Δείτε και αυτό
Σε μουσική διεύθυνση Στάθη Σούλη και σκηνοθεσία, σκηνικά και φωτισμούς Ρόμπερτ Ουίλσον – στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022 πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της νέας παραγωγής του Οθέλλου του Τζουζέππε Βέρντι, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, σε μουσική διεύθυνση Στάθη Σούλη και σκηνοθεσία, σκηνικά και φωτισμούς Ρόμπερτ Ουίλσον – στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή.
Ο Ρόμπερτ Ουίλσον, ο πολυβραβευμένος κορυφαίος αβανγκάρντ σκηνοθέτης που άλλαξε τη σκηνοθεσία της όπερας, παρουσίασε ένα Οθέλλο μέσα από την απόλυτα αναγνωρίσιμη προσωπική του γλώσσα, δίνοντας τον πρώτο λόγο στη μουσική. Ο μινιμαλιστικός σκηνικός κόσμος, οι συναισθηματικά φορτισμένες εικόνες, οι επιβλητικοί φωτισμοί, η στιλιζαρισμένη κινησιολογία, τα ιδιαίτερα κοστούμια και το έντονο μακιγιάζ ήταν τα δομικά στοιχεία της δικής του σκηνικής ανάγνωσης πάνω στο αριστούργημα του Βέρντι.
Για την πραγματοποίηση του σκοτεινού σύμπαντος του Ουίλσον συνεργάστηκαν οι Νίκολα Πάντσερ (συσκηνοθέτρια), Σερζ φον Αρξ (συνεργάτης σκηνογράφος), Ζακ Ρενώ, Ντάβιντε Μπόνι (κοστούμια), Μαρτσέλλο Λουμάκα (συνεργάτης φωτιστής), Μανουέλα Χάλλιγκαν (hair & make-up artist) και Τόμας Γεζόρσκι (προβολές).
Ο Στάθης Σούλης διηύθυνε ισορροπώντας ανάμεσα στις πιο εξωστρεφείς σκηνές του έργου και τις πιο εσωτερικές, όπου σκιαγραφούνται τα συναισθήματα των κεντρικών χαρακτήρων, κρατώντας υπό τον έλεγχό του τα πολλά μουσικά σύνολα (Ορχήστρα, μουσικό σύνολο επί σκηνής, Χορωδία, Παιδική Χορωδία) και τους πρωταγωνιστές.
Στο ρόλο του τίτλου ο Αλεξάντρς Αντονένκο απέδειξε ότι δικαίως κατέχει τον τίτλο του πιο περιζήτητου Οθέλλου στον κόσμο, σήμερα. Οι πρωταγωνιστές της ΕΛΣ Τσέλια Κοστέα ως Δυσδαιμόνα και Τάσης Χριστογιαννόπουλος ως Ιάγος εντυπωσίασαν με τις μοναδικές φωνητικές και σκηνικές τους ικανότητες.
Την υψηλού επιπέδου διανομή συμπλήρωσαν οι μονωδοί της ΕΛΣ Δημήτρης Πακσόγλου, Γιάννης Καλύβας, Πέτρος Μαγουλάς, Μαρίνος Ταρνανάς, Παύλος Σαμψάκης, Βιολέττα Λούστα. Τη Χορωδία της ΕΛΣ διηύθυνε ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος και την Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ η Κωνσταντίνα Πιτσιάκου.
Η πρεμιέρα του Οθέλλου ήταν αφιερωμένη στη συμπλήρωση των 5 ετών από την παράδοση του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στην Ελληνική Πολιτεία.
Ακολουθούν παραστάσεις στις 27 Φεβρουαρίου και στις 2, 5, 8, 11, 15 Μαρτίου.
Ο Οθέλλος είναι μια συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με το Πασχαλινό Φεστιβάλ του Μπάντεν-Μπάντεν, η οποία υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) (www.SNF.org) για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Ο συνθέτης
Ο Τζουζέππε Βέρντι, ο διασημότερος συνθέτης του ιταλικού ρομαντισμού, γεννήθηκε στο Λε Ρόνκολε της βόρειας Ιταλίας το 1813 και πέθανε στο Μιλάνο το 1901. Σπούδασε μουσική στο επαρχιακό Μπουσσέτο και στη συνέχεια στο Μιλάνο. Τα πρώτα του έργα γράφτηκαν μέσα στο επαναστατικό κλίμα της εποχής, απηχώντας ιδεολογικά τον αγώνα για την απελευθέρωση των ιταλικών κρατιδίων από τους Αυστριακούς και την ενοποίησή τους σε κυρίαρχη χώρα. Η ενασχόληση του Βέρντι με την πολιτική τον ανέδειξε σε εθνικό σύμβολο.
