Για την απόφαση του να επιστρέψει στην ιδιαίτερη πατρίδα του στο νομό Ηλείας και να ασχοληθεί με την αγροτική ζωή, μίλησε ο Κωνσταντίνος Προκόπης στην κάμερα της εκπομπής «Ελένη».
«Γεννήθηκα στο νομό Ηλείας. Έφαγα στα 17 μου για σπουδές. Και μετά στα 20 μου μετακόμισα στην Αθήνα. Για τη μεγάλη ζωή που λέμε… Στην Αθήνα έμεινα για 10 χρόνια και αποφάσισα πως αυτό που ζούσα δεν με γέμιζε καθόλου», είπε αρχικά ο Κωνσταντίνος Προκόπης.
«Θεωρώ δεν υπάρχει ευτυχισμένη ζωή, υπάρχουν ευτυχισμένες στιγμές. Και επειδή δεν είχα καμία ευτυχισμένη στιγμή στην πόλη, είπα να γεμίσω με ευτυχισμένες στιγμές στη φύση»
Στη συνέχεια, είπε τι ήταν αυτό που τον «ζόρισε» περισσότερο σε σημείο να εγκαταλείψει την πόλη. «Αυτό που με ζόρισε περισσότερο ήταν το τσιμέντο. Όμως δεν είχα σκεφτεί τι θα έκανα αν έφευγα. Και ο κορωνοϊός ήταν ένας σημαντικός λόγος να επισπεύσω τη φυγή μου» και συμπλήρωσε: «Σε πέντε μήνες κατάφερω να υλοποιήσω την κίνηση μου να φύγω από την Αθήνα. Οι άνθρωποι που έμεναν στην Αθήνα, δεν με ρώτησαν ποτέ το γιατί; Ήταν πάρα πολύ σημαντικό»
«Διαπιστώνω ότι υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που πιέζονται στο τσιμέντο το περιβόητο. Οι γονείς μου δεν περίμεναν με τίποτα να επιστρέψω και να ασχοληθώ με τη γη. Ήταν κάτι που στο μυαλό τους δεν υπήρξε ποτέ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το βλέμμα της μητέρας μου όταν ήρθα εδώ και πριν έρθω φυσικά που της το ανακοίνωσα. Νομίζω ότι πάνω από 10 λεπτά δεν μπορούσε να μιλήσει»
Η ενασχόληση του με τη μάνα γη
«Ασχολούμαι με τη γη. Ασχολούμαι με την καλλιέργεια της ελιάς. Ασχολούμαι με το φυτώριο το οποίο είναι οικογενειακή επιχείρηση από παππού, πατέρα και εμένα και εργάζομαι και σε ένα οινοποιείο. Με λίγα λόγια ασχολούμαι με ό,τι υπάρχει στη γη»
«Η αγροτική ζωή δεν έχει καμία σχέση με τη ζωή στην Αθήνα. Το ωραιότερο που μου έχει συμβεί εδώ είναι ότι στο 99% της διετίας που βρίσκομαι εδώ, δεν έχω ξυπνήσει με ξυπνητήρι. Αυτό που μου δίνει η επαρχία είναι ότι ηρεμεί την ψυχή μου», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όσον αφορά το αν έχει παρέες στο νέο περιβάλλον που βρίσκεται, λέει ότι «το παράδοξο είναι ότι οι συμμαθητές και η παρέα που είχα στο σχολείο, επέστρεψαν και αυτοί μοιραία, ταυτόχρονα εκείνη τη περίοδο από διάφορες περιοχές και της Ελλάδας και της Ευρώπης που εργάζονταν. Και έτσι σμίξαμε»
Τέλος, είπε για το πώς τον αντιμετώπισαν οι συγχωριανοί του όταν τον είδαν ξανά στο χωριό. «Στην αρχή οι ντόπιοι με αντιμετώπιζαν ως εξωγήινο τώρα έχουμε βρει τα πατήματα μας», είπε χαρακτηριστικά.
Δείτε το βίντεο: