Ο Γρηγόρης Βαλτινός επανέρχεται δυναμικά φέτος το χειμώνα στα θεατρικά δρώμενα με το ρόλο του Morrie Schwartz, που του χάρισε το Βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου (2019).
Επί σκηνής συναντά για ακόμη μια φορά τον πολυτάλαντο Γιάννη Σαρακατσάνη, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νικορέστης Χανιωτάκης.
Το παγκόσμιο best seller του Mitch Albom «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι» διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο από το Jeffrey Hatcher και τον ίδιο το Mitch Albom.
Η παράσταση μετά από καθημερινά sold out στην Αθήνα την σεζόν (2018-19), ανεβαίνει ξανά ύστερα από απαίτηση χιλιάδων θεατών, που δεν πρόλαβαν να τη δουν, σε μια μεγάλη περιοδεία ξεκινώντας από το Θέατρο Αριστοτέλειον στη Θεσσαλονίκη και εν συνεχεία σε επιλεγμένες πόλεις ανά την Ελλάδα.
Πρόκειται για μια παράσταση που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και χάρισε στο Αθηναϊκό κοινό δυνατές συγκινήσεις.
Το έργο παρουσιάζει την πραγματική ιστορία του διάσημου καθηγητή κοινωνιολογίας Morrie Schwartz, που στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του, κατάφερε να αφυπνίσει πνευματικά το μαθητή του, αλλά και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Μια υπέροχη ιστορία υπαρξιακής αναζήτησης, ανάμεσα σε έναν σπουδαίο καθηγητή κι ένα ανήσυχο μαθητή, που εξελίσσεται στο χρόνο, αμφισβητώντας τα στερεότυπα και ανακαλύπτοντας τις σημαντικές αξίες της της ζωής.
Ο Μόρι σε μια φιλοσοφική κατάδυση στα αιώνια ζητήματα της αγάπης, του έρωτα και της συγχώρεσης, των ανθρώπινων σχέσεων και της οικογένειας κάνει μια ανατομία της ανθρώπινης ψυχής. Με απόλυτη ειλικρίνεια, αστείρευτο χιούμορ αλλά και αυτοσαρκασμό θα μας γοητεύσει με τη δυνατή προσωπικότητα του, αφήνοντας όχι απλά ένα αίσθημα ευχαρίστησης, που σβήνει μετά από λίγο όταν φύγεις από την παράσταση, αλλά μια φλόγα που έχει ανάψει μέσα σου και ζεσταίνει την ψυχή σου.
Ο Μιτς θα επαναπροσδιορίσει τη δική του ύπαρξη και στάση ζωής και θα φανερώσει το εσωτερικό του φως, που πρώτος ο δάσκαλος του είχε διακρίνει.
«Μου αρέσει περισσότερο ο εαυτός μου όταν είμαι μαζί σου», θα ομολογήσει ο άλλοτε κυνικός Μιτς. Ο δάσκαλος θα επιμείνει ότι «χωρίς αγάπη είμαστε πουλιά χωρίς φτερά» και πως «δεν υπάρχει σκοπός όταν αγαπάς. Το να αγαπάς είναι ο σκοπός». Άλλωστε, όπως λέει ο Μόρι, «η αγάπη είναι η μόνη λογική πράξη».
