Ο Ζακ Περέν έφυγε σε ηλικία 80 ετών την Πέμπτη 21η Απριλίου.
Την είδηση του θανάτου του ηθοποιού επιβεβαίωσε στο Γαλλικό πρακτορείο η οικογένεια του, ενώ ο γιος του Ματιέ Σιμονέ σε ανάρτηση του έγραψε: «Η οικογένεια με απέραντη θλίψη σας ενημερώνει για το θάνατο του σκηνοθέτη Ζακ Περέν, ο οποίος πέθανε ειρηνικά την Πέμπτη 21 Απριλίου στο Παρίσι».
Ποιος ήταν
Γεννήθηκε στη Γαλλία το 1941. Ξεκίνησε το 1958 και έδωσε περισσότερες από 400 παραστάσεις στο L’ Année du bac, του José-André Lacour, στη σκηνή του Παρισιού. Εμφανίστηκε δίπλα στην Claudia Cardinale στη ρομαντική κωμωδία La Ragazza con la valigia και το Marcello Mastroianni στο Family Diary.
Στη συνέχεια έπαιξε αρκετούς ρόλους σε ταινίες του Henri-Georges Clouzot (Η αλήθεια το 1960) ή του Mauro Bolognini (Διαφθορά το 1963) και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε τέσσερις ταινίες του Pierre Schoendoerffer: La 317e Section (1965), Le Crabe-tambour (197), A Captain’s Honor (1982) και Là-haut, un roi au dessus des nuages (2004).
Σινεμά ο Παράδεισος
Έπαιξε σε δύο μιούζικαλ ταινίες του Jacques Demy: The Young Girls of Rochefort (1967) και Donkey Skin (1970), και τα δύο με την Catherine Deneuve. Ήταν επίσης ο ενήλικος Salvatore στη διεθνή επιτυχία Cinema Paradiso.
«Ζ»
Το 1966, κέρδισε δύο βραβεία καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Βενετίας, για την ιταλική ταινία Σχεδόν ένας άντρας και την ισπανική ταινία The Search. Στα 27 του, δημιούργησε μια εταιρεία παραγωγής ταινιών και παρήγαγε και έπαιξε στο «Z», σε σκηνοθεσία Κώστα-Γαβρά και με πρωταγωνιστές τους Jean-Louis Trintignant, Yves Montand και Irene Papas. Η ταινία «Ζ» έλαβε το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας το 1969.
Με τον Γαβρά
Μετά το «Ζ» συνέχισε να συνεργάζεται με τον Κώστα Γαβρά στις ταινίες με πολιτικό περιεχόμενο «Πολιορκία» (1973) και Section speciale (1975). Το 1976, παρήγαγε μια άλλη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία: La Victoire en chantant (Ασπρόμαυρο με χρώμα) του σκηνοθέτη Jean-Jacques Annaud. Ένα χρόνο αργότερα, ξεκίνησε το Le Desert des Tartares ως παραγωγός και ηθοποιός, συμπρωταγωνιστώντας ξανά τον Trintignant, αλλά και τους Max von Sydow, Vittorio Gassman και Philippe Noiret. Η ταινία κέρδισε το Grand Prix du Cinéma Français.
Microcosmos
Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι πως ήταν ο παραγωγός του εκπληκτικού ντοκιμαντέρ Microcosmos του 1995. Τα ντοκιμαντέρ για τη φύση τον συνεπήραν και έτσι συνέχισε να γυρίζει και άλλα όπως το Le Peuple Migrateur το 2001, το Océans το 2009 και του Seasons το 2015.
Διακρίσεις
Ο Ζακ Περέν έχει λάβει πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένης αυτής του Διοικητή της Λεγεώνας της Τιμής και του Διοικητή του Εθνικού Τάγματος της Αξίας. Το 2015 έγινε μέλος των Γάλλων Ναυτικών Αξιωματικών και προήχθη σε Διοικητή ως έφεδρος αξιωματικός του Γαλλικού Ναυτικού. Το 2016, έλαβε το διάσημο Prix du Cinéma René Clair από τη Γαλλική Ακαδημία.
Προσωπική ζωή
Παντρεύτηκε τη Valentine Perrin το 1995. Απέκτησε τρεις γιους, το Mathieu (γεννήθηκε το 1975), το Maxence (γεννήθηκε το 1995) και το Lancelot, γεννημένος το 2000. Οι δύο μεγαλύτεροι γιοι του είναι ηθοποιοί.
