Ο Ησαΐας Ματιάμπα γεννήθηκε στα Ιωάννινα στις 18 Δεκεμβρίου του 1983. Έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τη νίκη του στο μουσικό talent show «Να η ευκαιρία!» το 2001 σε ηλικία μόλις 18 ετών. Έκτοτε έχει προσθέσει στο βιογραφικό του πολλές συνεργασίες με σπουδαίους ερμηνευτές και δικές του προσωπικές επιτυχίες όπως το κομμάτι «Είμαι καλά», που ξεσηκώνει τους πάντες στο άκουσμα του. Είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που καταφέρνει να εντυπωσιάσει και στο χώρο της υποκριτικής , αφού δεν είναι λίγες οι παραστάσεις που έχει συμμετάσχει και οι κριτικές που απέσπασε ήταν κατά κόρον θετικές. Το 2018, έγινε για πρώτη φορά πατέρας και αναμφισβήτητα είναι ο πιο όμορφος ρόλος που του έχει δοθεί, αφού όπως ομολογεί ο ίδιος, ο γιός του είναι το θαύμα της ζωής του. Όπως θα διαβάσετε παρακάτω ο πολυτάλαντος Ησαΐας Ματιάμπα, μοιράζεται τα συναισθήματα που βίωσε σε επίπεδο καλλιτεχνικό και προσωπικό μιλώντας για τις επιτυχίες του αλλά και τα ρατσιστικά σχόλια που έχει δεχτεί.
Μετά τη συμμετοχή και την νίκη στο σόου «Να η ευκαιρία» συνεργάστηκες με πολύ σπουδαία ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. Πως ήταν η εμπειρία να τραγουδάς στο πλάι της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα σε ηλικία 20 χρονών;
Αρχικά νομίζω πως ήμουν 19! Η εμπειρία αυτή σίγουρα δεν περιγράφεται με λόγια!! Με την Ελευθερία η συνεργασία μας κράτησε δυο χρόνια τελικά και την ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα αυτά που με έμαθε και για όλα τα ερεθίσματα που αποκόμισα σε αυτή τη διετία. Ο Λαυρέντης ήταν σίφουνας και τρελός Παναθηναϊκός. Εγώ τότε ήμουν υπερβολικά χαμηλών τόνων, αλλά στο δεύτερο ταιριάζαμε! Ακολούθησαν πολλές κουβέντες για τον Παναθηναϊκό αλλά και πολλές συμβουλές για τον χώρο της νύχτας και της μουσικής.Με λίγα λόγια στα 19 προς 20 μου ζούσα το όνειρο και ένιωθα ευγνώμων για όπλα αυτά που μου δόθηκαν απλόχερα.
Φοβήθηκες ότι δεν θα είχες την ίδια αντιμετώπιση στο χώρο επειδή προερχόσουν από ένα talent show;
Δεν πέρασε ποτέ κάτι τέτοιο από το μυαλό μου. Προσπαθούσα να μάθω πάρα πολλά, παρακολουθώντας την Ελευθερία και τον Λαυρέντη, την επικοινωνία τους με τον κόσμο και τον αέρα τους πάνω στη σκηνή! Προσπαθούσα να καταλάβω πως θα μπορούσα να εξελιχθώ μέσα απ’ όλο αυτό που βίωνα σχεδόν καθημερινά
Πως κρίνεις τα σόου που προβάλλονται τώρα στην ελληνική τηλεόραση; Μπορεί πια ένα ταλέντο να αναδειχθεί και να προχωρήσει μέσα από αυτό ή πέφτει στη παγίδα του ‘’reality’’;
Δε χρειάζεται να κρίνω κανένα σόου! Τα παιδιά του σήμερα καταλαβαίνουν υπερβολικά πάρα πολλά και ξέρουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Παλιά υπήρχε μια «αθωότητα» για το πως έβλεπες τα πράγματα! Τώρα απλά από πολύ μικρή ηλικία μεγαλώνεις απότομα και προσπαθείς να δείξεις ποιος είσαι και πόσο μπροστά είσαι μ’ ότι κι αν ασχολείσαι! Αυτό που παρατηρώ είναι ότι από τη μία έχουμε τα πιο πολλά παιδιά που συμμετέχουν να μην ξέρουν τι θέλουν να κάνουν και από την άλλη τους κριτές να κλέβουν την παράσταση, άρα η ζυγαριά γέρνει προς αυτούς και χάνεται κάπως η ουσία του κάθε σόου.