Ταυτότητα παράστασης:
Αρχική μετάφραση: Ζαφείρης Χαϊτίδης
Απόδοση: Νικορέστης Χανιωτάκης – Γρηγόρης Βαλτινός
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Σκηνικά: Γιάννης Μουρίκης
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Φωτογραφίες παράστασης: Αγγελική Κοκκοβέ
Παραγωγή: Απόηχος 2020 – Τέχνη & Πολιτισμός (Η παραγωγή έχει παραχωρηθεί από τη Θέασις – Δράσεις Πολιτισμού Ε.Π.Ε)
Πρωταγωνιστούν:
Γρηγόρης Βαλτινός
Γιάννης Σαρακατσάνης
Θέατρο Αριστοτέλειον, Θεσσαλονίκη
Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021, στις 21:00
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη & Πέμπτη: 19:00
Παρασκευή & Σάββατο: 21:00
Κυριακή: 19:00
Διάρκεια παράστασης: 120‘
Εισιτήρια: από 12€
Κρατήσεις θέσεων: www.ticketservices.gr, & 210 7234567
Ταμείο θέατρου Αριστοτέλειον (Τηλ. 2310 262 051)
Κριτικές
Ένα έργο – μάθημα, βαθύ, για την ευλογία να είμαστε άνθρωποι, συνάνθρωποι, αλληλέγγυοι, υπεύθυνοι πολίτες. Ένα μεγάλο μάθημα Παιδείας. Ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης διαχειρίστηκε αυτή την πολυσήμαντη ανθρώπινη σχέση με έξοχους ρυθμούς, σημαίνουσες παύσεις, χιούμορ και, κυρίως, με παιγνιώδη τρόπο ώστε το δύσκολο πρόβλημα, η πορεία προς το θάνατο να είναι, όχι απλώς ανεκτή αλλά αισθητικά και συναισθηματικά ωραία. Ο Γιάννης Σαρακατσάνης (μαθητής) λιτός, λυμένος, δοτικός και δοσμένος, αφηγητής και αφηγούμενος λάμπει. Η ερμηνεία του Γρηγόρη Βαλτινού εγγράφεται στις σημαντικές σελίδες της υποκριτικής μας ιστορίας. Σπάνια χαιρόμαστε μια ερμηνεία που δε φυσιούται, δεν κραυγάζει, δεν υπεραίρεται. Υποκριτικός αδάμας. Κώστας Γεωργουσόπουλος, Τα Νέα
Πρωταγωνιστής πολλών καρατίων ο Βαλτινός «παίζει» με τρόπο ζηλευτό ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα. Εκεί που κλαις με λυγμούς – και έχω προσωπική πείρα! – σε μια δραματική σκηνή, μέσα σε δευτερόλεπτα γελάς μέχρι δακρύων. Βασίλης Μπουζιώτης, Enikos
Δίνει μια γλυκόπικρη, αισιόδοξη οπτική στη μοναξιά, τις σχέσεις μεταξύ νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων αλλά και τις γέφυρες που μπορούμε να χτίζουμε καθημερινά. Αθηνόραμα
Ο Γιάννης Σαρακατσάνης, αν και νεότερος ηθοποιός, ξεχωρίζει και καταφέρνει να περάσει το στίγμα του, χωρίς να χάνεται δίπλα στο χειμαρρώδη Γρηγόρη Βαλτινό, που καταφέρνει να αποτυπώσει το χαρακτήρα και την κατάσταση που περνάει ο καθηγητής, χωρίς προσπάθεια. Είναι ο ίδιος ο Μόρι πάνω στη σκηνή και αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι και βλέπεις τη ζωή, τη δική σου ζωή. UrbanLife.gr
Ο Γρηγόρης Βαλτινός χωρίς υπερβολές, χωρίς μελοδραματισμούς και μ’ ένα ευεργετικό χιούμορ να υπονομεύει κάθε θλιβερή αίσθηση. Με υπέροχη κίνηση, με υπέροχη φωνή δίνει ένα Μόρι βαθύτατα ανθρώπινο, βαθύτατα συγκινητικό, άμεσο αλλά ποτέ μ’ εύκολα ή φτηνιάρικα μέσα: ένας εύπλαστος, χαρισματικός θεατρίνος, απόλυτα ώριμος, μ’ ευρύτατη γκάμα, ίσως ο κορυφαίος ρολίστας της γενιάς του, που θριαμβεύει. Γιώργος Σαρηγιάννης, Το Τέταρτο Κουδούνι