Ο Ζακ Περέν έφυγε σε ηλικία 80 ετών την Πέμπτη 21η Απριλίου.
Την είδηση του θανάτου του ηθοποιού επιβεβαίωσε στο Γαλλικό πρακτορείο η οικογένεια του, ενώ ο γιος του Ματιέ Σιμονέ σε ανάρτηση του έγραψε: «Η οικογένεια με απέραντη θλίψη σας ενημερώνει για το θάνατο του σκηνοθέτη Ζακ Περέν, ο οποίος πέθανε ειρηνικά την Πέμπτη 21 Απριλίου στο Παρίσι».
Ποιος ήταν
Γεννήθηκε στη Γαλλία το 1941. Ξεκίνησε το 1958 και έδωσε περισσότερες από 400 παραστάσεις στο L’ Année du bac, του José-André Lacour, στη σκηνή του Παρισιού. Εμφανίστηκε δίπλα στην Claudia Cardinale στη ρομαντική κωμωδία La Ragazza con la valigia και το Marcello Mastroianni στο Family Diary.
Στη συνέχεια έπαιξε αρκετούς ρόλους σε ταινίες του Henri-Georges Clouzot (Η αλήθεια το 1960) ή του Mauro Bolognini (Διαφθορά το 1963) και πρωταγωνιστικούς ρόλους σε τέσσερις ταινίες του Pierre Schoendoerffer: La 317e Section (1965), Le Crabe-tambour (197), A Captain’s Honor (1982) και Là-haut, un roi au dessus des nuages (2004).
Σινεμά ο Παράδεισος
Έπαιξε σε δύο μιούζικαλ ταινίες του Jacques Demy: The Young Girls of Rochefort (1967) και Donkey Skin (1970), και τα δύο με την Catherine Deneuve. Ήταν επίσης ο ενήλικος Salvatore στη διεθνή επιτυχία Cinema Paradiso.
«Ζ»
Το 1966, κέρδισε δύο βραβεία καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Βενετίας, για την ιταλική ταινία Σχεδόν ένας άντρας και την ισπανική ταινία The Search. Στα 27 του, δημιούργησε μια εταιρεία παραγωγής ταινιών και παρήγαγε και έπαιξε στο «Z», σε σκηνοθεσία Κώστα-Γαβρά και με πρωταγωνιστές τους Jean-Louis Trintignant, Yves Montand και Irene Papas. Η ταινία «Ζ» έλαβε το Όσκαρ Καλύτερης Ξένης Ταινίας το 1969.
Με τον Γαβρά
Μετά το «Ζ» συνέχισε να συνεργάζεται με τον Κώστα Γαβρά στις ταινίες με πολιτικό περιεχόμενο «Πολιορκία» (1973) και Section speciale (1975). Το 1976, παρήγαγε μια άλλη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία: La Victoire en chantant (Ασπρόμαυρο με χρώμα) του σκηνοθέτη Jean-Jacques Annaud. Ένα χρόνο αργότερα, ξεκίνησε το Le Desert des Tartares ως παραγωγός και ηθοποιός, συμπρωταγωνιστώντας ξανά τον Trintignant, αλλά και τους Max von Sydow, Vittorio Gassman και Philippe Noiret. Η ταινία κέρδισε το Grand Prix du Cinéma Français.
Microcosmos
Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί είναι πως ήταν ο παραγωγός του εκπληκτικού ντοκιμαντέρ Microcosmos του 1995. Τα ντοκιμαντέρ για τη φύση τον συνεπήραν και έτσι συνέχισε να γυρίζει και άλλα όπως το Le Peuple Migrateur το 2001, το Océans το 2009 και του Seasons το 2015.
Διακρίσεις
Ο Ζακ Περέν έχει λάβει πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένης αυτής του Διοικητή της Λεγεώνας της Τιμής και του Διοικητή του Εθνικού Τάγματος της Αξίας. Το 2015 έγινε μέλος των Γάλλων Ναυτικών Αξιωματικών και προήχθη σε Διοικητή ως έφεδρος αξιωματικός του Γαλλικού Ναυτικού. Το 2016, έλαβε το διάσημο Prix du Cinéma René Clair από τη Γαλλική Ακαδημία.
Προσωπική ζωή
Παντρεύτηκε τη Valentine Perrin το 1995. Απέκτησε τρεις γιους, το Mathieu (γεννήθηκε το 1975), το Maxence (γεννήθηκε το 1995) και το Lancelot, γεννημένος το 2000. Οι δύο μεγαλύτεροι γιοι του είναι ηθοποιοί.
