνουν μόνο αρνητικά μηνύματα με σκοτεινές και ζοφερές εικόνες. Η τηλεόραση έχει γυρίσει σελίδα και κάνει μια νέα αρχή με νέες σειρές και έχει ανεβάσει το επίπεδό της. Αυτό είναι ανάσα για τον θεατή.
Πιστεύετε ότι μια σειρά ή μια ταινία μπορεί να γίνει η αφορμή για εντάσεις στην πραγματική ζωή;
Άνθρωποι που επηρεάζονται τόσο πολύ από μία μυθοπλασία της τηλεόρασης και προβαίνουν σε πράξεις, είναι άνθρωποι διαταραγμένοι. Η τηλεόραση προσφέρει ένα είδος ψυχαγωγίας. Είτε πρόκειται για κωμωδία, είτε για δράμα. Δεν είναι σε καμμία περίπτωση ένα μέσο που υποκινεί σε πράξεις. Για να υπάρξει ένα οποιοδήποτε έργο, είτε είναι θεατρικό, είτε κινηματογραφικό ή τηλεοπτικό, η βασική του αρχή είναι να υπάρχουν συγκρούσεις. Αλλιώς δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Αν δεν περάσει από την περιπέτεια η πλοκή, δεν μπορεί να φτάσουμε στη λύση. Άρα δεν υπάρχει και έργο. Όλα τα έργα κατά κάποιον τρόπο στηρίζονται σε κάποιες συγκρούσεις. Πολλές φορές αυτές οι συγκρούσεις επηρεάζονται απο την πραγματική ζωή, αλλά σε καμμία περίπτωση ένας υγιής άνθρωπος που βλέπει μία μυθοπλασία θα την αναπαράγει και στην προσωπική του ζωή. Αυτό είναι καθαρά πρόβλημα διαταραχής.
Εκτός από την υποκριτική, είστε και σκηνοθέτης. Τι αλλάζει από την οπτική αυτή;
Ο σκηνοθέτης πρέπει να έχει μια σφαιρική άποψη για το έργο σε αντίθεση με τον ηθοποιό που ασχολείται κυρίως με το ρόλο του. Ο σκηνοθέτης είναι αυτός που θέτει τον τρόπο που θα αναγνώσουμε ένα έργο. Πρέπει να έχει την ικανότητα να μπορεί να δείξει τι έχει δει ο ίδιος μέσα σε ένα έργο. Ξέρετε ένα έργο μπορεί να διαβαστεί με πάρα πολλούς τρόπους. Αυτή είναι άλλωστε και η αρχή των παραστάσεων, αλλιώς θα βλέπαμε πάντα το ίδιο πράγμα. Ο σκηνοθέτης πρέπει να έχει άποψη και να μπορεί να την πραγματοποιήσει.
Φέτος ανεβάζετε τη Μήδεια. Τι σας έκανε να επιλέξετε αυτή την τραγωδία;
Αυτή η τραγωδία με επέλεξε. Πριν τέσσερα χρόνια έγινε ένα φεστιβάλ στη Χάγη με θέμα τη Μήδεια. Εκεί εργάζεται πολλά χρόνια ένας φίλος μου σκηνογράφος και μου είπε αν ενδιαφέρομαι να καταθέσω μια πρόταση για τη Μήδεια. Είχα γνώση του έργου και το αγαπούσα από πολύ μικρή ηλικία και ένιωσα ότι μπορώ να το κάνω. Δέχτηκαν την πρόταση μου και κάναμε τις πρόβες μας στην Ελλάδα και το ανεβάσαμε στο Εθνικό Θέατρο της Χάγης. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Μετά από ενάμιση χρόνο αποφάσισα να το ανεβάσουμε στην Αθήνα. Με καινούρια διανομή γιατί η παλιά δεν ήταν διαθέσιμη πιά. Ουσιαστικά ξεκινήσαμε από την αρχή. Βρήκα το χώρο ο οποίος μου άρεσε πολύ. Όποτε έγινε μια νέα παράσταση που πατάει στην παλιά, αλλά έχει προχωρήσει πολύ πιο πέρα.