Η παράσταση «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι», είναι σπουδαία, γήινη, με ρωμαλέο λυρισμό και υποστηρίζει χωρίς περιστροφές την αλήθεια της. CultureNow.gr
Ο Γρηγόρης Βαλτινός και ο Γιάννης Σαρακατσάνης στο Ιλίσια Βολανάκης δίνουν πνοή σε ένα έργο με τεράστια δυναμική. Οι υπέροχες, πολυδιάστατες ερμηνείες των ηρώων ανεβάζουν τον πήχη της συγκεκριμένης θεατρικής δημιουργίας που παραδίδει μαθήματα ζωής. Ο ρόλος του Μόρι πολυεπίπεδος, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του σπουδαίου ηθοποιού μας, αποδεικνύει την ευρεία γκάμα της υποκριτικής του δεξιότητας. Άμεσος, συνετός, συγκινητικός και εύστοχος, σμιλεύει το χαρακτήρα με διάφανη πλαστικότητα, ισορροπώντας ανάμεσα στις αδυναμίες και τα πάθη της ανθρώπινης φύσης. Η όλη του παρουσία εκπέμπει ήθος και πνευματικότητα. «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι», μια καθηλωτική παράσταση, μια «συνάντηση» με πλούσιο δούναι και λαβείν και από τις δύο πλευρές, με κωμικό ύφος σε πολλά σημεία. Μια άτυπη, αλλά καθόλα αυθόρμητη και ουσιαστική ψυχοθεραπευτική διαδικασία, μία ενθουσιώδης πορεία ανέλιξης, αυτοπροσδιορισμού και ωριμότητας. Ένα θεατρικό πείραμα ανίχνευσης του τόσο περίπλοκου «μέσα» μας, που αξίζει να το γευτεί ο σύγχρονος πολίτης για να δικαιώσει και τον όρο Άνθρωπος. 23
Έχει τόση ανάγκη ο γεμάτος με Μιτς κόσμος, από τους Μόρι προωθητές καταλύτες! Passion Theater
Ο Γρηγόρης Βαλτινός επανέρχεται δυναμικά φέτος το χειμώνα στα θεατρικά δρώμενα με το ρόλο του Morrie Schwartz, που του χάρισε το Βραβείο Πρώτου Ανδρικού Ρόλου (2019).
Επί σκηνής συναντά για ακόμη μια φορά τον πολυτάλαντο Γιάννη Σαρακατσάνη, ενώ τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Νικορέστης Χανιωτάκης.
Το παγκόσμιο best seller του Mitch Albom «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι» διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο από το Jeffrey Hatcher και τον ίδιο το Mitch Albom.
Η παράσταση μετά από καθημερινά sold out στην Αθήνα την σεζόν (2018-19), ανεβαίνει ξανά ύστερα από απαίτηση χιλιάδων θεατών, που δεν πρόλαβαν να τη δουν, σε μια μεγάλη περιοδεία ξεκινώντας από το Θέατρο Αριστοτέλειον στη Θεσσαλονίκη και εν συνεχεία σε επιλεγμένες πόλεις ανά την Ελλάδα.
Πρόκειται για μια παράσταση που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές και χάρισε στο Αθηναϊκό κοινό δυνατές συγκινήσεις.
Το έργο παρουσιάζει την πραγματική ιστορία του διάσημου καθηγητή κοινωνιολογίας Morrie Schwartz, που στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής του, κατάφερε να αφυπνίσει πνευματικά το μαθητή του, αλλά και εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Μια υπέροχη ιστορία υπαρξιακής αναζήτησης, ανάμεσα σε έναν σπουδαίο καθηγητή κι ένα ανήσυχο μαθητή, που εξελίσσεται στο χρόνο, αμφισβητώντας τα στερεότυπα και ανακαλύπτοντας τις σημαντικές αξίες της της ζωής.