Το 2009 δοκιμάστηκες και στη θεατρική σκηνή και από τότε έχεις συμμετάσχει σε αρκετές παραστάσεις και σε σειρές. Πως προέκυψε η υποκριτική στη ζωή σου;
Αν ανατρέξω στο παρελθόν μου η υποκριτική υπήρχε πάντα μέσα στη ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία. Με τα αδέρφια Μάρθα κ Γιώργο και με τα ξαδέρφια μου Γιάννη και Ολυμπία είχαμε δημιουργήσει τη θεατρική ομάδα «Τα παιδιά του γέλιου» και κάναμε παραστάσεις κάθε καλοκαίρι στο χωριό μας (Πλατανιάς Αιτωλοακαρνανίας). Υπέροχες στιγμές και υπέροχες αναμνήσεις!! Απλά σε κάποιο σημείο της ζωής μου παρ’ όλο που συνέχιζα να έχω την υποκριτική στη ζωή μου, ήταν σαν να μην της έδωσα αρκετή σημασία ώστε να ασχοληθώ πιο σοβαρά. Κι έτσι φτάσαμε στο 2009 όπου η Θέμις Μαρσέλου που πρότεινε ρόλο για το musical “Rent”. Κι εκεί άρχιζαν όλα να αλλάζουν μέσα μου. Ήταν σαν ένα μέρος του εαυτού μου να ξύπνησε για τα καλά.
Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς σε μεγαλύτερο βαθμό με την υποκριτική αφήνοντας λίγο πίσω τη μουσική;
Στο θέατρο έκλεισα (αφού βγάλουμε εκτός τον καιρό της καραντίνας) 10 χρόνια. Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια υπήρξε μια τετραετία που η μουσική είχε μπει σε δεύτερη μοίρα. Άρα θα έλεγα ότι πέρασα απ’ αυτό το στάδιο
Υπήρξαν στιγμές που απογοητεύτηκες και ήθελες να τα παρατήσεις;
Όταν τελείωσα τη στρατιωτική μου θητεία ένιωσα πως ξεκινάω από την αρχή και για τον επόμενο ένα χρόνο θα έλεγα πως πιέστηκα πάρα πολύ! Σκέφτηκα να τα παρατήσω, να αλλάξω επάγγελμα, αλλά στο τέλος η αγάπη μου για τη μουσική υπερτερούσε και απλά συνέχισα να ακολουθώ το δρόμο της μουσικής και του τραγουδιού. Μετά από αυτή την περίοδο μου ήρθε και η πρόταση για το musical “Rent”.
Ποια ήταν η καλύτερη θεατρική συνεργασία και ποια αυτή που εν τέλει δεν σε δικαίωσε;
Έχω να θυμηθώ πολλές! «Σεσουάρ για δολοφόνους», «The Return», «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή», «Πυγμαλίων – Ωραία μου κυρία», «Hairspray», «Το όνειρο του σκιάχτρου», αλλά το «Rent» επειδή ήταν και η πρώτη επαγγελματική παράσταση πάντα θα έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Το «Jesus Christ Super Star» όμως δεν το αλλάζω με τίποτα. Αυτή η παράσταση ήταν εξωπραγματική για τα ελληνικά δεδομένα και θα έπρεπε να είχε πάει καλύτερα από κόσμο. Το σίγουρο είναι πως ο Ιούδας ήταν ένας ρόλος που με έχει συγκλονίσει μέχρι και σήμερα για πολλούς λόγους. Ο ρόλος αυτός ήταν απαιτητικός κι εγώ έπρεπε σε σύντομο χρονικό διάστημα να κάνω πρωταθλητισμό για να τον «κατακτήσω». Ευχαριστώ και την Θέμις Μαρσέλου για την υπέροχη σκηνοθεσία, για την εξωπραγματική εμπειρία της παράστασης αυτής και τον δάσκαλο φωνητικής Πάνο Δήμα για την πολύτιμη βοήθειά του ώστε να μπορέσω φωνητικά να βγάλω εις πέρας τον ρόλο αυτό.’’