Η Μήδεια είναι ένα διαχρονικό έργο του Ευριπίδη που την εποχή που γράφτηκε ήταν τολμηρό και πρωτοπόρο. Τι πραγματεύεται σε δεύτερο επίπεδο και τι προβληματισμούς μπορεί να γεννήσει σήμερα στον θεατή;
Θα σας πω κάτι που μου είπε ένας θεατής που παρακολούθησε την παράσταση και με εξέπληξε. Η Μήδεια, είναι επίκαιρη γιατί είναι η απάντηση του θύματος σε όλα αυτά που έχει υποστεί και μπορεί ανά πάσα στιγμή να γυρίσει το πράγμα και να γίνει θύτης. Εάν το θύμα γίνει θύτης έχουμε συνέπειες μη αναστρέψιμες. Όταν προσβάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το θείο, οι αξίες, τότε η νέμεσις είναι πολύ δυνατή και αδυσώπητη. Νομίζω αυτά είναι τα ουσιαστικά θέματα του έργου και όχι τόσο η απάτη και η παιδοκτονία. Αυτό θα το έκανε απλά ένα δραματικό και ίσως αποτρόπαιο έργο. Μιλάμε όμως για ένα έργο υψηλής ποίησης που πραγματεύεται ακριβώς αυτό: Το ποσό άσχημα μπορείς να φερθεί σε έναν άνθρωπο που έρχεται πρόσφυγας από κάπου αλλού, τον κατακερματίζεις και τον θανατώνεις ουσιαστικά σαν ύπαρξη και κάποια στιγμή αυτός ο άνθρωπος παίρνει τα πράγματα στα χέρια του. Τότε αλλάζει τελείως ο νόμος και η τάξη των πραγμάτων. Αυτή είναι και η βασική κουβέντα του Ευριπίδη.
Η παράσταση θα ανέβει σε έναν ξεχωριστό χώρο στην καρδιά της Αθήνας. Στο Μπάγκειο. Ένα ιδιαίτερο κτίριο χτισμένο το 1884 από τον Τσίλλερ που διατηρεί ακέραια τα χαρακτηριστικά του εκλεκτικισμού. Μιλήστε μου για την επιλογή σας να ανεβάσετε την παράσταση στον συγκεκριμένο χώρο.
Είδα μια παράσταση εκεί και μου άρεσε πολύ αυτή η φυσική φθορά που έχει ο χώρος. Αποτελεί ένα φυσικό σκηνικό. Ειδικά μια τραγωδία. Πέρα από κάποια φώτα, δε χρειάστηκε να κάνουμε τίποτα. Για μένα είναι σαν ένα παλάτι που έχει τη φθορά που φέρουν και οι ίδιοι οι ήρωες. Όταν το είδα είπα ότι εδώ θέλω να γίνει η παράσταση. Και η αλήθεια είναι ότι ενώ την παράσταση την είχαμε παίξει, μέσα σε αυτό το χώρο γεννήθηκαν πολύ καινούρια πράγματα. Έγινε μια μεγάλη ανταλλαγή ενέργειας από αυτό που είχαμε κατακτήσει εμείς με αυτό που μας πρόσφερε ο χώρος. Όλο αυτό είχε μια χημεία που αποτέλεσε και μια από τις αιτίες της επιτυχίας αυτής της παράστασης.
Για πόσο ακόμα καιρό μπορούμε να δούμε την παράσταση;
Είναι η τρίτη και τελευταία επανάληψη για κάποιους ανθρώπους που ήθελαν να την ξαναδούν και μας έστελναν μηνύματα. Δεν μπορούμε να την κρατήσουμε άλλο γιατί ακολουθούν άλλες παραστάσεις στο Μπάγκειο. Υπάρχει όμως ακόμη χρόνος για τους ανθρώπους που θέλουν να το δουν. Στις 31 Οκτωβρίου τελειώνουμε.
Ετοιμάζετε κάποια νέα παράσταση;
Ναι. Είναι ένα κλασσικό κείμενο, αλλά είμαστε ακόμα σε συζητήσεις. Εμένα μου αρέσουν πολύ τα κλασσικά κείμενα και προσπαθώ να τα βλέπω εδώ και τώρα. Στο σήμερα. Όχι στη σημερινή εποχή, αλλά με σύγχρονη ματιά. Για μένα τα έργα είναι πάνω από τις εποχές._