Ο Μόρι σε μια φιλοσοφική κατάδυση στα αιώνια ζητήματα της αγάπης, του έρωτα και της συγχώρεσης, των ανθρώπινων σχέσεων και της οικογένειας κάνει μια ανατομία της ανθρώπινης ψυχής. Με απόλυτη ειλικρίνεια, αστείρευτο χιούμορ αλλά και αυτοσαρκασμό θα μας γοητεύσει με τη δυνατή προσωπικότητα του, αφήνοντας όχι απλά ένα αίσθημα ευχαρίστησης, που σβήνει μετά από λίγο όταν φύγεις από την παράσταση, αλλά μια φλόγα που έχει ανάψει μέσα σου και ζεσταίνει την ψυχή σου.
Ο Μιτς θα επαναπροσδιορίσει τη δική του ύπαρξη και στάση ζωής και θα φανερώσει το εσωτερικό του φως, που πρώτος ο δάσκαλος του είχε διακρίνει.
«Μου αρέσει περισσότερο ο εαυτός μου όταν είμαι μαζί σου», θα ομολογήσει ο άλλοτε κυνικός Μιτς. Ο δάσκαλος θα επιμείνει ότι «χωρίς αγάπη είμαστε πουλιά χωρίς φτερά» και πως «δεν υπάρχει σκοπός όταν αγαπάς. Το να αγαπάς είναι ο σκοπός». Άλλωστε, όπως λέει ο Μόρι, «η αγάπη είναι η μόνη λογική πράξη».
Ταυτότητα παράστασης:
Αρχική μετάφραση: Ζαφείρης Χαϊτίδης
Απόδοση: Νικορέστης Χανιωτάκης – Γρηγόρης Βαλτινός
Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Σκηνικά: Γιάννης Μουρίκης
Κοστούμια: Γιώργος Σεγρεδάκης
Φωτογραφίες παράστασης: Αγγελική Κοκκοβέ
Παραγωγή: Απόηχος 2020 – Τέχνη & Πολιτισμός (Η παραγωγή έχει παραχωρηθεί από τη Θέασις – Δράσεις Πολιτισμού Ε.Π.Ε)
Πρωταγωνιστούν:
Γρηγόρης Βαλτινός
Γιάννης Σαρακατσάνης
Θέατρο Αριστοτέλειον, Θεσσαλονίκη
Πρεμιέρα: Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021, στις 21:00
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Τετάρτη & Πέμπτη: 19:00
Παρασκευή & Σάββατο: 21:00
Κυριακή: 19:00
Διάρκεια παράστασης: 120‘
Εισιτήρια: από 12€
Κρατήσεις θέσεων: www.ticketservices.gr, & 210 7234567
Ταμείο θέατρου Αριστοτέλειον (Τηλ. 2310 262 051)
Κριτικές
Ένα έργο – μάθημα, βαθύ, για την ευλογία να είμαστε άνθρωποι, συνάνθρωποι, αλληλέγγυοι, υπεύθυνοι πολίτες. Ένα μεγάλο μάθημα Παιδείας. Ο σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης διαχειρίστηκε αυτή την πολυσήμαντη ανθρώπινη σχέση με έξοχους ρυθμούς, σημαίνουσες παύσεις, χιούμορ και, κυρίως, με παιγνιώδη τρόπο ώστε το δύσκολο πρόβλημα, η πορεία προς το θάνατο να είναι, όχι απλώς ανεκτή αλλά αισθητικά και συναισθηματικά ωραία. Ο Γιάννης Σαρακατσάνης (μαθητής) λιτός, λυμένος, δοτικός και δοσμένος, αφηγητής και αφηγούμενος λάμπει. Η ερμηνεία του Γρηγόρη Βαλτινού εγγράφεται στις σημαντικές σελίδες της υποκριτικής μας ιστορίας. Σπάνια χαιρόμαστε μια ερμηνεία που δε φυσιούται, δεν κραυγάζει, δεν υπεραίρεται. Υποκριτικός αδάμας. Κώστας Γεωργουσόπουλος, Τα Νέα