Ως ακροστιχίδα το σύνθημα Viva Verdi σήμαινε Ζήτω ο Βίκτωρ Εμμανουήλ βασιλιάς της Ιταλίας – Viva Vittorio Emanuele Re D’ Italia. Το 1861 ο συνθέτης εξελέγη μέλος του πρώτου ιταλικού κοινοβουλίου. Διασημότερες όπερές του είναι οι «Ναμπούκκο» (1842), «Μάκμπεθ» (1847/ 1865), «Ριγολέττος» (1851), «Ο τροβαδούρος» (1853), «Τραβιάτα» (1853), «Η δύναμη του πεπρωμένου» (1862), «Αΐντα» (1871), «Οθέλλος» (1887) και «Φάλσταφ» (1893).
Με τη μουσική του ο Βέρντι εξέφρασε σε αισθητικό επίπεδο το πνεύμα του ώριμου ρομαντισμού και σε πολιτικό επίπεδο την επιθυμία των συμπατριωτών του να δουν την Ιταλία ελεύθερη και ενωμένη. Αγαπήθηκε από ιδιαίτερα πλατύ κοινό και απέκτησε εξαρχής δημοτικότητα που παραμένει αμείωτη μέχρι σήμερα. Στις ιστορικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες του 19ου αιώνα, ο Βέρντι υπήρξε ο συνθέτης που έζησε εκείνη τη μοναδική στιγμή στην ιστορία της μουσικής κατά την οποία η υψηλή τέχνη έγινε ταυτόχρονα και λαϊκή.
Το έργο
Λυρικό δράμα σε τέσσερις πράξεις, ο «Οθέλλος» του Βέρντι βασίζεται σε ποιητικό κείμενο του συγγραφέα και συνθέτη Αρρίγκο Μπόιτο. Αυτό, με τη σειρά του, αντλεί από το θεατρικό H τραγωδία του Οθέλλου, του μαύρου της Βενετίας του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Πρεμιέρες
Ο «Οθέλλος» παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη Σκάλα του Μιλάνου στις 5 Φεβρουαρίου 1887 σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Από την Εθνική Λυρική Σκηνή η όπερα πρωτοπαρουσιάστηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1960 στο νέο Θέατρο Ολύμπια, που είχε εγκαινιαστεί τον Ιανουάριο του 1958.
Α‘ Πράξη / Κύπρος, 15ος αιώνας. Ο κόσμος παρακολουθεί με αγωνία στην προκυμαία το βενετσιάνικο στόλο καθώς επιστρέφει σε συνθήκες τρομερής καταιγίδας. Στρατηγός της Γαληνοτάτης, ο μαύρος Οθέλλος φτάνει ασφαλής στο λιμάνι και αναγγέλλει την καταστροφή του τουρκικού στόλου, που επιβουλευόταν το νησί. Ο Ιάγος, σημαιοφόρος του Οθέλλου, προσφέρεται να βοηθήσει τον εύπορο Ροδερίκο να κατακτήσει τη Δυσδαιμόνα, γυναίκα του Οθέλλου, με την οποία είναι ερωτευμένος. Ο Ιάγος μισεί τον Οθέλλο επειδή τον παρέκαμψε και έδωσε προαγωγή στον Κάσσιο.
Καθώς ο κόσμος γιορτάζει τη νίκη, ο Ιάγος παρασύρει τον Κάσσιο να μεθύσει. Τότε, ο Ιάγος προτρέπει το Ροδερίκο να φιλονικήσει με τον Κάσσιο. Όταν ο Μοντάνος, προηγούμενος κυβερνήτης της Κύπρου, προσπαθεί να τους χωρίσει, ο Κάσσιος επιτίθεται και σε αυτόν. Από τη φασαρία φτάνει στο σημείο ο Οθέλλος, ο οποίος επιβάλλει την τάξη και οργισμένος με τη συμπεριφορά του Κάσσιου τον καθαιρεί. Ο Οθέλλος επιστρέφει στο πλευρό της Δυσδαιμόνας.
