Η αγαπημένη εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης, η εκπομπή-συνήθεια που μετράει περισσότερα από 15 χρόνια παρουσίας στον «αέρα» της ΕΡΤ3, επιστρέφει ανανεωμένη, με παρουσιαστή τον Κωστή Ζαφειράκη.
Για μία ακόμα σαιζόν στο Τρίτο κανάλι της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, μετά από την αναγκαστική διακοπή σχεδόν ενός έτους που επέβαλε η πανδημία, η «Κυριακή στο Χωριό ξανά» κάνει πρεμιέρα αυτήν την Κυριακή 3 Οκτωβρίου στις 12:30.
Μια ολόφρεσκη προσέγγιση της δοκιμασμένης «συνταγής» φέρνει την εκπομπή στη νέα εποχή, διατηρώντας ατόφιο το κεντρικό θέμα που είναι η Κυριακάτικη γιορτή του χωριού, και μπολιάζοντάς την με νέο αέρα, μέσα από ακόμη πιο διεισδυτική ματιά. Με φαντασία, ευρηματικότητα, χιούμορ, υψηλή αισθητική, συγκίνηση και μια σύγχρονη τηλεοπτική γλώσσα, η «Κυριακή στο Χωριό ξανά», με τον Κώστα Ζαφειράκη, ανιχνεύει και καταγράφει τη σχέση του παλιού με το νέο, από το χθες ως το αύριο κι από τη μία άκρη της Ελλάδας ως την άλλη.
Πρωταγωνιστής παραμένει το «χωριό», οι άνθρωποι που το κατοικούν, οι ζωές τους, ο τρόπος που αναπαράγουν στην καθημερινότητά τους τις συνήθειες και τις παραδόσεις τους, όλα όσα έχουν πετύχει μέσα στο χρόνο κι όλα όσα ονειρεύονται. Οι ένδοξες στιγμές αλλά και οι δύσκολες, τα ήθη και τα έθιμα, τα τραγούδια και τα γλέντια, η σχέση με το φυσικό περιβάλλον και ο τρόπος που αυτό επιδρά στην οικονομία του τόπου και στις ψυχές των κατοίκων. Το χωριό δεν είναι μόνο μια ρομαντική άποψη ζωής, είναι ένα ζωντανό κύτταρο που προσαρμόζεται στις νέες συνθήκες.
Με γυρίσματα στο Πύθιο του Έβρου, στο Γιρομέρι της Θεσπρωτίας, στο Λιβάδι του Ολύμπου, στο Βουργαρέλι της Άρτας, στο Πετρίλο της Αργιθέας, στον Λιθότοπο Σερρών και στον Πουρό της Ευρυτανίας, αλλά και με προγραμματισμένες επισκέψεις σε Σκόπελο, Νάξο, Κέρκυρα, Νεστόριο, το πρώτο επεισόδιο της εκπομπής ταξιδεύει την Κυριακή 3 Οκτωβρίου στην Σέττα της Εύβοιας, ένα χωριό που ο μύθος λέει ότι πήρε το όνομά του από τη Γαλλίδα σύζυγο ενός Τούρκου Ηγεμόνα.
Το πιο ορεινό χωριό της Εύβοιας σε υψόμετρο 760μ., στις νοτιοανατολικές πλαγιές της Δίρφης, αποτελείται από δύο μικρούς οικισμούς, την Άνω και την Κάτω Σέττα. Στην βρύση της Άνω Σέττας, στη σκιά των πλατανιών, με το αεράκι να δροσίζει τους καλεσμένους στήθηκε μια όμορφη γιορτή. Με χορούς και με τραγούδια ευβοιώτικα, αλλά και από την Μικρά Ασία, ο Κωστής μαθαίνει πώς ζουν, δουλεύουν και διασκεδάζουν οι κάτοικοι αυτού του ευλογημένου τόπου. Στα βουνά του φυτρώνουν ρίγανη, θρούμπι και πολλά άλλα βότανα και μανιτάρια. Σ’ αυτό το τοπίο με τα ελατοδάση και τα πλατάνια, ο περίπατος με τον ορειβατικό σύλλογο μάς αποκαλύπτει την άγρια ομορφιά. Οι μελισσοκόμοι της περιοχής είναι μια ζωντανή και δυναμική κοινότητα, ενώ κάποιοι από αυτούς ασχολούνται και με την ρετινοσυλλογή. Στον τοπικό ταβερνάκι, η Βαγγελιώ μάς μαγειρεύει στιφάδο με μανιτάρια, ενώ οι κυρίες του χωριού έφτιαξαν πολλά τοπικά εδέσματα για να προσφέρουν στην γιορτή. Εκτός από την γαστρονομία, την άγρια φύση, τα εκκλησάκια, η Σέττα μας μαγεύει με το υπαίθριο θέατρό της, έργο ζωής του Νίκου Παπακωνσταντίνου, όπως μάς λέει ο γιός του. Κλείνοντας, μάς χαιρετά ο πιο μικρός κτηνοτρόφος της Σέττας που βγάζει το κοπάδι για βοσκή και βοηθάει τον παππού του στο άρμεγμα.