Πρωταγωνιστής πολλών καρατίων ο Βαλτινός «παίζει» με τρόπο ζηλευτό ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα. Εκεί που κλαις με λυγμούς – και έχω προσωπική πείρα! – σε μια δραματική σκηνή, μέσα σε δευτερόλεπτα γελάς μέχρι δακρύων. Βασίλης Μπουζιώτης, Enikos
Δίνει μια γλυκόπικρη, αισιόδοξη οπτική στη μοναξιά, τις σχέσεις μεταξύ νέων και μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων αλλά και τις γέφυρες που μπορούμε να χτίζουμε καθημερινά. Αθηνόραμα
Ο Γιάννης Σαρακατσάνης, αν και νεότερος ηθοποιός, ξεχωρίζει και καταφέρνει να περάσει το στίγμα του, χωρίς να χάνεται δίπλα στο χειμαρρώδη Γρηγόρη Βαλτινό, που καταφέρνει να αποτυπώσει το χαρακτήρα και την κατάσταση που περνάει ο καθηγητής, χωρίς προσπάθεια. Είναι ο ίδιος ο Μόρι πάνω στη σκηνή και αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι και βλέπεις τη ζωή, τη δική σου ζωή. UrbanLife.gr
Ο Γρηγόρης Βαλτινός χωρίς υπερβολές, χωρίς μελοδραματισμούς και μ’ ένα ευεργετικό χιούμορ να υπονομεύει κάθε θλιβερή αίσθηση. Με υπέροχη κίνηση, με υπέροχη φωνή δίνει ένα Μόρι βαθύτατα ανθρώπινο, βαθύτατα συγκινητικό, άμεσο αλλά ποτέ μ’ εύκολα ή φτηνιάρικα μέσα: ένας εύπλαστος, χαρισματικός θεατρίνος, απόλυτα ώριμος, μ’ ευρύτατη γκάμα, ίσως ο κορυφαίος ρολίστας της γενιάς του, που θριαμβεύει. Γιώργος Σαρηγιάννης, Το Τέταρτο Κουδούνι
Η παράσταση «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι», είναι σπουδαία, γήινη, με ρωμαλέο λυρισμό και υποστηρίζει χωρίς περιστροφές την αλήθεια της. CultureNow.gr
Ο Γρηγόρης Βαλτινός και ο Γιάννης Σαρακατσάνης στο Ιλίσια Βολανάκης δίνουν πνοή σε ένα έργο με τεράστια δυναμική. Οι υπέροχες, πολυδιάστατες ερμηνείες των ηρώων ανεβάζουν τον πήχη της συγκεκριμένης θεατρικής δημιουργίας που παραδίδει μαθήματα ζωής. Ο ρόλος του Μόρι πολυεπίπεδος, κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του σπουδαίου ηθοποιού μας, αποδεικνύει την ευρεία γκάμα της υποκριτικής του δεξιότητας. Άμεσος, συνετός, συγκινητικός και εύστοχος, σμιλεύει το χαρακτήρα με διάφανη πλαστικότητα, ισορροπώντας ανάμεσα στις αδυναμίες και τα πάθη της ανθρώπινης φύσης. Η όλη του παρουσία εκπέμπει ήθος και πνευματικότητα. «Κάθε Τρίτη με τον Μόρι», μια καθηλωτική παράσταση, μια «συνάντηση» με πλούσιο δούναι και λαβείν και από τις δύο πλευρές, με κωμικό ύφος σε πολλά σημεία. Μια άτυπη, αλλά καθόλα αυθόρμητη και ουσιαστική ψυχοθεραπευτική διαδικασία, μία ενθουσιώδης πορεία ανέλιξης, αυτοπροσδιορισμού και ωριμότητας. Ένα θεατρικό πείραμα ανίχνευσης του τόσο περίπλοκου «μέσα» μας, που αξίζει να το γευτεί ο σύγχρονος πολίτης για να δικαιώσει και τον όρο Άνθρωπος. 23
Έχει τόση ανάγκη ο γεμάτος με Μιτς κόσμος, από τους Μόρι προωθητές καταλύτες! Passion Theater
