Έφυγε από τη ζωή στα 77 του χρόνια ο Κυριάκος Κατζουράκης, αφού υπέκυψε σήμερα το πρωί από επιπλοκές χρόνιου προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε
Πέθανε σε ηλικία 77 ετών ο ζωγράφος και σκηνοθέτης Κυριάκος Κατζουράκης. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα, 25 Οκτωβρίου, στις 15:00 στο Α’ νεκροταφείο Αθηνών.
Την είδηση έκανε γνωστή με ανάρτησή του ο ηθοποιός σκηνοθέτης Περικλής Μουστάκης:
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Στα έξι του χρόνια έμεινε ορφανός από μητέρα και επειδή ο πατέρας του διωκόταν πολιτικά, εισήχθη σε ορφανοτροφείο. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Γ. Μόραλη και σκηνογραφία στο εργαστήριο του Β. Βασιλειάδη. Συνέχισε τις σπουδές του στο Λονδίνο στη St Martin’s School of Art και στο Croydon School of Art όπου σπούδασε χαρακτική και μεταξοτυπία. Κατά την παραμονή του στην Αγγλία μελέτησε το έργο του Θεόφιλου, του Τσαρούχη και του Κόντογλου. Από το 1972 έως το 1985 έζησε και εργάστηκε στην Αγγλία. Το 1979 αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στη Biennale Sao Paulo και το 1980 στην 11η Biennale του Παρισιού. Η ζωγραφική του είναι ανθρωποκεντρική και συνδέει την ελληνική ιστορία με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα. Έχει σκηνογραφική διάταξη και έντονες επιρροές από τις μορφές του Τσαρούχη και το κιαροσκούρο του Καραβάτζο. Έχει κάνει πολλές εκθέσεις ζωγραφικής, ατομικές και ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η ασχολία με τον κινηματογράφο και το θέατρο
Το 1968 συμμετείχε ως ηθοποιός στην βραβευμένη ταινία του Δήμου Θέου Κιέριον που αναφερόταν στη γνωστή «υπόθεση Πολκ». Το 1972 έκανε τα σκηνικά της ταινίας Το προξενιό της Άννας του Παντελή Βούλγαρη και σχεδίασε τα κοστούμια της θεατρικής παράστασης του έργου Μέρες του ’36 του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Το 1976 παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο London Film School. Από το 1986 διαμένει μόνιμα στην Ελλάδα και συνεργάστηκε με τον Γ. Λαζάνη στο θέατρο Τέχνης. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας “Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές” και της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καλλιτεχνών EUROPA 24. Το 1995 ιδρύει την “Ομάδα Τέχνης” η οποία έχει στόχο να συνδέσει τη ζωγραφική με τις άλλες τέχνες: το θέατρο, τη μουσική, τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο. Το 2003 κάνει την πρώτη του εικαστική ταινία, Ο δρόμος προς τη Δύση, η οποία κερδίζει το Α΄κρατικό Βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ καθώς και το διεθνές βραβείο κριτικών FIPRESCI. Η ταινία ταξιδεύει στα μεγαλύτερα φεστιβάλ, ενώ η ταινία του Γλυκιά μνήμη (2005) συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ του Μόντρεαλ. Τον ίδιο χρόνο εξελέγη καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης
