Η γέννηση, τα πρώτα χρόνια, τα θαύματα και η πορεία προς την θέωση.
Το “Jesus of Nazareth” (μτφρ. «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ») είναι μία σειρά περιορισμένων επεισοδίων, Ιταλικής και Βρετανικής συμπαραγωγής, με το πρώτο επεισόδιο να προβάλλεται στις 27 Μαρτίου 1977 στον ιταλικό τηλεοπτικό σταθμό Rai 1 και στις 03 Απριλίου του ίδιου έτους στον βρετανικό τηλεοπτικό σταθμό ITV Network. Η σειρά απέκτησε φανατικό κοινό τόσο διεθνώς όσο και στην χώρα μας, μιας και προβάλλεται την περίοδο του Πάσχα σε επανάληψη στον ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό ANT1 εδώ και πολλές δεκαετίες.
Η σειρά αναπτύσσεται σε 4 επεισόδια, με συνολική διάρκεια 379 λεπτά και είναι μία προσαρμογή των Ευαγγελίων Κατά Ματθαίον, Κατά Μάρκον, Κατά Λουκάν και Κατά Ιωάννην. Τα γεγονότα εκτυλίσσονται χρονικά, από τον αρραβώνα της Μαρίας με τον Ιωσήφ και μετέπειτα τον γάμο τους, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, την Επίσκεψη της Μαρίας στην Ελισάβετ, η οποία κυοφορούσε τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, τη Γέννηση του Ιησού, την επίσκεψη των Μάγων, την περιτομή του Ιησού, την απογραφή του Κουιρίνιου, η φυγή στην Αίγυπτο και η σφαγή των αθώων, το Εύρημα στο Ναό και την Βάπτιση του Ιησού.
Οι αφηγήσεις των Ευαγγελίων που περιλαμβάνονται στην ταινία είναι επίσης η μοιχή γυναίκα, η θεραπεία της κόρης του Ιαΐρου, η βοήθεια του Ιησού στον Πέτρο να πιάσει ψάρια, η Παραβολή του Άσωτου Υιού, ένας διάλογος μεταξύ Ιησού και Βαραββά (μη Βιβλικός), το Επί του Όρους κήρυγμα, η συζήτηση με τον Ιωσήφ από την Αριμαθαία, η θεραπεία του τυφλού στην πισίνα, η Ανάσταση του Λαζάρου (Ιωάννης 11:43), η Σίτιση των Πέντε Χιλιάδων και η είσοδος στην Ιερουσαλήμ. Η Παραβολή των δύο γιων, η θεραπεία του υπηρέτη του εκατόνταρχου, ο διάλογος με τον Νικόδημο, Ο Μυστικός Δείπνος και η προδοσία του Ιησού από τον Ιούδα.
Η σειρά ολοκληρώνεται με την δίκη του Σανχεντρίν του Ιησού, όπου κατηγορείται για βλασφημία επειδή αποκαλούσε τον εαυτό του γιο του Θεού του Ισραήλ. Ο Καϊάφας ανακοινώνει «ο Κύριος ο Θεός μας, ο Κύριος είναι ένας», αρνούμενος ότι ο Θεός του Ισραήλ έχει γιο. Οι σκηνές που ακολούθησαν περιλαμβάνουν την άρνηση του Πέτρου στον Χριστό και τη μετάνοια γι’ αυτό, την κρίση του Ιησού από τον Πιλάτο (“Ecce Homo”), την Αγωνία στον Κήπο (Ιωάννης 18–19), την Μεταφορά του Σταυρού, την Σταύρωση του Χριστού, όπου ο Νικόδημος του Laurence Olivier απαγγέλλει το απόσπασμα του «Πάσανε Υπηρέτη» (Ησαΐας 53:3-5) καθώς κοιτάζει τον σταυρωμένο Μεσσία, την ανακάλυψη του άδειου τάφου και την εμφάνιση του Αναστάντος Χριστού στους Μαθητές Του. Οι τελευταίες σκηνές είναι με τον μη βιβλικό χαρακτήρα Zerah και τους συναδέλφους του να κοιτάζουν απελπισμένα στον άδειο τάφο. Ο Ζεράχ θρηνεί, “Τώρα αρχίζει. Όλα αρχίζουν”.
Βασικό cast
- Robert Powell ως Ιησούς ο Ναζωραίος
___________________________ - Anne Bancroft ως Μαρία η Μαγδαληνή
- Anthony Quinn ως Καϊάφας
- Bruce Lidington ως Θωμάς
- Christopher Plummer ως Ηρώδης Αντύπας
- Claudia Cardinale ως η μοιχή
- Donald Pleasence ως Μελχίορ
- Ernest Borgnine ως Ρωμαίος εκατόνταρχος
- Fernando Rey ως Γκασπάρ
- Ian McShane ως Ιούδας Ισκαριώτης
- Isabel Mestres ως Σαλώμη
- James Earl Jones ως Βαλταζάρ
- James Farentino ως Πέτρος
- James Mason ως Ιωσήφ από την Αριμαθαία
- John Duttine ως Ιωάννης
- Jonathan Muller ως Ιάκωβος, ο γιος του Ζεβεδαίου
- Keith Washington ως Ματθαίος
- Laurence Olivier ως Νικόδημος
- Maria Carta ως Μάρθα
- Marina Berti ως Ελισάβετ
- Michael York ως Ιωάννης ο Βαπτιστής
- Mimmo Crao ως Ιούδας ο Θαδδαίος
- Murray Salem ως Συμεών ο Ζηλωτής
- Olivia Hussey ως Παρθένος Μαρία
- Peter Ustinov ως Ηρώδης ο Μέγας
- Ralph Richardson ως Συμεών
- Regina Bianchi ως Άννα
- Rod Steiger ως Πόντιος Πιλάτος
- Stacy Keach ως Βαραββάς
- Steve Gardner ως Φίλιππος
- Tony Lo Bianco ως Κουιντίλλιος
- Tony Vogel ως Ανδρέας
- Valentina Cortese ως Ηρωδιάδα
- Yorgo Voyagis ως Ιωσήφ
Infos
- Επειδή ο σκηνοθέτης, Franco Zeffirelli σημείωσε δημόσια ότι σκόπευε να απεικονίσει τον Ιησού Χριστό ως άνθρωπο και όχι ως θρησκευτικό είδωλο, το “Jesus of Nazareth” έπεσε θύμα διαδηλωτών πολύ πριν το ντεμπούτο της, ωστόσο παρά την αποχώρηση αρκετών χορηγών, η σειρά προβλήθηκε όπως είχε προγραμματιστεί, σαρώνοντας τα νούμερα τηλεθέασης.
- Ο παραγωγός Lew Grade έψαχνε τον πρωταγωνιστή, όταν η σύζυγός του πρότεινε τον Robert Powell για τον ρόλο του Ιησού, λόγω των «μαγευτικών γαλάζιων ματιών του.
- Στο τμήμα μακιγιάζ δόθηκε η εντολή να ξεχωρίζουν τα μάτια του πρωταγωνιστή όσο το δυνατόν περισσότερο, έτσι ο Powell είχε μία λεπτή γραμμή σκούρο μπλε eyeliner στα επάνω βλέφαρα και μια λεπτή γραμμή λευκού eyeliner στα κάτω βλέφαρα.
- Ο Franco Zeffirelli ήθελε ο Ιησούς να είναι διαφορετικός από τους μαθητές και να αναπτύξει έναν «οπτικό μυστικισμό» γύρω του. Αποφάσισε ότι ήθελε ο Ιησούς «να μπορεί να δει στην καρδιά των ανθρώπων που συναντούσε», και αυτό το κατάφερε απαγορεύοντας στον Robert Powell να ανοιγοκλείνει τα μάτια του!
- Γιατί ο Ιησούς απεικονίζεται ως ένας Καυκάσιος άνδρας με μακριά καστανά μαλλιά και μπλε μάτια; Ο ιστορικός Ιησούς δεν ήταν σχεδόν τίποτα από αυτά τα πράγματα, αλλά οι παραδοσιακές εικόνες του Χριστού ήταν από καιρό έτσι. Στην πραγματικότητα ένας από τους λόγους που επιλέχθηκε ο Robert Powell, ήταν λόγω της ομοιότητάς του με την παραδοσιακή εικόνα του Χριστού, η οποία πιστεύεται ευρέως ότι έχει το πρότυπο του Καίσαρα Βοργία (Cesare Borgia), που στην εποχή του θεωρούνταν ο πιο όμορφος άντρας στον κόσμο.
- Οι άλλοι δύο που προτάθηκαν για τον ρόλο του Ιησού ήταν ο Dustin Hoffman και ο Al Pacino.
- Όταν ο Robert Powell ετοιμαζόταν για τον ρόλο, ακολούθησε μία ακραία δίαιτα, έτσι ώστε να δείχνει αρκετά αδυνατισμένος στις σκηνές της σταύρωσης, έτσι παραιτήθηκε από την κατανάλωση ψωμιού και ψαριών και περιόρισε την διατροφή του αποκλειστικά στο τυρί!
- Το έργο γυρίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε τοποθεσία στην Τυνησία. Οι τοπικοί κανονισμοί απαιτούσαν το γύρισμα να απασχολεί ντόπιους κομπάρσους. Δυστυχώς, πολλοί από αυτούς μιλούσαν ελάχιστα ή καθόλου αγγλικά. Απτόητος ο Zeffirelli τράβηξε πολλές από τις σκηνές του πλήθους χωρίς ήχο και τον προσάρμοσε αργότερα στο μοντάζ.
- Το “Jesus of Nazareth” προτάθηκε αρχικά ως ιδέα από τον Πάπα Παύλο Στ’ στον Lew Grade.
- Ακριβώς όπως η εικόνα του Καίσαρα Βοργία (Cesare Borgia) χρησιμοποιήθηκε ως βάση αμέτρητων πινάκων και αγαλμάτων σε εκκλησίες σε όλο τον κόσμο, ο Robert Powell έχει γίνει πλέον το πρόσωπο του Χριστού για πολλούς εκκλησιαζόμενους. Πολλές εκκλησίες έχουν αντικαταστήσει τις παλιές τους εικόνες με στιγμιότυπα από το σόου και φωτογραφίες του. Ακόμα, αναγκάστηκε να στείλει ένα μήνυμα μέσω των social media για να υπενθυμίσει στους πιστούς ότι είναι ηθοποιός και όχι ο Υιός του Θεού. Η μετάφραση του μηνύματος: «Ποτέ δεν επιδιώκω να το λέω και να το επαναλαμβάνω στον κόσμο από το 1977. ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, είμαι απλά ένας ηθοποιός και ένας Βρετανός κωμικός. Είμαι πληγωμένος και κουρασμένος από το να βλέπω φωτογραφίες μου να απεικονίζονται σε μέρη λατρείας και άλλοι να λατρεύουν και να προσεύχονται σε εμένα. Απλώς έκανα μια ταινία για τα προς το ζην. Οπότε, οι άνθρωποι θα έπρεπε να σταματήσουν να αγαπάνε και να προσεύχονται σε εμένα. Κάψτε τις φωτογραφίες μου και λατρέψτε τον μοναδικό αληθινό Θεό. Αμήν.»