Πως αντιμετώπισες τη περίοδο της καραντίνας και πως κρίνεις τα μέτρα που επιβλήθηκαν για τα νυχτερινά μαγαζιά και τα θέατρα;
Η καραντίνα για μένα δε θα μπορούσε να περάσει πιο όμορφα από τη στιγμή που ήμουν μαζί με τη γυναίκα μου και τον γιο μου. Σίγουρα ήταν δύσκολα λόγω του ότι δε μου επέτρεπαν να δουλέψω αλλά αυτό το δύσκολο μετατρεπόταν σε όμορφο εξαιτίας της οικογένειάς μου. Ο πολιτισμός και η γλώσσα στην κρίση είναι από τα πρώτα στοιχεία που επηρεάζονται αρνητικά και αντιμετωπίζονται με τον χειρότερο τρόπο! Άρα και τα μέτρα θεωρώ πως ήταν το λιγότερο γελοία και απαράδεκτα! Γενικότερα σε κανένα μέτρο δεν υπήρχε λογική κι αυτό δυστυχώς φαίνεται μέχρι και σήμερα.
Πως νιώθεις για την επιστροφή σου στις μουσικές σκηνές δεδομένης της πρεμιέρας στη σκηνή ‘’Σφίγγα’’;
Δε γίνεται να μη νιώθω όμορφα και ευγνώμων αλλά δε γίνεται και να μη νιώθω περίεργα με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. Εύχομαι γρήγορα να αλλάξει όλο το σκηνικό και όλοι μας να μπορούμε να απολαμβάνουμε αυτά που μας αρέσουν χωρίς περιορισμούς.
Εκτός από τους ρόλους που έχεις ενσαρκώσει στη σκηνή, το 2018 απέκτησες και τον ρόλο του πατέρα. Πως είναι η ζωή σου με τον γιο σου, Ηρακλή;
Η ζωή μου με τον Ηρακλή σίγουρα έχει αλλάξει και έχει αλλάξει προς το καλύτερο! Με ωρίμασε προσωπικά και καλλιτεχνικά και μου έδωσε να καταλάβω πως η προτεραιότητες μου αλλάζουν, πως η αγάπη που έχω για το γιο μου είναι αγάπη δίχως όρια κι αυτό είναι κάτι που με τρελαίνει θετικά εννοείται! Ο γιος μου είναι το θαύμα μου όπως συνηθίζω να λέω.
Έχεις τοποθετηθεί αρκετές φορές για τη διαφορετικότητα και τις ρατσιστικές επιθέσεις, πως τις βίωσες ως παιδί;
Εκτός από κάποια προσωπικά γεγονότα, θα έλεγα ότι μέσα από τις ιστορίες άλλων ανθρώπων και μέσα από διάφορα ντοκιμαντέρ όσον αφορά το ρατσισμό βίωσα αρνητικά του τι σημαίνει να είσαι διαφορετικός
Φοβάσαι ότι ο γιoς σου ενδεχομένως δεχθεί ανάλογα σχόλια στο μέλλον;
Κάποια στιγμή θα δεχθεί, αλλά θα ξέρει πως να αντιμετωπίσει τέτοια γεγονότα γιατί θα τον έχω προετοιμάσει και γι’ αυτό.
Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια είτε στο κομμάτι της μουσικής είτε της υποκριτικής;
Σε λίγο καιρό κυκλοφορεί το νέο μου τραγούδι από την «Qubi music». Μια συνέχεια του «Μια ανάσα για δυο», έχοντας γράψει εγώ τη μουσική και τους στίχους, είμαι πολύ περήφανος για το αποτέλεσμά του καθώς με ταξιδεύει στις ρίζες μου, στη παιδική μου ηλικία, όπου οι συγγενείς μου (θείοι, παππούς και γιαγιά) φρόντιζαν να μου μείνουν χαραγμένες στο μυαλό υπέροχες αναμνήσεις. Άρα και το τραγούδι αυτό θα έλεγα ότι οφείλεται σ’ αυτά τα πρόσωπα. Κατά τ’ αλλά το τραγούδι αναφέρεται στις αξίες που έχουμε χάσει ή που έχουμε ξεχάσει ή που θέλουν να μην υπάρχουν πλέον στις ζωές μας! Μουσικά καθώς είναι μια συνέχεια του «Μια ανάσα για δυο» ο ήχος του είναι παραδοσιακός με «Ματιαμπέικες» επιρροές. Επίσης θα είμαι για λίγες Πέμπτες στη μουσική σκηνή «Σφίγγα» παρουσιάζοντας έναν πιο ώριμο μουσικά εαυτό και κάθε Τρίτη βρίσκομαι στην Πάτρα στο «Beer Bar Q». Θα έλεγα ότι βρίσκομαι στην εποχή της αλλαγής και της εξέλιξης. Μου αρέσει αυτός ο δρόμος, τον ακολουθώ κι όπου με βγάλει.