B‘ Πράξη / Ο Ιάγος συμβουλεύει τον Κάσσιο να ζητήσει από τη Δυσδαιμόνα να μεσολαβήσει ώστε να το συγχωρήσει ο Οθέλλος. Ο Ιάγος παρατηρεί τον Κάσσιο να πλησιάζει τη Δυσδαιμόνα και αντιλαμβανόμενος ότι ο Οθέλλος τον ακούει κάνει υπαινιγμούς σχετικά με την πίστη της Δυσδαιμόνας. Όταν αργότερα η ίδια η Δυσδαιμόνα παρακαλεί τον Οθέλλο σχετικά με τον Κάσσιο, εκείνος αισθάνεται το κεφάλι του να φλέγεται.
Η Δυσδαιμόνα του προσφέρει το μαντίλι της προκειμένου να τον ανακουφίσει. Εκείνος το πετά καταγής, απ’ όπου το σηκώνει η ακόλουθός της Αιμιλία. Από τα δικά της χέρια το αρπάζει ο σύζυγός της Ιάγος. Ταραγμένος, ο Οθέλλος ζητά από όλους να φύγουν. Μένει ο Ιάγος, ο οποίος αφηγείται στον Οθέλλο υποτιθέμενο παραμιλητό του Κάσσιου, ο οποίος βλέποντας όνειρο αναφέρθηκε στη Δυσδαιμόνα. Ο Οθέλλος ορκίζεται εκδίκηση.
Γ‘ Πράξη / Αναγγέλλεται η άφιξη αντιπροσωπείας από τη Βενετία. Ο Ιάγος διαβεβαιώνει τον Οθέλλο ότι σύντομα θα έχει τις αποδείξεις που επιθυμεί σχετικά με την ενοχή της συζύγου του. Φτάνει η Δυσδαιμόνα, η οποία εκ νέου παρακαλεί τον Οθέλλο για τον Κάσσιο. Ο Οθέλλος της ζητά το μαντίλι που της είχε χαρίσει και, όταν εκείνη αποκρίνεται ότι δεν το έχει μαζί της, την κατηγορεί για απιστία και τη διώχνει.
Καθώς ο Ιάγος επιστρέφει με τον Κάσσιο, ο Οθέλλος κρύβεται προκειμένου να κρυφακούσει. Ο Ιάγος ανεμίζει το μαντίλι της Δυσδαιμόνας, που είχε αποσπάσει από την Αιμιλία, και παρασύρει έντεχνα τον Κάσσιο σε κουβέντες σχετικά με την πραγματική αγαπημένη του. Ο Οθέλλος, που ακούει μονάχα μέρος της συνομιλίας, υποθέτει ότι ο Κάσσιος μιλά για τη Δυσδαιμόνα. Έξαλλος από ζήλια ορκίζεται να τη σκοτώσει το ίδιο κιόλας βράδυ.
Φτάνει ο Λουδοβίκος, πρέσβης του δόγη, ο οποίος ανακαλεί τον Οθέλλο στη Βενετία και ορίζει νέο κυβερνήτη της Κύπρου τον Κάσσιο. Ακούγοντας τα νέα ο Οθέλλος χάνει την ψυχραιμία του, προσβάλλει και ρίχνει καταγής τη σύζυγό του, διατάζει όλους να αδειάσουν την αίθουσα και, τελικά, καταρρέει.
Δ‘ Πράξη / Η Αιμιλία βοηθά τη Δυσδαιμόνα να ετοιμαστεί για τη νύχτα. Εκείνη είναι φοβισμένη. Κάνει την προσευχή της και πέφτει να κοιμηθεί. Μπαίνει στην κάμαρά της ο Οθέλλος. Την ξυπνά και της λέει για την πρόθεσή του να τη σκοτώσει. Εκείνη διαμαρτύρεται και υπερασπίζεται την αθωότητά της αλλά ο Οθέλλος τη σκοτώνει. Φτάνει έντρομη η Αιμιλία, που αναγγέλλει ότι ο Κάσσιος σκότωσε τον Ροδερίκο. Βλέποντας τη Δυσδαιμόνα να πεθαίνει, καλεί βοήθεια. Η συνωμοσία του Ιάγου αποκαλύπτεται. Συνειδητοποιώντας τι έχει διαπράξει, ο Οθέλλος αυτοκτονεί.
